المستصفی من علم الأصول (کتاب): تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی‌وحدت
بدون خلاصۀ ویرایش
جز (جایگزینی متن - '[[ماه محرم الحرام' به '[[محرم الحرام')
 
(۲۱ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۵ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
<div class="wikiInfo">[[پرونده:کتاب المستصفی من علم الاصول.jpg|جایگزین=کتاب المستصفی من علم الاصول|بندانگشتی|کتاب المستصفی من علم الاصول]]
{{جعبه اطلاعات کتاب
{| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ |نام
| عنوان = المستصفی من علم الاصول
!نام نويسنده
| تصویر = کتاب المستصفی من علم الاصول.jpg
|ابو حامد غزالى‌
| نام = المستصفی من علم الاصول
|-
| پدیدآوران = [[محمد غزالی|ابوحامد غزالی‌]]
|تحقیق
| زبان = فارسی
|محمدسلیمان اشقر
| زبان اصلی =
|-
| ترجمه =
|موضوع
| سال نشر = 1382 ش
|اصول فقه شافعی
| ناشر = نشر احسان
|-
| تعداد صفحه = 544  
|زبان کتاب
| موضوع = اصول فقه شافعی
|فارسی
| شابک =
|-
}}
|ناشر
'''المستصفیٰ من علم الأصول''' خلاصهٔ [[اصول|علم اصول]] از آثار [[محمد غزالی]] در علم [[اصول فقه]] و مهم‌ترین اثر در این دانش در میان مذاهب مختلف [[اهل سنت]]، به ویژه مذهب [[شافعی]] است. ایشان این کتاب را در سال‌های پایانی زندگی و پس از دوری گزیدنش از درس و بحث و گوشه‌نشینی مطلق نوشت و نوشتن‌ این کتاب را دو سال پیش از مرگ و در [[محرم الحرام]] ۵۰۳ به پایان رساند.
|نشر احسان
|-
|تاریخ نشر
|1382/5/6 شمسی
|-
|تعداد جلد
|تک جلدی
|-
|تعداد صفحات
|544 صفحه
|-
|مکان چاپ
|تهران
|-


|}
== انگیزه کتابت ==
</div>
او در پایان عمر که دوباره به تدریس روی آورد به درخواست شاگردان این کتاب را تالیف کرد<ref>[https://ketabpedia.com/%D8%AA%D8%AD%D9%85%D9%8A%D9%84/%D8%A7%D9%84%D9%85%D8%B3%D8%AA%D8%B5%D9%81%D9%8A-%D9%85%D9%86-%D8%B9%D9%84%D9%85-%D8%A7%D9%84%D8%A7%D8%B5%D9%88%D9%84-%D8%A7%D8%B2-%D8%A7%D8%A8%D9%88%D8%AD%D8%A7%D9%85%D8%AF-%D8%BA%D8%B2%D8%A7/ به نقل از پایگاه کتاب بدیا]</ref>.


== معرفی اجمالی ==
ایشان در دیباچهٔ این کتاب بر اهمیت دانش [[منطق]] تأکید می‌کند و آن را آغاز و نیز میزان دیگر دانش‌ها می‌شمارد. نیز دانش بی‌بهرگان از منطق را درخور اعتماد نمی‌داند. با این همه دانش‌ها را با نظر به منابع‌ آنها به سه دسته تقسیم می‌کند: عقلی، نقلی و آمیخته‌ای از این دو.<br>پس از آن [[فقه]] را در دستهٔ سوم می‌نشاند و اشرف العلوم یا برترین دانش می‌داند. اگرچه به اصول پرداختن در میان فقیهان [[اهل سنت]] همچون همتایان [[شیعه]] نیست ولی این کتاب (مستصفیٰ)، هم مرجعیت‌اش را همچنان در میان ایشان نگاه داشته و هم در روزگار خود بر [[اصول فقه]] [[شیعه]] بی تأثیر نبوده‌است.


'''المستصفیٰ من علم الأصول''' خلاصهٔ دانش [[اصول]] از آثار  محمد [[غزالی]] در دانش اصول فقه و مهم‌ترین اثر در این دانش در میان مذاهب مختلف [[اهل‌سنت]]، به ویژه مذهب [[شافعی]] است. غزالی این کتاب را در سال‌های پایانی زندگی و پس از دوری گزیدن‌اش از درس و بحث و گوشه‌نشینی مطلق نوشت و نوشتن‌ این  کتاب را دو سال پیش از مرگ و در  [[ماه محرم الحرام]] ۵۰۳ به پایان رساند.<br>
== نشر ==
==انگیزه کتابت==
این کتاب توسط انتشارات مختلفی به چاپ رسیده است. ازجمله می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:
او در پایان عمر (ح 503ق) که از نو به تدریس روی آورد به درخواست شاگردان این کتاب را تالیف کرد. <ref>[https://ketabpedia.com/%D8%AA%D8%AD%D9%85%D9%8A%D9%84/%D8%A7%D9%84%D9%85%D8%B3%D8%AA%D8%B5%D9%81%D9%8A-%D9%85%D9%86-%D8%B9%D9%84%D9%85-%D8%A7%D9%84%D8%A7%D8%B5%D9%88%D9%84-%D8%A7%D8%B2-%D8%A7%D8%A8%D9%88%D8%AD%D8%A7%D9%85%D8%AF-%D8%BA%D8%B2%D8%A7/ به نقل از پایگاه کتاب بدیا]</ref>
# دار الذخائر، ۱۳۶۸/۰۱/۰۴.
# تهران‌، نشر احسان‌، سال 1382.
# ۲ ج. بیروت - [[لبنان]]: شرکة دار الأرقم بن أبی الأرقم، بدون تاریخ<ref>[https://noorlib.ir/book/info/2788 به نقل از پایگاه دیجیتالی نور]</ref>.
# المستصفی در 1324 ق در بولاق و در 1322 و 1324 ق در [[قاهره]] به چاپ رسیده است.


=معرفی اجمالی=
== پانویس ==
غزالی در دیباچهٔ این کتاب بر اهمیت دانش [[منطق]] تأکید می‌کند و آن را آغاز و نیز میزان دیگر دانش‌ها می‌شمارد. نیز دانش بی‌بهرگان از منطق را درخور اعتماد نمی‌داند. با این همه دانش‌ها را با نظر به منابع‌ آنها به سه دسته تقسیم می‌کند:
{{پانویس}}
عقلی، نقلی و آمیخته‌ای از این دو.<br>
پس از آن [[فقه]] را در دستهٔ سوم می‌نشاند و اشرف العلوم یا برترین دانش می‌داند.
اگرچه به اصول پرداختن در میان فقیهان اهل سنت همچون همتایان [[شیعه]] نیست ولی مستصفیٰ، هم مرجعیت اش را همچنان در میان ایشان نگاه داشته و هم در روزگار خود بر اصول فقه شیعه بی تأثیر نبوده‌است.


=نشر=
== منابع ==


این کتاب توسط ناشرهای مختلفی به چاپ رسیده است. ازجمله میتوان به موارد زیر اشاره کرد:
* زرین کوب، عبدالحسین؛ ''فرار از مدرسه''، انتشارات امیر کبیر، چ هفتم، 1381؛ تهران- ایران؛ ص ۱۸۰.
# تهران‌، نشر احسان‌، سال 1382 .
# ۲ ج. بیروت - لبنان: شرکة دار الأرقم بن أبي الأرقم، بدون تاریخ.
#المستصفی در 1324ق در بولاق و در 1322 و 1324ق در قاهره به چاپ رسیده است.


=منبع=
[[رده:کتاب‌ها]]
[[رده:کتاب‌های اهل سنت]]
*زرین کوب، عبدالحسین؛ فرار از مدرسه، انتشارات امیر کبیر، هفتم، 1381، تهران- ایران، ص ۱۸۰
 
 
[[رده: کتاب شناسی اهل‌سنت]]
[[رده: کتاب اصولی]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۵ اکتبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۴:۴۳

المستصفی من علم الاصول
کتاب المستصفی من علم الاصول.jpg
نامالمستصفی من علم الاصول
پدیدآورانابوحامد غزالی‌
زبانفارسی
سال نشر1382 ش
ناشرنشر احسان
تعداد صفحه544
موضوعاصول فقه شافعی

المستصفیٰ من علم الأصول خلاصهٔ علم اصول از آثار محمد غزالی در علم اصول فقه و مهم‌ترین اثر در این دانش در میان مذاهب مختلف اهل سنت، به ویژه مذهب شافعی است. ایشان این کتاب را در سال‌های پایانی زندگی و پس از دوری گزیدنش از درس و بحث و گوشه‌نشینی مطلق نوشت و نوشتن‌ این کتاب را دو سال پیش از مرگ و در محرم الحرام ۵۰۳ به پایان رساند.

انگیزه کتابت

او در پایان عمر که دوباره به تدریس روی آورد به درخواست شاگردان این کتاب را تالیف کرد[۱].

معرفی اجمالی

ایشان در دیباچهٔ این کتاب بر اهمیت دانش منطق تأکید می‌کند و آن را آغاز و نیز میزان دیگر دانش‌ها می‌شمارد. نیز دانش بی‌بهرگان از منطق را درخور اعتماد نمی‌داند. با این همه دانش‌ها را با نظر به منابع‌ آنها به سه دسته تقسیم می‌کند: عقلی، نقلی و آمیخته‌ای از این دو.
پس از آن فقه را در دستهٔ سوم می‌نشاند و اشرف العلوم یا برترین دانش می‌داند. اگرچه به اصول پرداختن در میان فقیهان اهل سنت همچون همتایان شیعه نیست ولی این کتاب (مستصفیٰ)، هم مرجعیت‌اش را همچنان در میان ایشان نگاه داشته و هم در روزگار خود بر اصول فقه شیعه بی تأثیر نبوده‌است.

نشر

این کتاب توسط انتشارات مختلفی به چاپ رسیده است. ازجمله می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

  1. دار الذخائر، ۱۳۶۸/۰۱/۰۴.
  2. تهران‌، نشر احسان‌، سال 1382.
  3. ۲ ج. بیروت - لبنان: شرکة دار الأرقم بن أبی الأرقم، بدون تاریخ[۲].
  4. المستصفی در 1324 ق در بولاق و در 1322 و 1324 ق در قاهره به چاپ رسیده است.

پانویس

منابع

  • زرین کوب، عبدالحسین؛ فرار از مدرسه، انتشارات امیر کبیر، چ هفتم، 1381؛ تهران- ایران؛ ص ۱۸۰.