۲۲٬۱۹۶
ویرایش
←واکنش‌ها
| خط ۳۴: | خط ۳۴: | ||
====واکنش‌ها==== | ====واکنش‌ها==== | ||
'''[[سید روح‌الله موسوی خمینی|امام خمینی]]'''، با تأیید حرکت دانشجویان در تصرف سفارت [[ایالات متحده آمریکا|آمریکا]] چنین فرمود: بارها گفته‌ام که گروگان‌گیری توسط دانشجویان [[مسلمان]] و مبارز و متعهد ما، | '''[[سید روح‌الله موسوی خمینی|امام خمینی]]'''، با تأیید حرکت دانشجویان در تصرف سفارت [[ایالات متحده آمریکا|آمریکا]] چنین فرمود: بارها گفته‌ام که گروگان‌گیری توسط دانشجویان [[مسلمان]] و مبارز و متعهد ما، عکس‌العمل طبیعی صدماتی است که ملت ما از امریکا خورده است. دانشجویان مسلمان و مبارزی که لانۀ جاسوسی را اشغال کرده‌اند، با عمل انقلابی خودشان، ضربه‌ای بزرگ به پیکر آمریکای جهان خوار وارد نمودند و ملت را سرافراز کردند. مرکز توطئه و جاسوسی به اسم سفارت [[ایالات متحده آمریکا|آمریکا]] و اشخاصی که در آن بر ضد نهضت اسلامی توطئه نموده‌اند، از احترام سیاسی و بین‌المللی برخوردار نیستند ... ما اینجا را نه سفارتخانه می‌دانیم؛ و نه آن افرادی که در آنجا هستند از سفرا و از اجزای سفارتخانه می‌دانیم و دیپلمات می‌دانیم ... اینجا مرکز جاسوسی است، اینها همه جاسوس هستند و مجرم هستند و مجرمین باید در خود این مملکت رسیدگی به حالشان بشود. | ||
'''حمایت مردمی'''، پس از اشغال سفارت [[ایالات متحده آمریکا|آمریکا]] به دست دانشجویان مسلمان پیرو خط امام در سیزده آبان 1358 ش، مردم در مقابل سفارت خانه آمریکا تجمع و از اقدام انقلابی آنان حمایت کردند. آن‌ها با پشتیبانی از عمل انقلابی دانشجویان، خواستار بازگرداندن محمدرضا پهلوی بودند و با دادن شعارهایی بر ضد آمریکا، توطئه‌های آن را محکوم می‌کردند. با آن‌که فراوان از مردم خواسته می شد متفرق شوند، ولی در روز چهارده آبان، جمعیت به حدی بود که حرکت اتومبیل‌ها در خیابان منتهی به سفارت، به کندی صورت می‌گرفت. | '''حمایت مردمی'''، پس از اشغال سفارت [[ایالات متحده آمریکا|آمریکا]] به دست دانشجویان مسلمان پیرو خط امام در سیزده آبان 1358 ش، مردم در مقابل سفارت خانه آمریکا تجمع و از اقدام انقلابی آنان حمایت کردند. آن‌ها با پشتیبانی از عمل انقلابی دانشجویان، خواستار بازگرداندن محمدرضا پهلوی بودند و با دادن شعارهایی بر ضد آمریکا، توطئه‌های آن را محکوم می‌کردند. با آن‌که فراوان از مردم خواسته می شد متفرق شوند، ولی در روز چهارده آبان، جمعیت به حدی بود که حرکت اتومبیل‌ها در خیابان منتهی به سفارت، به کندی صورت می‌گرفت. | ||