سجده: تفاوت میان نسخه‌ها

== تعریف سجده ==

و نیز گفته‌اند: سجود در لغت به معنای فروتنی، افتادگی و … آمده است. در شرع مقدس به معنای نهادن مقداری از پیشانی بر زمین یا غیر آن در حالی که چیزی بین پیشانی و چیزی که بر آن سجده می‌شود، حایل و فاصله نباشد. دلیل آن روایتی است که می‌گوید: “هنگامی که سجده می‌کنی پیشانی ات را بر زمین بگذار و سریع به زمین نزن؛ (مانند نوک زدن کلاغ بر زمین)”<ref>ابن حبان، صحیحه، ج 1، ص 264</ref>.

# روایاتی که تأکید می‌کنند به ضرورت سجده بر زمین.

# روایاتی که اشاره دارند به سجده بر گیاهان؛ مانند حصیر.

# روایاتی که اشاره دارند به سجده بر پیراهن (پارچه) پنبه ای یا پشمی<ref>علامه امینی، السجود علی التربة الحسینیة، ص 13</ref>.

=== روایاتی که بر سجود روی زمین تأکید می‌کنند ===

روایات در این زمینه فراوان است و با تعابیر متفاوت و مختلف در کتاب‌های روایی نقل شده است که ما در این جا به ذکر چند نمونه اکتفا می‌کنیم:

# در سنن ترمذی این گونه آمده است: “تمام زمین برای من مسجد و طهور قرار داده شد”. در کلام بیهقی چنین نقل شده است: “زمین برای من طهور و مسجد قرار داده شد” در کلام بیهقی با این بیان نیز ملاحظه می‌شود: “زمین برای من پاک و [[مسجد]] قرار داده شد و هر کجا که هنگام نماز شد نماز می‌خوانم هر طور که باشد”<ref>صحیح البخاری، ج 1، ص 113(نیاز به تکمیل دارد)؛ صحیح مسلم، ج 2، ص 64(نیاز به تکمیل دارد)؛ صحیح النسائی، ج 2، ص 32</ref>.

# [[ابوذر غفاری|اباذر]] نقل می‌کند که رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلم) فرمود: “زمین برای تو محل سجده است. پس هر کجا که وقت نماز شد، نماز بخوان”. <ref>صحیح النسائی، ج 2، ص 37</ref>

# [[ابن عباس]] می‌گوید: “پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) بر سنگ سجده کرد”<ref>حاکم در مستدرک آن روایت را نقل کرده و ذهبی آن را تصحیح نموده است، ج 3، ص 473</ref>.

# ابو سعید خدری روایت می‌کند: “من با چشمان خودم دیدم که بر پیشانی و بینی رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلم) اثر خاک و گل بود”<ref>صحیح البخاری، ج 1، ص 2- 198- 163- 253- 256- 258- 259؛ سنن ابی داود، ج 1، ص 143 و 144؛ السنن الکبری، ج 2، ص 106</ref>.

# [[جابر بن عبدالله انصاری|جابربن عبدالله]] می‌گوید: “من با رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلم) نماز ظهر می‌خواندم. به خاطر شدت گرما و حرارت یک تکه سنگ در دست خود گذاشتم تا این که سرد شود و بر آن سجده کنم”.

# [[انس بن مالک]] می‌گوید: “ما با پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) در گرمای شدید [[نماز]] می‌خواندیم، هر یکی از ما سنگ بر می‌داشتیم و در دست خود نگه می‌داشتیم تا این که خنک شود، وقتی سرد شد می‌گذاشتیم و بر آن سجده می‌کردیم”<ref>السنن الکبری، ج 2، ص 106</ref>.

# عیاض بن عبدالله قرشی نقل می‌کند: “چون پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) دید مردی بر عمامه ای که بر سرش است، سجده می‌کند، اشاره فرمود عمامه ات را به عقب بکش و اشاره فرمود با پیشانی ات سجده کن”<ref> السنن الکبری، ج 2، ص 105</ref>.

# این‌ها نمونه‌ای از روایات فراوانی است که بیان می‌کند سجود باید بر خاک و زمین باشد. بیهقی می‌گوید: … اگر سجود بر پارچه و لباس جایز بود، باید در روایات به آن اشاره می‌شد؛ چرا که سجده بر آن از برداشتن سنگ و خنک کردن در دست برای سجود راحت تر بود<ref>مسند احمد حنبل، ج 1، ص 321</ref>.

=== روایاتی که می‌گویند سجود بر غیر زمین بدون عذر جایز است ===

# انس بن مالک نقل می‌کند: “جده اش (ملیکه) رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلم) را برای غذایی که برای آن حضرت پخت دعوت کرد. پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) از آن غذا و طعام خورد، سپس فرمود: برخیزید و با من نماز اقامه کنید. انس بن مالک می‌گوید: پا شدم و حصیری را که بر اثر مرور زمان سیاه شده بود، آبی پاشیدم و نمناکش کردم. پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) بر آن ایستاد. من پشت سر حضرت و آن پیر زن (جده اش) پشت سر من به نماز ایستادیم<ref>بخاری، صحیحه، ج 1، ص 101؛ صحیح النسائی، ج 2، ص 57</ref>. همچنین از انس روایت دیگری است با این مضمون که می‌گوید: “یکی از عمه‌هایم برای پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) طعامی پخت و خطاب به پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) گفت: من دوست دارم در منزل من غذا میل کنی و در آن جا نماز بخوانی! انس می‌گوید: پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) آمد، حصیر بزرگی که در منزل بود دستور داد آن را در گوشه ای از اتاق گذاشتیم و روی آن را آب و جارو کردیم، پس پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) بر روی آن به نماز ایستاد و ما پشت سر آن حضرت نماز اقامه کردیم”<ref>ابن ماجه، سنن، ج 1، ص 255</ref>. همچنین از انس بن مالک روایت است که می‌گوید: “ام سلیم از رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلم) درخواست نمود تا به منزلش بیاید و نماز بخواند، تا وی آن جا را مکان همیشگی نمازش قرار دهد! رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلم) درخواست ام سلیم را اجابت کرد، به منزل او آمد، حصیری را که در خانه‌اش بود با آب مرطوب نمودم و پیامبر در آن جا نماز خواند، ام سلیم با پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) نماز گزارد و آن جا را مصلای خویش قرار داد”<ref>صحیح النسائی، ج 2، ص 57</ref>.

# ابن عباس نقل می‌کند: “رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلم) بر حصیر کوچک نماز می‌گزارد”<ref>ترمذی، صحیح، ج 2، ص 126</ref>.

# ابو سعید خدری می‌گوید: “بر پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) وارد شدم، دیدم آن حضرت بر روی حصیر نماز می‌خواند و بر همان حصیر سجده می‌کند”<ref>صحیح مسلم، ج 2، ص 62، 126</ref>.

# میمونه (همسر پیامبر) نقل می‌کند: “رسول الله در حال نماز بود و من در کنارش بودم به گونه‌ای که پیراهنش به من می‌خورد، هنگامی که به سجود می‌رفت، و بر حصیر نماز می‌گزارد”<ref>بخاری، صحیح، ج 1، ص 101؛ مسلم، صحیح، ج 2، ص 128</ref>.