احمد بن حسن بن سعید بن عثمان: تفاوت میان نسخه‌ها

| تصویر = عالمان شیعه.jpg

| نام‌های دیگر = {{فهرست جعبه افقی |خزاز |اهوازی |قرشی }}

| سال تولد = 2504 ق

| سال درگذشت = 333 ق

| شاگردان = {{فهرست جعبه عمودی |[[ابن عقده|ابن عقده کوفی]] |[[ابوالفرج اصفهانی]] |عمر بن حسن بغدادی }}

| فعالیت‌ها = [[محدّث|محدث]] [[مذهب شیعه|شیعی]]

'''احمد بن حسن بن سعید بن عثمان'''، [[محدّث|محدث]] [[مذهب شیعه|شیعی]]. در [[بغداد]] شاگردان چندی تربیت نمود که در میان آنان، برخی از رجال [[اهل سنت و جماعت|اهل‏‌سنت]] نیز دیده می‌‏شوند. از شاگردان او «[[ابن عقده|ابن عقده کوفی]]» است که در در [[بغداد]] سکونت داشته است. از شاگردان [[اهل سنت و جماعت|سنی]] او «عمر بن حسن بغدادی» است که در چند مورد از وی درباره فضیلت [[علی بن ابی‌طالب|امیرالمؤمنین (علیه‌السلام)]] نقل حدیث کرده است.  

احمد بن حسن بن سعید بن عثمان، ابوعبدالله قرشی اهوازی کوفی، محدث شیعی. در بعضی از روایات(شواهد التنزیل، ج2ص463) از او با لقب «خزاز» یاد شده است که در این صورت ممکن است وی در به ‏عمل ‏آوردن پوست خز و فروش آن دست داشته و از این راه کسب درآمد می‏‌کرده است.  

وفات او پیش از 333هجری و احتمالاً در [[بغداد]] روی داد، زیرا از شاگردان او «ابن عقده کوفی» است که در 333هجری وفات یافته و در بغداد سکونت داشته است. ولادت او با توجه به این‌که وی در منابع، جزء سال‌خوردگان به‏ شمار نیامده است، می‌‏‍‌‌تواند حدود 250 [[سال قمری|هجری]] بوده باشد. وی در [[كوفه|کوفه]] پرورش یافت و احتمالاً زادگاه او نیز همانجا بوده است. از نسبت «قرشی» بر می‏‌آید که وی عربی اصیل و از تبار [[قریش|قریشیان]] [[مدینه]] بوده است. پدرش از عالمان [[حدیث]] است که از [[حصین بن مخارق سلولی]] روایاتی درباره فضیلت علی (علیه‌السلام) دارد. قرائن حاکی از آن است‌که وی بیشترین معلومات خود را نزد پدرش اخذ نموده است، زیرا علی‌رغم روایات و گزارشات فراوان او، هیچ‌گاه از غیر پدرش چیزی نقل نکرده است. وی پس از این‌که نزد پدرش بهره‌‏های فراوان برد، به بغداد آمد و شاگردان چندی تربیت نمود که در میان آنان، برخی از رجال [[اهل سنت و جماعت|اهل‏‌سنت]] نیز دیده می‌‏شوند. از شاگردان سنی او «عمر بن حسن بغدادی» است که در چند مورد از وی درباره فضیلت امیرالمؤمنین (علیه‌السلام) نقل حدیث کرده است.  

وی در سلسله اسناد بعضی از احادیث، لقب «اهوازی» نیز دارد، از این‌‏رو ممکن است مدتی در اهواز ب‏سر می‌‏برده است. درباره اعتقاد او سخن قاطعی نمی‌‏توان گفت اما به گواه این‌که سلسله احادیثی که وی از پدرش نقل می‌کند بعضاً به [[زید بن علی|زید بن (علی علیه‌السلام)]] متصل است و هم‌‍چنین با توجه به این‌که شاگردان او «ابن عقده کوفی» و [[ابوالفرج اصفهانی]] احتمالاً بر [[مذهب]] [[زیدیه]] پایبندی داشتند، چنین گمان می‌‏رود که او نیز [[زیدیه|شیعه زیدی]] بوده است. [[نجاشی]] نام او را در [[رجال]] خود، جزء نویسندگان شیعه ذکر نموده و ضمن این‌که [[کتاب النوادر]] (تازه‌‏های حدیث) را بدو منسوب دانست، احتمال داده است که این کتاب از جمله کتاب‏‌های پایه و در ردیف اصول چهارصدگانه شیعه بوده باشد.

[[ابن عقده كوفی|ابن عقده کوفی]]، [[ابوالفرج اصفهانی]] و [[عمر بن حسن بغدادی]] که سنی بوده ولی در چند مورد از وی درباره فضیلت [[علی بن ابی طالب|امیرالمؤمنین (علیه‌السلام)]] نقل [[حدیث]] کرده است.

[[كتاب النوادر|کتاب النوادر]] (تازه‌‏های حدیث) را گفته شده از احمد بن حسن بن سعید بن عثمان می‌باشد.

 

* الامالی، شیخ مفید، ص102 حدیث4؛

* بحارالانوار، ج36ص383؛

* تاریخ مدینه دمشق، ج8ص323، و ج41ص410؛

* تفسیر ابی‏‌حمزه ثمالی، صص135 و216؛

* رجال نجاشی، ص91 شماره 227، وص145شماره 376؛

* شواهد التنزیل، ج1ص242، و ج2ص344؛

* معجم رجال الحدیث، ج2ص81 شماره 491؛

* مناقب امیرالمؤمنین، محمد بن سلیمان کوفی، ج2ص144.