confirmed
۵۶۷
ویرایش
خط ۴۶۷: | خط ۴۶۷: | ||
==علل فروپاشی نهضت اسلامی شيخ عثمان== | ==علل فروپاشی نهضت اسلامی شيخ عثمان== | ||
انقلاب معرفی شده به وسيله جهادگران، سبب میگرديد تا وسعت تحت حكومت خلافت اسلامی به تدريج گسترده و وسيع گردد. | انقلاب معرفی شده به وسيله جهادگران، سبب میگرديد تا وسعت تحت حكومت خلافت اسلامی به تدريج گسترده و وسيع گردد. مردمی كه تحت حكومت جديد در میآمدند. تابعيت (بيعت) قبلی خودشان را به قدرت سياسی جديد واگذار و تسليم میكردند. اين مسئله باعث میشد كه مشكلات بيشتری بوجود آيد، زيرا تغيير بيعت و تابعيت نمیتوانست در مدت يك شب انجام گيرد، و لذا به مدت زمانی نياز داشت تا تكميل و كامل گردد. جهاد به تنهايی، خودش، آرزوها، اميدها و توقعات مردم را بالا میبرد و افزايش میداد. مردم اميدوار بودند تا جهاد بتواند، بيماری جامعه را بر طرف نمايد و در جامعه و اجتماع آنان، هيچكس مورد ستم و تعدی واقع نگردد. آنها به همراه جهادگران سخت میجنگيدند، زيرا معتقد بودند كه دولت جديدی تأسيس خواهد شد و همه اشتباهات گذشته، تصحيح و بیعدالتيها و ظلمها محو و نابود خواهد شد. در طول ساليان طولانی خلافت سوكوتو، به تدريج آشكار و روشن گرديد كه اميد و انتظار اينكه جامعهای بدون ظلم و ستم يعنی «مدينه فاضله» بوجود آيد، تحقق نخواهد پذيرفت و تأسيس يك حكومت عادل و دادگر نيز ميسر نگرديد. بدينترتيب در نهايت اظهاراتی مطرح گرديد كه رهبران جديد، علاقمند به حكومت بودند و آنها آرزو و اشتياق داشتند تا سرزمين بدست آورند و مأموراني را براي مشاغل منصوب نمايند و به جمعآوري غنائم جنگی و نگهداري قبائل مشغول شوند. | ||
<ref> | <ref> | ||
Michael, omolewa, Certificate, history of Nigeria England & Longman | Michael, omolewa, Certificate, history of Nigeria England & Longman | ||
1986 | 1986 | ||
</ref> | </ref> | ||
بسياري از اميرنشينها با سازماندهی، طغيان و شورش را بر عليه خليفه آغاز كردند. بيشتر شورشها و طغيانهای سراسري نظير شورش بخاری <ref>Bukhari</ref> ، مافارا <ref>Mafara</ref>، يوسف <ref>Yusuf</ref> | بسياري از اميرنشينها با سازماندهی، طغيان و شورش را بر عليه خليفه آغاز كردند. بيشتر شورشها و طغيانهای سراسري نظير [[شورش بخاری]] <ref>Bukhari</ref> ، [[مافارا]] <ref>Mafara</ref>، [[يوسف]] <ref>Yusuf</ref> | ||
و چندين شورش | و چندين [[شورش مهدیخواهی]]،<ref>اعتقاد به مهدويت هر چند به طور وسيع با مكتب و مذهب تشيع ارتباط داده شده است ولي از همان ابتداي گسترش اسلام، مقام واهميت خاصي را در بين عامه اهل سنت نيز كسب كرد. انديشه پيروزي نهايي نيروي حق و صلح و عدالت بر نيروي باطل و ستيز و ظلم، گسترش جهاني ايمان اسلامي، استقرار كامل و همه جانبه ارزشهاي انساني، تشكيل مدينه فاضله و جامعه ايدهآل، و بالاخره اجراء اين ايده عمومي و انساني به وسيله شخصيتي مقدس و عاليقدر كه در روايات متواتر اسلامي، از او به [[حجت بن حسن (مهدی)|«مهدي»]] تعبير شده است، انديشهاي است كه كم و بيش همة فرق و مذاهب اسلامي، با تفاوتها و اختلافهايي بدان مؤمن و معتقدند.</ref> | ||
تهديداتی بر عليه اقتدار و حاكميت خليفه محسوب میگرديد. سرانجام، كسانی كه هنگام ظهور و بروز جهاد كوچ كرده بودند، حالا خودشان را مجدداً سازماندهی نموده و آماده بودند تا جنگ نمايند. مراكز چنين اقدامات و عمليات نظامی «گوواكوكه» <ref>Gawakuke</ref>، «گوبير» <ref>Gobir</ref> و «مارادی» <ref>Maradi</ref> بود. | تهديداتی بر عليه اقتدار و حاكميت خليفه محسوب میگرديد. سرانجام، كسانی كه هنگام ظهور و بروز جهاد كوچ كرده بودند، حالا خودشان را مجدداً سازماندهی نموده و آماده بودند تا جنگ نمايند. مراكز چنين اقدامات و عمليات نظامی [[«گوواكوكه»]] <ref>Gawakuke</ref>، [[«گوبير»]] <ref>Gobir</ref> و [[«مارادی»]] <ref>Maradi</ref> بود. | ||
در قرن نوزدهم ميلادی «رابه» <ref>Rabeh</ref> ، «بورنو» <ref>Borno</ref> همچنين بعضی تهديدات را بوجود آوردند زيرا ترسيده بودند كه ممكن است از طرف خليفه مورد حمله قرار گيرند. از نيمه دوم قرن نوزدهم، نفوذ اروپايیها رو به افزايش و رو به رشد نهاد و بازرگانان اروپايی، با اميرنشينهاي مستقل از خليفه، شروع به ايجاد روابط نمودند و رفته رفته قدرت خليفه رو به كاهش نهاد. | در قرن نوزدهم ميلادی [[«رابه»]] <ref>Rabeh</ref> ، [[«بورنو»]] <ref>Borno</ref> همچنين بعضی تهديدات را بوجود آوردند زيرا ترسيده بودند كه ممكن است از طرف خليفه مورد حمله قرار گيرند. از نيمه دوم قرن نوزدهم، نفوذ اروپايیها رو به افزايش و رو به رشد نهاد و بازرگانان اروپايی، با اميرنشينهاي مستقل از خليفه، شروع به ايجاد روابط نمودند و رفته رفته قدرت خليفه رو به كاهش نهاد. | ||
<ref> | <ref> | ||
Michael, Omolewa, Certificte, history of Nigeria , p. 122 | Michael, Omolewa, Certificte, history of Nigeria , p. 122 |