|
|
| (۹ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد) |
| خط ۱: |
خط ۱: |
| '''يزيديه''' از فرقه‌های «[[غلاة]]» هستند. | | '''یزیدیه''' از فرق [[غلاة]] [[شیعه]] بودند و می‌گفتند: همه فرزندان [[حسین بن علی (سید الشهدا)|امام حسین (علیه‌السلام)]] هنگام اقامه [[نماز]] دارای مقام امامت هستند و تا یکى از آنها باقى است، چه فاجر باشد یا صالح، به دیگران نمی‌شود اقتدا کرد<ref>مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 471 با ویرایش و اصلاح عبارت.</ref><ref>ابن جوزی بغدادی ابوالفرج، تلبيس الابليس، مصر، سال 1928 میلادی، ص 24.</ref>. |
|
| |
|
| == پراکندگی جغرافیایی و جمعیت == | | == پراکندگی جغرافیایی و جمعیت == |
| خط ۱۸: |
خط ۱۸: |
|
| |
|
| == عقايد يزيديه== | | == عقايد يزيديه== |
| === نزول خدایان در هر سال ===
| |
| «يزيديه» در کتاب «مصحف رش» که دومين کتاب دينى آنان است، چنين عقيده دارند که از طوفان(نوح) تا امروز هفت هزار سال گذشته و در این مدت هر سال يک خدا نازل شده است که هر کدام قوانين و شريعت‌هايى نيز آوردهاند و سپس به آسمان بازگشتهاند. اين خدايان بدان جهت بر ما نازل می‌گشتند که جايگاه‌هاى مقدسی در محل اقامت وجود داشته و در اين زمان خداوند بيش از گذشته بر ما نازل می‌شد و با زبان کردى سخن می‌گفت و به سوى [[محمد بن عبد‌الله (خاتم الانبیا)]] پيامبر اسلاميان کُرنش می‌کرد.
| |
|
| |
| === معاویه خادم حضرت محمد(ص) ===
| |
| محمد (ص) خادمی داشت به نام معاويه، خدا به او نگاه کرد ديد وى به راه مستقيم نمی‌رود و می‌خواهد سر از اسرار او درآورد.
| |
| محمد (ص) به معاويه گفت: سر من را بتراش زيرا تنها وى می‌توانست سرتراشى کند. معاويه به آرامی آمد، ولى با شدت سر محمد (ص) را تراشید به طوری که خون از سر ایشان جاری شد، چون معاويه خون را ديد، آن را با زبان خود لیسید تا مبادا خون حضرت (ص) روى زمين بچکد. محمد (ص) به معاويه گفت: اين چه کاری بود که کردى؟ معاويه گفت: ترسيدم خون تو بر زمين بريزد. محمد (ص) به او گفت: خطا کردى و تو امتى را به دنبال خود می‌کشانی و امت من لقب تو را می‌گیرند.
| |
| معاويه گفت: پس من وارد عالم نمی‌شوم و ازدواج نمی‌کنم. پس از مدتى خداوند کژدم‌هايى را بر او مسلط کرد تا او را بگزند و مسموم کنند. پزشکان براى دفع سم، زن گرفتن را بر معاويه تجويز کردند. معاويه ناچار شد زن بگيرد و زنى که برايش آوردند پيرزنى هشتادساله بود تا آبستن نشود، ولى معاويه با او نزدیکى کرد و بامداد روز بعد آن پيرزن بيست و پنجساله شد و اين امر به قدرت خداوند روى داد و يزيد را که خداى ما است به دنيا آورد. ظاهرا نسبت اخير ایشان به يزيد براى آن است که شيخ عدى از خاندان اموى بود.
| |
|
| |
| === خلق پرنده‌ای به نام انقز ===
| |
| یزیدیه معتقد بودند که خداوند در ابتدای خلقت، درّ سفيدى را از سر خود به وجود آورد و پرندهاى را خلق کرد که نامش انقز بود و آن درّ سفيد گران‌بها را بر پشت آن پرنده گذاشت تا چهل هزار سال در آن‌جا بماند.
| |
|
| |
| === آفریدن هفت فرشته ===
| |
| خداوند پس از گذشت چهل هزار سال هفت [[فرشته]] را آفرید.
| |
| روز يکشنبه [[عزرائيل]] را خلق کرد و او همان طاووس ملک رئيس همه [[ملائكه|ملائکه]] است.
| |
| روز دوشنبه [[دردائيل]] را خلق کرد که شيخ حسن است.
| |
| روز سه شنبه [[اسرافيل]] را خلق نمود و او شيخ شمس الدين میباشد.
| |
| روز چهار شنبه [[ميكائيل|ميکائيل]] را بيافريد و او شيخ ابوبکر است.
| |
| روز پنجشنبه [[جبرائيل]] را خلق کرد و او سجادين است.
| |
| روز جمعه [[شنائيل]] را بيافريد و او ناصر الدين میباشد.
| |
| روز شنبه فرشته هفتم [[نورائيل]] را خلق فرمود و او فخر الدين است.
| |
|
| |
| === خلق آسمان‌های هفت گانه === | | === خلق آسمان‌های هفت گانه === |
| خداوند بعد از خلق اين شيوخ، آسمان‌هاى هفت‌گانه را آفريد و انديشه را خلق کرد و با همان انديشه صورت پرندگان و وحوش را خلق فرمود. | | خداوند بعد از خلق اين شيوخ، آسمان‌هاى هفت‌گانه را آفريد و انديشه را خلق کرد و با همان انديشه صورت پرندگان و وحوش را خلق فرمود. |
| خط ۱۰۰: |
خط ۷۹: |
|
| |
|
| == ایام عید == | | == ایام عید == |
| يزيديه عيدى به نام چارچار در تابستان دارند که بعضى آنها را عيد شيخ عدى و بعضى عيد کبير می‌نامند و مدت آن پنج روز است. <ref>مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 471 با ویرایش، جابجایی و اصلاح گسترده جملات.</ref> <ref>تیمور احمد پاشا، اليزيدية و منشأ نحلتهم، قاهره، سال 1352 هجری قمری</ref> <ref>حسنی عبدالرزاق، يزيديه و شيطانپرستها، ترجمه سيد جعفر غضبان.</ref> | | يزيديه عيدى به نام چارچار در تابستان دارند که بعضى آنها را عيد شيخ عدى و بعضى عيد کبير می‌نامند و مدت آن پنج روز است <ref>تیمور احمد پاشا، اليزيدية و منشأ نحلتهم، قاهره، سال 1352 هجری قمری.</ref><ref>حسنی عبدالرزاق، يزيديه و شيطانپرستها، ترجمه سيد جعفر غضبان. |
| | </ref>. |
|
| |
|
| == پانویس == | | == پانویس == |
| {{پانویس}} | | {{پانویس}} |
| | |
| | {{فرق و مذاهب}} |
| | |
| [[رده:فرق و مذاهب]] | | [[رده:فرق و مذاهب]] |
