افزودن پیوند

    سید صدرالدین صدر: تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی‌وحدت
    جز (جایگزینی متن - 'سید محمدکاظم طباطبایی یزدی' به 'سید محمد کاظم طباطبایی یزدی')
    بدون خلاصۀ ویرایش
     
    (۱۸ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۴ کاربر نشان داده نشد)
    خط ۱: خط ۱:
    <div class="wikiInfo">[[پرونده:سید صدر الدین.jpg|جایگزین=آیت الله العظمی سید صدر الدین صدر|حاشیه|بندانگشتی|250x250پیکسل]]
    {{جعبه اطلاعات شخصیت
    {| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ |
    | عنوان = سید صدرالدین صدر
    !نام
    | تصویر = سید صدرالدین.jpg
    !سید محمدعلی بن اسماعیل صدر
    | نام = سید محمدعلی بن اسماعیل صدر
    |-
    | نام‌های دیگر =
    |لقب
    | سال تولد = ۱۲۹۹ ق
    |سید صدر الدین صدر
    | تاریخ تولد =
    |-
    | محل تولد = کاظمین، عراق
    |زادروز
    | سال درگذشت = ۱۳۳۲ ش
    |۱۲۹۹ هجری قمری
    | تاریخ درگذشت =
    |-
    | محل درگذشت = قم، ایران
    |زادگاه
    | استادان = {{فهرست جعبه عمودی | سید محمد کاظم طباطبائی یزدی | شیخ عبدالکریم حائری یزدی | استاد}}
    |کاظمین-عراق
    | شاگردان =
    |-
    | دین = اسلام
    |تاریخ وفات:
    | مذهب = شیعه
    |۵ دی ۱۳۳۲ش
    | آثار = {{فهرست جعبه افقی | حاشیه بر عروة الوثقی | المهدی | رساله در ردشبهات وهابیان}}
    |-
    | فعالیت‌ها =
    |محل‌وفات/ مدفن:
    | وبگاه =
    |ایران، قم/ قم،حرم مطهر حضرت معصومه(س)
    }}
    |-
    '''سید محمدعلی بن اسماعیل صدر''' مشهور به '''سید صدرالدین صدر''' (۱۲۹۹ - ۱۳۷۳ق) از مراجع تقلید [[شیعه]] و متخصص در اصول، رجال و تفسیر. او وصی [[عبدالکریم حائری یزدی]] بود و پس از وفات استاد خود به همراه [[سید محمد حجت]] و [[سید محمد تقی خوانساری]] سرپرستی [[حوزه علمیه قم]] را بر عهده داشت و در حفظ حوزه کوشید. وی پدر [[سید موسی صدر|امام موسی صدر]] و [[سید رضا صدر]] است.
    |محل‌تحصیل
    |کربلا-نجف
    |-
    |برخی از استادان
    |حضرات آیات‌ عظام‌: <br> سید محمد کاظم طباطبائی یزدی؛ شیخ عبدالکریم حائری یزدی؛شیخ الشریعه اصفهانی؛ محمد حسین نائینی؛ و آقا ضیاء عراقی.
    |-
    |برخی آثار
    |حاشیه بر عروة الوثقی؛<br>
    المهدی؛<br>
    رساله در ردشبهات وهابیان و ... ؛<br>
    |-
    |مذهب
    |شیعه
    |-
    |}
    </div>


    '''سید محمدعلی بن اسماعیل صدر''' مشهور به '''سید صدر الدین صدر''' (۱۲۹۹ - ۱۳۷۳ق) از مراجع تقلید [[شیعه]] و متخصص در اصول، رجال و تفسیر.
    == نسب و تحصیلات ==
    خاندان صدر اصالتا از مردم جبل عامل [[لبنان]] هستند. نسب آنها از طریق جناب ابراهیم اصغر به امام کاظم(ع) می‌رسد<ref>مدرس تبریزی، ریحانه الادب، ۱۳۶۹ش٬ ج۳-۴، ص۴۲۶</ref>ب‌نا به نقل [[سید حسن صدر]] اجداد آنها بدون استثناء فقیه و مجتهد بوده‌اند<ref>صدر، تکملة أمل الآمل، ۱۴۲۹ق٬ ج‏۶، ص۴۱۶</ref> نام اصلی سید صدرالدین صدر٬ محمدعلی، کنیه‌اش ابوالرضا و لقبش صدرالدین بود. با این حال به نام لقبش شهرت یافت و خود نیز همه جا خویش را «صدرالدین» می‌خواند. در [[کاظمین]] به دنیا آمد. پدرش آیت‌الله [[سید اسماعیل صدر]] است. او در کودکی به همراه پدر خود علامه سید صالح کبیر (متوفای۱۲۲۷ق)٬ به خاطر ظلم‌های سلاطین عثمانی٬ نسبت به [[شیعیان]] از لبنان به [[عراق]] مهاجرت کرد<ref>صدر، تکملة أمل الآمل، ۱۴۲۹ق٬ ج‏۶، ص۴۱۷</ref> صفیه، مادر سید صدرالدین٬ دختر آیت‌الله سید هادی صدر بود. سید صدرالدین دوران کودکی و نوجوانی را کنار پدر و خانواده در [[سامرا]] سپری کرد. ریاضیات، ادبیات، منطق و اغلب دروس سطح فقه و اصول را در همان جا نزد اساتید برادر بزرگترش، سید مهدی، فراگرفت. هنگامی که پدرش سید اسماعیل صدر در سال ۱۳۱۴ هجری قمری به [[کربلا]] هجرت کرد، او نیز به این شهر رفت و به بهره‌گیری از پدر و دیگر استادان کربلا پرداخت. سپس به سفارش پدرش، برای تکمیل تحصیلات، رهسپار [[نجف]] شد و دروس دوره سطح و خارج را آن‌جا آموخت<ref>مدرس تبریزی، ریحانه الادب، ج۲، ص۴۶۶؛ امین، مستدرکات اعیان الشیعه، ص۵۰</ref>.


    او وصی [[عبدالکریم حائری یزدی]] بود و پس از وفات استاد خود، به همراه [[سید محمد حجت]] و [[سید محمد تقی خوانساری]]، سرپرستی [[حوزه علمیه قم]] را بر عهده داشت و در حفظ حوزه کوشید. وی پدر [[امام موسی صدر]] و [[سید رضا صدر]] است.
    == اساتید ==
    # محمد حسین نائینی؛ صدر در نجف از وی کسب علم کرده است<ref>امین٬ مستدرکات أعیان الشیعة، ۱۴۰۸ق، ج‏۱، ص۵۰</ref>.
    # حسن شوشتری کربلایی؛ استاد صدر در کربلا بود<ref>سبحانی٬ موسوعة طبقات الفقهاء، ج‏۱۴(القسم ‏الثانی)، ۱۴۱۸ق، ص۷۵۴</ref>.
    # آقا ضیاء عراقی
    # سید اسماعیل صدر
    # [[محمد کاظم خراسانی|ملا محمدکاظم خراسانی]]
    # سید محمد کاظم طباطبایی یزدی
    # فتح الله شریعت اصفهانی
    # شیخ محمد طه نجف
    # آقا رضا همدانی مولف مصباح الفقیه
    # سید محمد بحر العلوم صاحب بلغة الفقیه<ref>سبحانی٬ موسوعة طبقات الفقهاء، ج‏۱۴(القسم ‏الثانی)، ۱۴۱۸ق، ص۷۵۶</ref>


    =نسب و تحصیلات=
    == شاگردان ==
    آیت‌الله صدر یکی از مدرسان حوزه بود و شاگردانی تربیت کرد. نام برخی از شاگردان وی:


    خاندان صدر اصالتا از مردم جبل عامل [[لبنان]] هستند. نسب آن‌ها از طریق جناب ابراهیم اصغر به امام کاظم(ع) می‌رسد<ref>مدرس تبریزی، ریحانه الادب، ۱۳۶۹ش٬ ج۳-۴، ص۴۲۶</ref>ب‌نا به نقل [[سید حسن صدر]] اجداد آن‌ها بدون استثناء فقیه و مجتهد بوده‌اند<ref>صدر، تكملة أمل الآمل، ۱۴۲۹ق٬ ج‏۶، ص۴۱۶</ref> نام اصلی سید صدر الدین صدر٬ محمدعلی، کنیه‌اش ابوالرضا و لقبش صدرالدین بود. با این حال به نام لقبش شهرت یافت و خود نیز همه جا خویش را «صدرالدین» می‌خواند. در [[کاظمین]] به دنیا آمد. پدرش آیت الله [[سید اسماعیل صدر]] است. او در کودکی به همراه پدر خود علامه سید صالح کبیر(متوفای۱۲۲۷ق)٬ به خاطر ظلم‌های سلاطین عثمانی٬ نسبت به [[شیعیان]] از لبنان به [[عراق]] مهاجرت کرد<ref>صدر، تكملة أمل الآمل، ۱۴۲۹ق٬ ج‏۶، ص۴۱۷</ref> صفیه، مادر سید صدر الدین٬ دختر آیت الله سید هادی صدر بود. سید صدر الدین دوران کودکی و نوجوانی را کنار پدر و خانواده در [[سامرا]] سپری کرد. ریاضیات، ادبیات، منطق و اغلب دروس سطح فقه و اصول را در همان جا نزد اساتید برادر بزرگترش، سید مهدی، فراگرفت. هنگامی که پدرش سید اسماعیل صدر در سال ۱۳۱۴ هجری قمری به [[کربلا]] هجرت کرد، او نیز به این شهر رفت و به بهره‌گیری از پدر و دیگر استادان کربلا پرداخت. سپس به سفارش پدرش، برای تکمیل تحصیلات، رهسپار [[نجف]] شد و دروس دوره سطح و خارج را آن‌جا آموخت<ref>مدرس تبریزی، ریحانه الادب، ج۲، ص۴۶۶؛ امین، مستدرکات اعیان الشیعه، ص۵۰</ref>.
    # جعفر صبوری قمی
    # سید مرتضی مبرقع فقیه
    # سید محمد علی قاضی طباطبایی
    # عطاءالله اشرفی اصفهانی
    # علی پناه اشتهاردی
    # [[مرتضی مطهری]]
    # محمد کرمی حویزی
    # علی سبط‌الشیخ انصاری
    # سید عزالدین زنجانی
    # [[حسینعلی منتظری]]
    # [[لطف الله صافی گلپایگانی|لطف الله صافی]]
    # ابراهیم رمضانی فردویی
    # مسلم ملکوتی
    # سید احمد روضاتی
    # عباس زریاب خویی
    # سید محمدباقر سلطانی
    # [[سید موسی شبیری زنجانی]]
    # سید مهدی غضنفری خوانساری
    # [[علی مشکینی]]
    # [[محمد صدوقی]]
    # [[سید موسی صدر]]
    # سید رضا صدر
    # مرتضی فقیهی
    # سید حسن مدرسی یزدی
    # سید حسین موسوی کرمانی<ref>هزار، دانشوران قم، ص۱۴۹</ref>.


    == هجرت به ایران ==
    صدر در سال ۱۳۳۹ق رهسپار [[ایران]] شد. در این مدت، علاوه بر تدریس، به موعظه و ارشاد مردم نیز همت گماشت. آن ایام با خشکسالی مصادف بود و او توانست، با اقدامات پیگیر و گردآوری اعانه، بسیاری از مستمندان را از خطر مرگ نجات بخشد. وی ده سال بعد بار دیگر به [[نجف اشرف]] برگشت و به تحصیل و تدریس نشست<ref>امین٬ طبقات أعلام الشیعة، ۱۴۳۰ق٬ ج‏۱۵، ص۹۴۴</ref>.صدر بار دیگر به [[قم]] آمد. اما وقتی برای زیارت به [[مشهد]] رفت به جهت تقاضای طلاب و مردم مشهد در آن شهر ماندگار شد. وی در مشهد به تدریس پرداخت و در مسجد گوهر شاد حرم رضوی اقامه نماز می‌کرد<ref>امین٬ طبقات أعلام الشیعة، ۱۴۳۰ق٬ ج‏۱۵، ص۹۴۴</ref>.


    =اساتید=
    == مرجعیت ==
     
    صدرالدین صدر مورد توجه آیت‌الله حائری بود. موسس [[حوزه علمیه قم]] عبدالکریم حائری یزدی در دوران کهنسالی خود نگران آینده حوزۀ تازه تاسیس بود. او به منظور تقویت حوزه علمیه قم و تامین آینده آن، از صدر برای اقامت در [[قم]] دعوت کرد. وی با اعزام گروهی به مشهد او را به قم فرا خواند. صدر علاوه بر تدریس سطوح عالی، از مشاوران حائری شمرده می‌شد و در امور حوزه نیز به او کمک می‌کرد. آیت‌الله حائری، صدر را وصی خود قرار داد و به پیشنهاد صدر، سید محمد حجت نیز به وصایت وی برگزیده شد<ref>امین، مستدرکات اعیان الشیعه، ص۴۹-۵۰
    [[محمد حسین نائینی]]؛ صدر در نجف از وی کسب علم کرده است<ref>امین٬ مستدركات أعيان الشيعة، ۱۴۰۸ق، ج‏۱، ص۵۰</ref>.
     
    حسن شوشتری کربلایی؛ استاد صدر در کربلا بود<ref>سبحانی٬ موسوعة طبقات الفقهاء، ج‏۱۴(القسم ‏الثاني)، ۱۴۱۸ق، ص۷۵۴</ref>.
     
    [[آقا ضیاء عراقی]]
     
    سید اسماعیل صدر
     
    [[ملا محمدکاظم خراسانی]]
     
    سید محمد کاظم طباطبایی یزدی
     
    [[فتح الله شریعت اصفهانی]]
     
    شیخ محمد طه نجف
     
    آقا رضا همدانی مولف مصباح الفقیه
     
    سید محمد بحر العلوم صاحب بلغة الفقیه<ref>سبحانی٬ موسوعة طبقات الفقهاء، ج‏۱۴(القسم ‏الثاني)، ۱۴۱۸ق، ص۷۵۶</ref>
     
     
    =شاگردان=
     
    آیت الله صدر یکی از مدرسان حوزه بود و شاگردانی تربیت کرد. نام برخی از شاگردان وی :
     
    جعفر صبوری قمی
    سید مرتضی مبرقع فقیه
    سید محمد علی قاضی طباطبایی
    عطاءالله اشرفی اصفهانی
    علی پناه اشتهاردی
    [[مرتضی مطهری]]
    محمد کرمی حویزی
    علی سبط‌الشیخ انصاری
    سید عزالدین زنجانی
    [[حسینعلی منتظری]]
    [[لطف الله صافی]]
    ابراهیم رمضانی فردویی
    [[مسلم ملکوتی]]
    سید احمد روضاتی
    عباس زریاب خویی
    سید محمدباقر سلطانی
    [[سید موسی شبیری زنجانی]]
    سید مهدی غضنفری خوانساری
    [[علی مشکینی]]
    [[محمد صدوقی]]
    [[سید موسی صدر]]
    سید رضا صدر
    مرتضی فقیهی
    سید حسن مدرسی یزدی
    سید حسین موسوی کرمانی<ref>هزار، دانشوران قم، ص۱۴۹</ref>.
     
    =هجرت به ایران=
     
    صدر در سال ۱۳۳۹ق رهسپار [[ایران]] شد. در این مدت، علاوه بر تدریس، به موعظه و ارشاد مردم نیز همت گماشت. آن ایام با خشکسالی مصادف بود و او توانست، با اقدامات پیگیر و گردآوری اعانه، بسیاری از مستمندان را از خطر مرگ نجات بخشد. وی ده سال بعد بار دیگر به [[نجف اشرف]] برگشت و به تحصیل و تدریس نشست<ref>امین٬ طبقات أعلام الشيعة، ۱۴۳۰ق٬ ج‏۱۵، ص۹۴۴</ref>.صدر بار دیگر به [[قم]] آمد. اما وقتی برای زیارت به [[مشهد]] رفت به جهت تقاضای طلاب و مردم مشهد در آن شهر ماندگار شد. وی در مشهد به تدریس پرداخت و در مسجد گوهر شاد حرم رضوی اقامه نماز می‌کرد<ref>امین٬ طبقات أعلام الشيعة، ۱۴۳۰ق٬ ج‏۱۵، ص۹۴۴</ref>.
     
    =مرجعیت=
     
    صدرالدین صدر مورد توجه آیت الله حائری بود. موسس [[حوزه علمیه قم]] عبدالکریم حائری یزدی در دوران کهنسالی خود نگران آینده حوزۀ تازه تاسیس بود. او به منظور تقویت حوزه علمیه قم و تامین آینده آن، از صدر برای اقامت در [[قم]] دعوت کرد. وی با اعزام گروهی به مشهد او را به قم فرا خواند. صدر علاوه بر تدریس سطوح عالی، از مشاوران حائری شمرده می‌شد و در امور حوزه نیز به او کمک می‌کرد. آیت الله حائری، صدر را وصی خود قرار داد و به پیشنهاد صدر، سید محمد حجت نیز به وصایت وی برگزیده شد<ref>امین، مستدرکات اعیان الشیعه، ص۴۹-۵۰
    </ref>.
    </ref>.
    پس از وفات عبدالکریم حائری یزدی، مرجعیت و زعامت حوزه به آیات عظام حجت، خوانساری و صدر رسید و این سه معروف به مراجع ثلاث شدند. این مدیریت ده سال طول کشید<ref>امین٬ طبقات أعلام الشيعة، ۱۴۳۰ق٬ ج‏۱۵، ص۱۱۶۷</ref>هنگامی که [[آیت الله سید حسین بروجردی]] برای معالجه به [[تهران]] آمد، صدر، از وی خواست به قم بیاید. پس از ورود او جایگاه نماز جماعت خود در حرم حضرت معصومه را به آیت الله بروجردی واگذار کرد؛ از ریاست حوزه فاصله گرفت و به پشتیبانی گسترده از [[آیت الله بروجردی]] بسنده کرد. او در تبیین فلسفه این کار، این آیه قرآن را ذکر می‌کرد: تِلْک الدَّارُ الْآخِرَةُ نَجْعَلُهَا لِلَّذِینَ لَا یرِیدُونَ عُلُوًّا فِی الْأَرْضِ وَلَا فَسَادًا ۚ وَالْعَاقِبَةُ لِلْمُتَّقِینَ ﴿۸۳﴾ (ترجمه: آن سرای آخرت را برای کسانی قرار می‌دهیم که در زمین خواستار برتری و فساد نیستند، و فرجام [خوش‌] از آنِ پرهیزگاران است.)[ قصص–۸۳] <ref>امین، سید حسن، مستدرکات اعیان الشیعه، ص۵۰؛ هزار، علیرضا، دانشوران قم، ص۱۴۹</ref>.
    پس از وفات عبدالکریم حائری یزدی، مرجعیت و زعامت حوزه به آیات عظام حجت، خوانساری و صدر رسید و این سه معروف به مراجع ثلاث شدند. این مدیریت ده سال طول کشید<ref>امین٬ طبقات أعلام الشیعة، ۱۴۳۰ق٬ ج‏۱۵، ص۱۱۶۷</ref>هنگامی که [[سید حسین بروجردی|آیت‌الله سید حسین بروجردی]] برای معالجه به [[تهران]] آمد، صدر، از وی خواست به قم بیاید. پس از ورود او جایگاه نماز جماعت خود در حرم حضرت معصومه را به آیت‌الله بروجردی واگذار کرد؛ از ریاست حوزه فاصله گرفت و به پشتیبانی گسترده از [[سید حسین بروجردی|آیت‌الله بروجردی]] بسنده کرد. او در تبیین فلسفه این کار، این آیه قرآن را ذکر می‌کرد: تِلْک الدَّارُ الْآخِرَةُ نَجْعَلُهَا لِلَّذِینَ لَا یرِیدُونَ عُلُوًّا فِی الْأَرْضِ وَلَا فَسَادًا ۚ وَالْعَاقِبَةُ لِلْمُتَّقِینَ ﴿۸۳﴾ (ترجمه: آن سرای آخرت را برای کسانی قرار می‌دهیم که در زمین خواستار برتری و فساد نیستند، و فرجام [خوش‌] از آنِ پرهیزگاران است.)[قصص–۸۳] <ref>امین، سید حسن، مستدرکات اعیان الشیعه، ص۵۰؛ هزار، علیرضا، دانشوران قم، ص۱۴۹</ref>.


    آیت‌الله سید حسین قمی٬ که به صدر اجازه اجتهاد داده بود٬ در احتاطات مقلدینش به او ارجاع می‌داد<ref>امین٬ طبقات أعلام الشیعة، ۱۴۳۰ق٬ ج‏۱۵، ص۹۴۵</ref>.


    آیت الله سید حسین قمی٬ که به صدر اجازه اجتهاد داده بود٬ در احتاطات مقلدینش به او ارجاع می داد<ref>امین٬ طبقات أعلام الشيعة، ۱۴۳۰ق٬ ج‏۱۵، ص۹۴۵</ref>.
    == فرزندان ==
    اولین همسر آیت‌الله صدر دخترخاله‌اش بود که در جوانی در عراق درگذشت. وی پس از بازگشت به ایران در حوالی سال ۱۳۳۹ هجری قمری در مشهد با بی‌بی صفیه قمی دختر سید حسین طباطبایی قمی (از مراجع تقلید) [[ازدواج]] کرد و صاحب ده فرزند (سه پسر و هفت دختر) شد:


    =فرزندان=
    سید رضا صدر که از مدرسان حوزه علمیه قم بود.
     
    اولین همسر آیت الله صدر، دخترخاله‌اش بود که در جوانی در عراق درگذشت. وی پس از بازگشت به ایران، در حوالی سال ۱۳۳۹ هجری قمری در مشهد با بی‌بی صفیه قمی دختر سید حسین طباطبایی قمی (از مراجع تقلید) [[ازدواج]] کرد و صاحب ده فرزند (سه پسر و هفت دختر) شد:
     
    سید رضا صدر، که از مدرسان حوزه علمیه قم بود.
    سید موسی صدر
    سید موسی صدر
    سیدعلی صدر
    سیدعلی صدر
    خط ۱۲۶: خط ۸۸:
    رباب صدر<ref>شریف رازی، گنجینه دانشمندان، ج۱، ص۳۳۲</ref>
    رباب صدر<ref>شریف رازی، گنجینه دانشمندان، ج۱، ص۳۳۲</ref>
       
       
    =آثار علمی=
    == آثار علمی ==
     
    آیت‌الله صدر آثار زیر را از خود به یادگار گذاشت:
    آیت الله صدر آثار زیر را از خود به یادگار گذاشت:
     
    المهدی؛ در این کتاب روایات [[اهل سنت]] درباره [[امام زمان]](عج) گردآوری شده است. پیش از آن، کتابی در این موضوع، با این نظم و ترتیب خاص، نگاشته نشده بود. کتاب المهدی عربی است و ترجمه‌اش نیز چاپ شده است.
     
    خلاصه الفصول؛ کتاب فصول تالیف محمدحسین حائری اصفهانی از متون درسی حوزه علمیه بود. ولی به خاطر طولانی بودن، معمولاً طلاب به خواندن بخشی از آن اکتفا کردند. صدر آن را تلخیص کرد تا به جای کتاب‌های قوانین و فصول تدریس گردد.
     
    الحقوق همان رساله حقوق امام سجاد(ع) است که با مقدمه کوتاه صدر چاپ شده است.
     
    مختصر تاریخ [[اسلام]]
     
    حاشیه عروه الوثقی
     
    حاشیه وسیله النجاه
     
    سفینه النجاه
     
    رساله در [[امر به معروف و نهی از منکر]]
     
    رساله در [[تقیه]]
     
    رساله در حکم غساله
     
    رساله در [[حج]]
     
    رساله‌ای درباره ازدواج
     
    منظومه حج
     
    منظومه‌ای درباره [[روزه]]
     
    حاشیه کفایه الاصول
     
    رساله‌ای در اصول [[دین]]
     
    رساله‌ای در اثبات عدم تحریف [[قرآن]]
     
    رساله در ردشبهات [[وهابیت|وهابیان]]
     
    لواء محمد (۱۲ جلد)
     
    مدینه العلم (۶ جلد)
     
    دیوان اشعار<ref>رضایی، سید صدر الدین صدر قلعه تواضع، ۱۳۷۷ش، ص۵۸-۵۹</ref>
     
    رساله در حقوق زن
     
    اصول العقائد؛<ref>حکیم٬المفصل في تاريخ النجف الأشرف، ۱۴۲۷ق، ج‏۷، ص۳۲۷ (دو مورد اخیر)</ref>


    =وفات=
    # المهدی؛ در این کتاب روایات [[اهل سنت و جماعت|اهل‌سنت]] درباره [[حجت بن الحسن (مهدی)|حجت بن حسن (مهدی)]](عج) گردآوری شده است. پیش از آن، کتابی در این موضوع، با این نظم و ترتیب خاص، نگاشته نشده بود. کتاب المهدی عربی است و ترجمه‌اش نیز چاپ شده است.
    # خلاصه الفصول؛ کتاب فصول تالیف محمدحسین حائری اصفهانی از متون درسی حوزه علمیه بود. ولی به خاطر طولانی بودن، معمولاً طلاب به خواندن بخشی از آن اکتفا کردند. صدر آن را تلخیص کرد تا به جای کتاب‌های قوانین و فصول تدریس گردد.
    # الحقوق همان رساله حقوق امام سجاد(ع) است که با مقدمه کوتاه صدر چاپ شده است.
    # مختصر تاریخ [[اسلام]]
    # حاشیه عروه الوثقی
    # حاشیه وسیله النجاه
    # سفینه النجاه
    # رساله در [[امر به معروف و نهی از منکر]]
    # رساله در [[تقیه]]
    # رساله در حکم غساله
    # رساله در [[حج]]
    # رساله‌ای درباره ازدواج
    # منظومه حج
    # منظومه‌ای درباره [[روزه]]
    # حاشیه کفایه الاصول
    # رساله‌ای در اصول [[دین]]
    # رساله‌ای در اثبات عدم تحریف [[قرآن]]
    # رساله در ردشبهات [[وهابیت|وهابیان]]
    # لواء محمد (۱۲ جلد)
    # مدینه العلم (۶ جلد)
    # دیوان اشعار<ref>رضایی، سید صدرالدین صدر قلعه تواضع، ۱۳۷۷ش، ص۵۸-۵۹</ref>
    # رساله در حقوق زن
    # اصول العقائد؛<ref>حکیم٬المفصل فی تاریخ النجف الأشرف، ۱۴۲۷ق، ج‏۷، ص۳۲۷ (دو مورد اخیر)</ref>


    سید صدر الدین صدر در ۵ دی ۱۳۳۲ش<ref>روزنامه اطلاعات، سال بیست و هشتم، شماره۸۶۶۸، شنبه ۵ دی ماه ۱۳۳۲ش</ref> برابر با ۱۹ ربیع‌الثانی ۱۳۷۳ق درگذشت. آیت الله بروجردی بر پیکر وی [[نماز]] گذارد و او را در کنار قبر شیخ عبدالکریم حائری، در حرم فاطمه معصومه به خاک سپردند<ref>هزار، دانشوران قم، ص۱۴۹-۱۵۰</ref>.
    == وفات ==
    سید صدرالدین صدر در ۵ دی ۱۳۳۲ش<ref>روزنامه اطلاعات، سال بیست و هشتم، شماره۸۶۶۸، شنبه ۵ دی ماه ۱۳۳۲ش</ref> برابر با ۱۹ ربیع‌الثانی ۱۳۷۳ق درگذشت. آیت‌الله بروجردی بر پیکر وی [[نماز]] گذارد و او را در کنار قبر شیخ عبدالکریم حائری، در حرم فاطمه معصومه به خاک سپردند<ref>هزار، دانشوران قم، ص۱۴۹-۱۵۰</ref>.


    =پانویس=
    == پانویس ==
    {{پانویس|2}}
    {{پانویس}}


    [[رده:عالمان]]
    [[رده:عالمان شیعه]]
    [[رده:عالمان شیعه]]
    [[رده:مفسران شیعه]]
    [[رده:مراجع تقلید]]
    [[رده:پیشگامان تقریب مذاهب]]
    [[رده:ایران]]

    نسخهٔ کنونی تا ‏۲۳ ژانویهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۸:۰۶

    سید صدرالدین صدر
    سید صدرالدین.jpg
    نام کاملسید محمدعلی بن اسماعیل صدر
    اطلاعات شخصی
    سال تولد۱۲۹۹ ق، ۱۲۶۰ ش‌، ۱۸۸۲ م
    محل تولدکاظمین، عراق
    سال درگذشت۱۳۳۲ ش، ۱۹۵۴ م، ۱۳۷۳ ق
    محل درگذشتقم، ایران
    دیناسلام، شیعه
    استادان
    • سید محمد کاظم طباطبائی یزدی
    • شیخ عبدالکریم حائری یزدی
    • استاد
    آثار
    • حاشیه بر عروة الوثقی
    • المهدی
    • رساله در ردشبهات وهابیان

    سید محمدعلی بن اسماعیل صدر مشهور به سید صدرالدین صدر (۱۲۹۹ - ۱۳۷۳ق) از مراجع تقلید شیعه و متخصص در اصول، رجال و تفسیر. او وصی عبدالکریم حائری یزدی بود و پس از وفات استاد خود به همراه سید محمد حجت و سید محمد تقی خوانساری سرپرستی حوزه علمیه قم را بر عهده داشت و در حفظ حوزه کوشید. وی پدر امام موسی صدر و سید رضا صدر است.

    نسب و تحصیلات

    خاندان صدر اصالتا از مردم جبل عامل لبنان هستند. نسب آنها از طریق جناب ابراهیم اصغر به امام کاظم(ع) می‌رسد[۱]ب‌نا به نقل سید حسن صدر اجداد آنها بدون استثناء فقیه و مجتهد بوده‌اند[۲] نام اصلی سید صدرالدین صدر٬ محمدعلی، کنیه‌اش ابوالرضا و لقبش صدرالدین بود. با این حال به نام لقبش شهرت یافت و خود نیز همه جا خویش را «صدرالدین» می‌خواند. در کاظمین به دنیا آمد. پدرش آیت‌الله سید اسماعیل صدر است. او در کودکی به همراه پدر خود علامه سید صالح کبیر (متوفای۱۲۲۷ق)٬ به خاطر ظلم‌های سلاطین عثمانی٬ نسبت به شیعیان از لبنان به عراق مهاجرت کرد[۳] صفیه، مادر سید صدرالدین٬ دختر آیت‌الله سید هادی صدر بود. سید صدرالدین دوران کودکی و نوجوانی را کنار پدر و خانواده در سامرا سپری کرد. ریاضیات، ادبیات، منطق و اغلب دروس سطح فقه و اصول را در همان جا نزد اساتید برادر بزرگترش، سید مهدی، فراگرفت. هنگامی که پدرش سید اسماعیل صدر در سال ۱۳۱۴ هجری قمری به کربلا هجرت کرد، او نیز به این شهر رفت و به بهره‌گیری از پدر و دیگر استادان کربلا پرداخت. سپس به سفارش پدرش، برای تکمیل تحصیلات، رهسپار نجف شد و دروس دوره سطح و خارج را آن‌جا آموخت[۴].

    اساتید

    1. محمد حسین نائینی؛ صدر در نجف از وی کسب علم کرده است[۵].
    2. حسن شوشتری کربلایی؛ استاد صدر در کربلا بود[۶].
    3. آقا ضیاء عراقی
    4. سید اسماعیل صدر
    5. ملا محمدکاظم خراسانی
    6. سید محمد کاظم طباطبایی یزدی
    7. فتح الله شریعت اصفهانی
    8. شیخ محمد طه نجف
    9. آقا رضا همدانی مولف مصباح الفقیه
    10. سید محمد بحر العلوم صاحب بلغة الفقیه[۷]

    شاگردان

    آیت‌الله صدر یکی از مدرسان حوزه بود و شاگردانی تربیت کرد. نام برخی از شاگردان وی:

    1. جعفر صبوری قمی
    2. سید مرتضی مبرقع فقیه
    3. سید محمد علی قاضی طباطبایی
    4. عطاءالله اشرفی اصفهانی
    5. علی پناه اشتهاردی
    6. مرتضی مطهری
    7. محمد کرمی حویزی
    8. علی سبط‌الشیخ انصاری
    9. سید عزالدین زنجانی
    10. حسینعلی منتظری
    11. لطف الله صافی
    12. ابراهیم رمضانی فردویی
    13. مسلم ملکوتی
    14. سید احمد روضاتی
    15. عباس زریاب خویی
    16. سید محمدباقر سلطانی
    17. سید موسی شبیری زنجانی
    18. سید مهدی غضنفری خوانساری
    19. علی مشکینی
    20. محمد صدوقی
    21. سید موسی صدر
    22. سید رضا صدر
    23. مرتضی فقیهی
    24. سید حسن مدرسی یزدی
    25. سید حسین موسوی کرمانی[۸].

    هجرت به ایران

    صدر در سال ۱۳۳۹ق رهسپار ایران شد. در این مدت، علاوه بر تدریس، به موعظه و ارشاد مردم نیز همت گماشت. آن ایام با خشکسالی مصادف بود و او توانست، با اقدامات پیگیر و گردآوری اعانه، بسیاری از مستمندان را از خطر مرگ نجات بخشد. وی ده سال بعد بار دیگر به نجف اشرف برگشت و به تحصیل و تدریس نشست[۹].صدر بار دیگر به قم آمد. اما وقتی برای زیارت به مشهد رفت به جهت تقاضای طلاب و مردم مشهد در آن شهر ماندگار شد. وی در مشهد به تدریس پرداخت و در مسجد گوهر شاد حرم رضوی اقامه نماز می‌کرد[۱۰].

    مرجعیت

    صدرالدین صدر مورد توجه آیت‌الله حائری بود. موسس حوزه علمیه قم عبدالکریم حائری یزدی در دوران کهنسالی خود نگران آینده حوزۀ تازه تاسیس بود. او به منظور تقویت حوزه علمیه قم و تامین آینده آن، از صدر برای اقامت در قم دعوت کرد. وی با اعزام گروهی به مشهد او را به قم فرا خواند. صدر علاوه بر تدریس سطوح عالی، از مشاوران حائری شمرده می‌شد و در امور حوزه نیز به او کمک می‌کرد. آیت‌الله حائری، صدر را وصی خود قرار داد و به پیشنهاد صدر، سید محمد حجت نیز به وصایت وی برگزیده شد[۱۱]. پس از وفات عبدالکریم حائری یزدی، مرجعیت و زعامت حوزه به آیات عظام حجت، خوانساری و صدر رسید و این سه معروف به مراجع ثلاث شدند. این مدیریت ده سال طول کشید[۱۲]هنگامی که آیت‌الله سید حسین بروجردی برای معالجه به تهران آمد، صدر، از وی خواست به قم بیاید. پس از ورود او جایگاه نماز جماعت خود در حرم حضرت معصومه را به آیت‌الله بروجردی واگذار کرد؛ از ریاست حوزه فاصله گرفت و به پشتیبانی گسترده از آیت‌الله بروجردی بسنده کرد. او در تبیین فلسفه این کار، این آیه قرآن را ذکر می‌کرد: تِلْک الدَّارُ الْآخِرَةُ نَجْعَلُهَا لِلَّذِینَ لَا یرِیدُونَ عُلُوًّا فِی الْأَرْضِ وَلَا فَسَادًا ۚ وَالْعَاقِبَةُ لِلْمُتَّقِینَ ﴿۸۳﴾ (ترجمه: آن سرای آخرت را برای کسانی قرار می‌دهیم که در زمین خواستار برتری و فساد نیستند، و فرجام [خوش‌] از آنِ پرهیزگاران است.)[قصص–۸۳] [۱۳].

    آیت‌الله سید حسین قمی٬ که به صدر اجازه اجتهاد داده بود٬ در احتاطات مقلدینش به او ارجاع می‌داد[۱۴].

    فرزندان

    اولین همسر آیت‌الله صدر دخترخاله‌اش بود که در جوانی در عراق درگذشت. وی پس از بازگشت به ایران در حوالی سال ۱۳۳۹ هجری قمری در مشهد با بی‌بی صفیه قمی دختر سید حسین طباطبایی قمی (از مراجع تقلید) ازدواج کرد و صاحب ده فرزند (سه پسر و هفت دختر) شد:

    سید رضا صدر که از مدرسان حوزه علمیه قم بود. سید موسی صدر سیدعلی صدر صدیقه صدر، همسر سید محمدباقر سلطانی طباطبایی. صاحب چهار فرزند شد: ۱) صادق طباطبایی، ۲) فاطمه طباطبایی، که با سید احمد خمینی ازدواج کرد ۳) مرتضی طباطبایی ۴) عبدالحسین طباطبایی طاهره صدر، همسر شهید سید مهدی صدر عاملی بتول صدر، همسر هادی عبادی زهرا خانم، همسر حاج مصطفی فیروزان منصوره صدر، همسر علی اکبر صادقی و مادر زهره صادقی (همسر سید محمد خاتمی) فاطمه صدر، همسر سید محمد باقر صدر رباب صدر[۱۵]

    آثار علمی

    آیت‌الله صدر آثار زیر را از خود به یادگار گذاشت:

    1. المهدی؛ در این کتاب روایات اهل‌سنت درباره حجت بن حسن (مهدی)(عج) گردآوری شده است. پیش از آن، کتابی در این موضوع، با این نظم و ترتیب خاص، نگاشته نشده بود. کتاب المهدی عربی است و ترجمه‌اش نیز چاپ شده است.
    2. خلاصه الفصول؛ کتاب فصول تالیف محمدحسین حائری اصفهانی از متون درسی حوزه علمیه بود. ولی به خاطر طولانی بودن، معمولاً طلاب به خواندن بخشی از آن اکتفا کردند. صدر آن را تلخیص کرد تا به جای کتاب‌های قوانین و فصول تدریس گردد.
    3. الحقوق همان رساله حقوق امام سجاد(ع) است که با مقدمه کوتاه صدر چاپ شده است.
    4. مختصر تاریخ اسلام
    5. حاشیه عروه الوثقی
    6. حاشیه وسیله النجاه
    7. سفینه النجاه
    8. رساله در امر به معروف و نهی از منکر
    9. رساله در تقیه
    10. رساله در حکم غساله
    11. رساله در حج
    12. رساله‌ای درباره ازدواج
    13. منظومه حج
    14. منظومه‌ای درباره روزه
    15. حاشیه کفایه الاصول
    16. رساله‌ای در اصول دین
    17. رساله‌ای در اثبات عدم تحریف قرآن
    18. رساله در ردشبهات وهابیان
    19. لواء محمد (۱۲ جلد)
    20. مدینه العلم (۶ جلد)
    21. دیوان اشعار[۱۶]
    22. رساله در حقوق زن
    23. اصول العقائد؛[۱۷]

    وفات

    سید صدرالدین صدر در ۵ دی ۱۳۳۲ش[۱۸] برابر با ۱۹ ربیع‌الثانی ۱۳۷۳ق درگذشت. آیت‌الله بروجردی بر پیکر وی نماز گذارد و او را در کنار قبر شیخ عبدالکریم حائری، در حرم فاطمه معصومه به خاک سپردند[۱۹].

    پانویس

    1. ↑ مدرس تبریزی، ریحانه الادب، ۱۳۶۹ش٬ ج۳-۴، ص۴۲۶
    2. ↑ صدر، تکملة أمل الآمل، ۱۴۲۹ق٬ ج‏۶، ص۴۱۶
    3. ↑ صدر، تکملة أمل الآمل، ۱۴۲۹ق٬ ج‏۶، ص۴۱۷
    4. ↑ مدرس تبریزی، ریحانه الادب، ج۲، ص۴۶۶؛ امین، مستدرکات اعیان الشیعه، ص۵۰
    5. ↑ امین٬ مستدرکات أعیان الشیعة، ۱۴۰۸ق، ج‏۱، ص۵۰
    6. ↑ سبحانی٬ موسوعة طبقات الفقهاء، ج‏۱۴(القسم ‏الثانی)، ۱۴۱۸ق، ص۷۵۴
    7. ↑ سبحانی٬ موسوعة طبقات الفقهاء، ج‏۱۴(القسم ‏الثانی)، ۱۴۱۸ق، ص۷۵۶
    8. ↑ هزار، دانشوران قم، ص۱۴۹
    9. ↑ امین٬ طبقات أعلام الشیعة، ۱۴۳۰ق٬ ج‏۱۵، ص۹۴۴
    10. ↑ امین٬ طبقات أعلام الشیعة، ۱۴۳۰ق٬ ج‏۱۵، ص۹۴۴
    11. ↑ امین، مستدرکات اعیان الشیعه، ص۴۹-۵۰
    12. ↑ امین٬ طبقات أعلام الشیعة، ۱۴۳۰ق٬ ج‏۱۵، ص۱۱۶۷
    13. ↑ امین، سید حسن، مستدرکات اعیان الشیعه، ص۵۰؛ هزار، علیرضا، دانشوران قم، ص۱۴۹
    14. ↑ امین٬ طبقات أعلام الشیعة، ۱۴۳۰ق٬ ج‏۱۵، ص۹۴۵
    15. ↑ شریف رازی، گنجینه دانشمندان، ج۱، ص۳۳۲
    16. ↑ رضایی، سید صدرالدین صدر قلعه تواضع، ۱۳۷۷ش، ص۵۸-۵۹
    17. ↑ حکیم٬المفصل فی تاریخ النجف الأشرف، ۱۴۲۷ق، ج‏۷، ص۳۲۷ (دو مورد اخیر)
    18. ↑ روزنامه اطلاعات، سال بیست و هشتم، شماره۸۶۶۸، شنبه ۵ دی ماه ۱۳۳۲ش
    19. ↑ هزار، دانشوران قم، ص۱۴۹-۱۵۰
    برگرفته از «https://fa.wikivahdat.com/w/index.php?title=سید_صدرالدین_صدر&oldid=192394»