مصوّریه: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی‌وحدت
(صفحه‌ای تازه حاوی «'''مصوّريه‏''' طایفه ای بودند با این اعتقاد که خداوند متعال آدم را در قالب و صو...» ایجاد کرد)
 
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۱۵ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۶ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
'''مصوّريه‏''' طایفه ای بودند  با این اعتقاد که خداوند متعال آدم را در قالب و صورت خودش آفرید. آن ها برای صحت ادعای خویش به این حدیث استناد می کردند که فرمود: «خلق اللّه آدم على صورته» و می گفتند این حدیث را [[احمد حنبل]] در کتاب مسند خویش آورده و بخاری و مسلم آن را از [[ابو هریره]] نقل کرده اند.
'''«مصوّریّه‏»''' در زمرۀ یکی از [[فرق اسلامی]] آورده شده است.
حافظ شيرازى با الهام از اين حديث گفته است: در ازل پرتو حسنت ز تجلى دم زد،  عشق پيدا شد و آتش به همه عالم زد.
نظرى كرد كه بيند به جهان صورت خويش،  خيمه در آب و گل مزرعه آدم زد. <ref>مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 413 با ویرایش و اصلاح جملات.</ref> <ref>ترجمه سواد اعظم، ص 181.
</ref>


==پانویس==
=اعتقادات=
آنها معتقد بودند که [[خدا|خداوند متعال]] آدم را در قالب و صورت خودش آفریده و برای صحت ادعای خویش به سخنی از [[احمد بن حنبل|احمد‌‌بن‌حنبل]] در کتاب '''مسند''' که [[محمد بن اسماعیل بخاری|بخاری]] و مسلم آن را از [[ابوهریره]] نقل کرده‌اند استناد می‌کردند که: '''«خلق اللّه آدم علی صورته»'''<ref>مشکور محمد جواد؛ فرهنگ فرق اسلامی؛ مشهد، نشر آستان قدس رضوی؛ سال 1372 شمسی؛ چاپ دوم، ص 413 با ویرایش و اصلاح جملات.</ref>،<ref>ترجمه سواد اعظم؛ ص 181.</ref>.


[[رده: کلام اسلامی]]
[[حافظ شیرازی]] با الهام از این حدیث گفته است:
[[رده: فرق و مذاهب کلامی]]
{{شعر}}{{ب|در ازل پرتو حسنت ز تجلی دم زد|عشق پیدا شد و آتش به همه عالم زد}}{{پایان شعر}}
{{شعر}}{{ب|نظری کرد که بیند به جهان صورت خویش|خیمه در آب و گل مزرعه آدم زد}}{{پایان شعر}}
 
== پانویس ==
{{پانویس}}
 
[[رده:فرق و مذاهب]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۵ فوریهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۹:۱۹

«مصوّریّه‏» در زمرۀ یکی از فرق اسلامی آورده شده است.

اعتقادات

آنها معتقد بودند که خداوند متعال آدم را در قالب و صورت خودش آفریده و برای صحت ادعای خویش به سخنی از احمد‌‌بن‌حنبل در کتاب مسند که بخاری و مسلم آن را از ابوهریره نقل کرده‌اند استناد می‌کردند که: «خلق اللّه آدم علی صورته»[۱]،[۲].

حافظ شیرازی با الهام از این حدیث گفته است:

در ازل پرتو حسنت ز تجلی دم زدعشق پیدا شد و آتش به همه عالم زد
نظری کرد که بیند به جهان صورت خویشخیمه در آب و گل مزرعه آدم زد

پانویس

  1. مشکور محمد جواد؛ فرهنگ فرق اسلامی؛ مشهد، نشر آستان قدس رضوی؛ سال 1372 شمسی؛ چاپ دوم، ص 413 با ویرایش و اصلاح جملات.
  2. ترجمه سواد اعظم؛ ص 181.