محمد حسین غروی اصفهانی: تفاوت میان نسخه‌ها

| عنوان = محمد حسین غروی اصفهانی

| تصویر = محمد حسین غروی اصفهانی.jpg

| نام = محمد حسین غروی اصفهانی

| نام‌های دیگر = {{فهرست جعبه عمودی |کمپانی |اصفهانی کمپانی |محمدحسین کمپانی اصفهانی |محمدحسین غروی اصفهانی |محمدحسین محقق اصفهانی |شیخ محمدحسین غروی اصفهانی }}

| سال تولد =  ۱۲۹۶ [[سال قمری|قمری]]

| تاریخ تولد = ۲ [[محرم الحرام|محرم]]

| محل تولد = [[کاظمین]]

| سال درگذشت =  1361 ‌‎قمری

| تاریخ درگذشت =

| محل درگذشت = [[نجف]]

| استادان = {{فهرست جعبه عمودی |[[آخوند خراسانی]] |شیخ حسن تویسرکانى |آیت‌الله سید‌ ‎محمد طباطبائى فشارکى |[[رضا همدانی|رضا همدانى]] }}

| شاگردان = {{فهرست جعبه عمودی |[[سید ابوالقاسم خوئی|ابوالقاسم خوئی]] |[[سید محمد حسین طباطبایی|علامه طباطبائی]] |محمدرضا مظفر |سید محمد حجت کوه کمره ای |[[محمد تقی بهجت|محمدتقی بهجت]] }}

| دین = [[اسلام]]

| آثار = {{فهرست جعبه افقی |نهایة الدرایة |الاصول علی النهج الحدیث |حاشیة المکاسب |تحفة الحکیم |دیوان }}

| فعالیت‌ها =

| وبگاه =

}}

'''آیت‌الله محمدحسین غروی اصفهانی'''، معروف به <big>کمپانی</big>، از عرفا و علمای بزرگ [[شیعه]] در قرن ۱۴ هجری و از شاگردان [[آخوند خراسانی]] بود. مکتب علامه غروی را چه در [[اصول فقه|علم اصول]] و [[فقه]] و چه در [[حکمت]] و [[فلسفه]] باید از مکتب‌های بسیار پربرکت شیعه به حساب آورد. عالمان بزرگی چون [[سید محمدحسین طباطبایی|علامه طباطبایی]] و [[محمد تقی بهجت|آیت‌الله بهجت]] از شاگردان بودند هستند.  

روز دوم محرم سال 1296 ق. آسمان کاظمین هم مانند دیگر شهرهای [[مسلمان]] نشین، بوی [[کربلا]] و عطر عشق و [[عاشورا]] می‌داد. همزمانی این تولد مبارک با ماه حماسه‌های همیشه جاوید حسینی، سبب شد که کودک [[کاظمین]] و مولود [[محرم الحرام|محرم]] (محمد حسین) نامیده شود.

محمد حسین هر گاه فرصت را مناسب می‌دید، آرزوی خود را با پدر در میان می‌نهاد و با اصرار از او می‌خواست که رضایت دهد تا وارد حوزه معارف اسلامی‌شود. اما پدر که پسری جز او نداشت، راضی به این کار نمی‌شد.

اما هر چه زمان پیشتر می‌رفت اشتیاق محمد حسین به تحصیل [[علوم اسلامی]] بیشتر می‌شد و پدر خود را بیشتر از پیش پیرتر احساس می‌کرد و با جدیت از پسر می‌خواست که فن تجارت را یاد گیرد و فکر [[طلبه]] شدن را از سر بیرون کند. چیزی که این مشکل را از سر راه جوان کمال جوی [[کاظمین]] برداشت تنها یک توسل به حضرت باب‌الحوائج [[موسی بن جعفر (کاظم)|امام موسی کاظم (علیه‌السلام)]] بود.

((آن روز هم مثل هر روز با پدرم در [[نماز]] جماعتی که عصرها در صحن مطهر کاظمین برپا می‌شد شرکت جسته بودم. نماز تمام شده بود اما صفوف نمازگزاران هنوز به هم نخورده بود. من در حالی که زانوی غم در بغل گرفته بودم، با فاصله اندکی پدرم را می‌پاییدم که دیدم با یکی از تجار [[بغداد]] گرم صحبت است. همچنانکه نشسته بودم داشتم در آتش اشتیاق می‌سوختم. چشمم در گنبد زیبای امام کاظم (علیه‌السلام) بود که... عنان از کف هر صاحب دلی می‌ربود. در این حال از دلم گذشت که ای باب الحوائج، ای [[موسی بن جعفر (کاظم)]]، تو عبد صالح و از بندگان برگزیده خدایی و در پیش ‍ حضرت حق آبروداری، تو را چه می‌شد اگر از [[خدا]] می‌خواستی دل پدرم را به من نزدیکتر می‌کرد تا با تصمیم من - که چیزی جز تحصیل علم و کمال در مکتب شما نیست - راضی می‌شد... در همین اندیشه‌ها بودم که دیدم پدرم صدایم می‌کند:

محمد حسین! محمد حسین، پسرم! اگر هنوز هم آرزومندی که به حوزه بروی تا دروس اسلامی بخوانی برو! از طرف من خاطرت جمع باشد، ناراحت نمی‌شوم... اگر دلت می‌خواهد به [[نجف|نجف اشرف]] بروی برو!

# [[رضا همدانی|حاج آقا رضا همدانی]] (1250 - 1322 ق.) حضور در درس و بحث آیة الله همدانی که بیشتر با اثر بزرگش کتاب مصباح الفقیه شناخته می‌شود، چندان طولی نکشید و محقق غروی بیست و ششمین سال از زندگانی را سپری می‌ساخت که این استاد بزرگوارش هم به دیار باقی شتافت.

# [[آخوند خراسانی|آیةالله آخوند خراسانی]] (1255 - 1329 ق.) آقا محمد حسین جوانی بیست ساله بود که به حوزه درس آخوند خراسانی راه یافت و تا آخر عمر آخوند، که سیزده سال پس از آن به درازا کشید به طور مرتب در حلقه درس [[اصول]] آخوند شرکت جست و در همین سال‌ها بود که بیشترین بخش از شرحش بر کفایة الاصول را نگاشت. او از شاگردان طراز اول آخوند بود و تا ایشان زنده بود به احترام او از تدریس مستقل و متشکل اجتناب می‌کرد و روزی که آخوند در گذشت آقا محمد حسین مردی بزرگ سرشناس شده بود و در حالی که تنها سی و سه سال از عمرش می‌گذشت پس از وفات آخوند در جای وی نشست و از مدرسان بنام و پرآوازه نجف گشت.

مهم‌ترین امتیازی که در آثار وی دیده می‌شود، استدلالی و ابتکاری‌بودن آنهاست که حکایت از ژرف‌نگری و دقت‌نظر او دارد.

* حاشیه بر کتاب الطهاره [[مرتضی انصاری|شیخ اعظم انصاری]]

* سه منظومه دربارۀ‌ [[اعتکاف]]، [[روزه]] و [[نماز جماعت]]

* تحفةالحکیم: منظومه‌ای است حدود هزار بیت به عربی در فلسفه و به سبک منظومة [[ملاهادی سبزواری]] در حکمت متعالیه. میرزا مهدی آشتیانی تا مبحث وجود ذهنی و محمدباقر ساعدی بر همة آن شرح نوشته است.

* حاشیه بر اسفار [[ملاصدرا]]

وی شاگردان بسیاری در زمینه‌های مختلف تربیت کرد که هرکدام استادی برای خویش شدند. چند تن از شاگردان برگزیده و خصوصی عرفان ایشان که مدتی طولانی در درس عرفان وی حضور داشتند، عبارت‌اند از: [[سید محمدحسین طباطبایی|علامه سیدمحمدحسین طباطبایی]]، [[سید محمد هادی میلانی|سیدمحمدهادی میلانی]]، [[سید ابوالقاسم خوئی]]، میرزا یوسف ایروانی، امام زنجانی واعتماد رشتی.

وی سرانجام در پنجم ذیحجة ۱۳۶۱ ق. (۲۳ آذر ۱۳۲۱ ش) یک هفته پس از وفات آقاضیاء عراقی، در نجف از دنیا رفت و در حرم [[علی بن ابی‌طالب|امام علی (علیه‌السلام)]] به خاک سپرده شد

* [http://varesoon.ir/shiite-scholars-biographies/hzrat-revelations-110/1210-1390-06-19-11-17-13.html برگرفته از سایت حضرت آیت‌الله شیخ محمدحسین غروی اصفهانی - وارثونhttp://varesoon.ir]

* [http://www.salis110.ir/content-site/context/ArtMID/499/ArticleID/3825/%D8%A8%D8%B1%D8%B4%E2%80%8C%D9%87%D8%A7%DB%8C%DB%8C-%D8%A7%D8%B2-%D8%B2%D9%86%D8%AF%DA%AF%DB%8C-%D8%A2%DB%8C%D8%AA%E2%80%8F-%D8%A7%D9%84%D9%84%D9%87-%D8%B4%DB%8C%D8%AE-%D9%85%D8%AD%D9%85%D8%AF%D8%AD%D8%B3%DB%8C%D9%86-%D8%BA%D8%B1%D9%88%DB%8C-%D8%A7%D8%B5%D9%81%D9%87%D8%A7%D9%86%DB%8C برگرفته از سایت برش‌هایی از زندگی آیت‏ الله شیخ محمدحسین غروی اصفهانی - سلیسhttp://www.salis110.ir]

 

 

 

[[رده:محدثان شیعه]]