فاضل عبدالحسین المرسومی: تفاوت میان نسخه‌ها

'''فاضل عبدالحسین المرسومی'''، یکی از شخصیت‌های جنجالی در جامعه‌ [[مذهب شیعه|شیعی]] و در ردیف اشخاصی نظیر: [[محمود الصرخی]]، [[احمد اسماعیل السلمی]] و [[حیدر المنشداوی]] می‌باشد. نام مستعار وی: '''الإمام الرباني''' بوده و دلیل شهرت وی ادعای ارتباط ویژه‌اش با [[خدا|خداوند]] و [[حجت بن حسن (مهدی)|امام دوازدهم شیعیان]] می‌باشد.

فاضل المرسومی متولد استان دیاله [[عراق]] است که اکثرا [[اهل سنت و جماعت|اهل‌سنت]] هستند، اما او در خانواده‌ای [[مذهب شیعه|شیعی]] متولدشده و پدر و مادرش هر دو از [[سادات]] و از نسل [[علی بن محمد (هادی)|امام هادی]] می‌باشند.

وی خانواده‌ای کشاورز داشته و بخش مهمی از عمر خویش را در بخش‌های حاشیه‌ای منطقه الخالص دیاله گذرانیده است. او در دهه شصت قرن بیستم میلادی به مدرسه ابتدایی رفته و تحصیلاتش را تا دبیرستان ادامه داده، در ادامه تحصیلات، دانش‌آموخته دانشکده الآداب [[دانشگاه بغداد]] شد و پس از اخذ مدرک تحصیلی دانشگاهی در رشته زبان عربی به تدریس این واحد درسی پرداخت.

مرسومی خود را از نسل [[جعفر بن علی الهادی]] معروف به: [[جعفر کذاب]] می‌داند؛ همان‌طور که در سایت تبلیغی‌اش سلسله نسبش را این‌چنین ترتیب بخشیده است:

و جالب‌ آنجاست که جعفر کذاب را: «جعفر زکی» یعنی پاک توصیف نموده است.

میان فاضل المرسومی و مدعیان خودگرای مذهبی دیگر در [[عراق]]، تشابهات چشم‌گیری وجود دارد. آنان همگی در یک دوره خاص تمایل به ابراز وجهه‌ مذهبی و تلبیس به لباس روحانیت از خود نشان داده و سپس در یک دوره‌ تقریباً واحد، همگی ادعاهای خاصی در حق خویش مطرح نمودند. ازجمله مدعیانی که تقریباً هم‌زمان با المرسومی به خود فراخوانده و خویشتن را پیوسته به ملکوت و دارای ارتباط ویژه با خدای مسلمانان نامیده و خویش را فرستاده و نماینده ویژه‌ [[حجت بن حسن (مهدی)|امام دوازدهم شیعیان]] در میان مردم [[عراق]] نامیدند، [[احمد الحسن]] بنیان‌گذار [[فرقه‌ الیمانیه]] است. و ازجمله‌ این افراد با ادعاهایی مشابه عبارتند از:  

فاضل المرسومی همانند دیگر مدعیان موازی، زاویه زیادی با [[مرجع تقلید|مرجعیت]] داشت. انتقاداتی که وی به مرجعیت دارد، مبتنی بر ادعای پیوند ویژه‌اش با [[خدا|خداوند]] است. وی باور دارد که [[فتوا|فتوای]] [[مرجع تقلید|مرجعیت]]، استنباطی و با استناد به متون هزار و چندصد سال پیش است؛ اما مدعی است که خودش بنا به دارا بودن عنوان '''امامِ ربّانی'''، همواره از سوی خداوند حکم واقعی خدا را ارائه می‌دهد.  

این رویکرد، دالّ اساس انتقاد تمامی مدعیان مقامات ویژه است. همانندهای المرسومی نیز با ادعای دسترسی ویژه خود به خداوند یا امام دوازدهم شیعیان، نظریات خود را به عنوان احکام خداوند و دستورات [[حجت بن حسن (مهدی)|امام مهدی]] تلقی کرده و به‌دلیل عدم ارتباط ویژه میان مرجعیت شیعه با امام مهدی، فتوای آنان را خالی از اعتبار می‌دانند و با این شگرد، به تحلیل [[تقلید|مقلدان]] [[مرجع تقلید|مراجع]] [[عراق]] و جذب ایشان به فرقه‌های سازمان یافته خویش می‌پردازند.