محمد‌علی خالدی: تفاوت میان نسخه‌ها

وی پس از تحصیلات مقدمات حوزوی، جهت ادامۀ تحصیل عازم [[هند]] شد و در سن شانزده سالگی توسط پدرش، شیخ عبدالرحمان خالدی که از نخستین فارغ‌التحصیلان [[الأزهر|دانشگاه الازهر مصر]] بود، همراه با تزکیه‌نامه‌ای برای شیخ الازهر آن زمان ( [[مصطفی مراغی|شیخ محمد مصطفی مراغی]])، جهت تحصیل به این دانشگاه فرستاده شد.  

محمدعلی خالدی پس از اتمام تحصیل در [[الأزهر|دانشگاه الازهر]]، به [[جمهوری اسلامی ایران|ایران]] بازگشت و در مدرسۀ علوم دینی سلطان‌العلماء بندرلنگه، که قبلا مدرسه رحمانیه نام داشت و در زمان پدرش به مدرسه علوم دینی سلطان‌ العلماء مشهور گردید، مشغول تدریس شد و پس از درگذشت پدرش، مدیریت این مدرسۀ دینی را بر عهده گرفت و به تجدید بنای این مدرسه و افزایش ظرفیت آن به صد محصل پرداخت و مدت چهل سال در این مرکز دینی و علمی به تحقیق، پژوهش و تدریس انواع علوم مختلف همت گذارد که حاصل این فعالیت‌های بی‎شائبه و مخلصانه تربیت علمای برجستۀ بسیاری مانند: محمد علی امینی، عبدالکریم محمدی، سید احمد یگانه، سید محمد یوسف وخشوری و سید‌عبد‌الباعث قتالی گردید. وی در سال 1352 ش، کتابخانه بزرگی را در راستای توجه و اهتمام به امور پژوهشی طلاب، بنیان نهاد که امروزه یکی از مهم‌ترین کتابخانه‌های منطقه به‌شمار می‌رود. پس از مسافرت محمدعلی خالدی به امارات متحده در سال 1359 ش، مدیریت آن بعد از یکسال تعطیلی این مدرسه به محمدعلی امینی از شاگردان ارشد وی واگذار گردید، وی در سال 1383 ش، با افتتاح ساختمان جدید این مدرسه در زمینی به وسعت 12000 متر مربع و ایجاد ساختمان‌های بخش‌های اداری، آموزشی، خوابگاهی، رفاهی و مسجد، نام آن را به مجتمع علمی فرهنگی سلطان‌العلماء تغییر داد. این مجتمع، امروزه از مراکز فعال و خوشنام [[اهل سنت و جماعت|اهل‌سنت]] به‌ویژه در مناطق جنوب کشور به‌شمار می‌رود که  علاوه بر دوره‌های مقدماتی و متوسطه که تنها برای برادران دایر بوده، مقطع لیسانس نیز در رشته [[علوم قرآنی]] و تفسیر در دو بخش برادران، از سال 1384 ش، و خواهران، از سال 1385 ش، راه‌اندازی شد و با همکاری دبیرخانه شواری برنامه‌ریزی  علوم دینی اهل‌سنت از سال 1395، سطح یک و دو نیز در آن راه‌اندازی گردید.