ابوعبدالله رودباری: تفاوت میان نسخه‌ها

'''احمد بن عطاء بن احمد ابوعبدالله رودباری''' (د ۳۶۹ق/ ۹۷۹ م)، از عرفا می‌باشد. ایشان بنابر روایتی که [[ابن عساکر]] از قول خود او نقل کرده است در ۳۰۳ ق در رودبار [[بغداد]] متولد شده است.

=زندگانی=

او خواهرزاده عارف نامی [[ابوعلی رودباری]] است. وی در بغداد رشد نمود و بزرگ شد بود و روزگار درازی در آنجا به سر برد، اما بعداً به [[صور]] از بلاد [[شام]] رفت و باقیمانده عمر خود را در آنجا گذرانید.  

ابوعبدالله رودباری در زمان خویش از مشایخ بزرگ شام بود و در انواع علوم از جمله [[قرآن]] و [[حدیث]] تبحر داشت و معتقد بود که نوشتن حدیث جهل را از بین می برد.  

وی از طریق [[علی بن عبدالله قائنی]] از [[امام جعفر صادق]] (علیه‌السلام) روایت حدیث کرده است.  

و از ابوبکر بن [[ابی داوود سجستانی]] و یوسف بن یعقوب و کسان دیگر نیز روایت کرده، اما روایت‌های او را خالی از خطا و غلط ندانسته‌اند

و گروهی نیز از وی روایت حدیث کرده‌اند. [[ابوعبدالله باکو]] و [[ابوالقاسم باوردی]] با او مصاحبت داشته اند.  

=اختلاف در تاریخ درگذشت=  

در تاریخ درگذشت ابوعلی رودباری اختلاف است. در [[حلیة الاولیاء]] [[ابونعیم اصفهانی]]، وفات او در ۳۵۹ ق و در طبقات سلمی، ۳۶۷ ق و در طبقات انصاری، ۳۹۹ ق ذکر شده است، اما قول درست ظاهراً ۳۶۹ ق است که اغلب مؤلفان تاریخ و تراجم آورده اند. <br>تاریخی که در تألیفات ابونعیم و سلمی و انصاری دیده می‌شود، باید تحریف کاتبان باشد، زیرا ابن حجر تاریخ وفات او را به نقل از سلمی همان ۳۶۹ ق ضبط کرده است.  

بعضی از منابع مرگ او را در صور دانسته‌اند.

=آثار=

*امالی، که شامل ۳ مجلس است و نسخه ای از آن در [[ظاهریه دمشق]] نگهداری می‌ شود؛

*الخلع، که به همراه کتاب ادب الفقیر در ظاهریه موجود است؛

*ادب الفقیر؛

*الوصیـة، که نسخه ای از آن در کتابخانه قره چلبی زاده موجود است. اشعاری هم به وی نسبت داده‌اند.

برخی از اقوال او در کتب تراجم و طبقات منقول است و او را درباره [[قبض]] و [[بسط]] و معنی [[تصوف]] و [[معرفت]] و شرایط [[سماع]] سخنانی است.  

=منابع=

 

#ابن جوزی عبدالرحمن بن علی، المنتظم، حیدرآباد دکن، ۱۳۵۸ق.

#ابن حجر عسقلانی احمد بن علی، لسان المیزان، حیدرآباد دکن، ۱۳۲۹ق.

#ابن عساکر علی بن حسن، تاریخ مدینه دمشق، به کوشش عبدالغنی دقر، دمشق، ۱۴۰۵ق/۱۹۸۴م.

#ابن ملقن عمر بن علی، طبقات الاولیاء، به کوشش نورالدین شریبه، بیروت، ۱۴۰۶ق/۱۹۸۶م.

#ابونعیم اصفهانی احمد بن عبدالله، حلیـة الاولیاء، قاهره، ۱۳۵۷ق/ ۱۹۳۸م.

#انصاری هروی خواجه عبدالله، طبقات الصوفیة، به کوشش عبدالحی حبیبی، کابل، ۱۳۴۱ش.

#ثعالبی عبدالملک بن محمد، یتیمـة الدهر، بیروت، دارالکتب العلمیـة.

#جامی عبدالرحمن ابن احمد، نفحات الانس، به کوشش محمود عابدی، تهران، ۱۳۷۰ش.

#خطیب بغدادی احمد بن علی، تاریخ بغداد، قاهره، ۱۳۵۰ق.

#سلمی محمد بن حسین، طبقات الصوفیـة، لیدن، ۱۹۱۴م.

#سمعانی عبدالکریم بن محمد، الانساب، حیدرآباد دکن، ۱۴۰۱ق/ ۱۹۸۱م.

#سواس یاسین محمد، فهرس، مجامیع المدرسـة العمریـة فی دار الکتب الظاهریـة، کویت، ۱۴۰۸ ق/۱۹۸۷م.

#قشیری عبدالکریم بن هوازن، الرسالة القشیریة، به کوشش معروف زریق و علی عبدالحمید بلطه جی، بیروت، ۱۴۰۸ق/۱۹۸۸م.

#یاقوت، بلدان؛

 

[[رده: شخصیت های جهان اسلام]]

[[رده: تصوف]]