حزب اسلامی النهضه الجزایر: تفاوت میان نسخهها
جز (تمیزکاری) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
(۷ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد) | |||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات جریان | |||
| عنوان = حزب اسلامی النهضه الجزایر | |||
| تصویر = حرکت_النهضه.jpg | |||
| نام = | |||
| جمعیت = | |||
| رهبران = عبدالله جاب الله، فاتح ربیعی | |||
| اهداف = | |||
| اصول = اسلام دین حکومت است و شریعت منبع قانونگذاری در این کشور است | |||
|عبدالله جاب | | جهتگیری = | ||
| وضعیت اقتصادی = | |||
| نحوه تبلیغات = | |||
}} | |||
| | |||
| | |||
| | |||
| | |||
| | |||
'''حزب اسلامی النهضه''' به عنوان یک جنبش سری در سال 1974 شکل گرفت و پس از اینکه در [[الجزایر]] فضای باز سیاسی به وجود آمد، به یک انجمن دارای ویژگی فرهنگی و اجتماعی و سپس به یک حزب سیاسی تبدیل شد. | '''حزب اسلامی النهضه''' به عنوان یک جنبش سری در سال 1974 شکل گرفت و پس از اینکه در [[الجزایر]] فضای باز سیاسی به وجود آمد، به یک انجمن دارای ویژگی فرهنگی و اجتماعی و سپس به یک حزب سیاسی تبدیل شد. | ||
== تشکیل حزب النهضه == | == تشکیل حزب النهضه == | ||
هسته اولیه «'''جنبش النهضه'''» به عنوان یک جنبش سری در سال 1974 شکل گرفت و پس از اینکه در [[الجزایر]] فضای باز سیاسی به وجود آمد. | هسته اولیه «'''جنبش النهضه'''» به عنوان یک جنبش سری در سال 1974 شکل گرفت و پس از اینکه در [[الجزایر]] فضای باز سیاسی به وجود آمد. | ||
به یک انجمن دارای ویژگی فرهنگی و اجتماعی و سپس به یک حزب سیاسی تبدیل شد. | به یک انجمن دارای ویژگی فرهنگی و اجتماعی و سپس به یک حزب سیاسی تبدیل شد. | ||
<ref>Sur le concept d’échec de l’islam politique voir Olivier Roy, L’échec de I’islam politique, Paris, Seuil, 1992; Gilles Kepel, Jihad, expansion et déclin de l’islamisme, Gallimard, Paris,2000</ref | <ref>Sur le concept d’échec de l’islam politique voir Olivier Roy, L’échec de I’islam politique, Paris, Seuil, 1992; Gilles Kepel, Jihad, expansion et déclin de l’islamisme, Gallimard, Paris,2000</ref> | ||
نخستین رهبر این حزب «'''لحبیب آدمی'''» بود که از طرفداران تشکیل حکومت اسلامی است. این حزب از نظر فکری متأثر از [[اخوانالمسلمین مصر]] است. | نخستین رهبر این حزب «'''لحبیب آدمی'''» بود که از طرفداران تشکیل حکومت اسلامی است. این حزب از نظر فکری متأثر از [[اخوانالمسلمین مصر]] است. | ||
این حزب در دورههای مختلف گفتگوهای ملی و دولت مشارکت داشت. | این حزب در دورههای مختلف گفتگوهای ملی و دولت مشارکت داشت. | ||
== النهضه و آشتی ملی == | == النهضه و آشتی ملی == | ||
«'''حزب اسلامی النهضه'''» همچنین گزینه آشتی ملی را پذیرفت و به خاطر آن مبارزه کرد و در برقراری ثبات در [[الجزایر]] سهیم بوده است. | «'''حزب اسلامی النهضه'''» همچنین گزینه آشتی ملی را پذیرفت و به خاطر آن مبارزه کرد و در برقراری ثبات در [[الجزایر]] سهیم بوده است. | ||
برنامههای سیاسی النهضه مبتنی بر تکمیل کردن اهداف بیانیه انقلاب | برنامههای سیاسی النهضه مبتنی بر تکمیل کردن اهداف بیانیه انقلاب آزادیبخش [[الجزایر]] در اول نوامبر است. | ||
به باور رهبران این حزب این بیانیه تاکنون حاکمیت [[الجزایر]] و استقلال آن را محقق کرده است اما این بیانیه خواهان تشکیل یک جمهوری دموکراتیک و اجتماعی دارای حاکمیت در چارچوب احکام و اصول اسلامی است و '''حزب اسلامی النهضه''' - با مرجعیت اسلامی – خود خواهان اسلام است و آن را الگویی در زندگی فردی و اجتماعی میداند که تمامی جنبههای سیاسی، اقتصادی و اجتماعی جامعه را در نظر دارد. | به باور رهبران این حزب این بیانیه تاکنون حاکمیت [[الجزایر]] و استقلال آن را محقق کرده است اما این بیانیه خواهان تشکیل یک جمهوری دموکراتیک و اجتماعی دارای حاکمیت در چارچوب احکام و اصول اسلامی است و '''حزب اسلامی النهضه''' - با مرجعیت اسلامی – خود خواهان اسلام است و آن را الگویی در زندگی فردی و اجتماعی میداند که تمامی جنبههای سیاسی، اقتصادی و اجتماعی جامعه را در نظر دارد. | ||
== مبارزات مسالمتآمیز == | == مبارزات مسالمتآمیز == | ||
'''حزب اسلامی النهضه''' با مبارزات مسالمتآمیز و رسمی و قانونی خود به دنبال این است که [[الجزایر]] به طور عملی و واقعی یک جمهوری دموکراتیک، اجتماعی و پایبند به اصول اسلامی و مجری ماده 2 قانون اساسی باشد مادهای که میگوید '''اسلام دین حکومت است و شریعت منبع قانونگذاری در این کشور است.''' | '''حزب اسلامی النهضه''' با مبارزات مسالمتآمیز و رسمی و قانونی خود به دنبال این است که [[الجزایر]] به طور عملی و واقعی یک جمهوری دموکراتیک، اجتماعی و پایبند به اصول اسلامی و مجری ماده 2 قانون اساسی باشد مادهای که میگوید '''اسلام دین حکومت است و شریعت منبع قانونگذاری در این کشور است.''' | ||
'''حزب اسلامی النهضه''' در حالی که در انتخابات پارلمانی سال 1997، 34 کرسی را در کسب کرد در ادامه و به دلایل مختلف از جمله جدایی «[[عبدالله جابالله]]» از این حزب در انتخابات می2002 شکست سختی خورد و تنها یک کرسی به دست آورد. | '''حزب اسلامی النهضه''' در حالی که در انتخابات پارلمانی سال 1997، 34 کرسی را در کسب کرد در ادامه و به دلایل مختلف از جمله جدایی «[[عبدالله جابالله]]» از این حزب در انتخابات می2002 شکست سختی خورد و تنها یک کرسی به دست آورد. | ||
البته اکنون این حزب با دو حزب دیگر الجزایری یعنی «[[جنبش جامعه صلح الجزایر|جنبش جامعه صلح]]»، «[[جنبش اصلاح ملی الجزایر|جنبش اصلاح ملی]]» ائتلاف کرده و تلاش میکند در ساختار سیاسی کنونی تغییرات اساسی ایجاد کند. | البته اکنون این حزب با دو حزب دیگر الجزایری یعنی «[[جنبش جامعه صلح الجزایر|جنبش جامعه صلح]]»، «[[جنبش اصلاح ملی الجزایر|جنبش اصلاح ملی]]» ائتلاف کرده و تلاش میکند در ساختار سیاسی کنونی تغییرات اساسی ایجاد کند. | ||
== تلاش برای تحول سیاسی در الجزایر == | == تلاش برای تحول سیاسی در الجزایر == | ||
[[عبدالله جابالله]] رهبر وقت '''حزب اسلامی النهضه''' که قصد داشت در انتخابات | [[عبدالله جابالله]] رهبر وقت '''حزب اسلامی النهضه''' که قصد داشت در انتخابات ریاستجمهوری این کشور شرکت کند، با مخالفت اکثریت اعضای حزب روبرو شد. | ||
علت مخالفت آنان حمایت سیاسی از «[[بوتفلیقه]]» و همچنین اختلاف دیدگاه اعضای حزب در مورد نحوه اداره حزب و مواضع حزب در قبال مسائل داخلی الجزایر بود. | علت مخالفت آنان حمایت سیاسی از «[[بوتفلیقه]]» و همچنین اختلاف دیدگاه اعضای حزب در مورد نحوه اداره حزب و مواضع حزب در قبال مسائل داخلی الجزایر بود. | ||
[[عبدالله جابالله]] پس از کنارهگیری از حزب به همراه طرفدارانش، حزب جدید «[[جنبش اصلاح ملی الجزایر|جنبش اصلاح ملی]]» را بنیانگذاری کرد. | [[عبدالله جابالله]] پس از کنارهگیری از حزب به همراه طرفدارانش، حزب جدید «[[جنبش اصلاح ملی الجزایر|جنبش اصلاح ملی]]» را بنیانگذاری کرد. | ||
دبیرکل کنونی '''حزب اسلامی النهضه''' «[[فاتح ربیعی]]»، تلاش دارد تا از موج جدید اعتراضات در کشورش بهره برده و بار دیگر جایگاه حزب مطبوعش را بازیابی کند. | |||
به همین دلیل پس از برگزاری انتخابات 2011 و پس از آنکه «ا'''ئتلاف سبز'''» - که '''حزب اسلامی النهضه''' یکی از اضلاع آن بود – نتوانست آراء قابل ملاحظهای بدست آورد مواضع تندی اتخاذ کرده و خواهان انحلال مجلس شد. | |||
دبیرکل کنونی '''حزب اسلامی النهضه''' «[[فاتح ربیعی]]»، تلاش دارد تا از موج جدید اعتراضات در کشورش بهره برده و بار دیگر جایگاه حزب مطبوعش را بازیابی کند. | |||
به همین دلیل پس از برگزاری انتخابات 2011 و پس از آنکه «ا'''ئتلاف سبز'''» - که '''حزب اسلامی النهضه''' یکی از اضلاع آن بود – نتوانست آراء قابل ملاحظهای بدست آورد مواضع تندی اتخاذ کرده و خواهان انحلال مجلس شد. | |||
'''حزب اسلامی النهضه''' [[الجزایر]] به واسطه قرابت فکریش با [[اخوانالمسلمین مصر]] امیدوار است بتواند در صورت وقوع انقلاب جدیدی در [[الجزایر]] به دنبال موج جدید بیداری ملتهای مسلمان در منطقه نقش محوری را ایفا کند. | '''حزب اسلامی النهضه''' [[الجزایر]] به واسطه قرابت فکریش با [[اخوانالمسلمین مصر]] امیدوار است بتواند در صورت وقوع انقلاب جدیدی در [[الجزایر]] به دنبال موج جدید بیداری ملتهای مسلمان در منطقه نقش محوری را ایفا کند. | ||
== | == پانویس == | ||
{{پانویس}} | |||
[[رده: | [[رده:جریانها و جنبشها]] | ||
[[رده:الجزایر]] | [[رده:الجزایر]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۱ نوامبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۵:۲۲
حزب اسلامی النهضه الجزایر | |
---|---|
رهبران | عبدالله جاب الله، فاتح ربیعی |
مبانی و اصول | اسلام دین حکومت است و شریعت منبع قانونگذاری در این کشور است |
حزب اسلامی النهضه به عنوان یک جنبش سری در سال 1974 شکل گرفت و پس از اینکه در الجزایر فضای باز سیاسی به وجود آمد، به یک انجمن دارای ویژگی فرهنگی و اجتماعی و سپس به یک حزب سیاسی تبدیل شد.
تشکیل حزب النهضه
هسته اولیه «جنبش النهضه» به عنوان یک جنبش سری در سال 1974 شکل گرفت و پس از اینکه در الجزایر فضای باز سیاسی به وجود آمد. به یک انجمن دارای ویژگی فرهنگی و اجتماعی و سپس به یک حزب سیاسی تبدیل شد. [۱] نخستین رهبر این حزب «لحبیب آدمی» بود که از طرفداران تشکیل حکومت اسلامی است. این حزب از نظر فکری متأثر از اخوانالمسلمین مصر است. این حزب در دورههای مختلف گفتگوهای ملی و دولت مشارکت داشت.
النهضه و آشتی ملی
«حزب اسلامی النهضه» همچنین گزینه آشتی ملی را پذیرفت و به خاطر آن مبارزه کرد و در برقراری ثبات در الجزایر سهیم بوده است. برنامههای سیاسی النهضه مبتنی بر تکمیل کردن اهداف بیانیه انقلاب آزادیبخش الجزایر در اول نوامبر است. به باور رهبران این حزب این بیانیه تاکنون حاکمیت الجزایر و استقلال آن را محقق کرده است اما این بیانیه خواهان تشکیل یک جمهوری دموکراتیک و اجتماعی دارای حاکمیت در چارچوب احکام و اصول اسلامی است و حزب اسلامی النهضه - با مرجعیت اسلامی – خود خواهان اسلام است و آن را الگویی در زندگی فردی و اجتماعی میداند که تمامی جنبههای سیاسی، اقتصادی و اجتماعی جامعه را در نظر دارد.
مبارزات مسالمتآمیز
حزب اسلامی النهضه با مبارزات مسالمتآمیز و رسمی و قانونی خود به دنبال این است که الجزایر به طور عملی و واقعی یک جمهوری دموکراتیک، اجتماعی و پایبند به اصول اسلامی و مجری ماده 2 قانون اساسی باشد مادهای که میگوید اسلام دین حکومت است و شریعت منبع قانونگذاری در این کشور است. حزب اسلامی النهضه در حالی که در انتخابات پارلمانی سال 1997، 34 کرسی را در کسب کرد در ادامه و به دلایل مختلف از جمله جدایی «عبدالله جابالله» از این حزب در انتخابات می2002 شکست سختی خورد و تنها یک کرسی به دست آورد. البته اکنون این حزب با دو حزب دیگر الجزایری یعنی «جنبش جامعه صلح»، «جنبش اصلاح ملی» ائتلاف کرده و تلاش میکند در ساختار سیاسی کنونی تغییرات اساسی ایجاد کند.
تلاش برای تحول سیاسی در الجزایر
عبدالله جابالله رهبر وقت حزب اسلامی النهضه که قصد داشت در انتخابات ریاستجمهوری این کشور شرکت کند، با مخالفت اکثریت اعضای حزب روبرو شد. علت مخالفت آنان حمایت سیاسی از «بوتفلیقه» و همچنین اختلاف دیدگاه اعضای حزب در مورد نحوه اداره حزب و مواضع حزب در قبال مسائل داخلی الجزایر بود. عبدالله جابالله پس از کنارهگیری از حزب به همراه طرفدارانش، حزب جدید «جنبش اصلاح ملی» را بنیانگذاری کرد. دبیرکل کنونی حزب اسلامی النهضه «فاتح ربیعی»، تلاش دارد تا از موج جدید اعتراضات در کشورش بهره برده و بار دیگر جایگاه حزب مطبوعش را بازیابی کند. به همین دلیل پس از برگزاری انتخابات 2011 و پس از آنکه «ائتلاف سبز» - که حزب اسلامی النهضه یکی از اضلاع آن بود – نتوانست آراء قابل ملاحظهای بدست آورد مواضع تندی اتخاذ کرده و خواهان انحلال مجلس شد. حزب اسلامی النهضه الجزایر به واسطه قرابت فکریش با اخوانالمسلمین مصر امیدوار است بتواند در صورت وقوع انقلاب جدیدی در الجزایر به دنبال موج جدید بیداری ملتهای مسلمان در منطقه نقش محوری را ایفا کند.
پانویس
- ↑ Sur le concept d’échec de l’islam politique voir Olivier Roy, L’échec de I’islam politique, Paris, Seuil, 1992; Gilles Kepel, Jihad, expansion et déclin de l’islamisme, Gallimard, Paris,2000