قولیه: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی‌وحدت
جز (جایگزینی متن - '[[پیغمبر' به '[[محمد بن عبد‌الله (خاتم الانبیا) ')
بدون خلاصۀ ویرایش
 
خط ۲: خط ۲:
   
   
== عقاید ==
== عقاید ==
قولیه معتقد بودند که هر کسی به محض گفتن جمله لا اله الّا اللّه، مؤمن حقیقی خواهد بود، اگر‌چه در واقع معتقد به [[خداوند]] نباشد، زیرا خداوند فرمود: «قُولُوا آمَنَّا بِاللَّهِ ...» سوره بقره، آیه 136 و [[محمد بن عبد‌الله (خاتم الانبیا)
قولیه معتقد بودند که هر کسی به محض گفتن جمله لا اله الّا اللّه، مؤمن حقیقی خواهد بود، اگر‌چه در واقع معتقد به [[خداوند]] نباشد، زیرا خداوند فرمود: «قُولُوا آمَنَّا بِاللَّهِ ...» سوره بقره، آیه 136 و [[محمد بن عبد‌الله (خاتم الانبیا)|پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم)]] نیز فرمود: «من قال لا اله الا اللّه دخل الجنة»  یعنی هر کسی بگوید خداوند یکی است، وارد [[بهشت]] می‌شود. بنابراین شرط ورود به بهشت، آن نیست که حتما با نیت قبلی  جمله مذکور را بگویی یا آن که به جمله مورد نظر اعتقاد داشته باشی. <ref>مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 362 با ویرایش و اصلاح جملات</ref><ref>عراقی ابو محمد عثمان بن عبیدالله، الفرق المفترقة بین اهل الزیغ و الزندقة، تحقیق یشار قوتلو آى، آنکارا، سال 1961 میلادی، ص 79.</ref><ref>حنفی عبدالمنعم، موسوعة الفرق و الجماعات و المذاهب و الاحزاب و الحرکات الاسلامیة، ص540
)|پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم)]] نیز فرمود: «من قال لا اله الا اللّه دخل الجنة»  یعنی هر کسی بگوید خداوند یکی است، وارد [[بهشت]] می‌شود. بنابراین، شرط ورود به بهشت، آن نیست که حتما با نیت قبلی  جمله مذکور را بگویی یا آن که به جمله مورد نظر اعتقاد داشته باشی. <ref>مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 362 با ویرایش و اصلاح جملات</ref> <ref>عراقی ابو محمد عثمان بن عبیدالله، الفرق المفترقة بین اهل الزیغ و الزندقة، تحقیق یشار قوتلو آى، آنکارا، سال 1961 میلادی، ص 79.</ref>
<ref>حنفی عبدالمنعم، موسوعة الفرق و الجماعات و المذاهب و الاحزاب و الحرکات الاسلامیة، ص540
</ref>
</ref>
== پانویس ==
== پانویس ==
{{پانویس}}
{{پانویس}}


[[رده:فرق و مذاهب]]
[[رده:فرق و مذاهب]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۴ دسامبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۲:۴۱

قولیه‏ یکی دیگر از فرقه‌های اسلامی است که مجرده نیز خوانده می‌شوند.

عقاید

قولیه معتقد بودند که هر کسی به محض گفتن جمله لا اله الّا اللّه، مؤمن حقیقی خواهد بود، اگر‌چه در واقع معتقد به خداوند نباشد، زیرا خداوند فرمود: «قُولُوا آمَنَّا بِاللَّهِ ...» سوره بقره، آیه 136 و پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) نیز فرمود: «من قال لا اله الا اللّه دخل الجنة» یعنی هر کسی بگوید خداوند یکی است، وارد بهشت می‌شود. بنابراین شرط ورود به بهشت، آن نیست که حتما با نیت قبلی جمله مذکور را بگویی یا آن که به جمله مورد نظر اعتقاد داشته باشی. [۱][۲][۳]

پانویس

  1. مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 362 با ویرایش و اصلاح جملات
  2. عراقی ابو محمد عثمان بن عبیدالله، الفرق المفترقة بین اهل الزیغ و الزندقة، تحقیق یشار قوتلو آى، آنکارا، سال 1961 میلادی، ص 79.
  3. حنفی عبدالمنعم، موسوعة الفرق و الجماعات و المذاهب و الاحزاب و الحرکات الاسلامیة، ص540