۸۷٬۸۱۸
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
جز (جایگزینی متن - 'اهلسنت' به 'اهل سنت') |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
'''خاصه''' اصطلاحی است برای شیعه در برابر اصطلاح عامه که شامل [[ | '''خاصه''' اصطلاحی است برای شیعه در برابر اصطلاح عامه که شامل [[اهل سنت|اهل سنت]] و جماعت میشود.<ref>مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 176 با اقتباس</ref> <ref>محدثی جواد، فرهنگ غدیر، قم، نشر معروف، سال ۱۳۹۲شمسی، ص۳۷۷.</ref> | ||
== وجه نامگذاری خاصه == | == وجه نامگذاری خاصه == | ||
به گفته برخی از بزرگان، دلیل نامیده شدن «[[مذهب شیعه|شیعه]]» به «خاصه» این است که اولاً شیعیان خودشان را برای نامیده شدن به این نام سزاوارتر از دیگران میدانند و ثانیاً [[مذهب شیعه|شیعیان]] در میان عموم گروههای فراوان مسلمانان، گروهی خاص و محدودند.<ref>امین سید محسن، اعیانالشیعه، بیروت، نشر دار التعارف للمطبوعات، سال ۱۴۱۸ ق و 1998 میلادی، ج۱، ص۲۴.</ref> | به گفته برخی از بزرگان، دلیل نامیده شدن «[[مذهب شیعه|شیعه]]» به «خاصه» این است که اولاً شیعیان خودشان را برای نامیده شدن به این نام سزاوارتر از دیگران میدانند و ثانیاً [[مذهب شیعه|شیعیان]] در میان عموم گروههای فراوان مسلمانان، گروهی خاص و محدودند.<ref>امین سید محسن، اعیانالشیعه، بیروت، نشر دار التعارف للمطبوعات، سال ۱۴۱۸ ق و 1998 میلادی، ج۱، ص۲۴.</ref> | ||
در مباحث مربوط به سند احادیث، اگر راویان حدیث از | در مباحث مربوط به سند احادیث، اگر راویان حدیث از اهل سنت باشند، گفته میشود که روایت مذکور از «طرق عامه» بهدست ما رسیده است و اگر راویان حدیث شیعه باشند، گفته می شود که روایت از «طرق خاصه» بهدست ما رسیده است. <ref>محدثی جواد، فرهنگ غدیر، قم، نشر معروف، سال ۱۳۹۲شمسی، ص۳۷۸. | ||
</ref> | </ref> | ||
== وجه نامگذاری عامه == | == وجه نامگذاری عامه == | ||
دلیل نامگذاری [[اهل سنت و جماعت| | دلیل نامگذاری [[اهل سنت و جماعت|اهل سنت]] به عامه این است که چون در سه قرن اول هجری قمری یعنی دوران زندگی امامان شیعه، اهل سنت حاکم بودند و تقریبا همه امکانات حکومتی، قضایی و علمی در اختیار آنان بود، از اینجهت تعبیر «عامه» درباره آنان بهکار میرفته و حتی این تعبیر در احادیث نقل شده از امامان شیعه نیز دیده شده است.<ref>محدثی جواد، فرهنگ غدیر، قم، نشر معروف، سال ۱۳۹۲ شمسی، ص۳۷۷.</ref> مثلا در مقبوله عمربنحنظلة از امام صادق(ع)؛ از این تعبیر استفاده شده است.<ref>کلینی محمدبنیعقوب، الکافی، تهران، نشر دار الکتب الاسلامیة، سال 1369 شمسی، ج۱، ص۶۸.</ref> | ||
== پانویس == | == پانویس == |