گروه قسد

گروه قسد، به ائتلافی از نیروهای سیاسی و نظامی عمدتاً کرد سوریه که با آمریکا متحد هستند نیروهای سوریه دموکراتیک The Syrian Democratic Forces و به عربی قوات سوریا الدیمقراطیة گفته می‌شود که به‌اختصار SDF یا QSD (قسد) نامیده می‌شوند، فرماندهی این گروهک را «مظلوم عبدی» برعهده دارد. گروهک قسد باواسطه پ.ک.ک زیر نظر اشغالگران آمریکایی فعالیت می‌کند و حتی برخی منابع اعلام کرده‌اند که نظامیان صهیونیست نیز بر سازماندهی این گروهک نظارت دارد ائتلاف قسد از نیروهای سیاسی و نظامی با اکثریتی کرد و اقلیتی عرب، آشوری، ارمنی است که در خلال جنگ داخلی سوریه در سال ۲۰۱۵ تأسیس شده است. این ائتلاف خودش را به‌عنوان «نیروی نظامی متحد ملی همه سوریه‌ای‌ها ازجمله کردها، عرب‌، ترکمان‌ها، آشوری‌ها و دیگرانی که در موقعیت جغرافیایی سوریه زندگی می‌کنند» معرفی کرده‌ و هدف آن‌ها ایجاد خودمدیریتی به طور سراسری و سوریه‌ای دموکراتیک است.

ایجاد ائتلاف

• این ائتلاف با پیوستن نیروهای آتشفشان فرات به یگان‌های مدافع خلق (ی.پ. گ)، و نیز جناح خاصی از ارتش آزاد سوریه که در دفاع از شهر کردنشین کوبانی کمک‌رسانی کرد، تشکیل شد. چندی بعد تیپ انقلابیون رقه نیز که در عملیات آزادسازی گری‌سپی از دست داعش شرکت داشت، به این ائتلاف پیوست.
• این ائتلاف همچنین نیروهای شورای نظامی سریانی و نیروهای قبیله‌ای عربی الصنادید را برمی‌گیرد
• بازوی سیاسی ائتلاف با نام مجلس سوریه دموکراتیک در ۱۰ دسامبر ۲۰۱۵ پس از کنفرانسی دوروزه، تأسیس شد.
• شمار کل نیروهای این ائتلاف ممکن است به بیش از ۶۰.۰۰۰ نفر برسد.
• از ۲ اوت ۲۰۲۱ آرام هنا به‌جای کینو گابریل به سمت سخنگوی این نیرو برگزیده شده است.
• شاکلهِ "قسد" زمانی شکل گرفت که پنتاگون رسماً از پشتیبانی لجستیکی خود از این گروه باهدف مقابله با داعش خبر داد و تعدادشان را حدود ٤٥ هزار نفر اعلام کرد.

زیر مجموعه های قسد

مهم‌ترین گروه‌های این مجموعه عبارت است از:

1. یگان‌های مدافع خلق کُرد YPG شاخه حزب اتحاد دموکراتیک که رابطه تنگاتنگى با pkk دارد؛
2. یگان‌های مدافع زنان کُرد YPJ ؛
3. جیش الثوار؛
4. اتحاد عربی سوری (برکان الفرات، صنادید، در برهه‌ای جیش الثوار و...)؛
5. لواء السلاجقة (یگان‌های ترکمن)؛
6. سوتورو (حزب اتحاد سریانی باهدف حمایت از مسیحیان)؛
7. لواء ثوار الرقة؛
8. کتائب شمس الشمال (کرد و اسلام‌گرایان/ منبج)؛
9. گروه‌های کوچک‌تری هم هستند که البته برخی از آن‌ها هویت مستقلی دارند و برخی دیگر را عملاً باید زیرمجموعه یکی از گروه‌های فوق به شمار آورد.

ساختار قسد:

سرهنگ «طلال علی سلو»، سخنگوی رسمی سابق قسد که درعین‌حال یکی از اعضای فرماندهی کل این نیرو بود، قبل از اینکه در پایان سال ۲۰۱۷ از قسد جدا شود، اسراری را در مورد افشا کرده است، از گفته‌های این فرد به دست می‌آید که:

قسد شاخه نظامی اداره خودگردان

«اداره خودگردان» یک پروژه کاملاً خارجی است و توسط آمریکا و دیگر کشورهای غربی طراحی شده و حمایت می‌شود. رهبران گروهک حزب کارگران کردستان (پ.ک.ک)، «اداره خودگردان» را از دو بُعد نظامی و سیاسی یعنی «شورای سوریه دموکراتیک» هدایت می‌کنند. نیروی سوریه دموکراتیک (قسد) ستون این پروژهٔ نیروهای نظامی است که خود را نماینده این اداره می‌داند. این نیرو روابط استراتژیکی با ائتلاف بین‌المللی به رهبری آمریکا دارد، اما ائتلاف در نقش پدرخوانده آن نیز ظاهر می‌شود و باید گفت مؤلفه قدرت پروژه اداره خودگردان فقط به قسد محدود نمی‌شود، بلکه باتوجه‌به ماهیت افرادی که آن را در سایه هدایت می‌کنند، این نیرو باهدف سهولت در کنترل تصمیمات نظامی، سیاسی و اقتصادی با ساختاری سازمان‌یافته برای آنان ایجاد شده است. بیشتر نفوذ و فعالیت این گروه در شمال شرقی سوریه خصوصاً الحسکه و قامشلو است. این منطقه به‌خاطر غنی‌بودن از منابع گندم و سایر محصولات، «سبد غذایی سوریه» لقب گرفته است.

ساختار سایه‌ای پ.ک.ک، در رهبری و کنترل «اداره خودگردان»

اعضای پ.ک.ک، مشهور به رهبری قندیل، کنترل‌کننده اصلی و تنها هدایت‌کننده اداره خودگردان شمال شرق سوریه در ظاهر هستند. نفر اول و مسئول اصلی «صبری اوک» یکی از رهبران ارشد پ.ک.ک و اولین صادرکننده دستورات در حوزه‌های اقتصادی، سیاسی و نظامی در منطقه‌ای از سوریه است که پ.ک.ک. آن را اشغال کرده و نفر دوم نیز نورالدین صوفی، یکی دیگر از رهبران ارشد پ.ک.ک. است. فرماندهی قسد با «مظلوم عبدی» است که نام اصلی وی «مصطفی خلیل عبدی» است و نام‌های جعلی دیگری مانند «شاهین جیلو» و «فرهاد عبدی شاهین» دارد. ساختار رهبری این گروه در سوریه این‌گونه است:

• جنبه‌های اقتصادی منطقه توسط شخصی به نام «علی شیر» اداره می‌شود،
• «آلدار خلیل» جناح سیاسی را در دست دارد و الهام احمد نیز به او کمک می‌کند
• آسایش مسئول دستگاه امنیتی (آسایش) اداره خودگردان«اسماعیل دریک» و «نورژین یوسف»هستند.
• وظیفه کنترل نظامی بر منطقه رقه و حومه آن به عهده «حسن محمد علی» با نام اصلی «زوهاد کوبانی» است.
• دیرالزور تحت نظارت «پولات ژان» اداره می‌شود.
• زندگی رهبران پ.ک.ک به‌طورکلی نظامی است، لذا اصلاً در میان مردم حضور ندارند. همچنین، ازدواج نمی‌کنند و تشکیل خانواده نمی‌دهند.

روابط پ.ک.ک با نیروهای آمریکایی و ائتلاف در سوریه

آمریکا و بسیاری از کشورهای اروپایی از سال ۱۹۹۷ پ.ک.ک. را در لیست تروریستی خود قرار داده‌اند، اما همکاری نزدیکی بین طرفین در سوریه وجود دارد؛ چون این اقدام در راستای منافع آمریکا در سوریه است. برخی از این چهره‌ها و اعضای پ.ک.ک. و دیگر افراد وابسته و نیز مظلوم عبدی در داخل پایگاه‌های آمریکایی در شمال شرقی سوریه مقر مستقر هستند. آمریکا حتی قبل از تشکیل قسد در اکتبر ۲۰۱۵، نیز از اعضا و رهبران پ.ک.ک حمایت می‌کرد و قسد عمدتاً از یگان‌های مدافع خلق و یگان‌های مدافع زن به‌عنوان شاخه مسلح پ.ی.د. و شاخه پ.ک.ک. تشکیل شده است، حضور پ.ک.ک در سوریه با پشتیبانی نیروهای آمریکایی صورت می‌گیرد، چون اگر آمریکا حمایت نکند، ترکیه آن گروه را ریشه‌کن خواهد کرد، زیرا ترکیه حضور پ.ک.ک. در نزدیکی مرز خود را تهدیدی علیه امنیت ملی خود می‌داند. رهبران و اعضای پ.ک.ک در سوریه نمی‌توانند صاحب زمین یا ملکی شوند؛ اما آنها از بودجه و سلاح‌های ویژه‌ای که ائتلاف در اختیار قسد قرار داده، استفاده کرده و چون گذرگاه‌های شمال شرقی سوریه در کنترل آنان قرار دارد سلاح‌های اهدایی آمریکا را به شمال عراق منتقل می‌کنند تا در اختیار پژاک قرار گیرد و علیه ترکیه و ایران استفاده شود.