کاربر:Hoosinrasooli/صفحه تمرین: تفاوت میان نسخه‌ها

«خسف بيداء» در وقتي واقع مي‌شود كه حضرت ظهور كرده و آغاز به قيام ننموده است. بنا به روايت حذيفه يماني،  نخستين لشكري كه سفياني به جانب مدينه گسيل داشته پس از مدتي به جانب شام حركت مي‌كنند و لشكريان حق، آن ها را از دم تيغ مي‌گذرانند. سفياني  در پي اين شكست لشكر دومي به مدينه اعزام مي كند‌ كه آن ها سه روز مدينه را مورد تجاوز و غارت قرار داده و آن گاه مدينه را به قصد مكه ترك مي‌كنند و در بيابان «بيداء» ميان مكه و مدينه به فرمان خداوند, با وارد آمدن ضربتي بوسيله جبرئيل بر زمين، همه در كام زمين فرو مي روند<ref>مجلسي، محمد باقر، بحار الانوار، ج 52. ص 186.</ref>.

در حديث ديگر آمده كه در همين مقطع، نفس زكيه در مسجد الحرام كشته مي‌شود و حضرت مهدي (عج) به سوي مكه حركت مي‌كند، تا قيام جهاني خود را آغاز كند، بانگ جبرئيل براي نابود كردن سپاه سفياني در فضاي سرزمين بيداء طنين انداز مي‌شود. امام باقر ـ عليه السّلام ـ فرموده است: سپاه سفياني در سرزمين «بيداء» فرود مي‌آيند، سپس منادي آسمان بانگ مي‌زند: اي سرزمين «بيداء» اين جمعيت را نابود ساز. آن گاه همگي در كام زمين فرو مي‌روند<ref>مجلسي، محمد باقر، بحار الانوار، ج 52.ص 235.</ref>.

امام علي ـ عليه السّلام ـ نيز فرموده‌اند: لشكر سفياني وقتي در طلب آنهايي كه از مدينه به طرف مكه بيرون رفته اند، در «بيداء» فرودميايند زمين آن ها را در خود فرو مي‌برد. و اين است معناي فرمودة خدا «و اگر ببيني، آن گاه كه فريادشان بلندمي شوداما نمي توانندفراركنند و از مكاني نزديك گرفتارشان سازند<ref>سبأ/51.</ref>.