تأملی بر پیشینه وحدت اسلامی (کتاب): تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی‌وحدت
بدون خلاصۀ ویرایش
جز (جایگزینی متن - '[[پیامبر اسلام' به '[[محمد بن عبد‌الله (خاتم الانبیا)')
 
(۳۴ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
<div class="wikiInfo">
{{جعبه اطلاعات کتاب
[[پرونده:تأملی بر پیشینه وحدت اسلامی.png|بندانگشتی|وسط]]
| عنوان = تأملی بر مسأله وحدت اسلامی
{| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:right" |+ |
| تصویر = تأملی بر پیشینه وحدت اسلامی.png
!نام کتاب
| نام = تأملی بر مسأله وحدت اسلامی از دیرباز تا دیروز با تکیه بر جنبش اتحاد اسلامی
!تأملی بر مسأله وحدت اسلامی
| پدیدآوران = محمد حسین اردوش
|-
| زبان = فارسی
|نام اصلی کتاب
| زبان اصلی =
|تأملی بر مسأله وحدت اسلامی
| ترجمه =
از دیرباز تا دیروز با تکیه بر جنبش اتحاد اسلامی
| سال نشر = 1384 ش
|-
| ناشر = مجمع جهانی تقریب مذاهب اسلامی
|نویسنده
| تعداد صفحه = 700  
|محمد حسین اردوش
| موضوع =
|-
| شابک =
|زبان کتاب
}}
|فارسی
'''تأملی بر مسأله وحدت اسلامی از دیرباز تا دیروز با تکیه بر جنبش اتحاد اسلامی'''برای آشنایی پژوهشگران عرصه وحدت با سیر تاریخی نظریه وحدت از قرن 13 به بعد راهگشا می‌باشد.
|-
|موضوع
|معرفی کتاب تأملی بر مسأله وحدت اسلامی از دیرباز تا دیروز با تکیه بر جنبش اتحاد اسلامی
|-
|سال نشر
|1384 ش
|-
|ناشر
|مجمع جهانی تقریب مذاهب اسلامی
|-
|قطع
|وزیری
|-
|تعداد صفحات
|700 صفحه
|-
|نوبت چاپ
|اول
|-
|}


</div>
== مقدمه ==
این مقاله به منظور معرفی کتاب '''تأملی بر مسأله وحدت اسلامی از دیرباز تا دیروز با تکیه بر جنبش اتحاد اسلامی'''  تهیه و تنظیم شده است. این کتاب برای آشنایی پژوهش گران عرصه وحدت با سیر تاریخی نظریه وحدت از قرن 13 به بعد راه گشا می باشد.
[[جهان اسلام]] از قرن سیزدهم هجری به این سو، در کشاکش رویارویی با هیمنه استعماری غرب. علاوه بر ‏وقوف به برتری مادی غرب، همانند قرن دوم هجری، بار دیگر با انبوهی ازمفاهیم و معارف بیگانه مواجه شد و ‏البته این بار جهان اسلام، نشاط و شادابی و سلامت و قدرت گذشته در مقابله با هیمنه مادی بیگانگان و هضم ‏مطلوب داده‌های فرهنگی جدید را نداشت. ‏
از این رو در مقابله با عالم جدید، موضع‌گیری‌های متفاوتی اتخاذ گردید که بیشتر مابین افراط و تفریط، غرب‌گریزی تا غرب‌ستیزی و غرب‌گرایی تا غرب‌زدگی در نوسان بود. در این میان دیدگاه‌هایی نیز تلاش داشت ‏که از بهت واقعه درآمده و نسبت به امر واقع یعنی پیشرفت و برتری غرب نه دچار تسلیم، وادادگی و شیفتگی ‏شود و نه روی درکشد و در انزوا فرو رود و یا به انکار و ستیز برخیزد، بلکه با اعتماد به نفس و دیده انصاف به ‏حلاجی درست وضعیت و چاره جویی بپردازد.  


=مقدمه=
== جنبش اتحاد اسلامی ==
[[جهان اسلام]] از قرن سیزدهم هجری به این سو، در کشاکش رویارویی با هیمنه استعماری غرب. علاوه بر ‏وقوف به برتری مادی غرب، همانند قرن دوم هجری، بار دیگر با انبوهی ازمفاهیم و معارف بیگانه مواجه شد و ‏البته این بار جهان اسلام، نشاط و شادابی و سلامت و قدرت گذشته در مقابله با هیمنه ی مادی بیگانگان و هضم ‏مطلوب داده های فرهنگی جدید را نداشت.‏
جنبش [[وحدت اسلامی]] یا اتحاد اسلام را در مجموع می‌توان دارای چنین دیدگاهی شمرد. وحدت اسلامی در ‏این عصر، جنبشی است اندیشه‌ای و عمل‌گرا که تلاشی گران، فشرده و گسترده به خرج داد تا با احیاء، اصلاح و ‏بیداری، جهان اسلام را که در آن دوران، مهم‌ترین و معتبرترین واحدهای سیاسی آن، [[امپراطوری عثمانی]] و [[ایران]] ‏قاجاری بودند. توانایی درک دنیای جدید و دفاع از استقلال و صیانت آن در مقابله با سلطه‌جویی‌های استعماری ‏غرب ببخشد. وحدت اسلامی با وجود تنوع در گرایش‌ها و سمت و سوهای سیاسی و فرهنگی، یکی از محوری ‏ترین نظریه‌های مطرح در این دوران بوده و در میان اقشار مختلف از سیاستمداران حاکم تا علما، اندیشمندان، ‏روشنفکران و حتی توده مردم، مبلغان، داعیانی داشت و اگرچه فشار و شتاب رویدادهای متوالی آن دوران، ‏فرصت پختگی و کارآمدی مؤثر را به این جنبش نداد و لیکن مسأله وحدت اسلامی در این عصر، تأثیراتی ‏جدی، مانا و پر دامنه برجای گذارد و علیرغم کثرت و تنوع در تعریف، در اشکالی دیگر، همچنان تا امروز مطرح ‏می‌باشد.
از این رو در مقابله با عالم جدید، موضع گیری های متفاوتی اتخاذ گردید که بیشتر مابین افراط و تفریط، غرب-‏گریزی تا غرب ستیزی و غرب گرایی تا غرب زدگی، در نوسان بود. در این میان دیدگاه هایی نیز تلاش می داشت ‏که از بهت واقعه درآمده و نسبت به امر واقع، یعنی پیشرفت و برتری غرب، نه دچار تسلیم، وادادگی و شیفتگی ‏شود و نه روی درکشد و در انزوا فرو رود و یا به انکار و ستیز برخیزد، بلکه با اعتماد به نفس و دیده ی انصاف به ‏حلاجی درست وضعیت و چاره جویی بپردازد.‏
=جنبش اتحاد اسلامی=
جنبش [[وحدت اسلامی]] یا اتحاد اسلام را در مجموع می توان دارای چنین دیدگاهی شمرد. وحدت اسلامی در ‏این عصر، جنبشی است اندیشه ای و عمل گرا که تلاشی گران، فشرده و گسترده به خرج داد تا با احیاء، اصلاح و ‏بیداری، جهان اسلام را که در آن دوران، مهم ترین و معتبرترین واحدهای سیاسی آن، [[امپراطوری عثمانی]] و [[ایران]] ‏قاجاری بودند. توانایی درک دنیای جدید و دفاع از استقلال و صیانت آن در مقابله با سلطه جویی های استعماری ‏غرب ببخشد. وحدت اسلامی با وجود تنوع در گرایش ها و سمت و سوهای سیاسی و فرهنگی، یکی از محوری ‏ترین نظریه های مطرح در این دوران بوده و در میان اقشار مختلف از سیاستمداران حاکم تا علما، اندیشمندان، ‏روشنفکران و حتی توده ی مردم، مبلغان، داعیانی داشت و اگرچه فشار و شتاب رویدادهای متوالی آن دوران، ‏فرصت پختگی و کارآمدی مؤثر را به این جنبش نداد و لیکن مسأله ی وحدت اسلامی در این عصر، تأثیراتی ‏جدی، مانا و پر دامنه برجای گذارد و علیرغم کثرت و تنوع در تعریف، در اشکالی دیگر، همچنان تا امروز مطرح ‏می باشد.
=اساس این پژوهش=
فرضیه ی اساسی که چارچوب این پژوهش، مبتنی بر آن شکل گرفته است. این است که وحدت ‏اسلامی در این دوران جنبشی است وحدت طلبانه، اصلاح گرا و استعمارستیز و مهم ترین عامل در ولادت آن، نیاز ‏جهان اسلام به وحدت در مصاف با دنیای جدید بود.


این پژوهش که از سه بخش سامان یافته است. تلاش گردیده است که با استنادهای پژوهش گرانه، از مطر ‏ح ترین مآخذهای تحقیقاتی، در تاریخ معاصر جهان اسلام اعم از منابع دست اول و مآخذ تحقیقی، پیرامون ‏مسأله ی وحدت اسلامی و موضوعات مرتبط با آن استفاده گردد.‏
== اساس این پژوهش ==
فرضیه اساسی که چارچوب این پژوهش، مبتنی بر آن شکل گرفته است. این است که وحدت ‏اسلامی در این دوران جنبشی است وحدت‌طلبانه، اصلاح‌گرا و استعمارستیز و مهم‌ترین عامل در ولادت آن، نیاز ‏جهان اسلام به وحدت در مصاف با دنیای جدید بود. ‏


=بخش نخست=
این پژوهش که از سه بخش سامان یافته است. تلاش گردیده است که با استنادهای پژوهشگرانه، از مطر‏ح‌ترین مآخذهای تحقیقاتی در تاریخ معاصر جهان اسلام اعم از منابع دست اول و مآخذ تحقیقی، پیرامون ‏مسأله وحدت اسلامی و موضوعات مرتبط با آن استفاده گردد.
در بخش نخست كتاب، مؤلفه های ناهمسازگری و پیشینه ی تلاش های همسازگرایانه در جهان اسلام از آغاز ‏تا قرن سیزده هجری تا نوزده میلادی، بررسی می گردد.


=بخش دوم=
=== بخش نخست ===
در بخش دوم، به زمینه های طرح مساله ی وحدت ‏اسلامی در ایران قاجاری و امپراطوری عثمانی، اشاره می شود.
در بخش نخست کتاب، مؤلفه‌های ناهمسازگری و پیشینه تلاش‌های همسازگرایانه در جهان اسلام از آغاز ‏تا قرن سیزده هجری تا نوزده میلادی بررسی می‌گردد.


=بخش سوم=
=== بخش دوم ===
بخش سوم به مسأله ی وحدت اسلامی؛ اتحاد ‏اسلام و مؤلفه ها و مقوم های نظریه ی وحدت اسلامی در این عصر، چهره ها؛ اندیشه ها و تکاپوها ([[سید جمال الدین اسد آبادی|سید جمال ‏الدین]]، [[شیخ الرئیس قاجار]]، رساله ی اتحاد اسلام)، اختصاص دارد .
در بخش دوم به زمینه‌های طرح مساله وحدت ‏اسلامی در ایران قاجاری و امپراطوری عثمانی، اشاره می‌شود.


=بخش پایانی=
=== بخش سوم ===
و در پایان در كتاب تصریح شده است: پس از ‏وفات [[پیامبر اسلام]] (ص)، به موازات تزاید ناهمسازگری ها، تلاش های وحدت طلبانه نیز رشد و نمود و بالندگی ‏گرفت، وبدین ترتیب مساله ی وحدت اسلامی یا همسازگری و خصم و همزادش، یعنی تفرقه یا ناهمسازگری كه ‏بیش از هر چیز در اختلافات مذهبی بروز می یابد، به برجسته ترین مؤلفه های تاریخ اسلام تبدیل می گردد. در ‏طول تاریخ اسلام از وحدت اسلامی مانند بسیاری دیگر از آموزه ها و ارزش ها، تعاریف متفاوت و قرائت های ‏گوناگون شده است. و حتی پاره ای از تلاش های وحدت طلبانه با ماهیتی متناقض و دوگانه (پارادوكسیالبا هدف ‏وحدت مسلمانان به ناهمسازگری های جهان اسلام دامن زده اند، تا آن جا كه گاه شعار وحدت به حربه ای علیه ‏جوهره ی خود یعنی همسازگری تبدیل شده و مستمسكی برای توجیه بیداد و یا انكار اقلیت از سوی اكثریت بدل ‏آمده است. نمونه های متعددی از این دست تلاش ها را چه در حوزه ی اندیشه و چه در حوزه ی قدرت سیاسی، در ‏تاریخ اسلام می توان یافت.
بخش سوم به مسأله وحدت اسلامی؛ اتحاد ‏اسلام و مؤلفه‌ها و مقوم‌های نظریه وحدت اسلامی در این عصر، چهره‌ها؛ اندیشه‌ها و تکاپوها ([[سید جمال‌الدین اسد‌آبادی|سید جمال ‏الدین]]، [[شیخ الرئیس قاجار]]، رساله اتحاد اسلاماختصاص دارد.


[[رده:کتاب های تقریبی]]
=== بخش پایانی ===
و در پایان در کتاب تصریح شده است: پس از ‏وفات [[محمد بن عبد‌الله (خاتم الانبیا)]] (ص)، به موازات تزاید ناهمسازگری‌ها، تلاش‌های وحدت‌طلبانه نیز رشد و نمود و بالندگی ‏گرفت وبدین ترتیب مساله وحدت اسلامی یا همسازگری و خصم و همزادش، یعنی تفرقه ناهمسازگری که ‏بیش از هر چیز در اختلافات مذهبی بروز می‌یابد، به برجسته‌ترین مؤلفه‌های تاریخ اسلام تبدیل می‌گردد. در ‏طول تاریخ اسلام از وحدت اسلامی‌ مانند بسیاری دیگر از آموزه‌ها و ارزش‌ها، تعاریف متفاوت و قرائت‌های ‏گوناگون شده است. و حتی پاره‌ای از تلاش‌های وحدت‌طلبانه با ماهیتی متناقض و دوگانه (پارادوکسیال)، با هدف ‏وحدت مسلمانان به ناهمسازگری‌های جهان اسلام دامن زده‌اند، تا آن جا که گاه شعار وحدت به حربه‌ای علیه ‏جوهره خود یعنی همسازگری تبدیل شده و مستمسکی برای توجیه بیداد و یا انکار اقلیت از سوی اکثریت بدل ‏آمده است. نمونه‌های متعددی از این دست تلاش‌ها را چه در حوزه اندیشه و چه در حوزه قدرت سیاسی، در ‏تاریخ اسلام می‌توان یافت. ‏
 
[[رده:کتاب‌ها]]
[[رده:کتاب‌های شیعه]]
[[رده:کتاب‌‌های تقریبی]]
[[رده:منشورات مجمع جهانی تقریب مذاهب اسلامی]]
[[رده:منشورات مجمع جهانی تقریب مذاهب اسلامی]]
[[رده:تأملی_بر_مسأله_وحدت_اسلامی]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۱ نوامبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۴:۳۱

تأملی بر مسأله وحدت اسلامی
تأملی بر پیشینه وحدت اسلامی.png
نامتأملی بر مسأله وحدت اسلامی از دیرباز تا دیروز با تکیه بر جنبش اتحاد اسلامی
پدیدآورانمحمد حسین اردوش
زبانفارسی
سال نشر1384 ش
ناشرمجمع جهانی تقریب مذاهب اسلامی
تعداد صفحه700

تأملی بر مسأله وحدت اسلامی از دیرباز تا دیروز با تکیه بر جنبش اتحاد اسلامیبرای آشنایی پژوهشگران عرصه وحدت با سیر تاریخی نظریه وحدت از قرن 13 به بعد راهگشا می‌باشد.

مقدمه

جهان اسلام از قرن سیزدهم هجری به این سو، در کشاکش رویارویی با هیمنه استعماری غرب. علاوه بر ‏وقوف به برتری مادی غرب، همانند قرن دوم هجری، بار دیگر با انبوهی ازمفاهیم و معارف بیگانه مواجه شد و ‏البته این بار جهان اسلام، نشاط و شادابی و سلامت و قدرت گذشته در مقابله با هیمنه مادی بیگانگان و هضم ‏مطلوب داده‌های فرهنگی جدید را نداشت. ‏ از این رو در مقابله با عالم جدید، موضع‌گیری‌های متفاوتی اتخاذ گردید که بیشتر مابین افراط و تفریط، غرب‌گریزی تا غرب‌ستیزی و غرب‌گرایی تا غرب‌زدگی در نوسان بود. در این میان دیدگاه‌هایی نیز تلاش داشت ‏که از بهت واقعه درآمده و نسبت به امر واقع یعنی پیشرفت و برتری غرب نه دچار تسلیم، وادادگی و شیفتگی ‏شود و نه روی درکشد و در انزوا فرو رود و یا به انکار و ستیز برخیزد، بلکه با اعتماد به نفس و دیده انصاف به ‏حلاجی درست وضعیت و چاره جویی بپردازد.

جنبش اتحاد اسلامی

جنبش وحدت اسلامی یا اتحاد اسلام را در مجموع می‌توان دارای چنین دیدگاهی شمرد. وحدت اسلامی در ‏این عصر، جنبشی است اندیشه‌ای و عمل‌گرا که تلاشی گران، فشرده و گسترده به خرج داد تا با احیاء، اصلاح و ‏بیداری، جهان اسلام را که در آن دوران، مهم‌ترین و معتبرترین واحدهای سیاسی آن، امپراطوری عثمانی و ایران ‏قاجاری بودند. توانایی درک دنیای جدید و دفاع از استقلال و صیانت آن در مقابله با سلطه‌جویی‌های استعماری ‏غرب ببخشد. وحدت اسلامی با وجود تنوع در گرایش‌ها و سمت و سوهای سیاسی و فرهنگی، یکی از محوری ‏ترین نظریه‌های مطرح در این دوران بوده و در میان اقشار مختلف از سیاستمداران حاکم تا علما، اندیشمندان، ‏روشنفکران و حتی توده مردم، مبلغان، داعیانی داشت و اگرچه فشار و شتاب رویدادهای متوالی آن دوران، ‏فرصت پختگی و کارآمدی مؤثر را به این جنبش نداد و لیکن مسأله وحدت اسلامی در این عصر، تأثیراتی ‏جدی، مانا و پر دامنه برجای گذارد و علیرغم کثرت و تنوع در تعریف، در اشکالی دیگر، همچنان تا امروز مطرح ‏می‌باشد.

اساس این پژوهش

فرضیه اساسی که چارچوب این پژوهش، مبتنی بر آن شکل گرفته است. این است که وحدت ‏اسلامی در این دوران جنبشی است وحدت‌طلبانه، اصلاح‌گرا و استعمارستیز و مهم‌ترین عامل در ولادت آن، نیاز ‏جهان اسلام به وحدت در مصاف با دنیای جدید بود. ‏

این پژوهش که از سه بخش سامان یافته است. تلاش گردیده است که با استنادهای پژوهشگرانه، از مطر‏ح‌ترین مآخذهای تحقیقاتی در تاریخ معاصر جهان اسلام اعم از منابع دست اول و مآخذ تحقیقی، پیرامون ‏مسأله وحدت اسلامی و موضوعات مرتبط با آن استفاده گردد. ‏

بخش نخست

در بخش نخست کتاب، مؤلفه‌های ناهمسازگری و پیشینه تلاش‌های همسازگرایانه در جهان اسلام از آغاز ‏تا قرن سیزده هجری تا نوزده میلادی بررسی می‌گردد.

بخش دوم

در بخش دوم به زمینه‌های طرح مساله وحدت ‏اسلامی در ایران قاجاری و امپراطوری عثمانی، اشاره می‌شود.

بخش سوم

بخش سوم به مسأله وحدت اسلامی؛ اتحاد ‏اسلام و مؤلفه‌ها و مقوم‌های نظریه وحدت اسلامی در این عصر، چهره‌ها؛ اندیشه‌ها و تکاپوها (سید جمال ‏الدین، شیخ الرئیس قاجار، رساله اتحاد اسلام)، اختصاص دارد.

بخش پایانی

و در پایان در کتاب تصریح شده است: پس از ‏وفات محمد بن عبد‌الله (خاتم الانبیا) (ص)، به موازات تزاید ناهمسازگری‌ها، تلاش‌های وحدت‌طلبانه نیز رشد و نمود و بالندگی ‏گرفت وبدین ترتیب مساله وحدت اسلامی یا همسازگری و خصم و همزادش، یعنی تفرقه ناهمسازگری که ‏بیش از هر چیز در اختلافات مذهبی بروز می‌یابد، به برجسته‌ترین مؤلفه‌های تاریخ اسلام تبدیل می‌گردد. در ‏طول تاریخ اسلام از وحدت اسلامی‌ مانند بسیاری دیگر از آموزه‌ها و ارزش‌ها، تعاریف متفاوت و قرائت‌های ‏گوناگون شده است. و حتی پاره‌ای از تلاش‌های وحدت‌طلبانه با ماهیتی متناقض و دوگانه (پارادوکسیال)، با هدف ‏وحدت مسلمانان به ناهمسازگری‌های جهان اسلام دامن زده‌اند، تا آن جا که گاه شعار وحدت به حربه‌ای علیه ‏جوهره خود یعنی همسازگری تبدیل شده و مستمسکی برای توجیه بیداد و یا انکار اقلیت از سوی اکثریت بدل ‏آمده است. نمونه‌های متعددی از این دست تلاش‌ها را چه در حوزه اندیشه و چه در حوزه قدرت سیاسی، در ‏تاریخ اسلام می‌توان یافت. ‏