۸۶٬۱۰۹
ویرایش
Wikivahdat (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - ' های ' به 'های ') |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
(۲۵ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد) | |||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات | {{جعبه اطلاعات انبیا | ||
| عنوان = حضرت داود | | عنوان = حضرت داود | ||
| تصویر = داود.jpg | | تصویر = حضرت داود.jpg | ||
| نام = حضرت داود (علیهالسلام)، (به عبری: דָּוִד، محبوب) | | نام = حضرت داود (علیهالسلام)، (به عبری: דָּוִד، محبوب) | ||
| تاریخ تولد = حدود 972 قبل از میلاد | | تاریخ تولد = حدود 972 قبل از میلاد | ||
| محل تولد = | | محل تولد = [[فلسطین]]، بیت اللحم | ||
| تاریخ وفات = | | تاریخ وفات = | ||
| مدفن = فلسطین، [[بیتالمقدس]]، | | مدفن = فلسطین، [[بیتالمقدس]]، کوه صهیون | ||
| لقب = | | لقب = | ||
| کنیه = | | کنیه = | ||
خط ۱۲: | خط ۱۲: | ||
| مادر = | | مادر = | ||
}} | }} | ||
'''حضرت داود (علیهالسلام)''' یکی از [[پیامبران]] بنی اسراییل است که در [[بیت اللحم]] متولد شده و در ابتدای جوانی شبانی کرده و به خاطر شجاعت، دانایی و صدای خوبی که داشت شهرت یافت. | '''حضرت داود (علیهالسلام)''' یکی از [[پیامبران]] بنی اسراییل است که در [[بیت اللحم|بیتاللحم]] متولد شده و در ابتدای جوانی شبانی کرده و به خاطر شجاعت، دانایی و صدای خوبی که داشت شهرت یافت. | ||
زیبایی، معجزه صحبت کردن با حیوانات، داشتن مهارت در امور حکومتی، صدای خوش و …از جمله توانمندی هایی است که پروردگار الهی در کنار هدایت الهی و رستگاری بندگان به پیامبران خود از [[حضرت آدم(ع)|حضرت آدم (علیهالسلام)]] تا [[ | زیبایی، معجزه صحبت کردن با حیوانات، داشتن مهارت در امور حکومتی، صدای خوش و …از جمله توانمندی هایی است که پروردگار الهی در کنار هدایت الهی و رستگاری بندگان به پیامبران خود از [[حضرت آدم(ع)|حضرت آدم (علیهالسلام)]] تا [[محمد بن عبدالله (خاتم الانبیا)|حضرت خاتم (صلی الله علیه و آله و سلم)]] توفیق داده است. | ||
حضرت داود (علیهالسلام) یکی از پیامبران بزرگی است که علاوه بر قدرت معنوی و [[نبوّت]]، دارای حکومت ظاهری وسیع نیز بوده و نام مبارکشان شانزده بار در [[قرآن]] آمده است. | حضرت داود (علیهالسلام) یکی از پیامبران بزرگی است که علاوه بر قدرت معنوی و [[نبوّت]]، دارای حکومت ظاهری وسیع نیز بوده و نام مبارکشان شانزده بار در [[قرآن]] آمده است. | ||
خط ۳۶: | خط ۳۶: | ||
گفتنی است که نسب آنحضرت در کتب [[یهود]] و [[نصارا]] هم اینگونه ذکر شده است، اما در برخی [[منابع اسلامی]] او نه از نوادگان یهودا، بلکه از نوادگان «لاوی بن یعقوب» معرفی شده است<ref>تفسیر القمی، ج 1، ص 82</ref>. | گفتنی است که نسب آنحضرت در کتب [[یهود]] و [[نصارا]] هم اینگونه ذکر شده است، اما در برخی [[منابع اسلامی]] او نه از نوادگان یهودا، بلکه از نوادگان «لاوی بن یعقوب» معرفی شده است<ref>تفسیر القمی، ج 1، ص 82</ref>. | ||
[[قرآن کریم]] نیز حضرت داوود (علیهالسلام) را از نسل، حضرت یعقوب (علیهالسلام)، حضرت اسحاق (علیهالسلام) و حضرت ابراهیم (علیهالسلام) اعلام میکند، آنجا که میفرماید: {{متن قرآن| | [[قرآن کریم]] نیز حضرت داوود (علیهالسلام) را از نسل، حضرت یعقوب (علیهالسلام)، حضرت اسحاق (علیهالسلام) و حضرت ابراهیم (علیهالسلام) اعلام میکند، آنجا که میفرماید: {{متن قرآن |وَ وَهَبْنا لَهُ إِسْحاقَ وَ یَعْقُوبَ کُلاًّ هَدَیْنا وَ نُوحاً هَدَیْنا مِنْ قَبْلُ وَ مِنْ ذُرِّیَّتِهِ داوُدَ وَ سُلَیْمانَ وَ أَیُّوبَ وَ یُوسُفَ وَ مُوسی وَ هارُونَ وَ کَذلِکَ نَجْزِی الْمُحْسِنِینَ |سوره = انعام |آیه = 84 }}؛ و اسحاق و یعقوب را به او (ابراهیم) بخشیدیم و هر دو را هدایت کردیم و نوح را پیش از آن هدایت نمودیم و از فرزندان او، داوود و [[حضرت سلیمان]] و ایّوب و یوسف و موسی و [[هارون]] را(هدایت کردیم) اینگونه نیکوکاران را پاداش میدهیم. | ||
== القاب حضرت داوود == | == القاب حضرت داوود == | ||
القاب و توصیفاتی که میتوان برای حضرت داوود از قرآن کریم استخراج کرد، بدین ترتیب است: | القاب و توصیفاتی که میتوان برای حضرت داوود از قرآن کریم استخراج کرد، بدین ترتیب است: | ||
{{متن قرآن| | {{متن قرآن |ذَا الْأَیْدِ |سوره = صاد |آیه = 17 }}، (صاحب قدرت)، اَوّاب(بسیار توبهکننده) دارای قدرت «فَصل الخِطاب» یا فیصلهدادن<ref>صاد، 20</ref>، «خلیفة الله(جانشین خدا)»،<ref>صاد، 26</ref> «نِعْمَ الْعَبْد (بهترین بنده)»، «مَلِک (پادشاه)»، «حکیم»، «عالم<ref> یعقوبی، احمد بن أبی یعقوب، تاریخ یعقوبی، ج 1، ص 51، بیروت، دار صادر، چاپ اول، بیتا</ref>». | ||
== همسران حضرت داوود == | == همسران حضرت داوود == | ||
خط ۷۶: | خط ۷۶: | ||
قرآن کریم به پیامبری داوود (علیهالسلام) و [[نزول]] [[وحی]] بر آنحضرت و داشتن کتابی آسمانی، تصریح دارد. | قرآن کریم به پیامبری داوود (علیهالسلام) و [[نزول]] [[وحی]] بر آنحضرت و داشتن کتابی آسمانی، تصریح دارد. | ||
خدای متعال در قرآن کریم خطاب به پیامبر اسلام (صلی الله علیه) میفرماید: «ما به تو وحی فرستادیم؛ همانگونه که به [[نوح]] و پیامبران بعد از او وحی فرستادیم و (نیز) به ابراهیم و اسماعیل... و به داوود زبور دادیم<ref>نساء، 163</ref>». | خدای متعال در قرآن کریم خطاب به پیامبر اسلام (صلی الله علیه و آله و سلم) میفرماید: «ما به تو وحی فرستادیم؛ همانگونه که به [[نوح]] و پیامبران بعد از او وحی فرستادیم و (نیز) به ابراهیم و اسماعیل... و به داوود زبور دادیم<ref>نساء، 163</ref>». | ||
و نیز: | و نیز: | ||
خط ۸۵: | خط ۸۵: | ||
== کتاب آسمانی حضرت داوود == | == کتاب آسمانی حضرت داوود == | ||
بر اساس صریح آیه 55 سوره اسراء، کتاب آسمانی حضرت داوود (علیهالسلام)، «زبور» نام دارد: {{متن قرآن| | بر اساس صریح آیه 55 سوره اسراء، کتاب آسمانی حضرت داوود (علیهالسلام)، «زبور» نام دارد: {{متن قرآن |وَ آتَینا داوود زَبُوراً |سوره =اسرا |آیه =55 }}. | ||
طبق احادیث [[امامان معصوم |امامان معصوم (علیهالسلام)]]، در [[زبور|کتاب زبور]] به مسائل و موضوعات زیر اشاره شده است: | طبق احادیث [[امامان معصوم |امامان معصوم (علیهالسلام)]]، در [[زبور|کتاب زبور]] به مسائل و موضوعات زیر اشاره شده است: | ||
خط ۹۱: | خط ۹۱: | ||
الف) معارف اعتقادی راجع به توحید، نبوت حضرت داوود (علیهالسلام)، [[معاد]] و یاد مرگ، تذکر و اتمام حجت راجع به انسانهایی که اهل طاعت و عمل نیستند. | الف) معارف اعتقادی راجع به توحید، نبوت حضرت داوود (علیهالسلام)، [[معاد]] و یاد مرگ، تذکر و اتمام حجت راجع به انسانهایی که اهل طاعت و عمل نیستند. | ||
ب) پیشبینیها و پیشگوییها؛ مانند بشارت به عیسی و [[یحیی (علیهالسلام)]] و بشارت به [[ | ب) پیشبینیها و پیشگوییها؛ مانند بشارت به عیسی و [[حضرت یحیی|یحیی (علیهالسلام)]] و بشارت به [[محمد بن عبدالله (خاتم الانبیا)|پیامبر آخر الزمان (صلی الله علیه و آله و سلم)]] که به اسم از ایشان نام برده شده است. [[علی بن موسی (رضا)|امام رضا (علیهالسلام)]] در یکی از مجالس مباحثه که مأمون ترتیب داده بود، در مقابل «رأس جالوت»؛ (از بزرگان یهود)، وقتی به استدلال و احتجاج میپردازد، «سِفر اول» زبور داوود را شروع به قرائت کرد تا اینکه به نام [[محمد بن عبدالله (خاتم الانبیا)|محمد]]، [[علی بن ابی طالب|علی]]، [[فاطمه بنت محمد (زهرا)|فاطمه]]، [[حسن بن علی (مجتبی)|حسن]] و [[حسین بن علی (سید الشهدا)|حسین]] (علیهماالسلام) رسید. سپس حضرت به خداوند قسم یاد کرد که این نامهای مقدس در زبور آمده، و [[رأس جالوت]] هم آمدن این اسماء در زبور را پذیرفته و به آن تصریح کرده است<ref>حضرت داوود(علیهالسلام)</ref>. | ||
همچنین آمدن و [[منجی|ظهورمنجی]] برای انسانها و اینکه در نهایت، وارثان زمین، بندگان شایسته خداوند هستند، از مسائلی است که به تصریح قرآن، <ref> انبیاء، 105</ref> و احادیث<ref>مجلسی، محمد باقر، بحار الأنوار، ج 9، ص 126، بیروت، دار إحیاء التراث العربی، چاپ دوم، 1403ق</ref> در زبور به آن اشاره شده است. | همچنین آمدن و [[منجی|ظهورمنجی]] برای انسانها و اینکه در نهایت، وارثان زمین، بندگان شایسته خداوند هستند، از مسائلی است که به تصریح قرآن، <ref> انبیاء، 105</ref> و احادیث<ref>مجلسی، محمد باقر، بحار الأنوار، ج 9، ص 126، بیروت، دار إحیاء التراث العربی، چاپ دوم، 1403ق</ref> در زبور به آن اشاره شده است. | ||
خط ۱۰۰: | خط ۱۰۰: | ||
تمام کمالات انسانی و الهی را که عموم پیامبران داشتند، حضرت داوود (علیهالسلام) هم داشت؛ یعنی از اوصاف نبوت عامه برخوردار بود. او نمونۀ کاملی از یک انسان مطیع پروردگار بود که در اثر [[سیر و سلوک]] به مقامات بالای انسانی و معنوی رسید<ref>«علت گریه زیاد حضرت داوود (علیهالسلام)»، 65848</ref>. | تمام کمالات انسانی و الهی را که عموم پیامبران داشتند، حضرت داوود (علیهالسلام) هم داشت؛ یعنی از اوصاف نبوت عامه برخوردار بود. او نمونۀ کاملی از یک انسان مطیع پروردگار بود که در اثر [[سیر و سلوک]] به مقامات بالای انسانی و معنوی رسید<ref>«علت گریه زیاد حضرت داوود (علیهالسلام)»، 65848</ref>. | ||
مقام خلافت الهی: {{متن قرآن| | مقام خلافت الهی: {{متن قرآن |یا داوُدُ إِنَّا جَعَلْناکَ خَلیفَةً فِی الْأَرْض |سوره = صاد |آیه = 26 }}؛ ای داود، ما تو را خلیفه روی زمین گردانیدیم. | ||
مسخر کردن کوهها: {{متن قرآن| | مسخر کردن کوهها: {{متن قرآن |إِنَّا سَخَّرْنَا الْجِبالَ مَعَهُ یُسَبِّحْنَ بِالْعَشِیِّ وَ الْإِشْراقِ |سوره = صاد |آیه = 18 }}؛ ما کوهها را رام کردیم و کوهها هر شامگاه و بامدادان با او تسبیح میکردند. | ||
رام کردن پرندگان: {{متن قرآن| | رام کردن پرندگان: {{متن قرآن |وَ الطَّیْرَ مَحْشُورَةً کُلٌّ لَهُ أَوَّاب |سوره = صاد |آیه = 19 }}؛ و پرندگان بر او گرد میآمدند، همه فرمانبر او بودند | ||
نرم شدن آهن در دست داوود: {{متن قرآن| | نرم شدن آهن در دست داوود: {{متن قرآن |وَ أَلَنَّا لَهُ الْحَدیدَ |سوره = سبأ |آیه = 10 }}؛ و آهن را برایش نرم کردیم. | ||
کشتن جالوت: {{متن قرآن| | کشتن جالوت: {{متن قرآن |... وَ قَتَلَ داوُدُ جالُوت |سوره = بقره |آیه = 251 }}؛ و داوود جالوت را کشت. | ||
یکی از ویژگیهای برجسته داوود که در قرآن بدان تصریح شده است، مبارزه و [[جهاد]] در راه خدا، برای از بین بردن پادشاه ظالم و ستمگر است که به دست آنحضرت اتفاق افتاد. | یکی از ویژگیهای برجسته داوود که در قرآن بدان تصریح شده است، مبارزه و [[جهاد]] در راه خدا، برای از بین بردن پادشاه ظالم و ستمگر است که به دست آنحضرت اتفاق افتاد. | ||
بزرگ خاندان «آل داوود» و مؤسس سلسلهای جدید: {{متن قرآن| | بزرگ خاندان «آل داوود» و مؤسس سلسلهای جدید: {{متن قرآن |اعْمَلُوا آلَ داوُدَ شُکْراً وَ قَلیلٌ مِنْ عِبادِیَ الشَّکُور |سوره = سبأ |آیه = 13 }}؛ ای خاندان داوود سپاسگزاری کنید، که اندکی از بندگان من شکر گزارند. | ||
داشتن صبر و شکیبایی در راه هدایت مردم: {{متن قرآن| | داشتن صبر و شکیبایی در راه هدایت مردم: {{متن قرآن |اصْبِرْ عَلی ما یَقُولُونَ وَ اذْکُرْ عَبْدَنا داوُدَ ذَا الْأَیْدِ إِنَّهُ أَوَّابٌ |سوره = صاد |آیه = 17 }}؛ بر آنچه میگویند صبر کن و به یادآور بنده ما داوود را که نیرومند بود و بسیار به خدا رجوع داشت. | ||
سادهزیستی و ارتزاق از دسترنج: | سادهزیستی و ارتزاق از دسترنج: فَلَقَدْ کَانَ یَعْمَلُ سَفَائِفَ الْخُوصِ بِیَدِه... <ref> سید رضی، محمد بن حسین، نهجالبلاغه، محقق، صبحی صالح، ص 227، قم، هجرت، چاپ اول، 1414ق</ref> او با دست خود از لیف خرما زنبیل میبافت، و به همنشینانش میگفت: کدام یک از شما مرا در فروختن اینها یاری میدهد؟ و از قیمت آن زنبیل قرصی نان جوین تهیه میکرد و میخورد. | ||
شب زندهداری: | شب زندهداری: «... إِنَّ دَاوُدَ ع قَامَ فِی مِثْلِ هَذِهِ السَّاعَةِ مِنَ اللَّیْلِ فَقَالَ إِنَّهَا لَسَاعَةٌ لَا یَدْعُو فِیهَا عَبْدٌ إِلَّا اسْتُجِیبَ لَه»<ref> سید رضی، محمد بن حسین، نهجالبلاغه، محقق، صبحی صالح، ص 486، قم، هجرت، چاپ اول، 1414ق</ref>. | ||
نوف بکالی میگوید: شبی [[علی بن ابی طالب|امیر المؤمنین (علیهالسلام)]] را دیدم از بسترش بیرون شد، به ستارگان دیده دوخت، سپس به من گفت: ای نوف! خوابی یا بیدار؟ گفتم: بیدارم یا امیر المؤمنین، فرمود: | نوف بکالی میگوید: شبی [[علی بن ابی طالب|امیر المؤمنین (علیهالسلام)]] را دیدم از بسترش بیرون شد، به ستارگان دیده دوخت، سپس به من گفت: ای نوف! خوابی یا بیدار؟ گفتم: بیدارم یا امیر المؤمنین، فرمود: | ||
خط ۱۲۱: | خط ۱۲۱: | ||
== شغل قبل از نبوت == | == شغل قبل از نبوت == | ||
[[ | [[محمد بن عبدالله (خاتم الانبیا)|رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلم)]] فرمود: «خداوند، داوود (علیهالسلام) را هنگامی [[مبعوث]] کرد که ایشان یک چوپان بود؛ همچنین [[حضرت موسی(ع)|حضرت موسی (علیهالسلام)]] را نیز هنگام چوپانی ایشان به نبوت برگزید؛ من نیز چوپانی گوسفندان را در منطقه جیاد به عهده داشتم<ref>ابن اثیر جزری، علی بن محمد، أسد الغابة فی معرفة الصحابة، ج 1، ص 219 – 220؛ ج 3، ص 414، بیروت، دار الفکر، 1409ق؛ ر. ک: «چوپانی کردن حضرت داوود و سلیمان)، 101979</ref>». | ||
== وفات == | == وفات == | ||
خط ۱۳۰: | خط ۱۳۰: | ||
پرسید: پس چرا پیش از این به من پیام نفرستادی و از آمدن خود خبر ندادی تا برای مرگ آماده شوم؟! عزرائیل در پاسخ گفت: من پیش از این پیک و پیام بسیاری برای تو فرستادم. پرسید: پیکهای تو چه کسانی بودهاند؟ جواب داد: پدر تو، برادر تو، همسایه تو و آشنایان تو اکنون در کجا هستند؟ گفت: همه مردهاند. گفت: اینها همگی پیکهای من بودند و پیام مرا به تو میرساندند؛ زیرا تو نیز میمیری همچنانکه آنان مردند. عزرائیل این را گفت و جان داوود را گرفت. بنابراین نقل، داوود صد سال عمر کرد که مدت فرمانرواییاش چهل سال بود<ref>الکامل فی التاریخ، ج 1 ص 228</ref>. | پرسید: پس چرا پیش از این به من پیام نفرستادی و از آمدن خود خبر ندادی تا برای مرگ آماده شوم؟! عزرائیل در پاسخ گفت: من پیش از این پیک و پیام بسیاری برای تو فرستادم. پرسید: پیکهای تو چه کسانی بودهاند؟ جواب داد: پدر تو، برادر تو، همسایه تو و آشنایان تو اکنون در کجا هستند؟ گفت: همه مردهاند. گفت: اینها همگی پیکهای من بودند و پیام مرا به تو میرساندند؛ زیرا تو نیز میمیری همچنانکه آنان مردند. عزرائیل این را گفت و جان داوود را گرفت. بنابراین نقل، داوود صد سال عمر کرد که مدت فرمانرواییاش چهل سال بود<ref>الکامل فی التاریخ، ج 1 ص 228</ref>. | ||
از [[ | از [[محمد بن عبدالله (خاتم الانبیا)|رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلم)]] نقل شده است: «داوود صد سال تمام عمر کرد که چهل سال آن، دوران سلطنت و پادشاهی او بود<ref>صدوق، محمد بن علی، کمال الدین و تمام النعمة، محقق، مصحح، غفاری، علی اکبر، ج 2، ص 524، تهران، دار الکتب الاسلامیة، چاپ دوم، 1395ق؛ ر. ک: «امکان درخواست بخشیدن بخشی از عمر به دیگران»، 107851</ref>». | ||
== آرامگاه == | == آرامگاه == | ||
بر اساس نقل تاریخ آرامگاه داوود نبی (علیهالسلام) در کشور | بر اساس نقل تاریخ آرامگاه داوود نبی (علیهالسلام) در [[فلسطین|کشور فلسطین]]، در شهر [[بیتالمقدس]]، [[کوه صهیون]] است<ref>مقدسی، محمد بن أحمد، أحسن التقاسیم فی معرفة الأقالیم، ص 46، قاهره، مکتبة مدبولی، چاپ سوم، 1411ق</ref>. | ||
== پانویس == | == پانویس == | ||
{{پانویس | {{پانویس}} | ||
[[رده:پیامبران]] | |||
[[رده:پیامبران | |||