احمد بن علی بلخی: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۱۸ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۴ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات شخصیت | |||
| عنوان = احمد بن علی بلخی | |||
| تصویر = عالمان شیعه.jpg | |||
| نام = احمد بن علی بلخی | |||
| | | نام‌های دیگر = بلخی | ||
| سال تولد = | |||
| تاریخ تولد = | |||
| | | محل تولد = [[افغانستان]]، [[بلخ]] | ||
| | | سال درگذشت = | ||
| | | تاریخ درگذشت = 315 ق | ||
| | | محل درگذشت = | ||
|درگذشت | | استادان = | ||
| | | شاگردان = | ||
| | | دین = [[اسلام]] | ||
|[[ | | مذهب = [[مذهب شیعه|شیعه]] | ||
|[[ | | آثار = | ||
| | | فعالیت‌ها = [[محدّث|محدث]] [[مذهب شیعه|شیعی]] | ||
| | | وبگاه = | ||
}}'''احمد بن علی بلخی'''، [[محدّث|محدث]] [[مذهب شیعه|شیعی]] در اوایل قرن چهارم [[سال قمری|هجری]] بوده است. | |||
=معرفی اجمالی= | == معرفی اجمالی == | ||
[[شیخ طوسی]] وی را «مردی صالح» معرفی نموده و گفته است که [[تلعكبری|تلعکبری]] اجازه نقل روایاتش را از او دریافت کرده است. بنابراین وفات او پیش از وفات تلعکبری در اوایل یا اواسط قرن چهارم اتفاق افتاده است. به اعتقاد برخی از صاحب‌نظران روایت مستقیم تلعکبری از او، با توجه به این‌که معاصر تلعکبری یعنی [[شیخ صدوق]] با سه واسطه از او نقل [[حدیث]] میکند، هماهنگ نیست؛ بنابراین در این قسمت باید تأمل بیشتری مبذول گردد. | |||
در منابع رجالی گزارش بیشتری درباره شرححال او ذکر نشده است. از لقب «بلخی» شاید بتوان استفاده نمود که وی اهل [[بلخ]] بوده و بخشی از تحصیلات خود را در آنجا گذرانده است. سپس به [[عراق]] آمد و با هموطنان خود که بیشتر در [[كوفه|کوفه]] و [[بغداد]] سکونت داشتند، هم بحث شد و به درجهای از علم و دانش رسید که صلاحیت اجازه نقل روایاتش را به تلعکبری، پیدا کرده است. | |||
در منابع | اکنون در منابع حدیثی تنها یک روایت از او به چشم میخورد که در آن مناظره [[محمد بن عبد‌الله (خاتم الانبیا)|رسول خد (صلی الله علیه وآله وسلم)]] با یکی از فرمانروایان ایرانی به نام سبخت فارسی درباره اثبات وجود [[خدا]] و صفات اوست و در انتهای این حدیث، به ولایت و جانشینی [[علی بن ابی‌طالب|علی بن ابی طالب (علیه‌السلام)]] بعد از پیامبر اسلام [[محمد بن عبد‌الله (خاتم الانبیا)|(صلی الله علیه وآله وسلم)]] تصریح شده است. وی این حدیث را از [[ابوجعفر محمد بن علی خزاعی]] نقل نموده و از او [[احمد بن جعفر عقیلی]] روایت کرده است. وی دارای اثر تألیفی نبوده یا حداقل گزارشی در این زمینه به دست نیامده است. | ||
== جستارهای وابسته == | |||
* [[شیخ طوسی]] | |||
* [[شیخ صدوق]] | |||
* [[عراق]] | |||
* [[بغداد]] | |||
=منابع= | == منابع == | ||
* امل الآمل، ج2ص18 شماره 39؛ | |||
* توحید صدوق، ص310 حدیث2؛ | |||
* رجال طوسی، ص412 شماره 5968. | |||
{{علمای اسلام}} | |||
[[رده:عالمان]] | [[رده:عالمان]] | ||
[[رده:عالمان شیعه]] | [[رده:عالمان شیعه]] | ||
[[رده:محدثان شیعه]] | [[رده:محدثان شیعه]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲ مارس ۲۰۲۴، ساعت ۱۹:۱۱
| احمد بن علی بلخی | |
|---|---|
 | |
| نام کامل | احمد بن علی بلخی |
| نام‌های دیگر | بلخی |
| اطلاعات شخصی | |
| محل تولد | افغانستان، بلخ |
| روز درگذشت | 315 ق |
| دین | اسلام، شیعه |
| فعالیت‌ها | محدث شیعی |
احمد بن علی بلخی، محدث شیعی در اوایل قرن چهارم هجری بوده است.
معرفی اجمالی
شیخ طوسی وی را «مردی صالح» معرفی نموده و گفته است که تلعکبری اجازه نقل روایاتش را از او دریافت کرده است. بنابراین وفات او پیش از وفات تلعکبری در اوایل یا اواسط قرن چهارم اتفاق افتاده است. به اعتقاد برخی از صاحب‌نظران روایت مستقیم تلعکبری از او، با توجه به این‌که معاصر تلعکبری یعنی شیخ صدوق با سه واسطه از او نقل حدیث میکند، هماهنگ نیست؛ بنابراین در این قسمت باید تأمل بیشتری مبذول گردد.
در منابع رجالی گزارش بیشتری درباره شرححال او ذکر نشده است. از لقب «بلخی» شاید بتوان استفاده نمود که وی اهل بلخ بوده و بخشی از تحصیلات خود را در آنجا گذرانده است. سپس به عراق آمد و با هموطنان خود که بیشتر در کوفه و بغداد سکونت داشتند، هم بحث شد و به درجهای از علم و دانش رسید که صلاحیت اجازه نقل روایاتش را به تلعکبری، پیدا کرده است.
اکنون در منابع حدیثی تنها یک روایت از او به چشم میخورد که در آن مناظره رسول خد (صلی الله علیه وآله وسلم) با یکی از فرمانروایان ایرانی به نام سبخت فارسی درباره اثبات وجود خدا و صفات اوست و در انتهای این حدیث، به ولایت و جانشینی علی بن ابی طالب (علیه‌السلام) بعد از پیامبر اسلام (صلی الله علیه وآله وسلم) تصریح شده است. وی این حدیث را از ابوجعفر محمد بن علی خزاعی نقل نموده و از او احمد بن جعفر عقیلی روایت کرده است. وی دارای اثر تألیفی نبوده یا حداقل گزارشی در این زمینه به دست نیامده است.
جستارهای وابسته
منابع
- امل الآمل، ج2ص18 شماره 39؛
- توحید صدوق، ص310 حدیث2؛
- رجال طوسی، ص412 شماره 5968.
