۸۷٬۹۵۴
ویرایش
جز (جایگزینی متن - '[[پیامبر اسلام' به '[[محمد بن عبدالله (خاتم الانبیا)') |
جز (جایگزینی متن - '[[محمد بن عبدالله (خاتم الانبیا)(ص)' به '[[محمد بن عبدالله (خاتم الانبیا) ') |
||
خط ۶: | خط ۶: | ||
== ابن تیمیه، بنیانگذار سلفیت == | == ابن تیمیه، بنیانگذار سلفیت == | ||
معنی اصطلاحی سلف، در بدعتی ریشه دارد که [[ابن تیمیه]] در قرن هفتم ایجاد کرد. وی بر خلاف گذشتگان (سلف)، به مفهوم پردازی واژه سلف پرداخت و آن را در معنایی به کار برد که تا آن زمان، اندیشمندان اسلامی چنین معنایی را درباره سلف اراده نکرده بودند. به گفته [[ابن تیمیه]]: «سلف کسانی هستند که در سه قرن بهتر اسلام زندگی میکردند و دارای تمامی فضایل بودند و آنان برای حل هر مشکلی، شایستهتر از سایرین هستند...بر شما باد به آثار سلف. آنان آنچه را موجب شفا و کفایت است آوردهاند و پس از آنها کسی چیزی که آنان ندانند، نیاورده است»<ref>احمد بن عبدالحلیم این تیمیه، مجموعة الفتاوی، ج۴، ص96.</ref> | معنی اصطلاحی سلف، در بدعتی ریشه دارد که [[ابن تیمیه]] در قرن هفتم ایجاد کرد. وی بر خلاف گذشتگان (سلف)، به مفهوم پردازی واژه سلف پرداخت و آن را در معنایی به کار برد که تا آن زمان، اندیشمندان اسلامی چنین معنایی را درباره سلف اراده نکرده بودند. به گفته [[ابن تیمیه]]: «سلف کسانی هستند که در سه قرن بهتر اسلام زندگی میکردند و دارای تمامی فضایل بودند و آنان برای حل هر مشکلی، شایستهتر از سایرین هستند...بر شما باد به آثار سلف. آنان آنچه را موجب شفا و کفایت است آوردهاند و پس از آنها کسی چیزی که آنان ندانند، نیاورده است»<ref>احمد بن عبدالحلیم این تیمیه، مجموعة الفتاوی، ج۴، ص96.</ref> | ||
او همچنین روش اهل سنت را جدا از پیروی از [[محمد بن عبدالله (خاتم الانبیا) | او همچنین روش اهل سنت را جدا از پیروی از [[محمد بن عبدالله (خاتم الانبیا) | ||
|پیامبر اسلام(صل الله علیه وآله)]]، پیروی کامل از سلف میشمارد<ref>احمد بن عبدالحلیم این تیمیه، مجموعة الفتاوی، ج۴، ص103</ref>. | |||
ابن تیمیه مذهب سلفیگری را در قرن هفتم احیا کرد و آتش اختلاف را میان [[جهان اسلام]] شعلهور ساخت. پس از وی، شاگردش ابن قیم برای زنده نگه داشتن این اندیشه بسیار کوشید، اما وی نیز کاری از پیش نبرد<ref>علیزاده موسوی، سیدمهدی، سلفیگری و وهابیت، جلد۱، ص32.</ref>. | ابن تیمیه مذهب سلفیگری را در قرن هفتم احیا کرد و آتش اختلاف را میان [[جهان اسلام]] شعلهور ساخت. پس از وی، شاگردش ابن قیم برای زنده نگه داشتن این اندیشه بسیار کوشید، اما وی نیز کاری از پیش نبرد<ref>علیزاده موسوی، سیدمهدی، سلفیگری و وهابیت، جلد۱، ص32.</ref>. | ||