دروغ: تفاوت میان نسخه‌ها

دروغ سبب گرفتن صورت انسانی از دروغگو است؛ یعنی صورت برزخی‌اش انسان نیست. رسول خدا(صلی الله علیه و آله) به [[حضرت فاطمه زهرا|حضرت زهرا(سلام الله علیها)]] فرمود: در شب [[معراج]] زنی را دیدم که سرش مانند خوک و بدنش مانند بدن الاغ بود و سبب آن فتنه انگیزی و دروغ بود<ref>آیه الله دستغیب؛ گناهان کبیره، قم، انتشارات دارالکتاب، 1386، ج 1، ص 295.</ref>.

کسانی‌که به گفته‌های یک دروغگو اعتماد می‌کنند و آن را می‌پذیرند به گمراهی کشیده خواهند شد. این امر در مسائل فکری و اعتقادی موجب تباهی [[ایمان]] و عقیده افراد می‌گردد. هم‌چنین دروغگو برای رسیدن به هدف و مطلوب خویش، دروغ را ابراز مؤثر در نتیجه کار می‌داند و این همان [[شرک]] خفی است و نشانگر ضعف ایمان دروغگو نسبت به تأثیر خداوند متعال بر امور است. [[امام محمد باقر|امام محمد باقر(علیه‌السلام)]] می‌فرماید:»دروغ خانه ایمان را ویران می‌سازد<ref>اصول کافی، ج 6، ص 339.</ref>.»

یکی از بیماری‌های روانی که دروغگو بدان گرفتار می‌شود، فراموشی است. [[امام جعفر صادق|امام صادق(علیه‌السلام)]] می‌فرماید: از چیزهایی که خدا به زیان دروغگویان کمک کرده، فراموشی است<ref> کافی، ج 2، ص 341، ح 15.</ref>.

هم‌چنین راوی می‌گوید: از [[علی بن موسی بن جعفر|امام هشتم]] [[علی بن موسی بن جعفر|امام رضا(علیه‌السلام)]] سؤال کردم درباره مردی که از سلطان بر مال خویش می‌ترسد که مالش را به زور و ناحق از او بگیرد، ‌سپس به دروغ سوگند می‌خورد تا اینکه از ظلم سلطان نجات یابد. حضرت فرمود: باکی بر او نیست و نیز می‌گوید: از امام سؤال کردم که آیا همانگونه که انسان برای حفظ مال خویش جایز است [[قسم|سوگند]] بخورد، برای حفظ مال برادر دینی خود نیز می‌تواند سوگند دروغ متوسل شود؟ حضرت فرمود: آری<ref> فروع کافی، ج 5، ص 440.</ref>.