حسین الراضی: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱۰: | خط ۱۰: | ||
|- | |- | ||
|متولد | |متولد | ||
| 1951 م | |1951 م | ||
|- | |- | ||
| خط ۱۷: | خط ۱۷: | ||
|} | |} | ||
</div> | </div> | ||
شیخ حسین الراضی روحانی عربستانی، خطیب و امام جماعت مسجد الرسول شهر عمران از توابع استان الاحساء در جنوب عربستان و عضو مجمع عمومی [[مجمع جهانی تقریب مذاهب اسلامی]] است. | '''شیخ حسین الراضی''' روحانی عربستانی، خطیب و امام جماعت مسجد الرسول شهر عمران از توابع استان الاحساء در جنوب عربستان و عضو مجمع عمومی [[مجمع جهانی تقریب مذاهب اسلامی]] است. | ||
<br /> | <br /> | ||
==تحصیلات== | ==تحصیلات== | ||
ایشان در شانزده سالگی وارد حوزه علمیه نجف اشرف شد و نزد اساتیدی همچون آیت الله العظمی سید أبوالقاسم الخوئی و آیت الله العظمى سید محمد باقر الصدر تلمذ نمود . سپس به قم رفت تا تحصیلات خود را نزد علمای برجسته حوزه علمیه قم تکمیل کند. | ایشان در شانزده سالگی وارد حوزه علمیه نجف اشرف شد و نزد اساتیدی همچون آیت الله العظمی سید أبوالقاسم الخوئی و آیت الله العظمى سید محمد باقر الصدر تلمذ نمود . سپس به قم رفت تا تحصیلات خود را نزد علمای برجسته حوزه علمیه قم تکمیل کند. | ||
==اندیشه ها== | ==اندیشه ها== | ||
| خط ۳۴: | خط ۳۰: | ||
==پانویس== | ==پانویس== | ||
{{پانویس|1}} | {{پانویس|1}} | ||
[[رده: عالمان وحدت گرا]] | [[رده: عالمان وحدت گرا]] | ||
[[رده: عالمان شیعه]] | [[رده: عالمان شیعه]] | ||
[[رده: اعضای مجمع عمومی مجمع جهانی تقریب مذاهب اسلامی]] | [[رده: اعضای مجمع عمومی مجمع جهانی تقریب مذاهب اسلامی]] | ||
نسخهٔ ۱۹ آوریل ۲۰۲۱، ساعت ۱۶:۲۴
| نام | حسین الراضی |
|---|---|
| محل تولد | الاحساء عربستان |
| متولد | 1951 م |
| برخی آثار | وحدت اسلامی در نگاه اهل‌بیت(ع) |
شیخ حسین الراضی روحانی عربستانی، خطیب و امام جماعت مسجد الرسول شهر عمران از توابع استان الاحساء در جنوب عربستان و عضو مجمع عمومی مجمع جهانی تقریب مذاهب اسلامی است.
تحصیلات
ایشان در شانزده سالگی وارد حوزه علمیه نجف اشرف شد و نزد اساتیدی همچون آیت الله العظمی سید أبوالقاسم الخوئی و آیت الله العظمى سید محمد باقر الصدر تلمذ نمود . سپس به قم رفت تا تحصیلات خود را نزد علمای برجسته حوزه علمیه قم تکمیل کند.
اندیشه ها
اتحاد و وحدت امت اسلامی به منزله قدرت و دژی نفوذناپذیر در برابر رخنه دشمنان است؛ دشمن، شبانه روز در تلاش است تا از یکسو بر منابع امت اسلامی تسلط یابد و از سویی دیگر مانع گسترش و انتشار اسلام شود؛ بنابراین امت اسلامی با انواع مختلف تهاجم‌های فکری، فرهنگی و نظامی روبروست؛ منظور از تهاجم فکری همان شبیخون فرهنگی است که همه مذاهب و فرقه‌های مختلف اسلام، اعم از شیعه و سنی و عرب و عجم را مورد تهدید قرار می‌دهد هم‌چنان که جنگ نظامی در کشورهای اسلامی نیز به نفع دشمن است و بارزترین نمونه آن، اتفاقاتی است که در فلسطین، افغانستان و عراق در حال وقوع است؛ پس دشمن، فساد را رواج داده و منابع مسلمانان را به یغما می‌برد و پیوسته برای چپاول کشورهای اسلامی نقشه می‌کشد. [۱]