۸۶٬۲۵۵
ویرایش
جز
جایگزینی متن - '[[الجزایر (الجزائر)' به '[[الجزایر '
جز (جایگزینی متن - '[[الجزایر (الجزائر)' به '[[الجزایر ') |
|||
| (۲ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۲۹: | خط ۲۹: | ||
به گفته مورخان از جمله ابن خلدون اولین دولتی که شیعیان در تاریخ الجزایر تأسیس کردند، در سطیف و دقیقا در بنی عزیز الجزایر بود. به نظر این تاریخ‌نگاران ورود شیعه به قاره آفریقا به فرمان امام جعفر صادق بوده است. ایشان دو نفر از پیروان خود را مکلف ساختند تا به مغرب عربی بروند و در آنجا اندیشه‌ها و ایدئولوژی‌های شیعه را منتشر کنند. آن دو نفر وارد الجزایر شدند و به قبیله کتامه رفتند و در مناطق مجاور این قبیله پایگاه‌های بزرگی در فالمه، سوق احراس، القاله، عنابه، سکیکده، العقل، جیجل، قسنططنیه و سطیف ایجاد کردند و افزون بر اینها پایگاه‌های کوچکتری در نواصر الأوراس، اقجان و غیره بنا کردند. | به گفته مورخان از جمله ابن خلدون اولین دولتی که شیعیان در تاریخ الجزایر تأسیس کردند، در سطیف و دقیقا در بنی عزیز الجزایر بود. به نظر این تاریخ‌نگاران ورود شیعه به قاره آفریقا به فرمان امام جعفر صادق بوده است. ایشان دو نفر از پیروان خود را مکلف ساختند تا به مغرب عربی بروند و در آنجا اندیشه‌ها و ایدئولوژی‌های شیعه را منتشر کنند. آن دو نفر وارد الجزایر شدند و به قبیله کتامه رفتند و در مناطق مجاور این قبیله پایگاه‌های بزرگی در فالمه، سوق احراس، القاله، عنابه، سکیکده، العقل، جیجل، قسنططنیه و سطیف ایجاد کردند و افزون بر اینها پایگاه‌های کوچکتری در نواصر الأوراس، اقجان و غیره بنا کردند. | ||
بنا به قولی دیگر، اولین دولت شیعی که تأسیس شد [[دولت فاطمی]] (۹۰۹م – ۱۱۷۱م) در شمال آفریقا بود که اولین [[خلافت اسلامی]] در منطقه مغرب بزرگ ([[تونس]]، [[الجزایر | بنا به قولی دیگر، اولین دولت شیعی که تأسیس شد [[دولت فاطمی]] (۹۰۹م – ۱۱۷۱م) در شمال آفریقا بود که اولین [[خلافت اسلامی]] در منطقه مغرب بزرگ ([[تونس]]، [[الجزایر | ||
|الجزایر]] و [[مراکش]]) به شمار می‌رفت و از مذهب شیعه پیروی می‌کرد و پایتخت آن از سال ۹۰۹م تا پایان ۹۲۰ م، قیروان تونس بود. | |||
پس از پیروزی انقلاب اسلامی ایران در سال ۱۹۷۹م، عرصه سیاست در جهان عرب و به ویژه در الجزایر شکل جدیدی به خود گرفت و از تفکر انقلاب اسلامی تأثیر پذیرفت تا جایی که باعث شد طیف‌های مذهبی الجزایر برپایی اسلام سیاسی و رسیدن به حاکمیت را بپذیرد و این انقلاب نزد آنان به یک الگو و یک مدل موفق تبدیل شد. | پس از پیروزی انقلاب اسلامی ایران در سال ۱۹۷۹م، عرصه سیاست در جهان عرب و به ویژه در الجزایر شکل جدیدی به خود گرفت و از تفکر انقلاب اسلامی تأثیر پذیرفت تا جایی که باعث شد طیف‌های مذهبی الجزایر برپایی اسلام سیاسی و رسیدن به حاکمیت را بپذیرد و این انقلاب نزد آنان به یک الگو و یک مدل موفق تبدیل شد. | ||
| خط ۴۱: | خط ۴۲: | ||
== مزار سیدی الهواری ـ شهر وهران در الجزایر == | == مزار سیدی الهواری ـ شهر وهران در الجزایر == | ||
برخی از منابع الجزایری می‌گویند: شهر سیدی خالد از توابع استان پسکره در جنوب الجزایر به خاطر وجود ضریح [[خالد بن سنان العبسی]] در این شهر، مرکز معنوی شیعیان الجزایر به شمار می‌رود. برخی منابع تاریخی نامعتبر هم ادعا می‌کنند که وی پیامبر بوده و قومش، مردم [[آذربایجان]] او را تنها گذاشتند؛ از این رو به سرزمین ایران سفر کرد. برخی دیگر راه افراط پیموده و این نبی مجهول را تقدیس کرده‌اند؛ چون آنان معتقدند او به عنوان پیامبر بربریان در منطقه ای به نام «نار» در نزدیکی باتنه در شرق الجزایر مبعوث شده بود. با وجود اینکه احادیث، نبوت او را نفی کرده است، اما شیعیان قبر او را زیارت می‌کنند و قبیله‌ای موسوم به أولاد خلیفه یا أولاد نایل از آن مراقبت می‌کنند و معتقدند آنها شریف‌زاده هستند و نسب آنان به [[ | برخی از منابع الجزایری می‌گویند: شهر سیدی خالد از توابع استان پسکره در جنوب الجزایر به خاطر وجود ضریح [[خالد بن سنان العبسی]] در این شهر، مرکز معنوی شیعیان الجزایر به شمار می‌رود. برخی منابع تاریخی نامعتبر هم ادعا می‌کنند که وی پیامبر بوده و قومش، مردم [[آذربایجان]] او را تنها گذاشتند؛ از این رو به سرزمین ایران سفر کرد. برخی دیگر راه افراط پیموده و این نبی مجهول را تقدیس کرده‌اند؛ چون آنان معتقدند او به عنوان پیامبر بربریان در منطقه ای به نام «نار» در نزدیکی باتنه در شرق الجزایر مبعوث شده بود. با وجود اینکه احادیث، نبوت او را نفی کرده است، اما شیعیان قبر او را زیارت می‌کنند و قبیله‌ای موسوم به أولاد خلیفه یا أولاد نایل از آن مراقبت می‌کنند و معتقدند آنها شریف‌زاده هستند و نسب آنان به [[علی بن ابی طالب]] علیه‌السلام بر‌می‌گردد. برخی منابع نیز نقل کرده‌اند که شیعیان [[شب عاشورا]] را در آنجا سپری کرده و شعائر ویژه خود را در آنجا برگزار می‌کنند. و به دلیل این که شیعیان الجزایر نمی‌توانند به اماکن مقدس شیعه در خارج از الجزیره سفر کنند، آنها به هرجایی که در آن ذکر اهل بیت علیهم‌السلام برپا باشد، مشرف می‌شوند. | ||
== حضور سیاسی شیعیان در الجزایر == | == حضور سیاسی شیعیان در الجزایر == | ||
| خط ۴۷: | خط ۴۸: | ||
شیعیان الجزایر هیچ فعالیت علنی‌ای که بتوانند از طریق آن موضع‌گیری‌ها و نظراتشان را درباره امور ملی پیگیری کنند، ندارند. این امر باعث می‌شود بررسی این مسأله با مشکلاتی روبرو شود؛ زیرا آنان هیچ روزنامه‌ای ندارند که از سخنانشان را در آنها بیان کنند، اما جدیدا چند سایت الکترونیک در شبکه جهانی ایجاد کرده‌اند که از آنها به عنوان منبری برای بیان نظرات خود و حضورشان استفاده می‌کنند؛ بدون آنکه در امور دولت دخالتی کنند؛ چون آنها معتقدند کار مهمتری دارند و آن کار مشاوره دادن و کشف حقیقت است. | شیعیان الجزایر هیچ فعالیت علنی‌ای که بتوانند از طریق آن موضع‌گیری‌ها و نظراتشان را درباره امور ملی پیگیری کنند، ندارند. این امر باعث می‌شود بررسی این مسأله با مشکلاتی روبرو شود؛ زیرا آنان هیچ روزنامه‌ای ندارند که از سخنانشان را در آنها بیان کنند، اما جدیدا چند سایت الکترونیک در شبکه جهانی ایجاد کرده‌اند که از آنها به عنوان منبری برای بیان نظرات خود و حضورشان استفاده می‌کنند؛ بدون آنکه در امور دولت دخالتی کنند؛ چون آنها معتقدند کار مهمتری دارند و آن کار مشاوره دادن و کشف حقیقت است. | ||
الجزایر تنها کشور سنی است که روز عاشورا را همانند روز عید فطر، عید قربان و میلاد [[ | الجزایر تنها کشور سنی است که روز عاشورا را همانند روز عید فطر، عید قربان و میلاد [[محمد بن عبد‌الله (خاتم الانبیا) | ||
]] صلی الله علیه و آله تعطیل رسمی اعلام کرده است و این امر سبب شده تا طرفداران جریان سلفی با آن مخالفت کنند و آن را جانب‌داری غیر موجه و خدمت بزرگ به شیعیان به شمار آورند. | |||
مطالبات شیعیان الجزایر تنها در به رسمیت شناختن مذهب آنان محدود نمی‌شود، بلکه مطالبات سیاسی هم دارند. آنان در انتخابات شوراها و انتخابات پیشین مجلس تلاش‌هایی جهت نفوذ به برخی احزاب سیاسی داشتند و در برخی از احزاب نامزد شده بودند. اینها تلاش‌هایی است که شیعیان جهت ورود به دستگاه‌های دولتی انجام داده اند تا به روش‌های مختلف قدرت را کمی به دست بگیرند و فعالیت‌هایشان را تسهیل نمایند و چه بسا تلاش می‌کنند در مراحل بعدی احزاب سیاسی تأسیس کنند. | مطالبات شیعیان الجزایر تنها در به رسمیت شناختن مذهب آنان محدود نمی‌شود، بلکه مطالبات سیاسی هم دارند. آنان در انتخابات شوراها و انتخابات پیشین مجلس تلاش‌هایی جهت نفوذ به برخی احزاب سیاسی داشتند و در برخی از احزاب نامزد شده بودند. اینها تلاش‌هایی است که شیعیان جهت ورود به دستگاه‌های دولتی انجام داده اند تا به روش‌های مختلف قدرت را کمی به دست بگیرند و فعالیت‌هایشان را تسهیل نمایند و چه بسا تلاش می‌کنند در مراحل بعدی احزاب سیاسی تأسیس کنند. | ||