مقداد بن محمد رفاعی: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - '=پانویس=↵{{پانویس|1}}↵↵[[رده:' به '== پانویس == {{پانویس}} [[رده:') |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۲۰ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات شخصیت | |||
| عنوان = مقداد بن محمد رفاعی | |||
| تصویر = تصوف وطریقت.jpg | |||
| نام = المقداد بن محمد بن الحسن بن یوسف بن محمد المختار | |||
| | | نام‌های دیگر = | ||
| | | سال تولد = | ||
| | | تاریخ تولد = | ||
| | | محل تولد = | ||
|درگذشت | | سال درگذشت = 590 ق | ||
| | | تاریخ درگذشت = | ||
|} | | محل درگذشت = | ||
| استادان = {{فهرست جعبه عمودی | استاد | استاد | استاد}} | |||
| شاگردان = | |||
| دین = | |||
| مذهب = | |||
| آثار = {{فهرست جعبه افقی | اثر | اثر | اثر}} | |||
| فعالیت‌ها = | |||
| وبگاه = | |||
}} | |||
'''الشیخ المقداد الرفاعی''' از رجال [[تصوف]] اسلامی و بزرگان طریقه [[طریقت رفاعیه|رفاعیه]] است. | |||
== نسب == | |||
المقداد بن محمد بن الحسن بن یوسف بن محمد المختار، بن محمد أبوالنجا، بن علی زین‌العابدین، بن عبدالخالق، بن محمد أبوالطیب، بن عبدالله محمد الکاتم، بن عبدالخالق، بن أبوالقاسم، جعفر الزکی، بن [[علی بن محمد (هادی)|علی الهادی]]، بن [[محمد بن علی (جواد)|محمد الجواد]]، بن [[علی بن موسی (رضا)|علی الرضا]]، بن [[موسی بن جعفر (کاظم)|موسى الکاظم]]، بن [[جعفر بن محمد (صادق)|جعفر الصادق]]، بن [[محمد بن علی (باقر العلوم)|محمد‌الباقر]]، بن [[علی بن الحسین (زین العابدین)|علی زین‌العابدین]]، بن [[حسین بن علی (سید الشهدا)|الحسین]] بن [[علی بن ابی‌طالب|علی بن أبی‌طالب]] زوج السیدة [[فاطمه بنت محمد (زهرا)|فاطمة الزهراء]] بنت [[محمد بن عبدالله (خاتم الانبیا)|النبی محمد]]»<ref>أبی المواهب عبدالوهاب بن أحمد بن علی الأنصاری الشافعی المصری (المعروف بالشعرانی)، الطبقات الكبرى المسماة بلواقح الأنوار فی طبقات الأخیار -الجزء الأول-، دار الكتب العلمیة، بیروت، الطبعة الأولى 1997، صـ: 181</ref>. او یکی از شاگردان احمد رفاعی قطب صوفیه معروف مدفون در شهر مقدادیه [[عراق]] است و یکی از بزرگان تصوف اسلامی و طریقت در خراسان عراق در عصر عباسی دوم بود. | |||
=نسب= | |||
المقداد بن محمد بن الحسن بن یوسف بن محمد المختار، بن محمد أبوالنجا، بن علی زین‌العابدین، بن عبدالخالق، بن محمد أبوالطیب، بن عبدالله محمد الکاتم، بن عبدالخالق، بن أبوالقاسم، جعفر الزکی، بن [[ | |||
== زندگی == | |||
وی یکی از شخصیت‌های برجسته فرقه رفاعی است. او با قطب مصر [[ابراهیم دسوقی|ابراهیم الدسوقی]] و شیخ منصور البطحایی ارتباط نزدیک دارد. او یک برادر به نام شیخ مقدم الرفاعی دارد. او اهل شعر و [[شافعی]] بود، چنانکه به بیشتر اهل تصوف در عصر خود اعلام می‌کرد که اسلام واقعی چنین است و مردم را از تهمت و غلو برحذر می‌دارد و می‌گفت: «اینها راهزن هستند، پس از آنان برحذر باشید». و گفت: اینها قومی هستند که به بدعت آلوده اند. | |||
شیوخ زمانش می‌گفتند: هر چه از پادشاهان برای رفاعی می‌آمد، از روی دلسوزی بیش از حد او بین خلق و فقرا تقسیم می‌کرد. احمد الرفاعی علما و فقها را تجلیل می‌کرد و به تکریم و احترام آنان امر می‌کرد و می‌گفت: اینها ارکان امت و پیشوایان آن هستند. | |||
مقداد الرفاعی از دنیا بریده بود و به دنبال پول نبود، هرچند عواید دارایی او بیش از آن بود. عواید اموال امیران و هر چه از آن به دست می‌آورد در راه خدا برای فقرا و سالکان و مستضعفین خرج می‌کرد. می‌گفت: راه من دین بدون بدعت، عمل بدون تنبلی، نیت بدون فساد، راستگویی بدون دروغ و حالات بدون ریا است. | مقداد الرفاعی از دنیا بریده بود و به دنبال پول نبود، هرچند عواید دارایی او بیش از آن بود. عواید اموال امیران و هر چه از آن به دست می‌آورد در راه خدا برای فقرا و سالکان و مستضعفین خرج می‌کرد. می‌گفت: راه من دین بدون بدعت، عمل بدون تنبلی، نیت بدون فساد، راستگویی بدون دروغ و حالات بدون ریا است. | ||
طریقه رفاعی بر این است که به معنای ظاهری قرآن و سنت عمل کند، سپس خود را با ریاضت، ذکر و ورد فراوان را با توجه به دستورات شیخ بخواند. باتوجه به اصل تسلیم و اطاعت از او و اوامرش. و عمل به کتاب و سنت و به تعالیم شیخ، تمسک کند و به آنچه از التزام به سنت، تأیید سلف صالح است و به خرقه پوشی عمل کند. به همراه تحمل مصیبت و کرامت و دوری از نا اهلان. | طریقه رفاعی بر این است که به معنای ظاهری قرآن و سنت عمل کند، سپس خود را با ریاضت، ذکر و ورد فراوان را با توجه به دستورات شیخ بخواند. باتوجه به اصل تسلیم و اطاعت از او و اوامرش. و عمل به کتاب و سنت و به تعالیم شیخ، تمسک کند و به آنچه از التزام به سنت، تأیید سلف صالح است و به خرقه پوشی عمل کند. به همراه تحمل مصیبت و کرامت و دوری از نا اهلان. | ||
برخی از پیروان الرفاعی اخیراً به انجام اعمال شگفت‌انگیز و عجیب مانند بازی با مار، شیر سواری و ورود به آتش سوزان بدون سوختن و تأثیر از آن و اموری دیگر مشهور شده‌اند. | |||
برخی از پیروان الرفاعی اخیراً به انجام اعمال | |||
این چیزی است که شیخ الرفاعی با آن همراه نبود و پس از مرگ او به وجود آمد، اگرچه شیخ به مهربانی شدید نسبت به انسان و حیوان مشهور بود و بیش از همه از حیوانات ولگرد و بیمار مراقبت می‌کرد. | این چیزی است که شیخ الرفاعی با آن همراه نبود و پس از مرگ او به وجود آمد، اگرچه شیخ به مهربانی شدید نسبت به انسان و حیوان مشهور بود و بیش از همه از حیوانات ولگرد و بیمار مراقبت می‌کرد. | ||
=اساتید= | == اساتید == | ||
# الشیخ أحمد الرفاعی. | |||
الشیخ أحمد الرفاعی. | # الشیخ علی بن أدریس البعقوبی. | ||
# الشیخ الحافظ عزالدین الفاروقی. | |||
الشیخ علی بن أدریس البعقوبی. | # الشیخ أحمد البدوی. | ||
# العارف بالله أبوالحسن الشاذلی. | |||
الشیخ الحافظ عزالدین الفاروقی. | # الشیخ عبدالله الحراکی الحسینی پسر عمویش. | ||
# الشیخ نجم الدین الأصفهانی شیخ الإمام إبراهیم الدسوقی. | |||
الشیخ أحمد البدوی. | # الشیخ أحمد علوان المالکی. | ||
# الحافظ جلال‌الدین ال[[سیوطی|سیوطی]]. | |||
العارف بالله أبوالحسن الشاذلی. | # الشیخ عقیل المنبجی. | ||
# الشیخ علی الخواص. | |||
الشیخ عبدالله الحراکی الحسینی پسر عمویش. | |||
الشیخ نجم الدین الأصفهانی شیخ الإمام إبراهیم الدسوقی. | |||
الشیخ أحمد علوان المالکی. | |||
الحافظ جلال‌الدین ال[[سیوطی|سیوطی]]. | |||
الشیخ عقیل المنبجی. | |||
الشیخ علی الخواص. | |||
هنگامی که به سن 69 سالگی رسید و به سختی بیمار شد و بیش از یک سال بیمار بود تا اینکه در روز جمعه 22 رمضان سال 590 هجری قمری چشم از جهان فرو بست و زیارتگاهش هنوز از دیدنی‌های شهر مقدادیه است. که شهر نیز به نام مقداد | == وفات == | ||
هنگامی که به سن 69 سالگی رسید و به سختی بیمار شد و بیش از یک سال بیمار بود تا اینکه در روز جمعه 22 رمضان سال 590 هجری قمری چشم از جهان فرو بست و زیارتگاهش هنوز از دیدنی‌های شهر مقدادیه است. که شهر نیز به نام مقداد نامگذاری شده است<ref>[https://ar.wikipedia.org/wiki/%D8%A7%D9%84%D9%85%D9%82%D8%AF%D8%A7%D8%AF_%D8%A8%D9%86_%D9%85%D8%AD%D9%85%D8%AF_%D8%A7%D9%84%D8%B1%D9%81%D8%A7%D8%B9%D9%8A#cite_note-2 المقداد بن محمد الرفاعی]</ref>. | |||
== پانویس == | == پانویس == | ||
{{پانویس}} | {{پانویس}} | ||
[[رده: تصوف]] | [[رده:تصوف]] | ||
[[رده:صوفیه]] | |||
[[رده:مصر]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۲۷ ژوئن ۲۰۲۴، ساعت ۲۳:۰۸
| مقداد بن محمد رفاعی | |
|---|---|
 | |
| نام کامل | المقداد بن محمد بن الحسن بن یوسف بن محمد المختار |
| اطلاعات شخصی | |
| سال درگذشت | 590 ق، ۵۷۳ ش، ۱۱۹۴ م |
| استادان |
|
| آثار |
|
الشیخ المقداد الرفاعی از رجال تصوف اسلامی و بزرگان طریقه رفاعیه است.
نسب
المقداد بن محمد بن الحسن بن یوسف بن محمد المختار، بن محمد أبوالنجا، بن علی زین‌العابدین، بن عبدالخالق، بن محمد أبوالطیب، بن عبدالله محمد الکاتم، بن عبدالخالق، بن أبوالقاسم، جعفر الزکی، بن علی الهادی، بن محمد الجواد، بن علی الرضا، بن موسى الکاظم، بن جعفر الصادق، بن محمد‌الباقر، بن علی زین‌العابدین، بن الحسین بن علی بن أبی‌طالب زوج السیدة فاطمة الزهراء بنت النبی محمد»[۱]. او یکی از شاگردان احمد رفاعی قطب صوفیه معروف مدفون در شهر مقدادیه عراق است و یکی از بزرگان تصوف اسلامی و طریقت در خراسان عراق در عصر عباسی دوم بود.
زندگی
وی یکی از شخصیت‌های برجسته فرقه رفاعی است. او با قطب مصر ابراهیم الدسوقی و شیخ منصور البطحایی ارتباط نزدیک دارد. او یک برادر به نام شیخ مقدم الرفاعی دارد. او اهل شعر و شافعی بود، چنانکه به بیشتر اهل تصوف در عصر خود اعلام می‌کرد که اسلام واقعی چنین است و مردم را از تهمت و غلو برحذر می‌دارد و می‌گفت: «اینها راهزن هستند، پس از آنان برحذر باشید». و گفت: اینها قومی هستند که به بدعت آلوده اند. شیوخ زمانش می‌گفتند: هر چه از پادشاهان برای رفاعی می‌آمد، از روی دلسوزی بیش از حد او بین خلق و فقرا تقسیم می‌کرد. احمد الرفاعی علما و فقها را تجلیل می‌کرد و به تکریم و احترام آنان امر می‌کرد و می‌گفت: اینها ارکان امت و پیشوایان آن هستند. مقداد الرفاعی از دنیا بریده بود و به دنبال پول نبود، هرچند عواید دارایی او بیش از آن بود. عواید اموال امیران و هر چه از آن به دست می‌آورد در راه خدا برای فقرا و سالکان و مستضعفین خرج می‌کرد. می‌گفت: راه من دین بدون بدعت، عمل بدون تنبلی، نیت بدون فساد، راستگویی بدون دروغ و حالات بدون ریا است. طریقه رفاعی بر این است که به معنای ظاهری قرآن و سنت عمل کند، سپس خود را با ریاضت، ذکر و ورد فراوان را با توجه به دستورات شیخ بخواند. باتوجه به اصل تسلیم و اطاعت از او و اوامرش. و عمل به کتاب و سنت و به تعالیم شیخ، تمسک کند و به آنچه از التزام به سنت، تأیید سلف صالح است و به خرقه پوشی عمل کند. به همراه تحمل مصیبت و کرامت و دوری از نا اهلان. برخی از پیروان الرفاعی اخیراً به انجام اعمال شگفت‌انگیز و عجیب مانند بازی با مار، شیر سواری و ورود به آتش سوزان بدون سوختن و تأثیر از آن و اموری دیگر مشهور شده‌اند. این چیزی است که شیخ الرفاعی با آن همراه نبود و پس از مرگ او به وجود آمد، اگرچه شیخ به مهربانی شدید نسبت به انسان و حیوان مشهور بود و بیش از همه از حیوانات ولگرد و بیمار مراقبت می‌کرد.
اساتید
- الشیخ أحمد الرفاعی.
- الشیخ علی بن أدریس البعقوبی.
- الشیخ الحافظ عزالدین الفاروقی.
- الشیخ أحمد البدوی.
- العارف بالله أبوالحسن الشاذلی.
- الشیخ عبدالله الحراکی الحسینی پسر عمویش.
- الشیخ نجم الدین الأصفهانی شیخ الإمام إبراهیم الدسوقی.
- الشیخ أحمد علوان المالکی.
- الحافظ جلال‌الدین السیوطی.
- الشیخ عقیل المنبجی.
- الشیخ علی الخواص.
وفات
هنگامی که به سن 69 سالگی رسید و به سختی بیمار شد و بیش از یک سال بیمار بود تا اینکه در روز جمعه 22 رمضان سال 590 هجری قمری چشم از جهان فرو بست و زیارتگاهش هنوز از دیدنی‌های شهر مقدادیه است. که شهر نیز به نام مقداد نامگذاری شده است[۲].
پانویس
- ↑ أبی المواهب عبدالوهاب بن أحمد بن علی الأنصاری الشافعی المصری (المعروف بالشعرانی)، الطبقات الكبرى المسماة بلواقح الأنوار فی طبقات الأخیار -الجزء الأول-، دار الكتب العلمیة، بیروت، الطبعة الأولى 1997، صـ: 181
- ↑ المقداد بن محمد الرفاعی