۸۶٬۲۵۵
ویرایش
Wikivahdat (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - ' های ' به 'های ') |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
(۳ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد) | |||
خط ۹: | خط ۹: | ||
با تمام این سختیها، دست از باورهای خرافی خود برنداشت و سرانجام پس از درگذشت پدرش ـ که مخالف عقاید او بود ـ به عربستان برگشت و در سال 1153 آشکارا به تبلیغ دیدگاههایش پرداخت. اصول کلی دعوت او، بنابر ادعایش، مبارزه با نوآوری و خرافه در اسلام و بازگشت به سنتهای واقعی آن بود. | با تمام این سختیها، دست از باورهای خرافی خود برنداشت و سرانجام پس از درگذشت پدرش ـ که مخالف عقاید او بود ـ به عربستان برگشت و در سال 1153 آشکارا به تبلیغ دیدگاههایش پرداخت. اصول کلی دعوت او، بنابر ادعایش، مبارزه با نوآوری و خرافه در اسلام و بازگشت به سنتهای واقعی آن بود. | ||
«محمد بن عبدالوهاب» که جنبش وهابیت را پایهریزی کرد، پیرو باورهای تند «[[ابن حنبل]]» و «[[ابن تیمیه]]» بود و خود را پیرو قرآن و سنت قلمداد میکرد و بسیاری از باورهای اسلامی و حتی تفاسیر و زیارت قبر | «محمد بن عبدالوهاب» که جنبش وهابیت را پایهریزی کرد، پیرو باورهای تند «[[ابن حنبل]]» و «[[ابن تیمیه]]» بود و خود را پیرو قرآن و سنت قلمداد میکرد و بسیاری از باورهای اسلامی و حتی تفاسیر و زیارت قبر پیامبر صلی الله علیه و آله وسلم را قبول نداشت و به عنوان بدعت رد میکرد. «علاوه بر این، او مشروعیت سلاطین [[عثمانی]] را منکر شد و در راه طرفداری شدید از عقاید و اعمال پیامبر وعظ میکرد. او استفاده از تسبیح، تنباکو، شراب و اجناس لوکس و زیارت اماکن مقدس (زیارتگاه ها) را ممنوع اعلام کرد. پیروان شیخ با توجه به تأکید کلی او بر یگانگی مطلق خدا، موحدین نامیده میشدند و در خارج از عربستان نیز به وهابیها معروفند.» | ||
دعوت «عبدالوهاب» در ابتدا با مخالفت مردم نجد مواجه شد، ولی در درازمدت بسیاری به آن رو آوردند. در سال 1158 (1746 م) امیر نجد «محمد بن سعود» دعوت او را پذیرفت و بالاخره وهابیون، نجد را تصرف کردند. با سقوط نجد، زمینه برای گسترش آیین وهابیت در سراسر عربستان آماده شد. از این نکته نباید غفلت کرد که غیر از «محمد بن سعود» و «سعود بن عبدالعزیز»، امرای بعدی نجد و عربستان نیز، نقش مهمی در گسترش وهابیت داشتند. آنها با حمله، ضرب زور و سرنیزه، همسایگان خود را وادار به قبول وهابیت میکردند. به طوری که وهابیت بعد از سلطه بر تمام عربستان، در سال 1803 میلادی، نفوذ خود را در خلیج فارس گسترش داد. | دعوت «عبدالوهاب» در ابتدا با مخالفت مردم نجد مواجه شد، ولی در درازمدت بسیاری به آن رو آوردند. در سال 1158 (1746 م) امیر نجد «محمد بن سعود» دعوت او را پذیرفت و بالاخره وهابیون، نجد را تصرف کردند. با سقوط نجد، زمینه برای گسترش آیین وهابیت در سراسر عربستان آماده شد. از این نکته نباید غفلت کرد که غیر از «محمد بن سعود» و «سعود بن عبدالعزیز»، امرای بعدی نجد و عربستان نیز، نقش مهمی در گسترش وهابیت داشتند. آنها با حمله، ضرب زور و سرنیزه، همسایگان خود را وادار به قبول وهابیت میکردند. به طوری که وهابیت بعد از سلطه بر تمام عربستان، در سال 1803 میلادی، نفوذ خود را در خلیج فارس گسترش داد. | ||
خط ۳۹: | خط ۳۹: | ||
در سال 1952 اولین تشکل سیاسی مربوط به شیعیان به وجود آمد و رهبری آن را «محمد الحبشی» بر عهده داشت، ولی دولت سعودی هرگز آن را به رسمیت نشناخت و حتی آن را غیرقانونی اعلام کرد. اعتراض شیعیان در شبه جزیره، در آغاز بیشتر به شکل تظاهرات صورت میگرفت که در اثر بی توجهی دولت به خواستههای آنان، بین سالهای 1970 ـ 1982 به خشونت گراییده و از شدت بیشتری برخوردار شد. تظاهرات و اعتراضهای شیعیان که از سوی «سازمان انقلاب اسلامی شبه جزیره عربستان» سازمان دهی میشد، معمولاً در ماههای محرم به خشونت میگرایید. پادشاهی سعودی برای سرکوب این شورشها، گارد ملی خود را به [[قطیف]] و [[سیحات]] میفرستاد تا قیام شیعیان را سرکوب نماید. | در سال 1952 اولین تشکل سیاسی مربوط به شیعیان به وجود آمد و رهبری آن را «محمد الحبشی» بر عهده داشت، ولی دولت سعودی هرگز آن را به رسمیت نشناخت و حتی آن را غیرقانونی اعلام کرد. اعتراض شیعیان در شبه جزیره، در آغاز بیشتر به شکل تظاهرات صورت میگرفت که در اثر بی توجهی دولت به خواستههای آنان، بین سالهای 1970 ـ 1982 به خشونت گراییده و از شدت بیشتری برخوردار شد. تظاهرات و اعتراضهای شیعیان که از سوی «سازمان انقلاب اسلامی شبه جزیره عربستان» سازمان دهی میشد، معمولاً در ماههای محرم به خشونت میگرایید. پادشاهی سعودی برای سرکوب این شورشها، گارد ملی خود را به [[قطیف]] و [[سیحات]] میفرستاد تا قیام شیعیان را سرکوب نماید. | ||
در محرم 1400 ق تظاهرات بزرگی در شهر مکه راه افتاد، ده ها هزار تظاهر کننده کوس رسوایی رژیم را کوبیدند. در این تظاهرات مردم [[جزیره العرب]] خواستار سرنگونی حکومت دست نشانده آمریکا در این کشور و برپایی نظام جمهوری اسلامی شدند. راهپیمایان، یکصدا از انقلاب اسلامی و [[امام خمینی]] رحمه الله پشتیبانی نمودند. رژیم آلسعود این بار نیز تظاهر کنندگان را با سنگدلی تمام به رگبار مسلسل بست و ده ها هزار نفر از انقلابیون شهید، زخمی و اسیر شدند. | در محرم 1400 ق تظاهرات بزرگی در شهر مکه راه افتاد، ده ها هزار تظاهر کننده کوس رسوایی رژیم را کوبیدند. در این تظاهرات مردم [[جزیره العرب]] خواستار سرنگونی حکومت دست نشانده آمریکا در این کشور و برپایی نظام جمهوری اسلامی شدند. راهپیمایان، یکصدا از انقلاب اسلامی و [[سید روحالله موسوی خمینی|امام خمینی]] رحمه الله پشتیبانی نمودند. رژیم آلسعود این بار نیز تظاهر کنندگان را با سنگدلی تمام به رگبار مسلسل بست و ده ها هزار نفر از انقلابیون شهید، زخمی و اسیر شدند. | ||
=رابطه فکری گروههای سیاسی عربستان و انقلاب اسلامی ایران= | =رابطه فکری گروههای سیاسی عربستان و انقلاب اسلامی ایران= | ||
خط ۵۶: | خط ۵۶: | ||
ب ـ مصادره اموال خاندان آلسعود، محاکمه آنان و برقراری عدالت اجتماعی؛ | ب ـ مصادره اموال خاندان آلسعود، محاکمه آنان و برقراری عدالت اجتماعی؛ | ||
ج ـ قطع صدور نفت به آمریکا به دلیل سیاستهای | ج ـ قطع صدور نفت به آمریکا به دلیل سیاستهای اسلامستیزی که دارد؛ | ||
د ـ اخراج تمامی نظامیان و مستشاران خارجی از عربستان. | د ـ اخراج تمامی نظامیان و مستشاران خارجی از عربستان. | ||
خط ۷۸: | خط ۷۸: | ||
[[رده:جنبشها]] | [[رده:جریانها و جنبشها]] | ||
[[رده:عربستان سعودی]] | [[رده:عربستان سعودی]] |