شریکیه (پیروان شریک بن شیخ المهری): تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی‌وحدت
جز (جایگزینی متن - 'مى‏ گفت' به 'مى‏‌گفت')
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۲۲ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۵ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
'''شریکیه''' پيروان شريك بن شيخ المهرى منسوب به طايفه مهرة بن حيدان از قبيله قضاعه قحطانى است كه در [[يمن]] اقامت داشتند.
{{جعبه اطلاعات فرق و مذاهب
| عنوان =شریکیه (پیروان شریک بن شیخ المهری)
| تصویر =
| توضیح تصویر =
| نام =شریکیه (پیروان شریک بن شیخ المهری)
| نام رایج =
| تاریخ شکل گیری =
| قرن شکل گیری =
| مبدأ شکل گیری = یمن
| موسس = شریک بن شیخ المهری
| عقیده =
}}
'''شریکیه''' از پیروان شخصی به نام شریک بن شیخ المهری منسوب به طایفه مهرة بن حیدان از قبیلۀ قضاعه قحطانی است که در [[یمن]] اقامت داشتند.


==تاریخچه==
== تاریخچه ==
در تاريخ بخارا در باره آغاز نهضت شريك چنين آمده است كه او مردى مبارز بود و [[مذهب شیعه|مذهب شيعى]] داشت و مردم را به تشيع مى‏خواند.
در تاریخ بخارا درباره آغاز نهضت شریک چنین آمده است که او مردی مبارز بود و [[مذهب شیعه|مذهب شیعی]] داشت و مردم را به تشیع می‏‌خواند.
گرديزى مى ‏نويسد: شريك در فرغانه ساکن بود و چون زياد بن صالح به جيحون رسيد، بخاراخداة در پناه او قرار گرفت و همراه با وی به جنگ شريك رفت.
گردیزی می‌‏نویسد: شریک در فرغانه ساکن بود و چون زیاد‌بن‌صالح به جیحون رسید، بخاراخداة در پناه او قرار گرفت و همراه با وی به جنگ شریک رفت.


==مخالفت با عباسیان==
== مخالفت با عباسیان ==
شريك مخالف عباسيان بود و از خون ریزی های ابو  مسلم بیزار بوده و می گفت ما هرگز خاندان رسول (ص) را پيروى نكرديم تا شاهد اين خون ريزي ها و بيدادگري ها باشیم.
شریک، مخالف [[عباسیان]] بود و از خون‌ریزی‌های [[ابومسلم خراسانی|ابومسلم]] بیزار بوده و می‌گفت ما هرگز خاندان رسول (صلّی‌الله علیه وآله) را پیروی نکردیم تا شاهد این خون‌ریزی‌ها و بیدادگری‌ها باشیم.


==مقابله با ابومسلم==
== مقابله با ابومسلم ==
ابومسلم هر گونه مخالفتی را كه عليه خلافت بنى عباس مى ‏شد،  اگر چه از طرف شيعيان علوى بود، درهم مى ‏شكست.
ابومسلم هر گونه مخالفتی را که علیه خلافت بنی‌عباس می‌شد، اگر‌چه از طرف شیعیان علوی بود درهم می‌شکست.
شريك مى‏‌گفت: ما از رنج مروانيان اكنون خلاص يافتيم پس معنا ندارد که زیر بار رنج آل عباس برویم. به همین دلیل وی با ابومسلم ميانه خوبى نداشت و به اهل بخارا مى ‏گفت که ابومسلم مسلمانان را به ناحق مى‏ كشد و در كشتن بى ‏گناهان اسراف مى‏كند.
شریک می‏‌گفت: ما از رنج مروانیان اکنون خلاص شدیم پس معنا ندارد که زیر بار رنج آل‌عباس برویم. به همین دلیل وی با ابومسلم میانه خوبی نداشت و به اهل بخارا می‌‏گفت که ابومسلم مسلمانان را به ناحق می‌کشد و در کشتن بی‌گناهان اسراف می‏‌کند.
دعوت شريك با استقبال مردم روبرو شد و سى هزار تن به او پيوستند. به همین دلیل او را شريك بن شيخ و صاحب الدعوه نیز مى‏‌گفتند.
دعوت شریک با استقبال مردم روبرو شد و سی هزار تن به او پیوستند. به همین دلیل او را شریک بن شیخ و صاحب الدعوة نیز می‏‌گفتند.
ابومسلم زياد بن صالح خزاعى را با ده هزار مرد به بخارا فرستاد و لشکر شریک را شکست داد و خود شريك نیز پس از چند جنگ كشته شد.
ابومسلم زیاد‌بن‌صالح خزاعی را با ده هزار مرد به بخارا فرستاد و لشکر شریک را شکست داد و خود شریک نیز پس از چند جنگ کشته شد.


==نتیجه==
== نتیجه ==
از نتیجه اخبار مربوط به شريك چنين بر مى ‏آيد كه وى از پيروان شيعه علوى بود و با ابومسلم كه طرفدار عباسيان بوده مخالفت مى‏ كرده است. <ref>مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 255 با ویرایش و نیز جابجایی و اصلاح گسترده عبارات</ref> <ref>تاريخ بخارا، ص 86- 89.</ref> <ref>تركستان ‏نامه، ص 429.</ref> <ref>تاريخ قرون نخستين اسلام، تأليف اشپولر، ترجمه دكتر جواد فلاطورى، ص 78</ref> <ref>مقدسی مطهر بن طاهر، البدء و التاريخ، به اهتمام و با ترجمه فرانسوى كلمان هوار، طبع پاريس، 1919- 1899 میلادی، ج 6، ص 74.</ref> <ref>گردیزی ابو سعید عبدالحی، زين الاخبار، به سعى و اهتمام محمد ناظم، برلين سال 1928 میلادی، تهران سال 1327 هجری شمسی، قسمت تاريخ ساسانيان تا صفاريان به اهتمام سعيد نفيسى، طهران سال 1333 هجری شمسی، ص 121</ref>.
از نتیجه اخبار مربوط به شریک چنین بر‌می‌آید که وی از پیروان شیعۀ علوی بود و با [[ابومسلم خراسانی|ابومسلم]] که طرفدار عباسیان بوده مخالفت می‏‌کرده است<ref>مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 255 با ویرایش و نیز جابجایی و اصلاح گسترده عبارات</ref> <ref>تاريخ بخارا، ص 86- 89.</ref> <ref>ترکستان ‏نامه، ص 429.</ref> <ref>تاريخ قرون نخستين اسلام، تأليف اشپولر، ترجمه دکتر جواد فلاطوری، ص 78</ref> <ref>مقدسی مطهر بن طاهر، البدء و التاريخ، به اهتمام و با ترجمه فرانسوی کلمان هوار، طبع پاريس، 1919- 1899 میلادی، ج 6، ص 74.</ref> <ref>گردیزی ابو سعید عبدالحی، زين الاخبار، به سعی و اهتمام محمد ناظم، برلين سال 1928 میلادی، تهران سال 1327 هجری شمسی، قسمت تاريخ ساسانيان تا صفاريان به اهتمام سعيد نفيسی، طهران سال 1333 هجری شمسی، ص 121</ref>.


== پانویس ==
== پانویس ==
{{پانویس}}


[[رده: کلام ]]
{{فرق و مذاهب}}
[[رده: فرق و مذاهب کلامی ]]
 
[[رده:فرق و مذاهب]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۸ اکتبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۶:۱۰

شریکیه (پیروان شریک بن شیخ المهری)
نامشریکیه (پیروان شریک بن شیخ المهری)
موسسشریک بن شیخ المهری

شریکیه از پیروان شخصی به نام شریک بن شیخ المهری منسوب به طایفه مهرة بن حیدان از قبیلۀ قضاعه قحطانی است که در یمن اقامت داشتند.

تاریخچه

در تاریخ بخارا درباره آغاز نهضت شریک چنین آمده است که او مردی مبارز بود و مذهب شیعی داشت و مردم را به تشیع می‏‌خواند. گردیزی می‌‏نویسد: شریک در فرغانه ساکن بود و چون زیاد‌بن‌صالح به جیحون رسید، بخاراخداة در پناه او قرار گرفت و همراه با وی به جنگ شریک رفت.

مخالفت با عباسیان

شریک، مخالف عباسیان بود و از خون‌ریزی‌های ابومسلم بیزار بوده و می‌گفت ما هرگز خاندان رسول (صلّی‌الله علیه وآله) را پیروی نکردیم تا شاهد این خون‌ریزی‌ها و بیدادگری‌ها باشیم.

مقابله با ابومسلم

ابومسلم هر گونه مخالفتی را که علیه خلافت بنی‌عباس می‌شد، اگر‌چه از طرف شیعیان علوی بود درهم می‌شکست. شریک می‏‌گفت: ما از رنج مروانیان اکنون خلاص شدیم پس معنا ندارد که زیر بار رنج آل‌عباس برویم. به همین دلیل وی با ابومسلم میانه خوبی نداشت و به اهل بخارا می‌‏گفت که ابومسلم مسلمانان را به ناحق می‌کشد و در کشتن بی‌گناهان اسراف می‏‌کند. دعوت شریک با استقبال مردم روبرو شد و سی هزار تن به او پیوستند. به همین دلیل او را شریک بن شیخ و صاحب الدعوة نیز می‏‌گفتند. ابومسلم زیاد‌بن‌صالح خزاعی را با ده هزار مرد به بخارا فرستاد و لشکر شریک را شکست داد و خود شریک نیز پس از چند جنگ کشته شد.

نتیجه

از نتیجه اخبار مربوط به شریک چنین بر‌می‌آید که وی از پیروان شیعۀ علوی بود و با ابومسلم که طرفدار عباسیان بوده مخالفت می‏‌کرده است[۱] [۲] [۳] [۴] [۵] [۶].

پانویس

  1. مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 255 با ویرایش و نیز جابجایی و اصلاح گسترده عبارات
  2. تاريخ بخارا، ص 86- 89.
  3. ترکستان ‏نامه، ص 429.
  4. تاريخ قرون نخستين اسلام، تأليف اشپولر، ترجمه دکتر جواد فلاطوری، ص 78
  5. مقدسی مطهر بن طاهر، البدء و التاريخ، به اهتمام و با ترجمه فرانسوی کلمان هوار، طبع پاريس، 1919- 1899 میلادی، ج 6، ص 74.
  6. گردیزی ابو سعید عبدالحی، زين الاخبار، به سعی و اهتمام محمد ناظم، برلين سال 1928 میلادی، تهران سال 1327 هجری شمسی، قسمت تاريخ ساسانيان تا صفاريان به اهتمام سعيد نفيسی، طهران سال 1333 هجری شمسی، ص 121