احمد بن ابراهیم بن حسن بن ابراهیم

احمد بن ابراهیم بن حسن بن ابراهیم
اطلاعات شخصی
روز تولد	نیمه اول سده چهارم هجری
محل تولد	طبرستان
روز درگذشت	حدود 330هجری
محل درگذشت	طبرستان
دین	اسلام، تشیع
شاگردان	احمدبن حسن هارونی

احمد بن ابراهیم بن حسن بن ابراهیم، (000 – حدود 330ق) سید ابوالعباس. عالم و دانشمند شیعه در نیمه اول سده چهارم هجری.

معرفی اجمالی

احمد بن ابراهیم بن حسن بن ابراهیم، سید ابوالعباس. عالم و دانشمند شیعی در نیمه اول سده چهارم هجری. وی از اعقاب «حسن مثنی» فرزند امام حسن مجتبی علیه‌السلام است. ولادت او در دست نیست. وفات او حدود 330هجری در طبرستان روی داده است. در منابع تاریخی گزارشی از شرح‏ حال او نیامده است. تنها احمدبن یحیی معروف به امام مهدی (م836ق) نویسنده کتاب ریاض الفکر نوشته است: وی دانشمند روزگار بود و خواهرزاده‏‌هایی به نام «احمدبن حسن هارونی» (312- 411ق) و «یحیی بن حسن هارونی» (م424ق) داشت که اهل طبرستان بودند و در دوران جوانی نزد دایی خود مشغول تحصیل بوده‏‌اند. از این گزارش به دست می‌‏آید که وی اهل طبرستان بوده و در آنجا بستگانی داشته است. بنابراین قویاً محتمل است که وی در طبرستان دیده به جهان گشوده باشد و پس از گذراندن مراتب تحصیلی در مراکز علمی (مانند ری، قم، بغداد و کوفه) دوباره به وطن بازگشته و در آنجا مقیم شده باشد. شیخ منتجب ‏الدین بن بابویه (م585ق) در کتاب «چهل حدیث» روایاتی نقل می‌‏کند که راویان آن در ری و آمل این روایات را نقل کرده و در سند حدیث، کسی به نام «سید ابوالعباس احمد بن ابراهیم حسنی» قرار دارد. به نظر می‌رسد فرد مذکور همان صاحب شرح ‏حال است که در مازندران و ری مشغول نقل حدیث بوده است. به هر حال در منابع حدیثی و تاریخی اطلاعات بیشتری از او به ما نرسیده است.

شاگردان

خواهرزاده‏‌هایی به نام «احمدبن حسن هارونی» (312- 411ق) و «یحیی بن حسن هارونی» (م424ق) داشت که اهل طبرستان بودند و در دوران جوانی نزد دایی خود مشغول تحصیل بوده‏‌اند.

آثار

اثر تألیفی از او گزارش نشده است.

منابع

1. الاربعون حدیثاً، صص28 و82؛
2. طبقات اعلام الشیعه، ج1ص17.