confirmed، مدیران
۳۳٬۴۶۵
ویرایش
←معرفی اجمالی
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
| خط ۲۱: | خط ۲۱: | ||
== معرفی اجمالی == | == معرفی اجمالی == | ||
احمد بن علی بن ابراهیم بن هاشم قمی، ابوعلی. فقیه، مفسر، محدث شیعی و استاد شیخ صدوق. شیخ منتجب الدین در تاریخ ری کنیه او را «ابوعلی» ذکر نموده است ولی در منابع دیگر کنیه او ذکر نشده است. وی در اواخر قرن سوم در قم دیده به جهان گشود و درمیانه سده چهارم حدود 355هجری در همین شهر درگذشت. وی در قم پرورش یافت. جد او «ابواسحاق ابراهیم بن هاشم» از اصحاب [[علی بن موسی (رضا)|امام رضا (علیه‌السلام)]] است و اصالتاً اهل [[كوفه|کوفه]] بود اما از آنجا به قم آمد و نخستین کس بود که احادیث کوفه را در قم منتشر نمود. برادرانش «ابراهیم» و «محمد» از محدثان زبردست و استاد «شیخ صدوق» بودهاند. | احمد بن علی بن ابراهیم بن هاشم قمی، ابوعلی. فقیه، مفسر، محدث شیعی و استاد شیخ صدوق. شیخ منتجب الدین در تاریخ ری کنیه او را «ابوعلی» ذکر نموده است ولی در منابع دیگر کنیه او ذکر نشده است. وی در اواخر قرن سوم در قم دیده به جهان گشود و درمیانه سده چهارم حدود 355هجری در همین شهر درگذشت. وی در قم پرورش یافت. جد او «ابواسحاق ابراهیم بن هاشم» از اصحاب [[علی بن موسی (رضا)|امام رضا (علیه‌السلام)]] است و اصالتاً اهل [[كوفه|کوفه]] بود اما از آنجا به قم آمد و نخستین کس بود که احادیث کوفه را در قم منتشر نمود. برادرانش «ابراهیم» و «محمد» از محدثان زبردست و استاد «شیخ صدوق» بودهاند. همچنین عموی پدرش «اسحاق بن ابراهیم» یکی دیگر از محدثان شیعه است که از او احادیث متعددی در منابع شیعه به چشم میخورد. | ||
وی نزد پدرش «علی بن ابراهیم بن هاشم قمی» که از مفسران بزرگ شیعه و استاد «شیخ کلینی» است، به علوم حدیث روی آورد و احادیث زیادی از او فرا گرفته است. وی در قم با کسانی چون [[محمد بن موسی بن متوكل|محمد بن موسی بن متوکل]]، [[محمد بن علی ماجیلویه]]، [[جعفر بن حسین بن علی بن شهریار قمی]]، [[جعفر بن محمد بن قولویه قمی]]، [[حسن بن احمد بن ادریس قمی]] و بسیاری دیگر هم عصر و هم بحث بود و برخی از احادیث آنها به صورت مشترک از پدرش نقل شده است. از اساتید دیگر او «عبدالله بن جعفر حمیری»، «سعد بن عبدالله اشعری» و «احمد بن ادریس قمی» هستند. از شاگردان او علاوه بر «شیخ صدوق» میتوان به «ابومحمد جعفر بن احمد بن علی ایلاقی قمی» را نام برد که در ری اقامت داشت و معروف به «ابن رازی» است. از او اثر تألیفی معرفی نشده است. | وی نزد پدرش «علی بن ابراهیم بن هاشم قمی» که از مفسران بزرگ شیعه و استاد «شیخ کلینی» است، به علوم حدیث روی آورد و احادیث زیادی از او فرا گرفته است. وی در قم با کسانی چون [[محمد بن موسی بن متوكل|محمد بن موسی بن متوکل]]، [[محمد بن علی ماجیلویه]]، [[جعفر بن حسین بن علی بن شهریار قمی]]، [[جعفر بن محمد بن قولویه قمی]]، [[حسن بن احمد بن ادریس قمی]] و بسیاری دیگر هم عصر و هم بحث بود و برخی از احادیث آنها به صورت مشترک از پدرش نقل شده است. از اساتید دیگر او «عبدالله بن جعفر حمیری»، «سعد بن عبدالله اشعری» و «احمد بن ادریس قمی» هستند. از شاگردان او علاوه بر «شیخ صدوق» میتوان به «ابومحمد جعفر بن احمد بن علی ایلاقی قمی» را نام برد که در ری اقامت داشت و معروف به «ابن رازی» است. از او اثر تألیفی معرفی نشده است. | ||