جعفریه (غلاة شیعه): تفاوت میان نسخه‌ها
جز (Javadi صفحهٔ جعفریه (از غلاة شیعه) را بدون برجای‌گذاشتن تغییرمسیر به جعفریه (غلاة شیعه) منتقل کرد) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات فرق و مذاهب | |||
| عنوان = جعفریه (غلاة شیعه) | |||
| تصویر = | |||
| توضیح تصویر = | |||
| نام = | |||
| نام رایج = | |||
| تاریخ شکل گیری = | |||
| قرن شکل گیری = | |||
| مبدأ شکل گیری = | |||
| موسس = عبدالرحمن‌بن‌محمد | |||
| عقیده = | |||
}} | |||
'''جعفریه'''شاخه‌ی از فرقه غلاة‌شیعه‌اند.ایشان پیرو عبدالرحمن‌بن‌محمد از متکلمان شیعه به شمار می‌رفتند و به [[امامت]]، غیبت و [[رجعت]] [[جعفر بن محمد (صادق)|امام جعفر صادق (ع)]] معتقد بودند. به این فرقه، «جعفریه‌واقفه» نیز می‌گویند، زیرا در امامت حضرت‌صادق (ع) توقف کردند و قائل به رجعت او شدند <ref>مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان‌قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ اول، ص 141 با ویرایش.</ref><ref>ابن‌ندیم ابوالفرج محمد‌بن‌یعقوبف الفهرست، ص 198.</ref><ref>مقریزی تقی الدین ابوالعباس، الخطط، قاهره، سال 1911 میلادی، ج 4، ص 177.</ref><ref>شهرستانی محمد بن عبدالکریم، الملل و النحل، قاهره، سال 1948 میلادی، ص 147</ref>. | '''جعفریه'''شاخه‌ی از فرقه غلاة‌شیعه‌اند.ایشان پیرو عبدالرحمن‌بن‌محمد از متکلمان شیعه به شمار می‌رفتند و به [[امامت]]، غیبت و [[رجعت]] [[جعفر بن محمد (صادق)|امام جعفر صادق (ع)]] معتقد بودند. به این فرقه، «جعفریه‌واقفه» نیز می‌گویند، زیرا در امامت حضرت‌صادق (ع) توقف کردند و قائل به رجعت او شدند <ref>مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان‌قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ اول، ص 141 با ویرایش.</ref><ref>ابن‌ندیم ابوالفرج محمد‌بن‌یعقوبف الفهرست، ص 198.</ref><ref>مقریزی تقی الدین ابوالعباس، الخطط، قاهره، سال 1911 میلادی، ج 4، ص 177.</ref><ref>شهرستانی محمد بن عبدالکریم، الملل و النحل، قاهره، سال 1948 میلادی، ص 147</ref>. | ||
نسخهٔ ۷ ژانویهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۳:۴۵
| جعفریه (غلاة شیعه) | |
|---|---|
 | |
| موسس | عبدالرحمن‌بن‌محمد |
جعفریهشاخهی از فرقه غلاة‌شیعه‌اند.ایشان پیرو عبدالرحمن‌بن‌محمد از متکلمان شیعه به شمار می‌رفتند و به امامت، غیبت و رجعت امام جعفر صادق (ع) معتقد بودند. به این فرقه، «جعفریه‌واقفه» نیز می‌گویند، زیرا در امامت حضرت‌صادق (ع) توقف کردند و قائل به رجعت او شدند [۱][۲][۳][۴].
پانویس
- ↑ مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان‌قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ اول، ص 141 با ویرایش.
- ↑ ابن‌ندیم ابوالفرج محمد‌بن‌یعقوبف الفهرست، ص 198.
- ↑ مقریزی تقی الدین ابوالعباس، الخطط، قاهره، سال 1911 میلادی، ج 4، ص 177.
- ↑ شهرستانی محمد بن عبدالکریم، الملل و النحل، قاهره، سال 1948 میلادی، ص 147