۸۷٬۱۷۲
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
(←پانویس) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲۰: | خط ۲۰: | ||
'''سید محمدهادی حسینی میلانی''' (۱۳۱۳-۱۳۹۵ق)، از مراجع تقلید شیعه در قرن چهاردهم قمری است. | '''سید محمدهادی حسینی میلانی''' (۱۳۱۳-۱۳۹۵ق)، از مراجع تقلید شیعه در قرن چهاردهم قمری است. | ||
آیت‌الله میلانی بیشتر عمر خود را در [[عراق]] گذارند و در آنجا از درس علمایی چون [[شریعت اصفهانی|شیخ الشریعه اصفهانی]]، [[ضیاءالدین علی بن ملا محمد عراقی|آقا ضیا عراقی]] و [[محمد حسین نائینی]] بهره برد. وی از سال ۱۳۳۲ش در مشهد ساکن شد. سید علی خامنه‌ای رهبر جمهوری اسلامی ایران مدتی نزد وی شاگردی کرد. | آیت‌الله میلانی بیشتر عمر خود را در [[عراق]] گذارند و در آنجا از درس علمایی چون [[شریعت اصفهانی|شیخ الشریعه اصفهانی]]، [[ضیاءالدین علی بن ملا محمد عراقی|آقا ضیا عراقی]] و [[محمد حسین نائینی]] بهره برد. وی از سال ۱۳۳۲ش در مشهد ساکن شد. [[سید علی حسینی خامنه‌ای|سید علی خامنه‌ای]] رهبر جمهوری اسلامی ایران مدتی نزد وی شاگردی کرد. | ||
از میلانی آثاری از جمله محاضرات فی الفقه الامامیه و قادتنا کیف نعرفهم بر جای مانده است. | از میلانی آثاری از جمله محاضرات فی الفقه الامامیه و قادتنا کیف نعرفهم بر جای مانده است. | ||
| خط ۲۷: | خط ۲۷: | ||
== زندگی‌نامه == | == زندگی‌نامه == | ||
سید محمد هادی میلانی، در ۷ محرم ۱۳۱۳ق در [[نجف]] زاده شد. نسبش به علی بن حسین( | سید محمد هادی میلانی، در ۷ محرم ۱۳۱۳ق در [[نجف]] زاده شد. نسبش به علی بن حسین (علیه‌السّلام) می‌رسد. پدرش سید جعفر حسینی از شاگردان محمدحسن مامقانی به شمار می‌رفت. سید محمدهادی در کودکی پدرش را از دست داد<ref>گنجینه دانشمندان، ج۷، ص۹۹</ref>. مادرش، دختر محمدحسن مامقانی و همسرش، دختر [[عبدالله مامقانی]] (دایی سید محمد هادی) صاحب [[تنقیح المقال (کتاب)|تنقیح المقال]] بود<ref>همان، ص۹۹</ref>. | ||
میلانی تحصیلاتش را در نجف آغاز کرد، و در همانجا به تدرس مشغول شد. او بارها به [[ایران]] سفر کرد و در ۱۳۳۲ش که جهت زیارت قبر امام رضا( | میلانی تحصیلاتش را در نجف آغاز کرد، و در همانجا به تدرس مشغول شد. او بارها به [[ایران]] سفر کرد و در ۱۳۳۲ش که جهت زیارت قبر امام رضا (علیه‌السّلام) به مشهد رفت، به درخواست مردم و برخی از علمای آن روز خراسان، در آنجا ماندگار شد و به تدریس خارج فقه و اصول پرداخت. وی در ۲۹ رجب ۱۳۹۵ق برابر با ۱۷ مرداد ۱۳۵۴ش در ۸۲ سالگی در مشهد درگذشت و در حرم امام رضا (علیه‌السّلام) به خاک سپرده شد<ref>همان، ص۱۰۳</ref>. | ||
== استادان == | == استادان == | ||
| خط ۴۴: | خط ۴۴: | ||
میرزا علی ایروانی | میرزا علی ایروانی | ||
میرزا ابراهیم همدانی | میرزا ابراهیم همدانی | ||
ملا محسن تبریزی<ref>همان، ص۱۰۱</ref> | ملا محسن تبریزی<ref>همان، ص۱۰۱</ref>. | ||
== مشایخ اجازه == | == مشایخ اجازه == | ||
| خط ۵۰: | خط ۵۰: | ||
[[سید عبدالحسین شرف الدین|عبدالحسین شرف الدین]] | [[سید عبدالحسین شرف الدین|عبدالحسین شرف الدین]] | ||
[[شیخ عباس قمی]] | [[شیخ عباس قمی]] | ||
آقا بزرگ طهرانی<ref>همان، ص۱۰۱</ref> | آقا بزرگ طهرانی<ref>همان، ص۱۰۱</ref>. | ||
== شاگردان == | == شاگردان == | ||
| خط ۷۲: | خط ۷۲: | ||
مدرسه حقانی؛ میلانی از همان ابتدا از این مدرسه حمایت مالی و معنوی کرد که تا ۱۳۵۷ش ادامه داشت<ref>حسین حقانی، «پایگاه‌های جهاد و اجتهاد: مدرسه حقانی» (مصاحبه)، حوزه، سال ۹،ش ۴ (مهر و آبان ۱۳۷۱)</ref>. | مدرسه حقانی؛ میلانی از همان ابتدا از این مدرسه حمایت مالی و معنوی کرد که تا ۱۳۵۷ش ادامه داشت<ref>حسین حقانی، «پایگاه‌های جهاد و اجتهاد: مدرسه حقانی» (مصاحبه)، حوزه، سال ۹،ش ۴ (مهر و آبان ۱۳۷۱)</ref>. | ||
مدرسه امام صادق( | مدرسه امام صادق (علیه‌السّلام)؛ این مدرسه در کنار مسجد شاه مشهد و نزدیک مدرسه سلیمان خان تأسیس شد<ref>شریف رازی، گنجینه دانشمندان، ج۷، ص۱۰۴</ref>. | ||
مدرسه دیگری نیز در مشهد تأسیس کرد که دارای ۵۰۰ محصل بود. بعدها این مدرسه خراب شد و جزء فلکه آستانه گردید<ref>همان، ص۱۰۴</ref>. | مدرسه دیگری نیز در مشهد تأسیس کرد که دارای ۵۰۰ محصل بود. بعدها این مدرسه خراب شد و جزء فلکه آستانه گردید<ref>همان، ص۱۰۴</ref>. | ||
مدرسه‌ای نیز برای دروس مقدماتی و متوسطه تاسیس کرد که مختص آموزش خط، انشا، املا و اندکی ریاضیات و صرف و نحو و [[منطق]] بود و آموزش در آن شش سال طول می‌کشید. در ادامه آن شاگردان به مدرسه متون عالی می‌رفتند. در این مدرسه طلاب تحت تعلیم و نظارت استادان به آموختن متون عالی فقه و اصول و کلام می‌پرداختند و در کنار این دروس، دروس جنبی تفسیر، [[حدیث]]، [[ | مدرسه‌ای نیز برای دروس مقدماتی و متوسطه تاسیس کرد که مختص آموزش خط، انشا، املا و اندکی ریاضیات و صرف و نحو و [[منطق]] بود و آموزش در آن شش سال طول می‌کشید. در ادامه آن شاگردان به مدرسه متون عالی می‌رفتند. در این مدرسه طلاب تحت تعلیم و نظارت استادان به آموختن متون عالی فقه و اصول و کلام می‌پرداختند و در کنار این دروس، دروس جنبی تفسیر، [[حدیث]]، [[نهج البلاغه (کتاب)|نهج‌البلاغه]]، [[صحیفه سجادیه (کتاب)|صحیفه سجادیه]] و تاریخ ادیان گنجانده شده بود. این دوره هم پنج سال طول می‌کشید<ref>حسینی میلانی، ج۱، ص۱۵۵؛ پسندیده، ج۱، ص۲۹۸ـ۲۹۹</ref>. طلاب، این مرحله را در چهارده دوره آموزشی می‌گذراندند و پاره‌ای از دروس اصلی خود یعنی زبان عربی و فقه و اصول را نیز براساس کتاب‌های تازه تألیفی که خواندن آنها قبلا در حوزه مشهد مرسوم نبود، مثل کتاب‌های عربی آسان و اصول الفقه مظفر، فرا می‌گرفتند. اولین مدرسه که خاص این مرحله بود تحت عنوان مدرسه آیت‌الله میلانی در ۱۳۴۵ش تأسیس شد<ref>پسندیده، ج۱، ص۲۹۶</ref>. | ||
طلاب پس از گذراندن دوره‌های آموزشی برای مراحل بالاتر تحصیل مخیّر بودند که به طور تخصصی به فقه و اصول بپردازند یا به تحصیل در دیگر علوم اسلامی و نیز زبان خارجی، که تخصص در آنها برای یک مبلّغ اسلامی ضرورت دارد، مشغول شوند<ref>حسینی میلانی، ج۱، ص۱۵۵ـ۱۵۶</ref>. برای این مرحله دو مدرسه در نظر گرفته شده بود. | طلاب پس از گذراندن دوره‌های آموزشی برای مراحل بالاتر تحصیل مخیّر بودند که به طور تخصصی به فقه و اصول بپردازند یا به تحصیل در دیگر علوم اسلامی و نیز زبان خارجی، که تخصص در آنها برای یک مبلّغ اسلامی ضرورت دارد، مشغول شوند<ref>حسینی میلانی، ج۱، ص۱۵۵ـ۱۵۶</ref>. برای این مرحله دو مدرسه در نظر گرفته شده بود. | ||
در برنامه درسی این مدارس موادی گنجانده شده بود که پیش از آن دست‌کم در حوزه مشهد سابقه نداشت. به نظر می‌رسد مدارس تأسیس شده زیر نظر | در برنامه درسی این مدارس موادی گنجانده شده بود که پیش از آن دست‌کم در حوزه مشهد سابقه نداشت. به نظر می‌رسد مدارس تأسیس شده زیر نظر آیت‌اللّه میلانی اولین مدارس حوزوی مشهد بودند که در آنها به طور رسمی امتحان برگزار گردید، هرچند این کار در سنّت حوزوی چندان شناخته شده نبود. | ||
میلانی همچنین به امر تبلیغ دینی اهمیت زیادی می‌داد، ازاین رو شمار فراوانی از روحانیان به همین منظور تحت اشراف وی ساماندهی و در اوقات مشخصی به نقاط مختلف [[ایران]] اعزام می‌شدند و بدون تبلیغات ظاهری در جهت تقویت بنیه دینی مردم شهرها و روستاها و آگاه کردن آنان از تبلیغات ضد دینی و ضد اسلامی فعالیت می‌کردند<ref>ر. ک: صالحی، مشهد، ص۱۰۴، ۱۰۸ـ۱۰۹</ref>. | میلانی همچنین به امر تبلیغ دینی اهمیت زیادی می‌داد، ازاین رو شمار فراوانی از روحانیان به همین منظور تحت اشراف وی ساماندهی و در اوقات مشخصی به نقاط مختلف [[ایران]] اعزام می‌شدند و بدون تبلیغات ظاهری در جهت تقویت بنیه دینی مردم شهرها و روستاها و آگاه کردن آنان از تبلیغات ضد دینی و ضد اسلامی فعالیت می‌کردند<ref>ر. ک: صالحی، مشهد، ص۱۰۴، ۱۰۸ـ۱۰۹</ref>. | ||
از دیگر اقدامات | از دیگر اقدامات آیت‌اللّه میلانی پشتیبانی از مؤسسات و تشکل‌های دینی غیر حوزوی مروّج معارف اسلامی، همچون کانون نشر حقایق اسلامی، بود. این کانون را محمدتقی شریعتی با همکاری تنی چند از روحانیان مشهد تأسیس کرد. کانون نشر حقایق اسلامی در ترویج تفکر نواندیشانه اسلامی و به ویژه پاسخگویی به شبهات جریان‌های ضددینی در بین جوانان و تحصیل کرده‌های دانشگاهی مشهد، در دهه‌های ۱۳۲۰ تا ۱۳۵۰ش، سهم عمده داشت<ref>ر. ک: وحدتی، ص۸۰۹</ref>. | ||
== فعالیت سیاسی == | == فعالیت سیاسی == | ||
| خط ۱۲۵: | خط ۱۲۵: | ||
== سفرهای خارجی == | == سفرهای خارجی == | ||
میلانی در ۱۳۷۰ق به [[حج]] مشرف شد، در ۱۳۵۹ق به [[سوریه]] و [[لبنان]] سفر کرد و در این سفر با [[سید عبدالحسین شرف الدین|سید عبدالحسین | میلانی در ۱۳۷۰ق به [[حج]] مشرف شد، در ۱۳۵۹ق به [[سوریه]] و [[لبنان]] سفر کرد و در این سفر با [[سید عبدالحسین شرف الدین|سید عبدالحسین شرف‌الدین]]، [[سید محسن امین]]، [[شیخ حبیب آل ابراهیم]]، [[میرزا حسن لواسانی]] و [[شیخ محمدتقی صادق]] در شهرهای صور، دمشق، بعلبک، غازیه و نبطیه ملاقات کرد. او شش سفر به ایران داشت. در سفر ششم در [[روز عرفه]] به زیارت حرم امام رضا آمد. وی دراین سفر به خانه علی اکبر نوغانی وارد شد و به درخواست علما و مردم خراسان، در مشهد ساکن شد<ref>همان، ص103</ref>. | ||
== پانویس == | == پانویس == | ||
| خط ۱۳۴: | خط ۱۳۴: | ||
[[رده:عالمان]] | [[رده:عالمان]] | ||
[[رده:عالمان شیعه]] | [[رده:عالمان شیعه]] | ||
[[رده:مراجع تقلید]] | [[رده:مراجع تقلید]] | ||
[[رده:ایران]] | |||