احمد بن علی بن ابراهیم بن محمد بن حسن بن محمد جوانی: تفاوت میان نسخه‌ها

| تصویر = احمد بن علی بن ابراهیم بن محمد بن حسن بن محمد جوانی.jpg

| تاریخ درگذشت = 355ق.

| فعالیت‌ها = [[محدث]] [[شیعی]]

'''احمد بن علی بن ابراهیم بن محمد بن حسن بن محمد جوانی'''، [[محدث]] [[شیعی]] از [[سادات علوی]] است و نسب او به [[علی(علیه‌السلام)]] می‌رسد. وی از [[محدثان]] قرن چهارم هجری بوده است. جد اعلای او [[محمد بن عبیدالله اعرج]] از [[اصحاب]] [[امام صادق علیه‌السلام|امام جعفر صادق]] بود. پدرش از اساتید [[شیخ كلینی|شیخ کلینی]] بوده.

احمد بن علی بن ابراهیم بن محمد بن حسن بن محمد جوانی، [[محدث]] [[شیعی]] از [[سادات علوی]] است و نسب او به [[علی(علیه‌السلام)]] متصل می‏‌شود. ظاهراً در [[كوفه|کوفه]] به دنیا آمد اما زمان آن معلوم نیست. چنان‌که وفات او نیز به درستی روشن نیست. تنها می‌‏دانیم که [[شیخ تلعكبری|شیخ تلعکبری]] از شاگردان او بوده است. بنابراین وی از [[محدثان]] سده چهارم هجری بوده و احتمالاً در اواسط این سده وفات یافته است.  

تحقیقات ما نشان می‌‏دهد که بسیاری از بستگان او اهل علم و دانش بوده‏‌اند. جد اعلای او [[محمد بن عبیدالله اعرج]] از [[اصحاب]] [[امام صادق علیه‌السلام|امام جعفر صادق]] بود که اهل یکی از روستاهای نزدیک [[مدینه]] به نام «جوانیه»(به فتح جیم و تشدید واو) بود و از آنجا به کوفه آمد و در سال 181 [[هجری]] درگذشت و برخی از نوادگان و اعقاب او در [[بغداد]]، [[شام]]، [[خراسان]] و [[طبرستان]] ساکن شدند.  

جد سوم او [[حسن بن محمد بن عبیدالله اعرج]] از کسانی است که [[امام جواد علیه‌السلام|امام جواد (علیه‌السلام)]] در 220هجری برای [[وصیت]] به پسرش [[امام هادی (علیه‌السلام)]]، او را شاهد گرفت. پدرش «ابوالحسن علی بن ابراهیم علوی جوانی» از اساتید [[شیخ كلینی|شیخ کلینی]] بود و دارای کتابی با عنوان [[اخبار صاحب فخ]] است. نوه او «ابوالحسن علی بن حسین بن احمد علوی جوانی» از راویان [[حدیث]] بوده است. به هر حال وی در محیط علم و دانش پرورش یافت و دوران کودکی را در کوفه به سر آورد. سپس به همراه پدرش راهی بغداد شد و نزد اساتید آنجا به استماع حدیث پرداخت. «شیخ تلعکبری» احادیث اندکی از او روایت نموده و «دعاء حریق» را به ‏طور شفاهی از او شنیده است. از اساتید و شاگردان او کسی در منابع ذکر نشده است. همچنین کتاب یا رساله‌‏ای از او معرفی نشده است.

تنها نام شیخ تلعکبری در بعضی از منابع ذکر شده است.

# تهذیب المقال، ج2ص354؛  

# رجال طوسی، ص409 شماره 5947؛  

# رجال نجاشی، ص263 شماره 687، وص395 شماره 1058؛  

# شرح اصول کافی، مولی محمدصالح مازندرانی، ج6ص209؛

# طبقات اعلام الشیعه، ج1ص32؛  

# عیون اخبار الرضا، ج1ص187، باب کتمان السر، حدیث1؛

# الکافی، ج2ص275 حدیث26، و ج6ص225 حدیث4؛

# المجدی فی انساب الطالبیین، صص195 و196؛  

# مستدرک الوسایل، ج6ص300 شماره6871؛

# معجم البلدان، ج2ص175؛  

# معجم رجال الحدیث، ج2ص164 شماره679.