علوی المنفرمی: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۴۶ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۵ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
علوی بن محمد | {{جعبه اطلاعات شخصیت | ||
| عنوان = علوی المنفرمی | |||
| تصویر = | |||
| نام = علوی المنفرمی | |||
| نام‌های دیگر = | |||
| سال تولد = 1166 ق | |||
| تاریخ تولد = | |||
| محل تولد = حضرموت، یمن | |||
| سال درگذشت = 1260 ق | |||
| تاریخ درگذشت = | |||
| محل درگذشت = کرالا، هند | |||
| استادان = | |||
| شاگردان = | |||
| دین = اسلام | |||
| مذهب = اهل سنت | |||
| آثار = السیف البتار لمن یوالی الکفار ویتخذونهم من دون الله ورسوله والمؤمنین أنصار | |||
| فعالیت‌ها = {{فهرست جعبه عمودی | تبلیغ اسلام | مبارزه با استعمار انگلیس در هند}} | |||
| وبگاه = | |||
}} | |||
'''علوی بن محمد مولی الدویله''' (1166 - 1260 ه. ق) مبلّغ اسلامی، رهبر معنوی و مبارز علیه استعمار بریتانیا در هند بود. او از افراد سرشناس اسلامی در کرالا به شمار می‌آید؛ زیرا در امر تبلیغ اسلام در میان مردم مالابار تلاش فراوانی داشته است. وی به دلیل سکونت در قصبه منفرم و مرگش در آنجا به «علوی المنفرمی» شهرت داشت. یکی از فرزندان او شاهزاده فضل پاشا، فرماندار منطقه ظفار است. | |||
== نسب == | |||
علوی بن محمد بن سهل بن محمد بن أحمد بن سلیمان بن عمر بن محمد بن سهل بن عبدالرحمن مولى خیلة بن عبدالله بن علوی بن محمد مولى الدویلة بن علی بن علوی الغیور بن الفقیه المقدم محمد بن علی بن محمد صاحب مرباط بن علی خالع قسم بن علوی بن محمد بن علوی بن عبیدالله بن أحمد المهاجر بن عیسى بن محمد النقیب بن علی العریضی بن [[جعفر بن محمد (صادق)|جعفر الصادق]] بن [[محمد بن علی (باقر العلوم)|محمد‌الباقر]] بن علی [[علی بن الحسین (زین العابدین)|زین‌العابدین]] بن [[حسین بن علی (سید الشهدا)|الحسین]] بن امام [[علی بن ابی‌طالب|علی بن أبی‌طالب]]، و علی علیه‌السلام، همسر [[فاطمه بنت محمد (زهرا)|فاطمه]]، دختر [[محمد بن عبدالله (خاتم الانبیا)|محمد]] صلی الله علیه و آله است. | |||
=نسب= | |||
علوی بن محمد بن سهل بن محمد بن | |||
وی سی و یکمین نوه رسول خدا محمد صلی الله علیه و آله و سلم است. | وی سی و یکمین نوه رسول خدا محمد صلی الله علیه و آله و سلم است. | ||
=تولد و تربیت= | == تولد و تربیت == | ||
در بیست و سوم ذوالحجه سال 1166 هجری قمری، در شهرستان [[تریم]] از [[حضرموت]] متولد شد. مادرش فاطمه دختر محمد الجفری بود. پدر و مادرش در جوانی از دنیا رفتند و عمه‌اش او را تربیت کرد و سرپرستی کرد و سپس علوم دینی و زبان عربی را آموخت و قرآن کریم را حفظ کرد. | |||
=مهاجرت به ملابار= | == مهاجرت به ملابار == | ||
دایی او سید شیخ بن محمد الجفری در سال 1159 هجری قمری به منطقه مالابار کرالا در جنوب [[هند]] مهاجرت کرده بود و سپس دایی دیگرش آقای حسن بن محمد الجفری در سال 1168 هجری قمری به آنجا وارد شد<ref> المشهور, عبدالرحمن بن محمد (1404 هـ). "شمس الظهیرة". الجزء الأول. جدة، المملکة العربیة السعودیة: عالم المعرفة. صفحة 308. مؤرشف من الأصل فی 1 ینایر 2020.</ref>. سید علوی نیز خواست که به میلیبار سفر کند و نزد دایی‌هایش برود و در آنجا به تبلیغ دین بپردازد. در سن هفده سالگی تریم را ترک کرد و به سمت مالابار رفت و در ماه مبارک رمضان در سال 1183 هجری قمری به کالیکوت رسید و در آنجا نزد دایی‌اش شیخ الجفری ماند و با دختر عمویش حسن الجفری ازدواج کرد. سپس از کالیکوت به شهر منفرم که خانواده دایی‌اش حسن در آن اقامت داشت، رفت و در آنجا اقامت گزید. | |||
=مقاومت در برابر استعمار= | == مقاومت در برابر استعمار == | ||
مسلمانان | علیرغم عدم وجود حکومت اسلامی در کرالا [[مسلمانان]] آن دیار از زمان گسترش اسلام تا زمانی که اروپایی ها به این کشور وارد شدند، به رهبری علما در آرامش و امنیت زندگی می‌کردند و به دین خود پایبند بوده‌اند و امور دینی خود را نیز اجرا می‌کردند. پس از ورود پرتغالی ها به کرالا در سال 903 ق / 1498 م شرایط زندگی تغییر کرد. دانشمندانی مانند شیخ زین‌الدین مخدوم، قاضی محمد کلیکوتی و دیگران خواهان جهاد علیه استعمار غرب بودند. سپس انگلیسی‌ها آمدند و استعمار خود را تا قرن هجدهم و نوزدهم پس از میلاد ادامه دادند. در آن زمان سید علوی و پسرش فضل علیه استعمار انگلیس به مقاومت پرداختند و فتواهای متعددی علیه [[انگلیس]] و استعمار آنها صادر کردند. او در خطبه‌ها و فتواها و نشریات خود مردم را به مبارزه و مقاومت در برابر انگلیسی ها فرا می‌خواند. کتاب «السیف البتار» او در خط مقدم این مقاومت ادبی در برابر استعمار [[بریتانیا]] در کرالا قرار داد. | ||
=تالیفات= | == تالیفات == | ||
کتاب | کتاب «السیف البتار لمن یوالی الکفار ویتخذونهم من دون الله ورسوله والمؤمنین أنصار» مجموعه‌ای از فتاوای او در پاسخ به هشت سؤال مختلف است که او و دوستانش برای آماده سازی مسلمانان و تحریک آنان به جهاد و مقاومت در برابر انگلیسی ها آن را به مساجد ارسال می‌کردند. این کتاب شامل اقوالی درباره موضع مسلمان نسبت به کافری که با نیات استعماری وارد کشور مسلمان می‌شود و می‌خواهد کنترل مسلمانان و تسلط بر آنها را به دست گیرد. | ||
=وفات= | == وفات == | ||
وی در شب یکشنبه هفتم محرم الحرام سال 1260 هجری قمری در نود و چهار سالگی درگذشت و در | وی در شب یکشنبه هفتم محرم الحرام سال 1260 هجری قمری در نود و چهار سالگی درگذشت و در بارگاه دایی‌اش سید حسن الجفری در منفرم منطقه ملابار به خاک سپرده شد و گنبد بلندی بر روی آن ساخته شد. امروزه زیارتگاه او یکی از معروف‌ترین زیارتگاه‌های مذهبی کرالا است <ref>"الصوفیة فی مالابرم". مدونة kckooriyad. مؤرشف من الأصل فی 10 یونیو 2019.</ref>. | ||
= | == منابع == | ||
ی. ک. , مجیب. مقاومة کُتّاب کیرالا باللغة العربیة ضد الاستعمار الغربی (PDF). نیودلهی، الهند: الجامعة الملیة الإسلامیة. صفحة 159. مؤرشف من الأصل (PDF) فی 27 دیسمبر 2016. | |||
=پانویس= | == پانویس == | ||
{{پانویس}} | |||
[[رده: | [[رده:شخصیت‌ها]] | ||
[[رده:شخصیت‌های سیاسی]] | |||
[[رده:هند]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۱۴ اوت ۲۰۲۴، ساعت ۱۹:۱۵
| علوی المنفرمی | |
|---|---|
| نام کامل | علوی المنفرمی |
| اطلاعات شخصی | |
| سال تولد | 1166 ق، ۱۱۳۱ ش، ۱۷۵۳ م |
| محل تولد | حضرموت، یمن |
| سال درگذشت | 1260 ق، ۱۲۲۲ ش، ۱۸۴۴ م |
| محل درگذشت | کرالا، هند |
| دین | اسلام، اهل سنت |
| آثار | السیف البتار لمن یوالی الکفار ویتخذونهم من دون الله ورسوله والمؤمنین أنصار |
| فعالیت‌ها |
|
علوی بن محمد مولی الدویله (1166 - 1260 ه. ق) مبلّغ اسلامی، رهبر معنوی و مبارز علیه استعمار بریتانیا در هند بود. او از افراد سرشناس اسلامی در کرالا به شمار می‌آید؛ زیرا در امر تبلیغ اسلام در میان مردم مالابار تلاش فراوانی داشته است. وی به دلیل سکونت در قصبه منفرم و مرگش در آنجا به «علوی المنفرمی» شهرت داشت. یکی از فرزندان او شاهزاده فضل پاشا، فرماندار منطقه ظفار است.
نسب
علوی بن محمد بن سهل بن محمد بن أحمد بن سلیمان بن عمر بن محمد بن سهل بن عبدالرحمن مولى خیلة بن عبدالله بن علوی بن محمد مولى الدویلة بن علی بن علوی الغیور بن الفقیه المقدم محمد بن علی بن محمد صاحب مرباط بن علی خالع قسم بن علوی بن محمد بن علوی بن عبیدالله بن أحمد المهاجر بن عیسى بن محمد النقیب بن علی العریضی بن جعفر الصادق بن محمد‌الباقر بن علی زین‌العابدین بن الحسین بن امام علی بن أبی‌طالب، و علی علیه‌السلام، همسر فاطمه، دختر محمد صلی الله علیه و آله است.
وی سی و یکمین نوه رسول خدا محمد صلی الله علیه و آله و سلم است.
تولد و تربیت
در بیست و سوم ذوالحجه سال 1166 هجری قمری، در شهرستان تریم از حضرموت متولد شد. مادرش فاطمه دختر محمد الجفری بود. پدر و مادرش در جوانی از دنیا رفتند و عمه‌اش او را تربیت کرد و سرپرستی کرد و سپس علوم دینی و زبان عربی را آموخت و قرآن کریم را حفظ کرد.
مهاجرت به ملابار
دایی او سید شیخ بن محمد الجفری در سال 1159 هجری قمری به منطقه مالابار کرالا در جنوب هند مهاجرت کرده بود و سپس دایی دیگرش آقای حسن بن محمد الجفری در سال 1168 هجری قمری به آنجا وارد شد[۱]. سید علوی نیز خواست که به میلیبار سفر کند و نزد دایی‌هایش برود و در آنجا به تبلیغ دین بپردازد. در سن هفده سالگی تریم را ترک کرد و به سمت مالابار رفت و در ماه مبارک رمضان در سال 1183 هجری قمری به کالیکوت رسید و در آنجا نزد دایی‌اش شیخ الجفری ماند و با دختر عمویش حسن الجفری ازدواج کرد. سپس از کالیکوت به شهر منفرم که خانواده دایی‌اش حسن در آن اقامت داشت، رفت و در آنجا اقامت گزید.
مقاومت در برابر استعمار
علیرغم عدم وجود حکومت اسلامی در کرالا مسلمانان آن دیار از زمان گسترش اسلام تا زمانی که اروپایی ها به این کشور وارد شدند، به رهبری علما در آرامش و امنیت زندگی می‌کردند و به دین خود پایبند بوده‌اند و امور دینی خود را نیز اجرا می‌کردند. پس از ورود پرتغالی ها به کرالا در سال 903 ق / 1498 م شرایط زندگی تغییر کرد. دانشمندانی مانند شیخ زین‌الدین مخدوم، قاضی محمد کلیکوتی و دیگران خواهان جهاد علیه استعمار غرب بودند. سپس انگلیسی‌ها آمدند و استعمار خود را تا قرن هجدهم و نوزدهم پس از میلاد ادامه دادند. در آن زمان سید علوی و پسرش فضل علیه استعمار انگلیس به مقاومت پرداختند و فتواهای متعددی علیه انگلیس و استعمار آنها صادر کردند. او در خطبه‌ها و فتواها و نشریات خود مردم را به مبارزه و مقاومت در برابر انگلیسی ها فرا می‌خواند. کتاب «السیف البتار» او در خط مقدم این مقاومت ادبی در برابر استعمار بریتانیا در کرالا قرار داد.
تالیفات
کتاب «السیف البتار لمن یوالی الکفار ویتخذونهم من دون الله ورسوله والمؤمنین أنصار» مجموعه‌ای از فتاوای او در پاسخ به هشت سؤال مختلف است که او و دوستانش برای آماده سازی مسلمانان و تحریک آنان به جهاد و مقاومت در برابر انگلیسی ها آن را به مساجد ارسال می‌کردند. این کتاب شامل اقوالی درباره موضع مسلمان نسبت به کافری که با نیات استعماری وارد کشور مسلمان می‌شود و می‌خواهد کنترل مسلمانان و تسلط بر آنها را به دست گیرد.
وفات
وی در شب یکشنبه هفتم محرم الحرام سال 1260 هجری قمری در نود و چهار سالگی درگذشت و در بارگاه دایی‌اش سید حسن الجفری در منفرم منطقه ملابار به خاک سپرده شد و گنبد بلندی بر روی آن ساخته شد. امروزه زیارتگاه او یکی از معروف‌ترین زیارتگاه‌های مذهبی کرالا است [۲].
منابع
ی. ک. , مجیب. مقاومة کُتّاب کیرالا باللغة العربیة ضد الاستعمار الغربی (PDF). نیودلهی، الهند: الجامعة الملیة الإسلامیة. صفحة 159. مؤرشف من الأصل (PDF) فی 27 دیسمبر 2016.