۸۶٬۰۹۳
ویرایش
جز (جایگزینی متن - '[[امام باقر' به '[[محمد بن علی (باقر العلوم)') |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
(۳ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
خط ۵۴: | خط ۵۴: | ||
=== تشویق و ترغیب به سوگواری === | === تشویق و ترغیب به سوگواری === | ||
امامان خود هنرمندان و شعرا را به مرثیهگویی تشویق میکردند. چنانکه جعفربنمحمد (علیهالسلام) سرایش شعر برای شهدای کربلا و گریاندن مردم را عامل ورود بهشت برای شاعر برشمرده است. نیز آن حضرت در روز عاشورا در منزل خود مراسم عزا برپا میکرد و بستگان و اصحاب خود را بدان دعوت مینمود<ref>ابن قولویه، کامل الزیارات، قم، باب ۳۲ و ۳۳.</ref>. [[کمیت اسدی]] از شاعران زمان محمدبنعلی (علیه السلام)[[محمد بن علی (باقر العلوم | امامان خود هنرمندان و شعرا را به مرثیهگویی تشویق میکردند. چنانکه جعفربنمحمد (علیهالسلام) سرایش شعر برای شهدای کربلا و گریاندن مردم را عامل ورود بهشت برای شاعر برشمرده است. نیز آن حضرت در روز عاشورا در منزل خود مراسم عزا برپا میکرد و بستگان و اصحاب خود را بدان دعوت مینمود<ref>ابن قولویه، کامل الزیارات، قم، باب ۳۲ و ۳۳.</ref>. [[کمیت اسدی]] از شاعران زمان محمدبنعلی (علیه السلام)[[محمد بن علی (باقر العلوم)|،]] و جعفربنمحمد (علیهالسلام) و [[دعبل خزاعی]] از شاعران [[شیعی]] دوران حضرت رضا (علیهالسلام) برای امام حسینبنعلی (علیهالسلام) مرثیه خواندهاند. در آن دوره، به کسانی که مصائب امام حسینبنعلی (علیهالسلام) را با شعر حکایت میکردند، '''«مُنشِد»''' گفته میشد<ref>مظاهری، رسانه شیعه، ۱۳۸۹ش، ص۳۳، به نقل از پوراحمدی؛ عزاداری امام حسینبنعلی (علیهالسلام) در محضر امامان شیعه، فصلنامه شیعهشناسی، شماره ۸، ص ۱۱۸.</ref>. | ||
=== رشد و گسترش عزاداری === | === رشد و گسترش عزاداری === | ||
خط ۱۳۱: | خط ۱۳۱: | ||
* ر. ک: '''اعیان الشیعة''' نوشتۀ امین. | * ر. ک: '''اعیان الشیعة''' نوشتۀ امین. | ||
* ر. ک: '''کامل الزیارات''' نوشتۀ ابن قولویه. | * ر. ک: '''کامل الزیارات''' نوشتۀ ابن قولویه. | ||
[[رده:مفاهیم و اصطلاحات]] | [[رده:مفاهیم و اصطلاحات]] | ||
[[رده:مفاهیم و اصطلاحات اسلامی]] | [[رده:مفاهیم و اصطلاحات اسلامی]] |