کاربر:Hoosinrasooli/صفحه تمرین: تفاوت میان نسخه‌ها

ابوعلی شاهین در یک تجربه مبارزاتی نادر در شهرها و روستاهای سرزمین‌های اشغالی گشت و گذار کرد تا اینکه در 4 شهریور 1346 خورشیدی دستگیر شد که یک چاشنی (انفجاری) همراه او پیدا شد.

ابوعلی شاهین از اولین نسل [[جنبش فتح]] بود که جرقه انقلاب را زد و غیرممکن‌ها را در فلسطین ممکن کرد. او که تجربه مبارزه مسلحانه را در داخل سرزمین‌های اشغالی داشت برای ساختن پایگاه‌های ارتش بی وقفه تلاش کرد. از جمله تلاش‌های او انقلاب در سرزمین‌های اشغالی و جذب انقلابیون در صفوف [[جنبش فتح]] از سال 1967 میلادی تا زمانی‌که دستگیر شد فعالیت داشت.

ابوعلی شاهین از تاریخ دستگیری تا تاریخ آزادی در 23/9/1982 در زندان‌های [[رژیم صهیونیستی|اسرائیل]] ماند و پانزده سال را پشت میله‌های زندان گذراند که دوازده سال از آن را در سلول انفرادی گذراند.

ابوعلی شاهین نماینده جنبش اسرای جنبش فتح در زندان‌ها بود که در این مدت ابوعلی بر تأسیس جنبش جوانان فتح در میهن در اواخر سال 1361 شمسی نظارت داشت.

از زمان دستگیری وی در 4 شهریور 1346 تا 3 بهمن 1347 در تمام این مدت تحقیقات با ابوعلی ادامه یافت و وی از تمامی مراکز تحقیقاتی عبور کرد و در این سفر بازداشت، طعم انواع شکنجه‌هایی را چشید. ذهنیت اطلاعاتی صهیونیستی با همه نژادپرستی و هسته هایش که نیازی به مدرک نداشت سرآمد بود.

ابوعلی شاهین تجربه‌ای از بازداشت را پشت سر گذاشت که وحشیانه‌تر بود، و این تجربه یک مبارزه اراده‌ها بود در زمانی که ابوعلی شاهین در زندان بود، جایی که توانست جایگاه و نفوذ بزرگی برای خود ایجاد کند. از رهبران فتح و فدائیان و در تمام مدت زندانی شدن وی، به ویژه در شش سال اخیر که در آن شهرت یافت، تأثیر او بر اسرای فلسطینی، به‌عنوان دستورات وی، جایگاه مهمی در زندگی زندانیان زمانی که ابوعلی در زندان بود، شدیدترین اعتصاب غذا را در سال 1970 در زندان عسقلان رهبری کرد.