جلامده: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی‌وحدت
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱۴: خط ۱۴:


== اعتقادات ==
== اعتقادات ==
[[جلامده]] دربارۀ [[صحابه|صحابه‌پیامبر]] و شخصیت‌شان معتقد بودند که احوال آنها بر ما پوشیده است و اطلاع خاصی از اینکه چه می‌کردند و در چه حالی بودند در دست نیست. با این‌حال می‌گفتند که مردم یک جامعه نمی‌توانند بدون مقتدا و رهبر مقتدری باشند که در رأس جامعه حکمرانی کند؛ زیرا که جامعه بدون رهبر نمی‌تواند روی آرامش را ببیند و آماده فتنه و درگیری می‌شود.بنابراین، هر شخصی را که بزرگان امت روی آن اجماع و اتفاق کردند، او پیشوای به‌حق است، چه آن شخص صالح باشد یا فاسد<ref>مشکور محمد جواد؛ فرهنگ فرق اسلامی؛ مشهد، نشر آستان قدس رضوی؛ سال 1372 شمسی، چاپ اول، ص 142 با ویرایش و اصلاح کلی عبارات.</ref>،<ref>هفتاد و سه ملت یا اعتقادات مذاهب؛ مربوط به قرن ششم با تصحیح دکتر محمد جواد مشکور؛ چاپ تهران؛ سال 1341 شمسی، ص 63.</ref>،<ref>دبستان المذاهب، به اهتمام رضا زاده ملک؛ چاپ تهران؛ ج2، ص 88.</ref>.
[[جلامده]] دربارۀ [[صحابه|صحابه‌پیامبر]] و شخصیت‌شان معتقد بودند که احوال آنها بر ما پوشیده است و اطلاع خاصی از اینکه چه می‌کردند و در چه حالی بودند در دست نیست. با این‌حال می‌گفتند که مردم یک جامعه نمی‌توانند بدون مقتدا و رهبر مقتدری باشند که در رأس جامعه حکمرانی کند؛ زیرا که جامعه بدون رهبر نمی‌تواند روی آرامش را ببیند و آماده فتنه و درگیری می‌شود.  
بنابراین، هر شخصی را که بزرگان امت روی آن [[اجماع]] و اتفاق کردند، او پیشوای به‌حق است، چه آن شخص صالح باشد یا فاسد<ref>مشکور محمد جواد؛ فرهنگ فرق اسلامی؛ مشهد، نشر آستان قدس رضوی؛ سال 1372 شمسی، چاپ اول، ص 142 با ویرایش و اصلاح کلی عبارات.</ref>،<ref>هفتاد و سه ملت یا اعتقادات مذاهب؛ مربوط به قرن ششم با تصحیح دکتر محمد جواد مشکور؛ چاپ تهران؛ سال 1341 شمسی، ص 63.</ref>،<ref>دبستان المذاهب، به اهتمام رضا زاده ملک؛ چاپ تهران؛ ج2، ص 88.</ref>.


== پانویس ==
== پانویس ==

نسخهٔ ‏۹ ژانویهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۲:۳۵

جلامده
نامجلامده

جلامده‏، یکی دیگر از فرقه‌های اسلامی است که اطلاعات چندانی دربارۀ مؤسس و نیز تاریخچه آن در دست نیست.

اعتقادات

جلامده دربارۀ صحابه‌پیامبر و شخصیت‌شان معتقد بودند که احوال آنها بر ما پوشیده است و اطلاع خاصی از اینکه چه می‌کردند و در چه حالی بودند در دست نیست. با این‌حال می‌گفتند که مردم یک جامعه نمی‌توانند بدون مقتدا و رهبر مقتدری باشند که در رأس جامعه حکمرانی کند؛ زیرا که جامعه بدون رهبر نمی‌تواند روی آرامش را ببیند و آماده فتنه و درگیری می‌شود. بنابراین، هر شخصی را که بزرگان امت روی آن اجماع و اتفاق کردند، او پیشوای به‌حق است، چه آن شخص صالح باشد یا فاسد[۱]،[۲]،[۳].

پانویس

  1. مشکور محمد جواد؛ فرهنگ فرق اسلامی؛ مشهد، نشر آستان قدس رضوی؛ سال 1372 شمسی، چاپ اول، ص 142 با ویرایش و اصلاح کلی عبارات.
  2. هفتاد و سه ملت یا اعتقادات مذاهب؛ مربوط به قرن ششم با تصحیح دکتر محمد جواد مشکور؛ چاپ تهران؛ سال 1341 شمسی، ص 63.
  3. دبستان المذاهب، به اهتمام رضا زاده ملک؛ چاپ تهران؛ ج2، ص 88.