۸۶٬۱۰۷
ویرایش
جز (تمیزکاری) |
جز (جایگزینی متن - '[[محمد (ص) خاتم الانبیاء' به '[[محمد بن عبدالله (خاتم الانبیا)') |
||
(۳ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد) | |||
خط ۱: | خط ۱: | ||
'''کعبه''' محور توجه جهانیان به ویژه مسلمانان جهان است. خالق کعبه ی معظم آن را به گونهای قرار داد تا همه مسلمانان در همه سالها، ماهها، هفتهها، روزها، ساعتها، دقیقهها و لحظات به مناسبتهای مختلف در همه شئون زندگی خود با آن ارتباط برقرار کنند.<br>علاوه بر فراگیری رسالت [[محمد ( | '''کعبه''' محور توجه جهانیان به ویژه مسلمانان جهان است. خالق کعبه ی معظم آن را به گونهای قرار داد تا همه مسلمانان در همه سالها، ماهها، هفتهها، روزها، ساعتها، دقیقهها و لحظات به مناسبتهای مختلف در همه شئون زندگی خود با آن ارتباط برقرار کنند.<br>علاوه بر فراگیری رسالت [[محمد بن عبدالله (خاتم الانبیا)|پیامبر اکرم(صلی الله علیه وآله)]] برای توده انسانها در همه اعصار و امصار، در آموزههای این دین نیز مرکزیت جهانی و جاودانی قرار داده شده است، چه این که انسانهای معتقد به دینی جهانی و پیرو پیامبری همگانی و همیشگی، باید دارای مرکزی همگانی و ثابت و تغییرناپذیر نیز باشند تا از دور و نزدیک در کنار آن گرد هم آیند و مسائل علمی و عملی خود را در آنجا طرح کنند و مشکلات سیاسی و اجتماعی بازگو و گرهگشایی شود و روابط فرهنگی و اخلاقی تحکیم گردد و همبستگی و همدلی تجدید شود و کنگره جهانی سالیانه بر محوریت کعبه با حضور نمایندگان همة اقشار و طوایف از همه نژادها و گروهها تشکیل گردد تا همه مسلمانان (بلکه همه جهانیان) از منافع آن بهرهمند شوند؛ «لِیَشْهَدُوا مَنافِعَ لَهُمْ وَ یَذْكُرُوا اسْمَ اللَّهِ فِی أَیَّامٍ مَعْلُوماتٍ» <ref>حج/28</ref>.<br> | ||
ارتباط و پیوند ناگسستنی با کعبه در ابتدا و انتهای زندگی دنیایی وجود دارد و در هر دو حال (زندگی و مرگ) زبان میگشاییم که: «و الکعبة قبلتی...». <ref>ر. ک: مجلسی، بیتا، ج6، ص175 و 228ـ229و 237ـ238</ref>.<br> | ارتباط و پیوند ناگسستنی با کعبه در ابتدا و انتهای زندگی دنیایی وجود دارد و در هر دو حال (زندگی و مرگ) زبان میگشاییم که: «و الکعبة قبلتی...». <ref>ر. ک: مجلسی، بیتا، ج6، ص175 و 228ـ229و 237ـ238</ref>.<br> | ||
چه رمز و رازی در این بنا وجود دارد که پیوند جهانی مسلمانان با کعبه، لحظهای قطع نمیشود، زیرا به سبب کروی بودن زمین و اختلاف جهت قبلة بلاد و شهرها و نیز یکسان نبودن وقت نمازها و دعاها و... برای مردم کره زمین، در هر لحظه فردی از سویی به سمت کعبه در حالت نماز و نیایش است. (جوادی آملی، 1384، ص90). | چه رمز و رازی در این بنا وجود دارد که پیوند جهانی مسلمانان با کعبه، لحظهای قطع نمیشود، زیرا به سبب کروی بودن زمین و اختلاف جهت قبلة بلاد و شهرها و نیز یکسان نبودن وقت نمازها و دعاها و... برای مردم کره زمین، در هر لحظه فردی از سویی به سمت کعبه در حالت نماز و نیایش است. (جوادی آملی، 1384، ص90). | ||
محوریت کعبه با ویژگیهایش برجستهتر میشود؛ کعبهای که طبق روایتی، در محاذات بیتالمعمور، و بیت المعمور در محاذات عرش واقع است و عرش چهار ضلع و رکن دارد و تربیع کعبه هم از همین روست و راز تربیع عرش در سخنان امام صادق | محوریت کعبه با ویژگیهایش برجستهتر میشود؛ کعبهای که طبق روایتی، در محاذات بیتالمعمور، و بیت المعمور در محاذات عرش واقع است و عرش چهار ضلع و رکن دارد و تربیع کعبه هم از همین روست و راز تربیع عرش در سخنان امام صادق علیهالسلام به این مضمون آمده است که: کلماتی که اسلام بر آن بنیان نهاده شده چهار چیز است و این کلمات همان تسبیحات اربعه است: «سبحانالله» و «الحمدلله» و «لا اله الا الله» و «الله اکبر». <ref>مجلسی، پیشین، ج96، ص57</ref>. مفهوم این کلام بلند و نورانی این است که تسبیحات اربعه که نظام هستی بر آنها مبتنی است، سبب تحقق عرش مربع است و تکوّن عرش مایة تحقق بیتالمعمور، و بالاخره بیت المعمور سبب تحقق موجودی طبیعی در عالم طبیعت میشود که کعبه است و چهار دیوار دارد؛ یعنی آنچه در عالم طبیعت است الگویی از عالم مثال است، عالم مثال خود الگویی از عالم مجردات تام است، و عالم مجردات تام نیز الگویی از اسمای حسنای الهی است که فوق تمام است. <ref>جوادی آملی، پیشین، ص92</ref><br> | ||
اینک این مرکزیت، که جایگاهش از زمین تا اعماق آسمان است، «قبله» قرار گرفته و همگان را راه نشان است؛ «انّها قبلة من موضعها الی السماء»؛ <ref>حر عاملی، بیتا، ج3، ص247</ref>. اینجاست که زائران کعبه، تعالی روح یافته و به عرش الهی راه مییابند و از عالم خاک به افلاک معنویت میرسند. البته طوافکنندة ژرفنگر کعبه، خویش را برگرد کعبة زمینی محصور نمیکند بلکه پروازی از زمین به بیتالمعمور و عرش الهی دارد و چنان رفعت و جلال مییابد که به غیر از خدای کعبه نمیاندیشد. هرگاه زائر کعبه با امداد الهی و توفیق حضرت حق به این مقام دست یافت، همة عالم را در حال طواف کعبه میبیند و مسلمانان را در سفرة وحدت و همبستگی مهمان میکند و کینه و عداوت از قلب میزداید و خویشتن را در پایگاه توحید محض از هرگونه شرک اعتقادی و دوگانگی رفتار پاک میکند و همانند حضرت ابراهیم و اسماعی لعلیه السلام با خلوص نیت و اعمال پاک رو به خدای کعبه مینهد و دست نیایش بلند میکند که: «رَبَّنا تَقَبَّلْ مِنَّا إِنَّكَ أَنْتَ السَّمِیعُ الْعَلِیمُ <ref>بقره/127</ref>.<br> | اینک این مرکزیت، که جایگاهش از زمین تا اعماق آسمان است، «قبله» قرار گرفته و همگان را راه نشان است؛ «انّها قبلة من موضعها الی السماء»؛ <ref>حر عاملی، بیتا، ج3، ص247</ref>. اینجاست که زائران کعبه، تعالی روح یافته و به عرش الهی راه مییابند و از عالم خاک به افلاک معنویت میرسند. البته طوافکنندة ژرفنگر کعبه، خویش را برگرد کعبة زمینی محصور نمیکند بلکه پروازی از زمین به بیتالمعمور و عرش الهی دارد و چنان رفعت و جلال مییابد که به غیر از خدای کعبه نمیاندیشد. هرگاه زائر کعبه با امداد الهی و توفیق حضرت حق به این مقام دست یافت، همة عالم را در حال طواف کعبه میبیند و مسلمانان را در سفرة وحدت و همبستگی مهمان میکند و کینه و عداوت از قلب میزداید و خویشتن را در پایگاه توحید محض از هرگونه شرک اعتقادی و دوگانگی رفتار پاک میکند و همانند حضرت ابراهیم و اسماعی لعلیه السلام با خلوص نیت و اعمال پاک رو به خدای کعبه مینهد و دست نیایش بلند میکند که: «رَبَّنا تَقَبَّلْ مِنَّا إِنَّكَ أَنْتَ السَّمِیعُ الْعَلِیمُ <ref>بقره/127</ref>.<br> | ||
خط ۲۱: | خط ۲۱: | ||
<references /> | <references /> | ||
[[رده: | [[رده:مقالهها]] |