۸۵٬۹۴۴
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
(۵ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد) | |||
خط ۲۳: | خط ۲۳: | ||
طوسی یکی از سرشناسترین و با نفوذترین چهرههای [[تاریخ اسلام]] است. علوم دینی و علوم عملی را زیر نظر پدرش و منطق و حکمت را نزد خالویش، بابا افضل ایوبی کاشانی آموخت. تحصیلاتش را در [[نیشابور]] به اتمام رساند و در آنجا به عنوان دانشمندی برجسته شهرت یافت. | طوسی یکی از سرشناسترین و با نفوذترین چهرههای [[تاریخ اسلام]] است. علوم دینی و علوم عملی را زیر نظر پدرش و منطق و حکمت را نزد خالویش، بابا افضل ایوبی کاشانی آموخت. تحصیلاتش را در [[نیشابور]] به اتمام رساند و در آنجا به عنوان دانشمندی برجسته شهرت یافت. | ||
[[علامه حلّی]] که یکی از شاگردان خواجه نصیرالدین طوسی است درباره وی میگوید: خواجه نصیرالدین طوسی افضل عصر ما بود و از علوم عقلیه و نقلیه مصنفات بسیار داشت. او اشرف کسانی است که ما آنها را درک کردهایم. | [[علامه حلی|علامه حلّی]] که یکی از شاگردان خواجه نصیرالدین طوسی است درباره وی میگوید: خواجه نصیرالدین طوسی افضل عصر ما بود و از علوم عقلیه و نقلیه مصنفات بسیار داشت. او اشرف کسانی است که ما آنها را درک کردهایم. | ||
در تقویم رسمی کشور روز پنجم اسفندماه را به عنوان روز بزرگداشت خواجه نصیرالدین طوسی و روز مهندس نامگذاری نمودهاند. | در تقویم رسمی کشور روز پنجم اسفندماه را به عنوان روز بزرگداشت خواجه نصیرالدین طوسی و روز مهندس نامگذاری نمودهاند. | ||
خط ۴۴: | خط ۴۴: | ||
== شاگردان مشهور == | == شاگردان مشهور == | ||
# [[علامه حلی]] فقیه و متکلم بزرگ شیعی (متوفی ۷۲۶ق)، حکمت را نزد خواجه طوسی فراگرفت<ref> مدرسی رضوی، احوال و آثار خواجه نصیرالدین، ۱۳۵۴ش، ص۲۳۸</ref>. و شرح کتاب تجرید الاعتقاد خواجه نصیر را با عنوان کشف المراد نوشت. این کتاب از مشهورترین شرحهای تجرید است<ref>صدرایی خویی، کتابشناسی تجرید الاعتقاد، ۱۳۸۲ش، ص۳۵</ref>. | |||
# [[علامه حلی]] فقیه و متکلم بزرگ شیعی (متوفی ۷۲۶ق)، حکمت را نزد خواجه طوسی فراگرفت <ref> مدرسی رضوی، احوال و آثار خواجه نصیرالدین، ۱۳۵۴ش، ص۲۳۸</ref> و شرح کتاب تجرید الاعتقاد خواجه نصیر را با عنوان کشف المراد نوشت. این کتاب از مشهورترین شرحهای تجرید است | # [[ابن میثم بحرانی]]، نویسنده کتاب شرحی بر نهجالبلاغه، حکیم، ریاضیدان، متکلم و فقیه که در حکمت، شاگرد خواجه نصیر و در فقه استاد وی بود<ref>خوانساری، روضات الجنات، ۱۳۹۰ق، ج۶، ص۳۰۲</ref>. | ||
# | # [[قطب الدین شیرازی]] (متوفی ۷۱۰ق)، زمانی که خواجه بههمراه هلاکو به [[قزوین]] رفت، با خواجه همراه شد، با او به [[مراغه]] رفت و شاگرد خواجه نصیر در علم هیئت، ریاضی، فلسفه و طب شد. خواجه او را قطب فلک الوجود میخواند<ref>مدرسی رضوی، احوال و آثار خواجه نصیرالدین، ۱۳۵۴ش، ص۲۴۱و۲۴۲</ref>. | ||
# سید رکن الدین (حسن بن محمد بن شرفشاه علوی)، از شاگردان خواجه بوده و برخی از آثار او را شرح داده است<ref>مدرسی رضوی، احوال و آثار خواجه نصیرالدین، ۱۳۵۴ش، ص۲۴۹</ref>. | |||
# | # کمال الدین عبدالرزاق شیبانی بغدادی (۶۴۲ـ۷۲۳ ق) معروف به ابن الفُوَطی، از تاریخنویسان قرن هفتم است و کتابهای «معجم الآداب» و «الحوادث الجامعه» از آثار اوست. او کتابداری کتابخانه رصدخانه مراغه و در اواخر عمر، کتابخانه مستنصریه را بر عهده داشت<ref>مدرسی رضوی، احوال و آثار خواجه نصیرالدین، ۱۳۵۴ش، ص۲۵۲تا۲۵۷</ref>. | ||
# عمادالدین حربوی معروف به ابن الخوّام (۶۴۳ـ۷۲۸ ق)، در حساب و طب سرآمد زمان خود بوده و کتابهای «فوائد بهائیه فی قواعد حسابیه» و «مقدمهای در طب» از او بر جای مانده است<ref>مدرسی رضوی، احوال و آثار خواجه نصیرالدین، ۱۳۵۴ش، ص۲۵۷تا۲۶۱</ref>. | |||
# سید رکن الدین (حسن بن محمد بن شرفشاه علوی)، از شاگردان خواجه بوده و برخی از آثار او را شرح داده است | |||
# کمال الدین عبدالرزاق شیبانی بغدادی (۶۴۲ـ۷۲۳ ق) معروف به ابن الفُوَطی، از تاریخنویسان قرن هفتم است و کتابهای «معجم الآداب» و «الحوادث الجامعه» از آثار اوست. او کتابداری کتابخانه رصدخانه مراغه و در اواخر عمر، کتابخانه مستنصریه را بر عهده داشت | |||
# عمادالدین حربوی معروف به ابن الخوّام (۶۴۳ـ۷۲۸ ق)، در حساب و طب سرآمد زمان خود بوده و کتابهای «فوائد بهائیه فی قواعد حسابیه» و «مقدمهای در طب» از او بر جای مانده است | |||
== آثار == | == آثار == | ||
کتابها و رسالههای علمی خواجه نصیرالدین طوسی در موضوعات گوناگون را بیش از ۱۸۴ عنوان دانستهاند | کتابها و رسالههای علمی خواجه نصیرالدین طوسی در موضوعات گوناگون را بیش از ۱۸۴ عنوان دانستهاند<ref> فرحات، اندیشههای فلسفی و کلامی خواجه نصیرالدین طوسی، ۱۳۸۹ش، ص۷۱</ref>. برخی محققان معتقدند که با توجه به زندگی اجباری وی در قلعههای [[اسماعیلیان]]، بسیاری از کتابهای او در وضعیت بد معیشتی نوشته شده است. خواجه نصیر، در مقدمه شرح اشارات، از رنج فراوان و غم روزافزونش هنگام تألیف کتاب نوشته است<ref>نصیرالدین طوسی، شرح اشارات، ج۲، ص۱۴۶</ref>. | ||
=== برخی از آثار او === | === برخی از آثار او === | ||
# تجرید الاعتقاد: این کتاب از زمان تألیف تاکنون از کتابهایی است که در [[حوزههای علمیه]] شیعه در حوزه کلام تدریس میشود | # تجرید الاعتقاد: این کتاب از زمان تألیف تاکنون از کتابهایی است که در [[حوزههای علمیه]] شیعه در حوزه کلام تدریس میشود<ref>علامه حلی، کشف المراد، ۱۴۱۳ق، مقدمه مصحح، ص۵</ref>. خواجه نصیر در این کتاب کلام را با [[فلسفه]] آمیخته و مسائل کلامی را بهروش فلسفی حل کرده است<ref>نصیرالدین طوسی، تجرید الاعتقاد، ۱۴۰۷ق، مقدمه محقق، ص۷۱</ref>. | ||
# اساس الاقتباس:این کتاب در موضوع منطق و بهزبان فارسی است<ref>مدرسی رضوی، احوال و آثار خواجه نصیرالدین، ۱۳۵۴ش، ص۴۲۰</ref>. برخی این کتاب را پس از بخش منطق کتاب شفای بوعلی سینا، مهمترین کتابی دانستهاند که در این موضوع نگاشته شده است<ref>مدرسی رضوی، احوال و آثار خواجه نصیرالدین، ۱۳۵۴ش، ص۴۲۰</ref>. | |||
# اساس الاقتباس:این کتاب در موضوع منطق و بهزبان فارسی است | # شرح الاشارات و التنبیهاتِ ابوعلی سینا: این کتاب از متون درسی حکمت مَشّاء است<ref>علامه حلی، کشف المراد، ۱۴۱۳ق، مقدمه مصحح، ص۵</ref>. | ||
# اخلاق ناصری: ترجمه کتاب طهاره الاعراقِ ابن مسکویه بههمراه اضافات<ref> مدرسی رضوی، احوال و آثار خواجه نصیرالدین، ۱۳۵۴ش، ص۹</ref>. | |||
# شرح الاشارات و التنبیهاتِ ابوعلی سینا: این کتاب از متون درسی حکمت مَشّاء است | # آغاز و انجام: این کتاب درباره مبدأ و [[معاد]] است که در آن مباحث مربوط به احوال قیامت، [[بهشت]] و [[جهنم]] به روش عرفانی مطرح شده است<ref>بخش فلسفه و کلام دایره المعارف بزرگ اسلامی، «آغاز وانجام»، ص۴۴۰</ref>. | ||
# تحریر اصول اقلیدس: کتاب «اصول الهندسه و الحساب» کتابی است که قریب سیصد سال قبل از میلاد توسط اقلیدس، ریاضیدان و منجم شهیر یونانی تصنیف شده است و یکی از متون درسی ریاضیدانان بوده است<ref>رمضانی، مروری بر آثار و تألیفات علامه حسن زاده آملی، ۱۳۷۴ش، ص۱۱۷</ref>. خواجه طوسی بر پایه ترجمههای پیش از خود از این کتاب و مقایسه بین آنها، این اثر را تحریر و شرح نموده و اَشکال و گزارههای دیگری نیز بدان افزوده است<ref>متقی، حسین، «کتابشناسی اصول هندسه اقلیدس، با تأکید بر تحریر خواجه نصیرالدین طوسی» </ref>. | |||
# اخلاق ناصری: ترجمه کتاب طهاره الاعراقِ ابن مسکویه بههمراه اضافات | |||
# آغاز و انجام: این کتاب درباره مبدأ و [[معاد]] است که در آن مباحث مربوط به احوال قیامت، [[بهشت]] و [[جهنم]] به روش عرفانی مطرح شده است | |||
# تحریر اصول اقلیدس: کتاب «اصول الهندسه و الحساب» کتابی است که قریب سیصد سال قبل از میلاد توسط اقلیدس، ریاضیدان و منجم شهیر یونانی تصنیف شده است و یکی از متون درسی ریاضیدانان بوده است | |||
# زیج ایلخانی: کتابی که احوال و حرکات ستارگان و مانند آن را که بوسیله رصد کردن آنها معلوم میشود، در آن ثبت میکنند. | # زیج ایلخانی: کتابی که احوال و حرکات ستارگان و مانند آن را که بوسیله رصد کردن آنها معلوم میشود، در آن ثبت میکنند. | ||
# التذکرة فی علم الهیئة: این کتاب بهگفته حاجی خلیفه خلاصهای از مسائل این فن و براهین مربوط به آن است<ref>ویدهمان، آیلهارد، «خواجه نصیرالدین طوسی» ، ۱۳۹۱ش، ص۳۲</ref>. | |||
# التذکرة فی علم الهیئة: این کتاب بهگفته حاجی خلیفه خلاصهای از مسائل این فن و براهین مربوط به آن است | |||
== درگذشت == | == درگذشت == | ||
خواجه نصیر در حالی در ۱۸ [[ذی الحجه]] سال | خواجه نصیر در حالی در ۱۸ [[ذی الحجه]] سال ۶۷۲ ق درگذشت که برای سامان دادن به امور اوقاف و دانشمندان، در [[بغداد]] به سر میبرد. او بنا به [[وصیت]] خود در حرم [[کاظمین]] دفن شد<ref> نعمة، فلاسفة الشیعة: حیاتهم و آراؤهم، ۱۹۸۷م، ص۵۳۱؛ امین، اعیان الشیعة، ۱۹۸۶م، ج۹، ص۴۱۸؛ البته ابن کثیر در البدایة و النهایة روز وفات او را دوازدهم ذی الحجه نوشته است (البدایة و النهایة، ۱۹۹۷م، ج۱۷، ص۵۱۴)</ref>. | ||
او همچنین وصیت کرده بود که روی قبرش اشارهای به ویژگیهای علمیاش نشود و فقط عبارت «و کَلبُهُم باسِطٌ ذِراعَیهِ بِالوَصید» و سگشان بر آستانه [غار] دو دست خود را دراز کرده [بود]<ref>سوره کهف، آیه ۱۸</ref>. بر روی سنگ قبرش نوشته شود<ref>عزیزی، فضائل و سیره چهارده معصوم(ع) در آثار استاد علامه حسن زاده آملی، ۱۳۸۱ش، ص۴۰۲</ref>. | |||
=پانویس= | =پانویس= | ||
{{پانویس|3}} | {{پانویس|3}} | ||
[[رده: | [[رده:شخصیتها]] | ||
[[رده:عالمان شیعه]] | [[رده:عالمان شیعه]] | ||
[[رده:ایران]] | [[رده:ایران]] |