عبدالکریم بی آزار شیرازی: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی‌وحدت
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۳ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد)
خط ۱۸: خط ۱۸:
| وبگاه =  
| وبگاه =  
}}
}}
'''دکتر عبدالکریم بی‌آزار شیرازی''' اولین رئیس [[دانشگاه مذاهب اسلامی]] و از چهره‌های تاثیر‌گذار در [[جهان اسلام]] است که عمر خود را صرف [[وحدت اسلامی|وحدت جهان اسلام]] کرده است. سابقۀ فعالیت‌های علمی ایشان به قبل از [[انقلاب اسلامی]] برمی‌گردد، کتاب '''«قرآن و طبیعت»''' دکتر بی آزار شیرازی که یک جلدش با نام '''«گذشته و آینده جهان»''' پر فروش‌ترین کتاب در [[ایران]] قبل از انقلاب بود.
'''عبدالکریم بی‌آزار شیرازی''' اولین رئیس [[دانشگاه مذاهب اسلامی]] و از چهره‌های تاثیر‌گذار در [[جهان اسلام]] است که عمر خود را صرف [[وحدت اسلامی|وحدت جهان اسلام]] کرده است. سابقۀ فعالیت‌های علمی ایشان به قبل از [[انقلاب اسلامی]] برمی‌گردد، کتاب '''«قرآن و طبیعت»''' دکتر بی آزار شیرازی که یک جلدش با نام '''«گذشته و آینده جهان»''' پر فروش‌ترین کتاب در [[ایران]] قبل از انقلاب بود.
 
== زندگی‌نامه ==
== زندگی‌نامه ==
ایشان مقدمات علوم حوزوی را در حوزۀ علمیه شیراز طى کرد و سطوح عالى و دروس خارج را در [[قم]] و [[نجف اشرف]] از محضر علماى بزرگ، از جمله [[سید روح الله موسوی خمینی|امام خمینی]] استفاده نمود و تمامى بحث‌هاى مسائل مستحدثه ایشان را به رشته تحریر درآورد. در سال ۱۳۵۳ ش، به دریافت گواهى افتا و [[اجتهاد]] از وزارت علوم و آموزش عالی نائل آمد و در سال ۱۳۵۴ ش، رهسپار [[دانشگاه مک گیل]] [[کانادا]] شد و در [[انستیتو مطالعات اسلامى]] به تحصیلات دانشگاهى پرداخت و موفق به اخذ درجۀ «تاریخ و تمدن اسلامى» گردید. از سال ۱۳۶۱ ش، به تدریس در دانشگاه‌هاى [[ایران]] پرداخت و از سال ۱۳۶۲ ش، به عضویت فرهنگى [[دانشگاه الزهراء]] درآمد و از سال ۱۳۶۵ ش، به معاونت پژوهشى آن دانشگاه منصوب شد و از سال ۱۳۶۷ ش، ریاست دانشکده الهیات و ادبیات را به عهده داشت. در سال ۱۳۷۱ ش، موفق به اخذ درجۀ استادیارى در [[فقه]] و حقوق گردید و در سال ۱۳۷۲ ش، موفق به اخذ درجه دکترى در [[علوم قرآن]] و [[حدیث]] شد و در سال ۱۳۸۰ ش، به مرتبه دانشیارى ارتقا یافت. از سال ۱۳۴۸ ش، با [[دارالتقریب]] در [[قاهره]] و دبیرکل آن همکارى داشته و دارالتقریب، وى را براى ترجمه مقالات رجال تقریب در مجله «[[رسالة الاسلام (مجله)|رسالة الاسلام]]» برگزید. از آغاز تأسیس [[مجمع جهانی تقریب مذاهب اسلامی|مجمع جهانى تقریب]]، به عضویت شورای‌عالى این مجمع درآمد و یک سال معاونت امور بین الملل این مجمع را نیز به عهده داشت و بعد از مدتی و در ابتدای تأسیس [[دانشگاه مذاهب اسلامی]] ریاست این دانشگاه را نیز برعهده داشت.
دکتر عبدالکریم بی‌آزار شیرازی مقدمات علوم حوزوی را در حوزۀ علمیه شیراز طى کرد و سطوح عالى و دروس خارج را در [[قم]] و [[نجف اشرف]] از محضر علماى بزرگ، از جمله [[سید روح الله موسوی خمینی|امام خمینی]] استفاده نمود و تمامى بحث‌هاى مسائل مستحدثه ایشان را به رشته تحریر درآورد. در سال ۱۳۵۳ ش، به دریافت گواهى افتا و [[اجتهاد]] از وزارت علوم و آموزش عالی نائل آمد و در سال ۱۳۵۴ ش، رهسپار [[دانشگاه مک گیل]] [[کانادا]] شد و در [[انستیتو مطالعات اسلامى]] به تحصیلات دانشگاهى پرداخت و موفق به اخذ درجۀ «تاریخ و تمدن اسلامى» گردید. از سال ۱۳۶۱ ش، به تدریس در دانشگاه‌هاى [[ایران]] پرداخت و از سال ۱۳۶۲ ش، به عضویت فرهنگى [[دانشگاه الزهراء]] درآمد و از سال ۱۳۶۵ ش، به معاونت پژوهشى آن دانشگاه منصوب شد و از سال ۱۳۶۷ ش، ریاست دانشکده الهیات و ادبیات را به عهده داشت. در سال ۱۳۷۱ ش، موفق به اخذ درجۀ استادیارى در [[فقه]] و حقوق گردید و در سال ۱۳۷۲ ش، موفق به اخذ درجه دکترى در [[علوم قرآن]] و [[حدیث]] شد و در سال ۱۳۸۰ ش، به مرتبه دانشیارى ارتقا یافت. از سال ۱۳۴۸ ش، با [[دارالتقریب]] در [[قاهره]] و دبیرکل آن همکارى داشته و دارالتقریب، وى را براى ترجمه مقالات رجال تقریب در مجله «[[رسالة الاسلام (مجله)|رسالة الاسلام]]» برگزید. از آغاز تأسیس [[مجمع جهانی تقریب مذاهب اسلامی|مجمع جهانى تقریب]]، به عضویت شورای‌عالى این مجمع درآمد و یک سال معاونت امور بین الملل این مجمع را نیز به عهده داشت و بعد از مدتی و در ابتدای تأسیس [[دانشگاه مذاهب اسلامی]] ریاست این دانشگاه را نیز برعهده داشت.
 
=== سوابق اجرایی ===
=== سوابق اجرایی ===
1-عضو [[اعضای شورای عالی مجمع جهانی تقریب مذاهب اسلامی|شورای‌عالی مجمع جهانی تقریب مذاهب اسلامی اسلامی]].
* عضو [[اعضای شورای عالی مجمع جهانی تقریب مذاهب اسلامی|شورای‌عالی مجمع جهانی تقریب مذاهب اسلامی اسلامی]]؛
 
* عضو هیئت مؤسس [[دانشکده اصول الدین]]؛
2-عضو هیئت مؤسس [[دانشکده اصول الدین]].  
* معاون بین‌الملل مجمع جهانی تقریب مذاهب اسلامی اسلامی؛
* همکاری علمی با دارالتقریب قاهره و ارتباط با دبیرکل آن؛
* رئیس دانشکدۀ الهیات و ادبیات دانشگاه تهران؛
* ریاست افتخاری اولین همایش ملی آسیب‌شناسی پایان‌نامه‌ها و رساله‌های حوزه علوم انسانی - اسلامی.


3-معاون بین‌الملل مجمع جهانی تقریب مذاهب اسلامی اسلامی.
4-همکاری علمی با دارالتقریب قاهره و ارتباط با دبیرکل آن.
5-رئیس دانشکدۀ الهیات و ادبیات دانشگاه تهران.
6-ریاست افتخاری اولین همایش ملی آسیب‌شناسی پایان‌نامه‌ها و رساله‌های حوزه علوم انسانی - اسلامی.
== آثار ==  
== آثار ==  
=== کتب ===
=== کتب ===
خط ۷۵: خط ۷۳:
# المسائل الصحیة بین الفقه و الطب؛
# المسائل الصحیة بین الفقه و الطب؛
# المسائل الاقتصادیة المعالجات الفقهیه الحدیثة؛
# المسائل الاقتصادیة المعالجات الفقهیه الحدیثة؛
# الاسرة والحوال الشخص.
# الاسرة والحوال الشخص؛
# مقارنه المذاهب فی تاریخ الفقه و الفقهاء.
{{پایان}}
{{پایان}}


خط ۱۲۰: خط ۱۱۹:
# ابعاد بهداشتى روزه‌دارى؛
# ابعاد بهداشتى روزه‌دارى؛
# انگیزش از نظر امام صادق (علیه‌السلام).
# انگیزش از نظر امام صادق (علیه‌السلام).
{{پایان}}


== مصاحبه با دفتر حفظ و نشر آثار امام خمینی ==
== مصاحبه با دفتر حفظ و نشر آثار امام خمینی ==

نسخهٔ کنونی تا ‏۲ نوامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۴:۵۹

عبدالکریم بی‌آزار شیرازی
Biazar shirzi.jpg
نام کاملعبدالکریم بی‌آزار شیرازی
نام‌های دیگر
  • حجت‌الاسلام والمسلمین بی‌آزار شیرازی
  • دکتر بی‌آزار شیرازی
اطلاعات شخصی
محل تولدشیراز
دیناسلام، شیعه
فعالیت‌ها

عبدالکریم بی‌آزار شیرازی اولین رئیس دانشگاه مذاهب اسلامی و از چهره‌های تاثیر‌گذار در جهان اسلام است که عمر خود را صرف وحدت جهان اسلام کرده است. سابقۀ فعالیت‌های علمی ایشان به قبل از انقلاب اسلامی برمی‌گردد، کتاب «قرآن و طبیعت» دکتر بی آزار شیرازی که یک جلدش با نام «گذشته و آینده جهان» پر فروش‌ترین کتاب در ایران قبل از انقلاب بود.

زندگی‌نامه

دکتر عبدالکریم بی‌آزار شیرازی مقدمات علوم حوزوی را در حوزۀ علمیه شیراز طى کرد و سطوح عالى و دروس خارج را در قم و نجف اشرف از محضر علماى بزرگ، از جمله امام خمینی استفاده نمود و تمامى بحث‌هاى مسائل مستحدثه ایشان را به رشته تحریر درآورد. در سال ۱۳۵۳ ش، به دریافت گواهى افتا و اجتهاد از وزارت علوم و آموزش عالی نائل آمد و در سال ۱۳۵۴ ش، رهسپار دانشگاه مک گیل کانادا شد و در انستیتو مطالعات اسلامى به تحصیلات دانشگاهى پرداخت و موفق به اخذ درجۀ «تاریخ و تمدن اسلامى» گردید. از سال ۱۳۶۱ ش، به تدریس در دانشگاه‌هاى ایران پرداخت و از سال ۱۳۶۲ ش، به عضویت فرهنگى دانشگاه الزهراء درآمد و از سال ۱۳۶۵ ش، به معاونت پژوهشى آن دانشگاه منصوب شد و از سال ۱۳۶۷ ش، ریاست دانشکده الهیات و ادبیات را به عهده داشت. در سال ۱۳۷۱ ش، موفق به اخذ درجۀ استادیارى در فقه و حقوق گردید و در سال ۱۳۷۲ ش، موفق به اخذ درجه دکترى در علوم قرآن و حدیث شد و در سال ۱۳۸۰ ش، به مرتبه دانشیارى ارتقا یافت. از سال ۱۳۴۸ ش، با دارالتقریب در قاهره و دبیرکل آن همکارى داشته و دارالتقریب، وى را براى ترجمه مقالات رجال تقریب در مجله «رسالة الاسلام» برگزید. از آغاز تأسیس مجمع جهانى تقریب، به عضویت شورای‌عالى این مجمع درآمد و یک سال معاونت امور بین الملل این مجمع را نیز به عهده داشت و بعد از مدتی و در ابتدای تأسیس دانشگاه مذاهب اسلامی ریاست این دانشگاه را نیز برعهده داشت.

سوابق اجرایی

  • عضو شورای‌عالی مجمع جهانی تقریب مذاهب اسلامی اسلامی؛
  • عضو هیئت مؤسس دانشکده اصول الدین؛
  • معاون بین‌الملل مجمع جهانی تقریب مذاهب اسلامی اسلامی؛
  • همکاری علمی با دارالتقریب قاهره و ارتباط با دبیرکل آن؛
  • رئیس دانشکدۀ الهیات و ادبیات دانشگاه تهران؛
  • ریاست افتخاری اولین همایش ملی آسیب‌شناسی پایان‌نامه‌ها و رساله‌های حوزه علوم انسانی - اسلامی.

آثار

کتب

  1. دوره تفسیر کاشف؛
  2. دوره رساله نوین امام خمینى؛
  3. دوره رساله نوین فقهى - پزشکى؛
  4. دوره قرآن در ادبیات فارسی؛
  5. دوره قرآن ناطق؛
  6. دوره قرآن و طبیعت؛
  7. دوره داستان زندگى پیامبر (صلی‌الله علیه وآله)؛
  8. دوره امام متقین على (علیه‌السلام)؛
  9. دوره فاطمه (سلام‌الله علیها) پاره پیامبر (صلی‌الله علیه وآله )؛
  10. دوره امام حسن (علیه‌السلام)؛
  11. دوره سبط نبى (صلی‌الله علیه وآله ) حسین بن على (علیه‌السلام)؛
  12. دوره عاشورا در سرزمین‌ها؛
  13. دوره خدا و اختراعات از دیدگاه علم و قرآن؛
  14. میثاق در قرآن؛
  15. طلوع و غروب تمدن‌ها؛
  16. جهان دیگر؛
  17. گذشته و آینده جهان؛
  18. همبستگى مذاهب اسلامى؛
  19. اسلام آئین همبستگى؛
  20. الوحدة الاسلامیة؛
  21. مشعل اتحاد؛
  22. توحید کلمه؛
  23. آلاء الرحمن؛
  24. باستان‌شناسى و جغرافیایى تاریخى قصص قرآن؛
  25. اخلاق عملى براى جوانان، تفسیر سوره یوسف؛
  26. المسائل المستحدثة، تقریرات درس امام خمینى؛
  27. ولایت‌هاى فقیه؛
  28. تحریر اللمعة؛
  29. ترجمه تفسیرى و تصویرى دعاى عرفه؛
  30. ترجمه تفسیرى و تصویرى دعاى کمیل؛
  31. ترجمه داستان «حى بن یقظان» ابن طفیل اندلسى؛
  32. بیونیک یا الهام صنعت از خلقت؛
  33. مناسک حج امام خمینى؛
  34. دعاى توسل (همراه با بحثى در حقیقت توسل و پاسخ به ایرادات وهابیان)؛
  35. شیخ محمود شلتوت، طلایه‌دار تقریب؛
  36. پرشکوه‌ترین مراسم عبادت و قربانى؛
  37. المسائل العبادیة وبناء الذات؛
  38. المسائل الصحیة بین الفقه و الطب؛
  39. المسائل الاقتصادیة المعالجات الفقهیه الحدیثة؛
  40. الاسرة والحوال الشخص؛
  41. مقارنه المذاهب فی تاریخ الفقه و الفقهاء.

مقالات

  1. اندیشه سیاسى در قرآن (به زبان انگلیسى)؛
  2. تلاش علماى شیعه در راه وحدت اسلامى؛
  3. تلاش رؤساى الازهر در راه وحدت اسلامى؛
  4. تفسیر قرآن به قرآن با توجه به همبستگى آیات؛
  5. نقش خمس در اسپانیا؛
  6. توزیع در نظام اقتصاد اسلامى؛
  7. زمینه‌سازى اسلام براى عدالت اقتصادى؛
  8. نقش قرآن در تبلیغ؛
  9. الوحدة الاسلامیة؛
  10. تقریب بین شیعه و سنی در مناسک حج؛
  11. نبش قبور کتب تفرقه‌انگیز؛
  12. اساس عمل به حدیث؛
  13. ذکریات الشیخ محمدتقى القمى عن مسیرة دارالتقریب؛
  14. سیره ولى معصوم (علیه‌السلام) در زمان خلفا؛
  15. امامت کبرى و خلافت عظماى امام على (علیه‌السلام)؛
  16. تاریخ و مبانى ترجمه قرآن کریم؛
  17. مادران را اسوه کامل بتول؛
  18. رهبرى از دیدگاه نهج البلاغة؛
  19. ارتباط و تناسب آیات در قرآن؛
  20. نطق و تکلم در قرآن؛
  21. سیر ترجمه قرآن؛
  22. مشکل ترجمه قرآن؛
  23. قرآن و باستان‌شناسی؛
  24. پوشش و حجاب در قرآن؛
  25. تأثیر قرآن در پیدایش طب اسلامى؛
  26. مسجد قلب جامعه؛
  27. رباط پایگاه عبادتى؛
  28. بعد سیاسى مسجد از نظر قرآن؛
  29. بینش فقهى امام خمینى در برخورد با رویدادهاى نوین؛
  30. ترجمه قرآن از نظر مفسرین و فقهاى مذاهب اسلامى؛
  31. حقوق المرأة فى القرآن؛
  32. اسوه‌هاى مرجعیت و زعامت در شیعه؛
  33. دیدارى از مساجد سوریه؛
  34. دیدارى از مساجد مالزی؛
  35. فتح استامبول؛
  36. ابعاد بین المللى عاشورا؛
  37. پژوهش‌هاى فقهى- پزشکى؛
  38. جراحى در طب و فقه اسلامى؛
  39. ابعاد بهداشتى روزه‌دارى؛
  40. انگیزش از نظر امام صادق (علیه‌السلام).

مصاحبه با دفتر حفظ و نشر آثار امام خمینی

دکتر عبدالکریم بی‌آزار شیرازی در خاطره‌ای که تا کنون در جایی بازگو نشده و به چاپ نرسیده نقل می‌کند: من همراه با یک عده‌ای از دوستان در یک سمیناری با علمای مسیحی در گرجستان شرکت کردم؛ در آنجا بنده یک مقاله ارائه کردم، بعد از سمینار ما (جمع هیئت ایرانی) یک دیدار و ملاقاتی با ادوارد شوارد نادزه در گرجستان داشتیم. معلوم بود که ایشان آدم بسیار با شخصیت و خیلی خردمند و فهمیده‌ای است. در این دیدار خاطرات دیدارش با امام خمینی را برای ما تعریف کرد. برای من مهم بود که ببینم به‌طور مستقیم چه برداشتی از دیدار با امام و خانه امام کرده است. ایشان بیان می‌کند که من بعد از اینکه امام نامه‌ای نوشتند به «گورباچف» و آن نامه 6 - 7 صفحه بود که امام مطالب فلسفی خیلی جالبی را در آن بیان کرده بودند و از سویی به شجاعت «گورباچف» اشاره کرده بودند و راجع به اینکه چگونه ناتوانی کمونیست دارد آشکار می‌شود. من عین عبارت ایشان و در واقع برداشت ایشان را عرض می‌کنم، می‌گفت: «وقتی که نامه آمد من و آقای گورباچف متحیر شدیم که حالا چه جوابی بدهیم، شما در نظر بگیرید که گورباچف رئیس یک ملت کمونیستی است که بی‌دین است، خوب این مسائل را چه طوری جواب بدهیم؛ می‌گفت ما به این نتیجه رسیدیم که جوابی که می‌دهیم ارتباط بدهیم به روابط بین ایران و شوروی و در آن باره فقط بحث بکنیم[۱].

چهره به چهره با دکتر عبدالکریم بی آزار شیرازی

دکتر عبدالکریم بی آزار شیرازی در کودکی و نوجوانی خیلی از ما ردی و خاطره‌ای گذاشته است او که با سادگی کتاب‌هایش تلالوهایی از قرآن و اسلام را در خاطره‌های ما پایدار کرده است، اکنون در دانشگاهی فعالیت می‌کند که به قول خودش در امتداد کار علمای گذشته است که در حوزه‌های علمی‌گرد هم جمع می‌شدند و با یکدیگر بحث علمی می‌کردند، که «علم الخلاف» یا «مناظرات» نامیده می‌شد در این دانشگاه از مذاهب و کشورهای مختلف اسلامی، دانشجویان در کنار هم جمع می‌شوند و ابتدا علوم اسلامی را از استادان خود کسب می‌کنند و بعد از فراگرفتن علوم مذهب خود، به فقه و تفسیر و کلام مقارن می‌پردازند. ایشان دربارۀ دریافت حقیقت و نگره مفسرانه نکته جالبی دارد: «اگر قرآن را تشبیه کنیم به کره زمین که هر دو آفریده خداست ... و روی این زمین، اگر کنار ساختمانی نردبان بگذاریم و بالا برویم؛ هر چه بالاتر برویم، افق دید ما وسیع‌تر می‌شود و چیزهای بیشتری را می‌بینیم؛ همان‌طور کسانی که در آن طرف ساختمان، نردبان گذاشته‌اند، چیزهایی می‌بینند که طرف مقابلشان ندیده ... ».

جستارهای وابسته

پانویس

  1. ر.ک: پرتال امام خمینی.

منابع