confirmed
۸٬۵۲۷
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
خط ۱۰: | خط ۱۰: | ||
| پیامدها = {{فهرست جعبه افقی|كشته شدن 34 نفر از نیروهای کمونیست، بهویژه كاك اسماعیل، مسئول كمیته نظامی گروه و عقبنشینی به طرف جنگل| شهادت 40 نفر و زخمی شدن 120 نفر از مردم قهرمان آمل }} | | پیامدها = {{فهرست جعبه افقی|كشته شدن 34 نفر از نیروهای کمونیست، بهویژه كاك اسماعیل، مسئول كمیته نظامی گروه و عقبنشینی به طرف جنگل| شهادت 40 نفر و زخمی شدن 120 نفر از مردم قهرمان آمل }} | ||
}} | }} | ||
'''حماسۀ مردم آمل 1360'''، در 6 بهمن ماه 1360 ش، | '''حماسۀ مردم آمل 1360'''، در 6 بهمن ماه 1360 ش، دفاع قهرمانانه مردم این خطه در مقابل کمونیستهای موسوم به «گروه سربدارن» ساکن در جنگلهای آمل بود که با تصور همراهی مردم و ضعف قدرت نیروهای نظامی، به این شهر حمله کردند. در جریان این حمله، مردم آمل از زن و مرد و پیر و جوان همگی با همراهی نیروهای [[سپاه پاسداران انقلاب اسلامی|سپاه]]، بسیج، كمیته انقلاب اسلامی، شهربانی، ژاندارمری در مقابل نیروهای [[کمونیسم|کمونیست]] و چپگرای متجاوز با آوردن شن و گونی اقدام به سنگرسازی و نبرد سنگر به سنگر كردند تا آنجا كه آمل لقب «هزار سنگر» گرفت. و پس از مجاهدت بیامان مردم و كشته شدن 34 نفر از گروه سربداران، بهویژه كشته شدن كاك اسماعیل، مسئول كمیته نظامی، گروه به طرف جنگل عقبنشینی كرد. در این حماسه جاودان، 40 نفر از مردم قهرمان آمل 40 شهید و 120 نفر زخمی شدند. | ||
==تاریخچه == | ==تاریخچه == | ||
پس از شهریور سال ۱۳۲۰ ش، سه گرایش عمده: ملی، چپ و مارکسیستی و اسلامی در عرصۀ سیاسی اجتماعی [[جمهوری اسلامی ایران|ایران]] ظاهر شد. سابقۀ گرایش چپ و سوسیالیستی در [[جمهوری اسلامی ایران|ایران]] به روزگار مشروطه باز میگردد که توأم با تندروی و افراط بود. تشکیل [[جمهوری خلق چین|حزب کمونیست]] اتحاد جماهیر شوروی بهعنوان حزب مادر احزاب چپ در سراسر دنیا، بهویژه در دوران [[جنگ سرد]]، بر اهمیت و حساسیت موضوع افزود. حزب توده ایران قدیمیترین تشکل وابسته به اتحاد جماهیر شوروی بود که همواره نقش خائنانهای را ایفا کرده است. ورود [[چین]] [[کمونیسم|کمونیست]] به عرصۀ جهانی نیز توجه گروههایی را به خود جلب و انشعاباتی را در گروههای مارکسیستی ایجاد کرد. تباین ذاتی مرام کمونیستی با هویت اسلامی مردم ایران موجب شد تا دایره نفوذ آن از عدهای تحصیلکرده تجاوز نکند. یکی از گروههای کمونیستی، '''«اتحادیه کمونیستهای ایران»''' بود که سابقۀ تشکیل آن در [[ایالات متحده آمریکا|آمریکا]] به قبل از انقلاب باز میگردد . اعضای اتحادیۀ کمونیستها پس از پیروزی [[انقلاب اسلامی ایران|انقلاب اسلامی]] به [[جمهوری اسلامی ایران|ایران]] بازگشتند و بیآنکه پایگاه مردمی داشته باشند، خود را قیم و پیشرو مردم شمردند و بر آن شدند تا در مقابل انقلاب اسلامی و [[جمهوری اسلامی|نظام جمهوری اسلامی]] قد علم کنند و با قیام فوری، آن را براندازند. بدین منظور آمل انتخاب شد تا به تصرف آن و به زعم آنها با پیوستن مردم، حرکت آزادیبخش آغاز شود. | پس از شهریور سال ۱۳۲۰ ش، سه گرایش عمده: ملی، چپ و مارکسیستی و اسلامی در عرصۀ سیاسی اجتماعی [[جمهوری اسلامی ایران|ایران]] ظاهر شد. سابقۀ گرایش چپ و سوسیالیستی در [[جمهوری اسلامی ایران|ایران]] به روزگار مشروطه باز میگردد که توأم با تندروی و افراط بود. تشکیل [[جمهوری خلق چین|حزب کمونیست]] اتحاد جماهیر شوروی بهعنوان حزب مادر احزاب چپ در سراسر دنیا، بهویژه در دوران [[جنگ سرد]]، بر اهمیت و حساسیت موضوع افزود. حزب توده ایران قدیمیترین تشکل وابسته به اتحاد جماهیر شوروی بود که همواره نقش خائنانهای را ایفا کرده است. ورود [[چین]] [[کمونیسم|کمونیست]] به عرصۀ جهانی نیز توجه گروههایی را به خود جلب و انشعاباتی را در گروههای مارکسیستی ایجاد کرد. تباین ذاتی مرام کمونیستی با هویت اسلامی مردم ایران موجب شد تا دایره نفوذ آن از عدهای تحصیلکرده تجاوز نکند. یکی از گروههای کمونیستی، '''«اتحادیه کمونیستهای ایران»''' بود که سابقۀ تشکیل آن در [[ایالات متحده آمریکا|آمریکا]] به قبل از انقلاب باز میگردد . اعضای اتحادیۀ کمونیستها پس از پیروزی [[انقلاب اسلامی ایران|انقلاب اسلامی]] به [[جمهوری اسلامی ایران|ایران]] بازگشتند و بیآنکه پایگاه مردمی داشته باشند، خود را قیم و پیشرو مردم شمردند و بر آن شدند تا در مقابل انقلاب اسلامی و [[جمهوری اسلامی|نظام جمهوری اسلامی]] قد علم کنند و با قیام فوری، آن را براندازند. بدین منظور آمل انتخاب شد تا به تصرف آن و به زعم آنها با پیوستن مردم، حرکت آزادیبخش آغاز شود. |