۸۸٬۱۹۲
ویرایش
جز (جایگزینی متن - '[[حسین بن علی' به '[[حسین بن علی (سید الشهدا) ') |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱۸: | خط ۱۸: | ||
| وبگاه = | | وبگاه = | ||
}} | }} | ||
'''سید علی قاضی طَباطَبایی'''، عارف، و استاد اخلاق [[حوزه علمیه نجف]] در قرن چهاردهم قمری بود. برخی از علما، فقیهان و [[مراجع تقلید]] در مکتب اخلاقی او حضور داشتهاند. [[سید محمدحسین طباطبائی]]، [[سید هاشم حداد|سید هاشم موسوی حداد]]، [[محمدتقی بهجت]] و [[سید ابوالقاسم خوئی]] از شاگردان او بودهاند. قاضی طباطبایی در عرفان از طریقۀ [[ملا حسینقلی همدانی]] پیروی میکرد و رسیدن سالک به مقام [[توحید]] را بدون پذیرفتن ولایت [[ائمه]] و [[فاطمه بنت محمد (زهرا)|حضرت زهرا (سلام الله علیها)]] امکانپذیر نمیدانست. در طریقت عرفانی او انجام [[مستحب|مستحبات]]، رفتن به [[زیارت قبور]]، [[توسل]] به | '''سید علی قاضی طَباطَبایی'''، عارف، و استاد اخلاق [[حوزه علمیه نجف]] در قرن چهاردهم قمری بود. برخی از علما، فقیهان و [[مراجع تقلید]] در مکتب اخلاقی او حضور داشتهاند. [[سید محمدحسین طباطبائی]]، [[سید هاشم حداد|سید هاشم موسوی حداد]]، [[محمدتقی بهجت]] و [[سید ابوالقاسم خوئی]] از شاگردان او بودهاند. قاضی طباطبایی در عرفان از طریقۀ [[ملا حسینقلی همدانی]] پیروی میکرد و رسیدن سالک به مقام [[توحید]] را بدون پذیرفتن ولایت [[ائمه]] و [[فاطمه بنت محمد (زهرا)|حضرت زهرا (سلام الله علیها)]] امکانپذیر نمیدانست. در طریقت عرفانی او انجام [[مستحب|مستحبات]]، رفتن به [[زیارت قبور]]، [[توسل]] به امام حسین (علیهالسلام) و انتخاب استاد جایگاه مهمی داشت. رساله سیر و سلوک [[بحرالعلوم]] را بهترین کتاب عرفانی میدانست و روش احراق را توصیه میکرد. از وی کراماتی نیز نقل شده است. | ||
== خاندان == | == خاندان == | ||
سید علی از عرفا و علما و استادان اخلاق [[حوزه علمیه نجف|حوزه نجف]] در قرن چهاردهم. وی در ۱۳ [[ذیالحجه]] ۱۲۸۲ یا در ۱۲۸۵ در | سید علی از عرفا و علما و استادان اخلاق [[حوزه علمیه نجف|حوزه نجف]] در قرن چهاردهم. وی در ۱۳ [[ذیالحجه]] ۱۲۸۲ یا در ۱۲۸۵ در تبریز به دنیا آمد<ref>آقا بزرگ طهرانی، ج۱ قسم ۴،ص۱۵۶۵؛ روحانی نژاد، ص۲۶.</ref>. | ||
خاندان وی از سادات طباطبائی و مشهور به فضل و تقوا و اغلب در کسوت روحانیت بودند بودند و نسبشان به [[ابراهیم طباطبا]]، نوادۀ [[حسن بن علی (مجتبی)|امام حسن مجتبی (علیهالسلام)]]، میرسید<ref>حسینی طهرانی، ۱۴۲۳ ب، ص ۳۲-۳۴، یادنامۀ عارف کبیر، ص ۶.</ref>. پدرش، سید حسین قاضی (متوفی ۱۳۱۴)، از شاگردان [[میرزای شیرازی]] در [[سامرا]] بود که سپس به تبریز بازگشت و به تهذیب نفس پرداخت. وی علاوه بر تفسیر مختصری بر [[قرآن]]، تفسیری بر [[سوره فاتحه]] و تفسیری ناتمام بر [[سوره انعام]] نوشته بود. پدر مادر سیدعلی، [[میرزا محسن قاضی تبریزی]] (متوفی ۱۳۰۶)، نیز از عالمان و عابدان بود و با [[ملا هادی سبزواری|ملاهادی سبزواری]] مصاحبت داشت<ref>آقابزرگ طهرانی، ج ۱، قسم۲، ص ۵۲۹؛ معلم حبیب¬آبادی، ج ۳، ص ۱۰۳۰؛ همو، ج ۵، ۱۴۷۴.</ref>. | خاندان وی از سادات طباطبائی و مشهور به فضل و تقوا و اغلب در کسوت روحانیت بودند بودند و نسبشان به [[ابراهیم طباطبا]]، نوادۀ [[حسن بن علی (مجتبی)|امام حسن مجتبی (علیهالسلام)]]، میرسید<ref>حسینی طهرانی، ۱۴۲۳ ب، ص ۳۲-۳۴، یادنامۀ عارف کبیر، ص ۶.</ref>. پدرش، سید حسین قاضی (متوفی ۱۳۱۴)، از شاگردان [[میرزای شیرازی]] در [[سامرا]] بود که سپس به تبریز بازگشت و به تهذیب نفس پرداخت. وی علاوه بر تفسیر مختصری بر [[قرآن]]، تفسیری بر [[سوره فاتحه]] و تفسیری ناتمام بر [[سوره انعام]] نوشته بود. پدر مادر سیدعلی، [[میرزا محسن قاضی تبریزی]] (متوفی ۱۳۰۶)، نیز از عالمان و عابدان بود و با [[ملا هادی سبزواری|ملاهادی سبزواری]] مصاحبت داشت<ref>آقابزرگ طهرانی، ج ۱، قسم۲، ص ۵۲۹؛ معلم حبیب¬آبادی، ج ۳، ص ۱۰۳۰؛ همو، ج ۵، ۱۴۷۴.</ref>. |