زکات: تفاوت میان نسخه‌ها

زکات از ریشه لغوی «ز ک و» دلالت بر رشد و نمو و زیاد شدن دارد. <ref>ابن فارس، معجم مقاییس اللغة، ج۳، ص۱۶ ـ ۱۷</ref> خلیل بن احمد درباره معنای لغوی زکات می‌گوید: زکات مال به معنای پاک کردن آن است و جمله «زکا الزرع یزکو زکاء» به معنای رشد کردن کشتزار و محصولات می‌باشد. <ref>فراهیدی، کتاب العین، ج۵، ص۳۹۴ </ref> [[راغب اصفهانی]] اصل زکات را به معنای رشدی که از برکت خداوند به دست آمده می‌داند. <ref>راغب اصفهانی، المفردات، ماده «زکو»</ref> و [[علامه طباطبایی]] معنای لغوی زکات را تطهیر می‌داند. <ref> طباطبایی، المیزان، ج ۱۵، ص۹؛ ترجمه المیزان، ج ۱۵، ص۱۲ </ref>

زکات، یکی از عباداتی است که پرداخت آن به [[قصد قربت]] نیاز دارد و اثر تربیتی عمیقی در روح انسان می‌گذارد. لذا [[قرآن کریم]] بعد از آن که دستور گرفتن زکات را به [[پیامبر اکرم]] می‌دهد، در بیان فلسفه آن می‌فرماید: تو با این کار، آنها را پاک می‌کنی و رشد و نمو می‌دهی؛ خُذ من اموالهم صدقة تطهّرهم و تزکیهم بها؛ <ref> سوره توبه، آیه ۱۰۳</ref> آنها را از رذایل اخلاقی، از دنیاپرستی و دنیادوستی پاک می‌کنی و نهال نوع دوستی و سخاوت و توجه به حقوق مستمندان را در آنها پرورش می‌دهی. اگر مسلمانان این فریضه الهی را برپا کنند، فقر و بدبختی از میان جوامع اسلامی از بین می‌رود.

علامه طباطبایی (رحمه الله) آیه خُذ مِن اموالهم صدقة تطهرهم و تزکیهم بها... <ref>سوره توبه آیه ۱۰۳</ref> را آیه وجوب زکات دانسته و نوشته است: این آیه شریفه متضمن حکم زکات مالی است، که خود یکی از ارکان [[شریعت]] و دین اسلام است؛ هم ظاهر آیه این امر را می‌رساند و هم اخبار بسیاری که از طریق ائمه (ع) و از غیر ایشان نقل شده است». <ref>المیزان، ج ۹، ص ۳۷۷؛ ترجمه المیزان، ج ۹، ص ۵۱۲</ref>  

رسول خدا (ص) می‌فرماید: «الزَّکاةُ قَنْطَرَةُ الْاسْلامِ فَمَنْ ادَّاها جازَ الْقَنْطَرَةَ وَ مَنْ مَنَعَهَا احْتَبَسَ دُوْنَها وَ هِیَ تُطْفِیءُ غَضَبَ الرَّبِّ؛ زکات، پل اسلام است هر کس آن را بپردازد از پل عبور کرده و هر کس آن را نپردازد در زیر آن پل زندانی می‌شود و زکات خشم پروردگار را فرو می نشاند». <ref> بحارالانوار، ج ۷۴، ص ۴۰۵</ref>

از [[امام باقر(ع)]] <ref>ر. ک:مقاله امام باقر (ع)</ref> نقل شده است که خداوند تبارک و تعالی نماز و زکات را قرین یکدیگر ساخته و فرموده است: وَأَقیمُوا الصَّلاةَ وَ آتَوُا الزَّکاةَ؛ به یاد دارید نماز را و بپردازید زکات را، پس آن کس که نماز را به پا می‌دارد ولی زکات را نمی‌پردازد، گویی که نماز را هم به پا نداشته است. <ref>وسائل الشیعه، محمد بن حسن، حر عاملی، ج ۹، ص ۲۲</ref>

[[امام صادق(ع)]] <ref>ر. ک:مقاله امام صادق(ع)</ref> درباره زکات می‌فرماید: همانا خداوند زکات را جهت آزمایش ثروتمندان و یاری فقیران قرار داد و اگر مردم زکات اموال خود را بپردازند، مسلمانی فقیر و نیازمند باقی نخواهد ماند و به آنچه که خداوند واجب نموده بی‌نیاز خواهد شد؛ و مردم فقیر، محتاج، گرسنه و عریان نمی‌شوند مگر به خاطر گناه ثروتمندان. <ref>وسائل الشیعه، ج ۶، ص ۴</ref>