۱٬۵۶۹
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۶۳: | خط ۶۳: | ||
12 نورنبرگ 720 | 12 نورنبرگ 720 | ||
<br> | <br> | ||
=قابلیت و اهداف تشکیلات= | |||
به گزارش اداره امنیت ملی فدرال آلمان، در سال 1995، تشکیلات ملی گروش بیش از 400 جمعیت را زیر پوشش داشت و در گردهماییهای آن، تا 10 هزار نفر شرکت می کردند. ملی گروش می تواند در مواقع تظاهرات، تا 14 هزار نفر را بسیج کند. | |||
<br> | |||
در کنگره عادی این تشکیلات که در ماه ژوئن 1994 در شهر آنور [[بلژیک]] تشکیل شد، 30 هزار نفر، از جمله نمایندگان برخی از کشورهای اسلامی و از طرف [[حزب رفاه ملی ترکیه]]، شخص نجم الدین اربکان شرکت کردند. | |||
<br> | |||
بودجه سالانه آن، بیش از 7 میلیون مارک برآورد شده است و تلاش می کند بر تعداد مستغلات خود در آلمان بیفزاید. یکی از اهداف ملی گروش، رساندن تعداد مساجد تحت پوشش خود به 500 باب بوده است (تا پایان 1995) | |||
<br> | |||
هدف ملی گروش، برکناری نظام لائیک در ترکیه و برقراری یک نظام اسلامی در این کشور است. ملی گروش به طریق قانونی، در پی تحقق این هدف است. این جمعیت، مواضع ضد اسرائیلی دارد و در سال 1992، با [[جبهه نجات اسلامی الجزایر]] اظهار همدردی کرده است. | |||
<br> | |||
ملی گروش در داخل آلمان، حفظ هویت اسلامی مسلمانان و گفت و گوی مسالمت آمیز آنان با یکدیگر و با پیروان سایر ادیان را سر لوحه شعار خود قرار داده است. تشکیلات ملی گروش در اروپا، همچنین دارای مراکزی در [[دانمارک]]، [[هلند]]، [[بلژیک]]، [[فرانسه]]، [[سوئیس]] و [[اتریش]] می باشد و با دیگر سازمانهای اسلامی، از قبیل سازمان [[اخوان المسلمین]]، [[حزب الله افغانستان]]، [[جبهه آزادیبخش ملی موروی فیلیپین]] و [[جامعه فراخوانی اسلامی لیبی]] همکاری می کند. بعد از انقلاب اسلامی [[ایران]] و استقرار نظامیان در ترکیه در سال 1980، برخوردهای ایدئولوژیکی و سیاسی سختی در داخل این سازمان به وجود آمد. | |||
<br> | |||
در سال 1984، گروهی از بنیادگرایان رادیکال و مسلمانان ضد سکولار در اطراف [[جمال الدین کاپلان]]، از AMGT جدا شده و فدراسیون اتحادیه ها و جوامع اسلامی را پایه ریزی کردند. | |||
<br> | |||
ویرایش