ابوجعفر احمد بن محمد قیسی قرطبی: تفاوت میان نسخهها
جز (جایگزینی متن - 'اهلسنت' به 'اهل سنت') |
(←شهرت) |
||
(۸ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
خط ۱۸: | خط ۱۸: | ||
| وبگاه = | | وبگاه = | ||
}} | }} | ||
'''ابوجعفر احمد بن محمد قیسی قرطبی ''' معروف به ابن ابی حِجَّة محدث، قاری، نحوی و قاضی اندلسی. | |||
خط ۲۴: | خط ۲۴: | ||
==شهرت== | ==شهرت== | ||
اگرچه بعضی از متأخرین ابوجعفر احمد بن محمد قیسی قرطبی را ابن حِجَّة نامیدهاند <ref>خوانساری، محمدباقر، ج۱، ص۳۱۹، روضاتالجنات، تهران، ۱۳۸۲ق/۱۹۶۲م</ref> اما با توجه به ثبت ابن ابّار<ref>ابن ابار، محمد، ج۱، ص۱۲۳، التکملة لکتاب الصلة، به کوشش عزت عطار حسینی، قاهره، ۱۳۷۵ق/۱۹۵۵م</ref> و [[ | اگرچه بعضی از متأخرین ابوجعفر احمد بن محمد قیسی قرطبی را ابن حِجَّة نامیدهاند<ref>خوانساری، محمدباقر، ج۱، ص۳۱۹، روضاتالجنات، تهران، ۱۳۸۲ق/۱۹۶۲م</ref>؛ اما با توجه به ثبت ابن ابّار<ref>ابن ابار، محمد، ج۱، ص۱۲۳، التکملة لکتاب الصلة، به کوشش عزت عطار حسینی، قاهره، ۱۳۷۵ق/۱۹۵۵م</ref> و [[جلال الدین سیوطی|سیوطی]]<ref>سیوطی، جلالالدین، ج۱، ص ۱۶۷، بغیةالوعاة، به کوشش محمد امین خانجی، قاهره، ۱۳۲۶ق</ref> از متقدمین و نیز حاجی خلیفه<ref>حاجی خلیفه، کشف الظنون، ج۱، ص۵۹۹، استانبول، ۱۹۴۱م</ref> و مخلوف<ref>مخلوف، محمد، ج۱، ص۱۸۲، شجرة النور الزکیة، بیروت، ۱۳۴۹ق</ref> وی مشهور به ابن ابی حِجّة بوده است. | ||
==اساتید== | ==اساتید== | ||
وی [[قرآن|قرآن]] و ادبیات عرب را در زادگاه خویش قرطبه فرا گرفت و نزد علمای آن دیار به استماع [[حدیث|حدیث]] پرداخت<ref>سیوطی، جلالالدین، ج۱، ص۱۶۷، بغیةالوعاة، به کوشش محمد امین خانجی، قاهره، ۱۳۲۶ق</ref>. | وی [[قرآن|قرآن]] و ادبیات عرب را در زادگاه خویش قرطبه فرا گرفت و نزد علمای آن دیار به استماع [[حدیث|حدیث]] پرداخت<ref>سیوطی، جلالالدین، ج۱، ص۱۶۷، بغیةالوعاة، به کوشش محمد امین خانجی، قاهره، ۱۳۲۶ق</ref>. بزرگترین استاد وی در قرائت قرآن و روایات ابوالقاسم عبدالرحمان شرّاط قرطبی است<ref>ابن ابار، محمد، ج۱، ص۱۲۳، التکملة لکتاب الصلة، به کوشش عزت عطار حسینی، قاهره، ۱۳۷۵ق/۱۹۵۵م</ref>. او از ابوالولید هشام بن عبدالله حاکم حدیث شنیده و اجازه گرفته است، چنانکه از خلف بن عبدالملک بن بشکوال و ابوالعباس مجریطی و ابو محمد بن حَوْطِ الله و دیگران نیز روایات اندکی شنیده است<ref>ابن ابار، محمد، ج۱، ص۱۲۳، التکملة لکتاب الصلة، به کوشش عزت عطار حسینی، قاهره، ۱۳۷۵ق/۱۹۵۵م</ref><ref>سیوطی، جلالالدین، ج۱، ص۱۶۷، بغیةالوعاة، به کوشش محمد امین خانجی، قاهره، ۱۳۲۶ق</ref>. | ||
بزرگترین استاد وی در قرائت قرآن و روایات ابوالقاسم عبدالرحمان شرّاط قرطبی | |||
او از ابوالولید هشام بن عبدالله حاکم | |||
==سرانجام== | ==سرانجام== | ||
وی در قرطبه در صدر مدرسان قرائت قرآن و عربی قرار داشت<ref>ابن ابار، محمد، ج۱، ص۱۲۳، التکملة لکتاب الصلة، به کوشش عزت عطار حسینی، قاهره، ۱۳۷۵ق/۱۹۵۵م</ref> و پس از سقوط قرطبه به دست [[مسیحیان|مسیحیان]]، ابن ابی حجة به اشبیلیه رفت و قاضی و خطیب آن شهر شد<ref>ابن ابار، محمد، ج۱، ص۱۲۳، التکملة لکتاب الصلة، به کوشش عزت عطار حسینی، قاهره، ۱۳۷۵ق/۱۹۵۵م</ref>. وی هنگامی که قصد داشت از اشبیلیّه با کشتی به شهر سبته برود، خود و خانوادهاش اسیر رومیان شدند و به مَیورقه (یا مَنورقه)<ref>سیوطی، جلالالدین، ج۱، ص۱۶۷، بغیةالوعاة، به کوشش محمد امین خانجی، قاهره، ۱۳۲۶ق</ref> منتقل و با پرداخت فدیه آزاد شدند<ref>سیوطی، جلالالدین، ج۱، ص۱۶۷، بغیةالوعاة، به کوشش محمد امین خانجی، قاهره، ۱۳۲۶ق</ref> اما ابن ابی حجة پس از ۳ روز در میورقه بر اثر شکنجه رومیان جان سپرد<ref>ابن ابار، محمد، ج۱، ص۱۲۳، التکملة لکتاب الصلة، به کوشش عزت عطار حسینی، قاهره، ۱۳۷۵ق/۱۹۵۵م</ref> بر طبق بعضی روایات وی بر روی دریا پیش از رسیدن به میورقه در زیر شکنجه کشته شده است<ref>ابن جزری، محمد، ج۱، ص۱۳۶، غایة النهایة، به کوشش گ برگشترسر، بیروت، ۱۴۰۲ق/۱۹۸۲م</ref>. | |||
وی در قرطبه در صدر مدرسان قرائت قرآن و عربی قرار داشت <ref>ابن ابار، محمد، ج۱، ص۱۲۳، التکملة لکتاب الصلة، به کوشش عزت عطار حسینی، قاهره، ۱۳۷۵ق/۱۹۵۵م</ref> و پس از سقوط قرطبه به دست [[مسیحیان|مسیحیان]]، ابن ابی حجة به اشبیلیه رفت و قاضی و خطیب آن شهر شد<ref>ابن ابار، محمد، ج۱، ص۱۲۳، التکملة لکتاب الصلة، به کوشش عزت عطار حسینی، قاهره، ۱۳۷۵ق/۱۹۵۵م</ref>. | |||
وی هنگامی که قصد داشت از اشبیلیّه با کشتی به شهر سبته برود، خود و خانوادهاش اسیر رومیان شدند و به مَیورقه (یا مَنورقه <ref>سیوطی، جلالالدین، ج۱، ص۱۶۷، بغیةالوعاة، به کوشش محمد امین خانجی، قاهره، ۱۳۲۶ق</ref> | |||
بر طبق بعضی روایات وی بر روی دریا پیش از رسیدن به میورقه در زیر شکنجه کشته شده است<ref>ابن جزری، محمد، ج۱، ص۱۳۶، غایة النهایة، به کوشش گ برگشترسر، بیروت، ۱۴۰۲ق/۱۹۸۲م</ref>. | |||
==آثار== | ==آثار== | ||
ابن ابار برخی از آثار او را به این شرح نام برده است: منهاج العباد، تسدید اللسان لذکر انواع البیان فی العربیة تفهیم القلوب آیات علاّم الغیوب، مختصر التبصرة<ref>ابن ابار، محمد، ج۱، ص۱۲۳، التکملة لکتاب الصلة، به کوشش عزت عطار حسینی، قاهره، ۱۳۷۵ق/۱۹۵۵م</ref> و سیوطی از کتاب الجمع بین الصحیحین <ref>سیوطی، جلالالدین، ج۱، ص ۱۶۷، بغیةالوعاة، به کوشش محمد امین خانجی، قاهره، ۱۳۲۶ق</ref> نام برده است. | ابن ابار برخی از آثار او را به این شرح نام برده است: منهاج العباد، تسدید اللسان لذکر انواع البیان فی العربیة تفهیم القلوب آیات علاّم الغیوب، مختصر التبصرة<ref>ابن ابار، محمد، ج۱، ص۱۲۳، التکملة لکتاب الصلة، به کوشش عزت عطار حسینی، قاهره، ۱۳۷۵ق/۱۹۵۵م</ref> و سیوطی از کتاب الجمع بین الصحیحین <ref>سیوطی، جلالالدین، ج۱، ص ۱۶۷، بغیةالوعاة، به کوشش محمد امین خانجی، قاهره، ۱۳۲۶ق</ref> نام برده است.در فهارس اثری از این کتابها نیست. | ||
در فهارس اثری از این کتابها نیست. | |||
ابن ابی حجة طبع شعر داشته و سیوطی<ref>سیوطی، جلالالدین، ج۱، ص ۱۶۷، بغیةالوعاة، به کوشش محمد امین خانجی، قاهره، ۱۳۲۶ق</ref> شعر او را سست خوانده است. | ابن ابی حجة طبع شعر داشته و سیوطی<ref>سیوطی، جلالالدین، ج۱، ص ۱۶۷، بغیةالوعاة، به کوشش محمد امین خانجی، قاهره، ۱۳۲۶ق</ref> شعر او را سست خوانده است. | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۸ اکتبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۳:۴۰
ابوجعفر احمد بن محمد قیسی قرطبی معروف به ابن ابی حِجَّة محدث، قاری، نحوی و قاضی اندلسی.
شهرت
اگرچه بعضی از متأخرین ابوجعفر احمد بن محمد قیسی قرطبی را ابن حِجَّة نامیدهاند[۱]؛ اما با توجه به ثبت ابن ابّار[۲] و سیوطی[۳] از متقدمین و نیز حاجی خلیفه[۴] و مخلوف[۵] وی مشهور به ابن ابی حِجّة بوده است.
اساتید
وی قرآن و ادبیات عرب را در زادگاه خویش قرطبه فرا گرفت و نزد علمای آن دیار به استماع حدیث پرداخت[۶]. بزرگترین استاد وی در قرائت قرآن و روایات ابوالقاسم عبدالرحمان شرّاط قرطبی است[۷]. او از ابوالولید هشام بن عبدالله حاکم حدیث شنیده و اجازه گرفته است، چنانکه از خلف بن عبدالملک بن بشکوال و ابوالعباس مجریطی و ابو محمد بن حَوْطِ الله و دیگران نیز روایات اندکی شنیده است[۸][۹].
سرانجام
وی در قرطبه در صدر مدرسان قرائت قرآن و عربی قرار داشت[۱۰] و پس از سقوط قرطبه به دست مسیحیان، ابن ابی حجة به اشبیلیه رفت و قاضی و خطیب آن شهر شد[۱۱]. وی هنگامی که قصد داشت از اشبیلیّه با کشتی به شهر سبته برود، خود و خانوادهاش اسیر رومیان شدند و به مَیورقه (یا مَنورقه)[۱۲] منتقل و با پرداخت فدیه آزاد شدند[۱۳] اما ابن ابی حجة پس از ۳ روز در میورقه بر اثر شکنجه رومیان جان سپرد[۱۴] بر طبق بعضی روایات وی بر روی دریا پیش از رسیدن به میورقه در زیر شکنجه کشته شده است[۱۵].
آثار
ابن ابار برخی از آثار او را به این شرح نام برده است: منهاج العباد، تسدید اللسان لذکر انواع البیان فی العربیة تفهیم القلوب آیات علاّم الغیوب، مختصر التبصرة[۱۶] و سیوطی از کتاب الجمع بین الصحیحین [۱۷] نام برده است.در فهارس اثری از این کتابها نیست. ابن ابی حجة طبع شعر داشته و سیوطی[۱۸] شعر او را سست خوانده است.
پانویس
- ↑ خوانساری، محمدباقر، ج۱، ص۳۱۹، روضاتالجنات، تهران، ۱۳۸۲ق/۱۹۶۲م
- ↑ ابن ابار، محمد، ج۱، ص۱۲۳، التکملة لکتاب الصلة، به کوشش عزت عطار حسینی، قاهره، ۱۳۷۵ق/۱۹۵۵م
- ↑ سیوطی، جلالالدین، ج۱، ص ۱۶۷، بغیةالوعاة، به کوشش محمد امین خانجی، قاهره، ۱۳۲۶ق
- ↑ حاجی خلیفه، کشف الظنون، ج۱، ص۵۹۹، استانبول، ۱۹۴۱م
- ↑ مخلوف، محمد، ج۱، ص۱۸۲، شجرة النور الزکیة، بیروت، ۱۳۴۹ق
- ↑ سیوطی، جلالالدین، ج۱، ص۱۶۷، بغیةالوعاة، به کوشش محمد امین خانجی، قاهره، ۱۳۲۶ق
- ↑ ابن ابار، محمد، ج۱، ص۱۲۳، التکملة لکتاب الصلة، به کوشش عزت عطار حسینی، قاهره، ۱۳۷۵ق/۱۹۵۵م
- ↑ ابن ابار، محمد، ج۱، ص۱۲۳، التکملة لکتاب الصلة، به کوشش عزت عطار حسینی، قاهره، ۱۳۷۵ق/۱۹۵۵م
- ↑ سیوطی، جلالالدین، ج۱، ص۱۶۷، بغیةالوعاة، به کوشش محمد امین خانجی، قاهره، ۱۳۲۶ق
- ↑ ابن ابار، محمد، ج۱، ص۱۲۳، التکملة لکتاب الصلة، به کوشش عزت عطار حسینی، قاهره، ۱۳۷۵ق/۱۹۵۵م
- ↑ ابن ابار، محمد، ج۱، ص۱۲۳، التکملة لکتاب الصلة، به کوشش عزت عطار حسینی، قاهره، ۱۳۷۵ق/۱۹۵۵م
- ↑ سیوطی، جلالالدین، ج۱، ص۱۶۷، بغیةالوعاة، به کوشش محمد امین خانجی، قاهره، ۱۳۲۶ق
- ↑ سیوطی، جلالالدین، ج۱، ص۱۶۷، بغیةالوعاة، به کوشش محمد امین خانجی، قاهره، ۱۳۲۶ق
- ↑ ابن ابار، محمد، ج۱، ص۱۲۳، التکملة لکتاب الصلة، به کوشش عزت عطار حسینی، قاهره، ۱۳۷۵ق/۱۹۵۵م
- ↑ ابن جزری، محمد، ج۱، ص۱۳۶، غایة النهایة، به کوشش گ برگشترسر، بیروت، ۱۴۰۲ق/۱۹۸۲م
- ↑ ابن ابار، محمد، ج۱، ص۱۲۳، التکملة لکتاب الصلة، به کوشش عزت عطار حسینی، قاهره، ۱۳۷۵ق/۱۹۵۵م
- ↑ سیوطی، جلالالدین، ج۱، ص ۱۶۷، بغیةالوعاة، به کوشش محمد امین خانجی، قاهره، ۱۳۲۶ق
- ↑ سیوطی، جلالالدین، ج۱، ص ۱۶۷، بغیةالوعاة، به کوشش محمد امین خانجی، قاهره، ۱۳۲۶ق