|
|
(۳۰ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۶ کاربر نشان داده نشد) |
خط ۱: |
خط ۱: |
| {{پانویس رنگی}}
| |
| {{Mbox
| |
| | type = notice
| |
| | class = ambox-In_use
| |
| | image = [[File:Ambox clock.svg|48px|alt=|link=]]
| |
| | css = margin: 1px
| |
| | text = این {{#ifeq:{{{1|}}}|بخش|[[راهنما:بخجعفر طیار ش|بخش]]|{{#switch:{{NAMESPACE}}
| |
| | {{ns:0}} = مقاله
| |
| | بحث = [[راهنما:صفحه بحث|صفحه بحث]]
| |
| | ردهبندی = [[ویکیپدیا:ردهبندی|رده]]
| |
| | راهنما = [[راهنما:فهرست|فهرست]]
| |
| | درگاه = [[ویکیپدیا:درگاه|درگاه]]
| |
| | الگو = [[ویکیپدیا:فضای نام الگو|الگو]]
| |
| | کاربر = [[ویکیپدیا:صفحههای کاربری|صفحه کاربری]]
| |
| | بحث کاربر = [[ویکیپدیا:صفحههای کاربری|صفحه بحث کاربری]]
| |
| | ویکیپدیا = [[ویکیپدیا:فضای نام ویکیپدیا|صفحه ویکیپدیا]]
| |
| | بحث ویکیپدیا = [[ویکیپدیا:فضای نام ویکیپدیا|صفحه بحث ویکیپدیا]]
| |
| }}}} هماکنون برای {{#ifeq:{{{1|}}}|بخش|{{{2|مدتی کوتاه}}}|{{{1|مدتی کوتاه}}}}} '''تحت ویرایش عمده''' است. این برچسب برای جلوگیری از [[راهنما:تعارض ویرایشی|تعارض ویرایشی]] اینجا گذاشته شدهاست، لطفا تا زمانیکه این پیام نمایش داده میشود ویرایشی در این {{#ifeq:{{{1|}}}|بخش|بخش|صفحه}} انجام ندهید.<br>
| |
| <small>{{#if:{{{زمان|}}}|این پیام در {{{زمان|}}} اضافه شده است.|}} این صفحه آخرینبار در {{#time:H:i، j F Y|{{REVISIONTIMESTAMP}}}} ({{کوچک}}ساعت هماهنگ جهانی{{پایان کوچک}}) ({{Time ago|{{REVISIONTIMESTAMP}}}}) تغییر یافتهاست؛ لطفا اگر در چند ساعت اخیر [{{fullurl:{{FULLPAGENAME}}|action=history}} ویرایش نشده است]، این الگو را حذف کنید. اگر شما ویرایشگری هستید که این الگو را اضافه کرده است، لطفا مطمئن شوید آن را حذف یا با در دست ساخت جایگزین میکنید.</small>
| |
| <includeonly>{{#ifeq:{{{category}}}|no||{{#switch:{{NAMESPACE}}
| |
| | کاربر
| |
| | بحث کاربر = <!-- no category -->
| |
| | [[رده:صفحههای سخت در دست ویرایش]]}}}}</includeonly>
| |
| }}<noinclude>
| |
| </noinclude>
| |
|
| |
|
| '''نهایة الاقدام فی علم الکلام''' یکی از مهمترین آثار محمد بن [[عبدالکریم شهرستانی]] (۴۶۹–۵۴۸ ق) است. شهرستانی در این کتاب، طی بیست قاعده، اساسیترین مسائل کلامی فلسفی عصر خود را گزارش کرده و از منظر تفکر [[اشعری]] به نقد و بررسی آنها پرداخته است.<br> | | {{جعبه اطلاعات کتاب |
| با این حال، چنانکه در مقدمه کتاب حاضر نشان داده شده، ویژگیهایی از آموزههای [[شیعی]] را میتوان در آن تشخیص داد. اثر حاضر، چاپ عکسی کهنترین نسخه این کتاب است که در سال ۵۳۸ ق و در زمان حیات شهرستانی کتابت شده و اصل آن به شماره ۱۰۶۰۷ در [[کتابخانه مجلس شورای اسلامی]] نگهداری میشود. مقدمه تحقیقی کتاب، در سه بخش از شهرستانی و جایگاه تعلیم در معرفت دینی، نهایة الاقدام قالب اشعری و درونمایه اسماعیلی آن، و قدیمترین نسخههای نهایة الاقدام و دستنویس کهن مجلس، سخن میگوید و حاوی ۹۴ پینوشت کوتاه و بلند است <ref>نسخه برگردان نهایة الاقدام شهرستانی: دستنویسی از روزگار زندگانی مؤلف.</ref>. | | | عنوان = نهایة الاقدام فی علم الکلام |
| | | تصویر = کتاب نهایه الاقدام فی علم الکلام.jpg |
| | | نام = نهایة الاقدام فی علم الکلام |
| | | پدیدآوران = [[عبدالکریم شهرستانی]] |
| | | زبان = [[زبان عربی|عربی]] |
| | | زبان اصلی = |
| | | ترجمه = |
| | | سال نشر = 1392 ش |
| | | ناشر = دانشگاه ادیان و مذاهب، کتابخانه موزه و مرکز اسناد مجلس شورای اسلامی |
| | | تعداد صفحه = 382 |
| | | موضوع = [[کلام]]، [[فلسفه]] |
| | | شابک = 9786002201621 |
| | }} |
| | '''«نهایة الأقدام فی علم الکلام»''' یکی از مهمترین آثار [[عبدالکریم شهرستانی]] (۴۶۹–۵۴۸ ق) است. شهرستانی در این کتاب، طی بیست قاعده، اساسیترین مسائل کلامی فلسفی عصر خود را گزارش کرده و از منظر تفکر [[اشعری]] به نقد و بررسی آنها پرداخته است. با این حال، چنانکه در مقدمه کتاب حاضر نشان داده شده، ویژگیهایی از آموزههای [[شیعی]] را میتوان در آن تشخیص داد. اثر حاضر، چاپ کهنترین نسخه این کتاب است که در سال ۵۳۸ ق و در زمان حیات شهرستانی کتابت شده و اصل آن به شماره ۱۰۶۰۷ در [[کتابخانه مجلس شورای اسلامی]] نگهداری میشود. مقدمه تحقیقی کتاب، در سه بخش از ایشان و جایگاه تعلیم در معرفت دینی، نهایة الاقدام قالب اشعری و درونمایه اسماعیلی آن، و قدیمترین نسخههای نهایة الاقدام و دستنویس کهن مجلس، سخن میگوید و حاوی ۹۴ پینوشت کوتاه و بلند است<ref>نسخه برگردان نهایة الاقدام شهرستانی: دستنویسی از روزگار زندگانی مؤلف.</ref>. |
|
| |
|
| | == معرفی اجمالی == |
| | '''نهایة الإقدام فی علم الکلام'''، تألیف ابوالفتح محمد بن عبدالکریم شهرستانى، کتابى کلامى در مورد بعضى از مسائل [[اصول دین]]؛ همچون [[توحید]]، [[نبوت]] و [[عصمت]]، در قرن ششم به [[زبان عربی|زبان عربى]] نگاشته شده است. این کتاب، از جمله آثاری است که بسیارى از اهل علم حواشى آثارشان را از این کتاب أخذ کردهاند. |
|
| |
|
| | == تعلیق و توثیق کتاب == |
| | تعلیق، تخریج و توثیق این کتاب به همراه ضبط نص و اصلاح آن توسط آقاى احمد فرید مزیدى انجام گرفته است. این کتاب قبل از این در [[اروپا]] و سپس در [[مصر]] چاپ شده است. |
| | کتاب حاضر با مقدمهاى از آقاى احمد فریدى در [[جامع الازهر]] [[قاهره]] آغاز گردیده، سپس ترجمهاى از مؤلف و بعد از آن اصل کتاب شروع شده است. |
| | سبک نگارش این کتاب چنین است که با آوردن اقوال مختلف و سپس رد یا تایید آن قول، با استفاده از برهان به شرح و توضیح مطالب خویش پرداخته است. این کتاب داراى 20 عنوان که از آن به قاعده تعبیر کرده است، تشکیل یافته است. |
|
| |
|
| نهاية الإقدام في علم الكلام، تألیف ابوالفتح محمد بن عبدالكريم شهرستانى، كتابى كلامى در مورد بعضى از مسائل اصول دين؛ همچون توحيد نبوت و عصمت، در قرن ششم، به زبان عربى نگاشته شده است. این کتاب، از جمله آثاری است كه بسيارى از اهل علم، حواشى آثارشان را از اين كتاب أخذ كردهاند.
| | == محتوای کتاب == |
| | قاعده اول درباره حدوث عالم و بیان استحاله حوادثى که اولى براى آنها نیست و همچنین استحاله وجود اجسامى که تناهى مکانى ندارند، مىباشد. |
| | در ابواب بعدى این کتاب مباحثى در توحید و ابطال مذهب تعطیل و بحثى پیرامون احوال مطرح شده است. منظور از حال، طبق گفته مؤلف چیزى نیست که برایش بتوان تعریف حقیقى ذکر کرد، بلکه ضابطهاى براى تقسیم دارد که آن را به «ما یعلل و ما لایعلل» تقسیم مىکند، و منظور از «ما یعلل» احکامى است که براى معانى که قائم به ذات هستند و «ما لایعلل»، صفاتى هستند که احکام براى آن معانى واقع نمىشوند. |
|
| |
|
| | از مباحث فلسفى چون معدوم و این که آیا معدوم شئ است یا نه و در هیولا و رد بر کسانى که هیولا را بدون صورت وجود اثبات کردهاند و همچنین در علم و اراده ازلى الهى بحث شده است از حقیقت کلام انسانى و نطق نفسانى سخن به میان آمده است. چون نویسنده این کتاب از [[اهلسنت]] مىباشد، طبق قاعده آنان از ادله عقلى و نقلى در مورد رؤیت خدا، بابى را آورده که بیشتر اشاره به اثبات رؤیت روى داستان [[حضرت موسی|حضرت موسى(ع)]] است که مىفرمود: "رب أرنى أنظر إلیک". |
| | از حسن و قبح عقلى و ابطال غرض و علت براى افعال الهى و معناى توفیق و شکر و أجل و رزق مطالبى را بیان داشته است. در مورد نفى غرض و علت براى خدا، مىگوید: اگر خدا بخواهد در افعال خود غرضى داشته باشد، بایستى عاملى روى خدا تأثیر بگذارد که آن فعل را انجام دهد، حال چه آن عامل براى خداوند نفعى داشته باشد و چه نداشته باشد، در هر صورت خدا نفع و ضررى قبول نمىکند و هیچ عاملى نمىتواند روى او تأثیر بگذارد. |
|
| |
|
| تعليق، تخريج و توثيق اين كتاب به همراه ضبط نص و اصلاح آن توسط آقاى احمد فريد مزيدى انجام گرفته است. اين كتاب قبل از اين در اروپا و سپس در مصر چاپ شده است.
| | == وجوب عصمت انبیا == |
| | قاعده نوزدهم کتاب در اثبات نبوت و تحقیق معجزات و وجوب عصمت [[انبیا]] است و قاعده آخر خاص اثبات نبوت [[محمد بن عبدالله (خاتم الانبیا)]] مىباشد. |
|
| |
|
| در ذیل این اثر دو کتاب به نامهای «لباب المحصل في أصولالدين» و «الإشارة إلی مذهب أهل الحق» آمده که به صورت جداگانه معرفی شده است.
| | == پانویس == |
| | {{پانویس}} |
|
| |
|
| | | [[رده:کتابها]] |
| كتاب حاضر با مقدمهاى از آقاى احمد فريدى در جامعه الازهر قاهره آغاز گرديده، سپس ترجمهاى از مؤلف و بعد از آن اصل كتاب شروع شده است.
| | [[رده:کتابهای اهل سنت]] |
| | |
| سبک نگارش اين كتاب چنين است كه با آوردن اقوال مختلف و سپس رد يا تاييد آن قول، با استفاده از برهان به شرح و توضيح مطالب خويش پرداخته است. اين كتاب داراى 20 عنوان كه از آن به قاعده تعبير كرده است، تشكيل يافته است.
| |
| = محتوای کتاب =
| |
| قاعده اول درباره حدوث عالم و بيان استحاله حوادثى كه اولى براى آنها نيست و همچنين استحاله وجود اجسامى كه تناهى مكانى ندارند، مىباشد.
| |
| | |
| در ابواب بعدى اين كتاب مباحثى در توحيد و ابطال مذهب تعطيل و بحثى پيرامون احوال مطرح شده است. منظور از حال، طبق گفته مؤلف چيزى نيست كه برایش بتوان تعريف حقيقى ذكر كرد، بلكه ضابطهاى براى تقسيم دارد كه آن را به ما يعلل و ما لايعلل تقسيم مىكند، و منظور از ما يعلل احكامى است كه براى معانى كه قائم به ذات هستند و ما لايعلل، صفاتى هستند كه احكام براى آن معانى واقع نمىشوند.
| |
| | |
| از مباحث فلسفى چون معدوم و اين كه آيا معدوم شئ است يا نه و در هيولا و رد بر كسانى كه هيولا را بدون صورت وجود اثبات كردهاند و همچنين در علم و اراده ازلى الهى بحث شده است از حقيقت كلام انسانى و نطق نفسانى سخن به ميان آمده است. چون نویسنده اين كتاب از اهل تسنن مىباشد، طبق قاعده آنان از ادله عقلى و نقلى در مورد رؤيت خدا، بابى را آورده كه بيشتر اشاره به اثبات رؤيت روى داستان حضرت موسى(ع) است كه مىفرمود: "رب أرنى أنظر إليك".
| |
| | |
| از حسن و قبح عقلى و ابطال غرض و علت براى افعال الهى و معناى توفيق و شكر و أجل و رزق مطالبى را بيان داشته است. در مورد نفى غرض و علت براى خدا، مىگويد: اگر خدا بخواهد در افعال خود غرضى داشته باشد، بايستى عاملى روى خدا تأثير بگذارد كه آن فعل را انجام دهد، حال چه آن عامل براى خداوند نفعى داشته باشد و چه نداشته باشد، در هر صورت خدا نفع و ضررى قبول نمىكند و هيچ عاملى نمىتواند روى او تأثير بگذارد.
| |
| | |
| قاعده نوزدهم كتاب در اثبات نبوت و تحقيق معجزات و وجوب عصمت انبياء مىباشد و قاعده آخر خاص اثبات نبوت پيامبر اسلام مىباشد.
| |
| | |
| = پانویس =
| |