فتحی محمد یکن: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی‌وحدت
خط ۵۲: خط ۵۲:


== درگذشت ==  
== درگذشت ==  
به دلیل کسالت زیاد به بیمارستان هتل دیو منتقل شد و بعدازظهر روز شنبه در بیستم جمادی الثانی 1430 هجری قمری در ساعت 4:45 بامداد در سن 76 سالگی در آنجادرگذشت.
وی سرانجام به دلیل کسالت زیاد به بیمارستان هتل دیو منتقل شد و بعدازظهر روز شنبه در بیستم جمادی الثانی 1430 هجری قمری در ساعت 4:45 بامداد در سن 76 سالگی در آنجا درگذشت.


== منابع ==
== منابع ==

نسخهٔ ‏۳۰ آوریل ۲۰۲۴، ساعت ۱۸:۱۲

فتحی محمد یکن
فتحی یکن.jpg
نام کاملفتحی محمد یکن
اطلاعات شخصی
سال تولد1933 م، ۱۳۱۱ ش‌، ۱۳۵۱ ق
محل تولدطرابلس
سال درگذشت2009 م، ۱۳۸۷ ش‌، ۱۴۲۹ ق
محل درگذشتلبنان
دیناسلام، اهل‌سنت
آثار
  • مشكلات الدعوة والداعية
  • الشباب والتغيير
  • حركات ومذاهب فی ميزان الإسلام
فعالیت‌هاهمکاری با اخوان‌المسلمین

فتحی محمد یکن در سال 1933 م در طرابلس لبنان متولد شد. «یکن» به معنای برادرزاده سلطان است. وی معاون سابق پارلمان، و سیاست‌مدار اهل‌سنت و عالم مذهبی و رئیس جبهه اقدام اسلامی در لبنان و دبیرکل سابق گروه اسلامی در لبنان بود.

زندگی‌نامه

او در طرابلس لبنان متولد شد و خانواده‌اش اصالتا از ترکیه هستند. پدرش محمد عنایه و مادرش عایشه نام داشتند. او با مونا حداد ازدواج کرد که حاصل آن چهار دختر و یک پسر بود. وی دارای مدرک دکترای معارف اسلامی و زبان عربی است. او با همسرش یک دانشگاه خصوصی اسلامی به نام دانشگاه الجنان در طرابلس تأسیس کرد. همسر وی به خاطر تلاش‌های فکری و دفاعی شهرت داشت و از معدود زنان عضو جنبش است.

فعالیت‌ها

او از دهه پنجاه قرن بیستم در لبنان به کارهای اسلامی مشغول بود و از اولین نسل بنیان‌گذاران نهضت اسلامی لبنان بود که در دهه پنجاه و متاثر از تلاش‌های اخوان سوریه به رهبری این جنبش درآمد. او بین سال‌های 1962 تا 1992 م، دبیرکل گروه اسلامی، شاخه اخوان‌المسلمین در لبنان شد. وی به عنوان نماینده مجلس انتخاب شد و با حفظ عضویت در گروه اسلامی، جبهه اقدام اسلامی را تأسیس کرد. او برای برون رفت از بحران قدرت بین دولت لبنان به ریاست فواد سینیوره و متحدانش و مخالفان، به رهبری سید حسن نصرالله، میشل عون و نبیه بری دست به ابتکار سیاسی زد.

در روز جمعه 8 دسامبر 2006 در میدان ریاض الصلح بیروت که مخالفین تجمع کرده بودند را مدیریت و نمازگزاران و خطبه‌های نماز جمعه را رهبری می‌کرد. نوشته‌های او گرایش به آثار سید قطب دارد، اگرچه عملکرد سیاسی او معتدل است. وی مورد احترام مجامع سیاسی اسلامی و لبنانی و بین‌المللی به‌طور کلی بود و از جمله شخصیت‌های خواهان تقریب سنی و شیعه به‌شمار می‌رفت، چنانکه برخی منابع، مواضع وی را در این زمینه ثبت کرده‌اند که از جمله آنها می‌توان به امامت وی در تشیع و تسنن اشاره کرد.

آثار

از او کتاب‌های متعددی منتشر شده است که اکثر آنها به برخی از زبان‌های دنیا ترجمه شده است و بیش از 35 عنوان کتاب از ایشان منتشر شده است که برجسته‌ترین آنها عبارتند از:

  1. مشكلات الدعوة والداعية؛
  2. كيف ندعو إلى الإسلام؟؛
  3. نحو حركة إسلامية عالمية واحدة؛
  4. الموسوعة الحركية (جزءان)؛
  5. ماذا يعنی انتمائی للإسلام؟؛
  6. حركات ومذاهب فی ميزان الإسلام؛
  7. الاستيعاب فی حياة الدعوة والدعاة؛
  8. نحو صحوة إسلامية فی مستوى العصر؛
  9. المناهج التغييرية الإسلامية خلال القرن العشرين؛
  10. الإسلام فكرة وحركة وانقلاب؛
  11. الشباب والتغيير؛
  12. المتساقطون على طريق الدعوة؛
  13. أبجديات التصور الحركی للعمل الإسلامی؛
  14. قطوف شائكة من حقل التجارب الإسلامية؛
  15. ليت قومی يعلمون.

درگذشت

وی سرانجام به دلیل کسالت زیاد به بیمارستان هتل دیو منتقل شد و بعدازظهر روز شنبه در بیستم جمادی الثانی 1430 هجری قمری در ساعت 4:45 بامداد در سن 76 سالگی در آنجا درگذشت.

منابع

  • ر. ک: ویکی پدیا عربی؛ مقالۀ فتحی محمد یکن.