امجد زهاوی: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی‌وحدت
بدون خلاصۀ ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'اهل‌سنت' به 'اهل سنت')
 
(۲۰ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
<div class="references" style="margin: 0px 0px 10px 0px; max-height: 300px; overflow: auto; padding: 3px; font-size:95%; background: #FFA500; line-height:1.4em; padding-bottom: 7px;"><noinclude>
[[پرونده:Ambox clock.svg|60px|بندانگشتی|راست]]
<br>
'''''نویسنده این صفحه در حال ویرایش عمیق است. '''''<br>


'''یکی از نویسندگان مداخل ویکی وحدت مشغول ویرایش در این صفحه می باشد. این علامت در اینجا درج گردیده تا نمایانگر لزوم باقی گذاشتن صفحه در حال خود است. لطفا تا زمانی که این علامت را نویسنده کنونی بر نداشته است، از ویرایش این صفحه خودداری نمائید. '''
{{جعبه اطلاعات شخصیت
<br>
| عنوان = أمجد زهاوی
''آخرین مرتبه این صفحه در تاریخ زیر تغییر یافته است: ''{{#time:H:i، j F Y|{{REVISIONTIMESTAMP}}}}؛
| تصویر = امجد زهاوی.jpg
| نام = ابوسعید بن محمد امجد الزهاوی
| نام‌های دیگر =
| سال تولد = 1883 م
| تاریخ تولد =
| محل تولد = [[بغداد]]
| سال درگذشت = 1967 م
| تاریخ درگذشت =
| محل درگذشت = [[بغداد]]
| استادان =
| شاگردان =
| دین = [[اسلام]]
| مذهب = [[اهل سنت]]
| آثار =
| فعالیت‌ها = همکاری با [[اخوان‌المسلمین]]
| وبگاه =
}}


<noinclude>
'''ابوسعید بن محمد امجد الزهاوی'''، در سال 1883 م، در شهر [[بغداد]] دیده به جهان گشود. وی رئیس انجمن علمای [[عراق]]، مفتی [[بغداد]]، فرزند محمد فیدی الزهاوی، فرزند احمد بن حسن بی‌بن رستم بن خسرو بن شاهزاده سلیمان پاشا، رئیس سلسلۀ [[بابان]] از خاندان بابان، که شهر سلیمانیه را تأسیس كرد.
</div>
<div class="wikiInfo">[[پرونده:امجد زهاوی.jpg|جایگزین=امجد زهاوی|بندانگشتی|امجد زهاوی]]
{| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ |نام


!نام
== زندگی‌نامه ==
|أمجد زهاوی
'''امجد الزهاوی''' در سال 1300 هجری قمری برابر با 1883 میلادی در شهر [[بغداد]] دیده به جهان گشود، وی در خانواده‌ای ثروتمند و علمی و دارای موقعیت اجتماعی ممتاز رشد کرد و فرزند محمد بن سعید زهاوی است. نزد پدر و برخی از شیوخ تحصیل کرد و به مدارس ابتدایی [[ارتدکس]]، و مقدماتی [[بغداد]] رفت. سپس به [[استانبول]] سفر کرد و به مدت شش سال در «دانشکده قضا» تحصیل کرد و از آنجا فارغ‌التحصیل شد و در بین دانشجویان رتبۀ اول را کسب کرد و سلطان عبدالحمید دوم به پاس قدردانی از نبوغش به او مدال افتخار اعطا کرد. پس از آن به [[بغداد]] بازگشت و در آنجا مناصب قضایی را عهده‌دار شد تا اینکه به ریاست دادگاه تجدیدنظر شرعی رسید. پس از آن از کار بازنشسته شد و سپس در سال 1946 م، به کار وکالت پرداخت و از مؤسسان مهم‌ترین مسائل اسلامی [[عراق]] بود که عبارتند از: آداب اسلامی، نجات [[فلسطین]]، تعلیم و تربیت اسلامی، اخوت اسلامی، مجمع علما و کمیته عالی حمایت از [[الجزایر]]. او همزمان رئیس همه این مراکز بود.
|-
|زاده
|1883 میلادی / [[بغداد]]
|-
|درگذشت
|1967 میلادی / [[بغداد]]
|-
|دین و مذهب
|[[اسلام]]، [[تسنن]]
|-
|فعالیت‌ها
|همکاری با [[اخوان‌المسلمین]]
|}
</div>


آقای'''امجد الزهاوی'''، رئیس انجمن علمای [[عراق]]، ابوسعید امجد بن امام محمد سعید، مفتی [[بغداد]]، فرزند امام محمد فیدی الزهاوی، فرزند ملا احمد بن حسن بی‌بن رستم بن خسرو بن شاهزاده سلیمان پاشا، رئیس سلسله بابان از خاندان بابان كه شهر سلیمانیه را كه به نام او نامگذاری شده بود تأسیس كرد.
== نجات جامعه فلسطین ==
علمای [[عراق]] به رهبری ایشان، تأسیس مجمع نجات [[فلسطین]] را آغاز کردند و در سراسر کشور، [[مسلمانان]] را برای کمک به خود بسیج کردند. برادران مجاهد در [[فلسطین]]، به شهرها، روستاها، و بیابان‌ها می‌رفتند و وظیفه اسلامی را به مردم یادآوری می‌کردند که جهاد کنند، از مجاهدین حمایت کنند و در کنار مسلمانان مظلوم فلسطین باشند.
== جشن نیم میلیونی ==
آشنایی وی با استاد امام [[حسن البناء]] در سفر ایشان به [[مصر]] در سال 1948 م، و حضور ایشان در جشن بزرگ مرکز عمومی [[اخوان‌المسلمین]] در [[قاهره]] به مناسبت بیستمین سالگرد تأسیس مشهود است. کمتر از نیم میلیون نفر در آن جشن شرکت کردند و شیخ ''فؤاد آلوسی'' و شیخ ''اسماعیل ایوبی'' در سفر ایشان را همراهی کردند و در منزل محقر خود از استاد [[حسن البناء]] پذیرایی کرد و دیدار بیشتر از دو ساعت و نیم، به طول انجامید. و با تحسین جنبش [[اخوان‌المسلمین]]، ایشان با [[حسن البناء]] عهد کرد که برای بازسازی همکاری کند.


==زندگی‌نامه==
وی در سفر خود به [[مصر]] با شیخ ''محمد البشیر الابراهیمی'' ملاقات کرد، وایشان را برای سفر به [[عراق]] دعوت کرد و در کمپین کمک‌های مالی به [[الجزایر]] به او کمک کرد و با وی در کشورهای عربی برای حمایت از [[الجزایر]] سفر کرد.
'''امجد الزهاوی''' در سال (1300 هجری قمری 1883 میلادی) در شهر [[بغداد]] دیده به جهان گشود، وی در خانواده‌ای ثروتمند و علمی و دارای موقعیت اجتماعی ممتاز رشد کرد و فرزند محمد بن سعید زهاوی است. نزد پدر و برخی از شیوخ تحصیل کرد و به مدارس ارتدکس، ابتدایی و مقدماتی بغداد پیوست.


سپس به [[استانبول]] سفر کرد و به مدت شش سال در «دانشکده قضا» تحصیل کرد و از آنجا فارغ التحصیل شد و در بین دانشجویان رتبه اول را کسب کرد و سلطان عبدالحمید دوم به پاس قدردانی از نبوغ و نبوغش به او مدال افتخار اعطا کرد. پس از آن به بغداد بازگشت و در آنجا مناصب قضایی را عهده دار شد تا اینکه به ریاست دادگاه تجدیدنظر شرعی رسید.
== موضع او در قبال فلسطین ==
در مورد موضع ایشان در مسئله [[فلسطین]] این را باید گفت که اولین و آخرین موضع ایشان و نگرانی و مشغلۀ او در طول زندگی‌اش [[فلسطین]] بوده است؛ زیرا از نظر او مسئله اصلی [[اسلام]] در این عصر است.


پس از آن از کار بازنشسته شد و مدتی به وکالت پرداخت و سپس در سال 1946 میلادی به کار وکالت پرداخت و از مؤسسان مهم ترین جوامع اسلامی عراق بود که عبارتند از: آداب اسلامی، صرفه جویی. [[فلسطین]]، تعلیم و تربیت اسلامی، اخوت اسلامی، جامعه علما و کمیته عالی حمایت از [[الجزایر]].» او همزمان رئیس همه این جوامع بود.<br>
او در تمام کنفرانس‌هایی که با موضوع [[فلسطین]] در [[قاهره]] و [[دمشق]] و [[بیت المقدس]] برگزار می‌شد شرکت کرد و برای [[فلسطین]] به اکثر کشورهای عربی و اسلامی سفر کرد و رئیس کنفرانس اسلامی در حمایت از [[فلسطین]] بود.
== درگذشت ==
امجد الزهاوی در روز جمعه 15 [[شعبان]] 1386 هجری قمری مصادف با 17 نوامبر 1967 میلادی درگذشت و در روز شنبه با حضور هیئت‌های [[بغداد]] که علما، وزرا و هیئت‌هایی از طوایف عراقی در آن حضور داشتند، در قبرستان الخیزران در کنار قبر عمویش شاعر جمیل به خاک سپرده شد.


==نجات جامعه فلسطین==
== منابع ==
علمای [[عراق]] به رهبری ایشان، تأسیس جامعه نجات [[فلسطین]] را آغاز کردند و در سراسر کشور و وسعت آن به رهبری شیخ محمد محمود الصواف حرکت کردند و مسلمانان را برای کمک به خود بسیج کردند. برادران مجاهد در [[فلسطین]]، جایی که در شهرها، روستاها، روستاها و بیابان ها پخش می شوند و وظیفه اسلامی را به مردم یادآوری می کنند که جهاد کنند، از مجاهدین حمایت کنند و در کنار مسلمانان مظلوم فلسطین باشند.
* ر. ک: مدخل أمجد الزهاوی در ویکی‌اخوان؛ [http://ikhwanwiki.com ikhwanwiki.com.].


دیدارهای من با شیخ الزهاوی پس از آن در بغداد تکرار شد، جایی که برای تحصیل در مدرسه متوسطه شریعت رفتم و سپس پس از فارغ‌التحصیلی از الازهر [[مصر]] در سال 1954 میلادی. در ظاهر بسیار متواضع با پیر و جوان، غنی و فقیر، چنان که در او آرامشی در ذهن، نور در چهره و دانش فراوانی یافتم که هم در اصل و هم در شاخه ها جاری است.
[[رده:شخصیت‌ها]]
 
[[رده:شخصیت‌های مسلمان]]
و هنوز به یاد دارم وقتی اول وقت با او نماز خواندیم، تکبیر احرام را بلند گفت، احساسمان بر او می لرزید و بدنمان می لرزید، گویی برای لقای خدا از دنیا رفته است. ) با این تکبیر حقیر.» روی زمین دراز کشید و آن را برداشت و در جیبش گذاشت تا مبادا نام خدا در آن باشد و مورد اهانت قرار گیرد.
[[رده:اعضای اخوان المسلمین‎‏]]
 
[[رده:عراق]]
همچنین متوجه شدیم که او با وجود اینکه ما او را به آنها معرفی کردیم، چون نام ها را فراموش می کرد، ضمن استناد به ظرایف مسائل فرعی در ریشه ها و شاخه ها، با شهودی که داشت، سؤال را در مورد نام ما تکرار کرد. خاطره شگفت انگیزی که شنونده و پرسشگر را به حیرت وا می دارد و به خاطر این علم فراوان و فراوانی روان او را مجذوب خود می کند.
 
شیخ الزهوی شیخ الصواف را به خاطر شور و شوق و غیرتش به اسلام و مسلمین می ستود و به ما توصیه می كرد كه در راه دعوت به سوی خدا با او همكاری كنیم و به رویكرد نهضت اسلامی پایبند باشیم. که استاد الصواف پس از بازگشت از مصر، در آنجا با شهید امام [[حسن البنا]]، راهنمای عمومی اخوان المسلمین و برادران و شاگردانش ملاقات کرد و در دوران تحصیل در الازهر بسیار تحت تأثیر آنها قرار گرفت. متأثر، تحت تأثیر، دچار، مبتلا.
 
ما در شیخ الزهوی با این نشاط و نشاط و فعالیت و سخت کوشی علیرغم کهولت سن، بدون خستگی و بی حوصلگی بزرگ شدیم و بسیاری از بارها را بر دوش جوانان می گذارد و نمی توانیم با او برابری کنیم. در برخی از کارهایی که انجام می دهد.
امام امجد ضحاوی در زمان خود عالم عراق و فقیه حنفی بود و علما از سراسر جهان اسلام با نظر و درک علم و فتوای خود به سوی او بازگشتند. به وسیله نیازمندان و ظلم‌ها و افراد ضعیف برای برآوردن نیازها و شفاعت آنان در تنگناها و آزادی زندانیان و رفع ظلم از آنان توسط مسئولان و صاحبان نفوذ و تصمیم که شفاعت او را به خاطر احترامی که در جانشان داشت و بزرگی احترامی که نسبت به او داشتند و قدردانی از او داشتند، اجابت کردند.
==جشن نیم میلیونی==
 
آشنایی وی با استاد امام [[حسن البناء]] در سفر ایشان به [[مصر]] در سال 1948 میلادی و حضور ایشان در جشن بزرگ مرکز عمومی [[اخوان‌المسلمین]] در [[قاهره]] به مناسبت بیستمین سالگرد تأسیس مشهود است. از گروه؛
 
کمتر از نیم میلیون نفر در آن شرکت کردند و شیخ فؤاد آلوسی و شیخ اسماعیل ایوبی در سفر ایشان را همراهی کردند و در منزل محقر خود از استاد البنا نیز دیدن کردند و دیدار بیشتر به طول انجامید. بیش از دو ساعت و نیم، و با تحسین جنبش [[اخوان‌المسلمین]]، سازمان ها، برنامه ها و برنامه های درسی آن، و اخلاص مردان آن، صداقت و فعالیت آنها، با امام البناء عهد کرد که برای بازسازی همکاری کنند. دولت اسلامی؛
 
وی در سفر خود به مصر با شیخ محمد البشیر الابراهیمی ملاقات کرد، وی را برای سفر به عراق دعوت کرد و در کمپین کمک های مالی به الجزایر به وی کمک کرد و با وی در کشورهای عربی برای حمایت از الجزایر سفر کرد. قهرمان روستاهای [[مراکش]] در [[مصر]]، اما رابطه او با حاج محمد امین الحسینی، مفتی فلسطین، سند محکمی برای علاقه مشترک آنها به آرمان بزرگ اسلام در این عصر است: مسئله فلسطین.
=منبع=
*ر.ک: مدخل أمجد الزهاوی در ویکی‌اخوان؛ [http://ikhwanwiki.com ikhwanwiki.com.].
 
[[رده: شخصیت‌ها]]
[[رده: شخصیت‌های مسلمان]]
[[رده: شخصیت‌های اخوان‌المسلمین]]
[[رده: عراق]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۵ اکتبر ۲۰۲۳، ساعت ۰۹:۰۱

أمجد زهاوی
امجد زهاوی.jpg
نام کاملابوسعید بن محمد امجد الزهاوی
اطلاعات شخصی
سال تولد1883 م، ۱۲۶۱ ش‌، ۱۲۹۹ ق
محل تولدبغداد
سال درگذشت1967 م، ۱۳۴۵ ش‌، ۱۳۸۶ ق
محل درگذشتبغداد
دیناسلام، اهل سنت
فعالیت‌هاهمکاری با اخوان‌المسلمین

ابوسعید بن محمد امجد الزهاوی، در سال 1883 م، در شهر بغداد دیده به جهان گشود. وی رئیس انجمن علمای عراق، مفتی بغداد، فرزند محمد فیدی الزهاوی، فرزند احمد بن حسن بی‌بن رستم بن خسرو بن شاهزاده سلیمان پاشا، رئیس سلسلۀ بابان از خاندان بابان، که شهر سلیمانیه را تأسیس كرد.

زندگی‌نامه

امجد الزهاوی در سال 1300 هجری قمری برابر با 1883 میلادی در شهر بغداد دیده به جهان گشود، وی در خانواده‌ای ثروتمند و علمی و دارای موقعیت اجتماعی ممتاز رشد کرد و فرزند محمد بن سعید زهاوی است. نزد پدر و برخی از شیوخ تحصیل کرد و به مدارس ابتدایی ارتدکس، و مقدماتی بغداد رفت. سپس به استانبول سفر کرد و به مدت شش سال در «دانشکده قضا» تحصیل کرد و از آنجا فارغ‌التحصیل شد و در بین دانشجویان رتبۀ اول را کسب کرد و سلطان عبدالحمید دوم به پاس قدردانی از نبوغش به او مدال افتخار اعطا کرد. پس از آن به بغداد بازگشت و در آنجا مناصب قضایی را عهده‌دار شد تا اینکه به ریاست دادگاه تجدیدنظر شرعی رسید. پس از آن از کار بازنشسته شد و سپس در سال 1946 م، به کار وکالت پرداخت و از مؤسسان مهم‌ترین مسائل اسلامی عراق بود که عبارتند از: آداب اسلامی، نجات فلسطین، تعلیم و تربیت اسلامی، اخوت اسلامی، مجمع علما و کمیته عالی حمایت از الجزایر. او همزمان رئیس همه این مراکز بود.

نجات جامعه فلسطین

علمای عراق به رهبری ایشان، تأسیس مجمع نجات فلسطین را آغاز کردند و در سراسر کشور، مسلمانان را برای کمک به خود بسیج کردند. برادران مجاهد در فلسطین، به شهرها، روستاها، و بیابان‌ها می‌رفتند و وظیفه اسلامی را به مردم یادآوری می‌کردند که جهاد کنند، از مجاهدین حمایت کنند و در کنار مسلمانان مظلوم فلسطین باشند.

جشن نیم میلیونی

آشنایی وی با استاد امام حسن البناء در سفر ایشان به مصر در سال 1948 م، و حضور ایشان در جشن بزرگ مرکز عمومی اخوان‌المسلمین در قاهره به مناسبت بیستمین سالگرد تأسیس مشهود است. کمتر از نیم میلیون نفر در آن جشن شرکت کردند و شیخ فؤاد آلوسی و شیخ اسماعیل ایوبی در سفر ایشان را همراهی کردند و در منزل محقر خود از استاد حسن البناء پذیرایی کرد و دیدار بیشتر از دو ساعت و نیم، به طول انجامید. و با تحسین جنبش اخوان‌المسلمین، ایشان با حسن البناء عهد کرد که برای بازسازی همکاری کند.

وی در سفر خود به مصر با شیخ محمد البشیر الابراهیمی ملاقات کرد، وایشان را برای سفر به عراق دعوت کرد و در کمپین کمک‌های مالی به الجزایر به او کمک کرد و با وی در کشورهای عربی برای حمایت از الجزایر سفر کرد.

موضع او در قبال فلسطین

در مورد موضع ایشان در مسئله فلسطین این را باید گفت که اولین و آخرین موضع ایشان و نگرانی و مشغلۀ او در طول زندگی‌اش فلسطین بوده است؛ زیرا از نظر او مسئله اصلی اسلام در این عصر است.

او در تمام کنفرانس‌هایی که با موضوع فلسطین در قاهره و دمشق و بیت المقدس برگزار می‌شد شرکت کرد و برای فلسطین به اکثر کشورهای عربی و اسلامی سفر کرد و رئیس کنفرانس اسلامی در حمایت از فلسطین بود.

درگذشت

امجد الزهاوی در روز جمعه 15 شعبان 1386 هجری قمری مصادف با 17 نوامبر 1967 میلادی درگذشت و در روز شنبه با حضور هیئت‌های بغداد که علما، وزرا و هیئت‌هایی از طوایف عراقی در آن حضور داشتند، در قبرستان الخیزران در کنار قبر عمویش شاعر جمیل به خاک سپرده شد.

منابع

  • ر. ک: مدخل أمجد الزهاوی در ویکی‌اخوان؛ ikhwanwiki.com..