سوره فرقان: تفاوت میان نسخه‌ها

'''سوره فرقان''' چهل ودومین سوره‌ای است که به [[محمد بن عبد‌الله (خاتم الأنبیاء)|پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم)]] نازل شده، ولی در مصحف بیست و پنجمین سوره [[قرآن]] قرار گرفته است. این سوره ۷۷ آیه دارد و در [[مکه]] به پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) نازل شده است.

آنچه که میان حق و باطل را جدا کند، برهان، تورات، قرآن، پیروزی، بامداد یا سحر<ref>فرهنگ ابجدی، ص 661.</ref>.

* توحید‌محوری؛

* معاد‌باوری؛

* شکایت پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) از مهجوریت قرآن؛

* سرگذشت برخی از پیامبران<ref>تفسیر قرآن مهر، ج 14، ص 227.</ref>.  

# «سوره فرقان»؛ به معنای جداکننده و فرق‌گذارنده (حق و باطل) و یکی از نام‌های [[قرآن كریم|قرآن کریم]] نیز «فرقان» است. سبب نام‌گذاری این سوره آن است که واژه ی فرقان در آیه ی اول آن آمده است.

# تقویت روحی [[حضرت محمد (ص)|پیامبر اسلام (صلی الله علیه و آله و سلم)]] در برابر فشارها و سخت‌گیری‌های [[شرک|مشرکین]] [[مكه|مکه]]؛

در روایت است که [[علی بن موسی بن جعفر|امام هشتم علیه‌السلام]] به اسحاق‌بن‌عمار فرمود: قرائت سوره «تَبارَکَ الَّذِی نَزَّلَ الْفُرْقانَ عَلی عَبْدِهِ» را ترک نکن که هر که این سوره را هر شب بخواند خدا او را هرگز عذاب نمی‌کند و او را مورد محاسبه قرار نمی‌دهد و جایش فردوس برین است<ref>ترجمه تفسیر مجمع‌البیان، ج 17، ص 179.</ref>.  

روایتی است که از [[حضرت محمد (ص)|رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلم)]] نقل شده که فرمود: خداوند هفت [[سوره طوال]] را به جای [[تورات]] و [[سوره‌های مئین|سوره‌های مئین]] را به جای [[انجیل]] و [[سوره‌های مثانی|سوره‌های مثانی]] را به جای [[زبور]] به من داد و پروردگارم مرا با دادن سوره‌های مفصّل فزونی بخشید<ref>جامع البيان فی تفسير القرآن، ج 1، ص 34</ref>.

سوره فرقان همانند سوره ملک با کلمه «تبارک» آغاز می‌شود و آیۀ شصت این سوره سجدۀ تلاوت دارد.