سید محمد تقی حکیم

سید محمد تقی حکیم

نام	سید محمد تقی حکیم
نام‎های دیگر	سید محمدتقی حکیم شوشتری
نام پدر	سیدمحمد
متولد	۱۳۴۱ق/ ۱۳۰۱ش
محل تولد	نجف
اساتید	سید محمدحسین حکیم شیخ علی ثامر سید یوسف حکیم سید محمدعلی حکیم
برخی آثار	‏الاُصولُ العامّه للفقه المقارَن (بیروت ۱۹۶۳م) الاشتراک و الترادف (بغداد ۱۹۶۵م) قصةالتقریب بین المذاهب الاسلامیة (کویت ۱۹۷۸م) سُنَّة اهل‌البیت (کویت ۱۹۷۸م) مناهج البحث فی التاریخ (کویت ۱۹۷۸م) مالک‌الاشتر (نجف ۱۹۴۶م)[۶]

سید محمدتقی حکیم (۱۳۴۱ ۱۴۲۳ق/۱۳۰۱ ۱۳۸۱ش) از خاندان حکیم و از استادان حوزه علمیه نجف بود. وی بعد از شیخ محمدرضا مظفر، ریاست دانشکده فقه نجف را عهده‌دار شد. الاُصولُ العامّه للفقه المقارَن معروف‌ترین اثر اوست. از ویژگی های بارز سید محمدتقی حکیم در موضوع تقریب مذاهب اسلامی، انجام پژوهش‏های علمی و ارایه نظرات و آرای متفکران مذاهب گوناگون و تحلیل جامع از آنها است.

ولادت

سید محمد تقی در ۱۳۴۱ق/ ۱۳۰۱ش در نجف به دنیا آمد. پدرش سیدمحمد سعیدبن سیدحسین‌بن سیدمهدی‌بن سیدمصطفی‌بن سیدمحمدعلی‌بن سیدابراهیم (جد اعلاى سید محسن حکیم) عالم دین و مدرّس فقه و اصول بود که در ۱۳۵۴ش در نجف درگذشت. از او آثاری به شکل حاشیه بر کتاب‌های فقهی و اصولی برجای مانده است.

وفات

وی در صَفر ۱۴۲۳ / اردیبهشت ۱۳۸۱ش در نجف درگذشت.

تحصیلات

سیدمحمدتقی علوم منطق، بلاغت، فقه و اصول را نزد پدر و برادر خود، سید محمدحسین حکیم، شیخ علی ثامر، سید یوسف حکیم و سید محمدعلی حکیم خواند.

فلسفه و تاریخ را نزد شیخ محمدرضا مظفّر آموخت و دروس عالی فقه و اصول را نزد سید محسن حکیم، حسین حلی، سیدابوالقاسم خویی و سیدحسن بجنوردی گذراند.

آثار

مالك اشتر - نجف اشرف - سال 1368 هـ.ق شاعر العقيدة - بغداد - سال 1390 هـ.ق الأصول العامة للفقه المقارن - دارالاندلس - بيروت - سال 1385 هـ.ق الزواج المؤقت و دوره في حل مشكلات الجنس‌ الوضع، تحديده، تقسيماته، مصادر العلم به‌ الاشتراك والترادف‌ المعنى الحرفي في اللغة بين النحو والفلسفة، والأصول‌ سنة أهل البيت‌ مناهج البحث في التاريخ‌ قصة التقريب بين المذاهب الإسلامية سنة أهل البيت و موضوعات أخرى‌

اندیشه ها

نگاه علمی به مسئله تقریب، بر اساس آن‏چه که در کتاب اصول فقه مقارن آقای حکیم آمده، دریچه‏ ای است که این طلایه دار تقریب گشوده است. از اصول و قواعدی که وی در راه تحقق تقریب در این کتاب به کار گرفته، می‏توان به مبانی تقریب تعبیر کرد.