زکریا معمر: تفاوت میان نسخه‌ها

| عنوان = زکریا ابو معمر

| تصویر =   

| نام = زکریا احمد ابومعمر

| فعالیت‌ها = {{فهرست جعبه افقی| عضو رهبری سیاسی حماس در نوار غزه| رئیس روابط ملی حماس در [[نوار غزه]]}}

'''زکریا احمد ابومعمر'''  

زکریا ابومعمر در 22 دسامبر 1972 م، در [[خان یونس]] در جنوب [[نوار غزه]] متولد شد.

او مدرک کارشناسی زبان عربی را از دانشکده تعلیم و تربیت در دانشگاه اسلامی شهر اخذ و به‌ حرفه معلمی پرداخت و سپس در بخش خصوصی مشغول شد.

او معتقد بود که [[پیمان اسلو|توافق اسلو]] اساس فجایع [[فلسطین]] است. زیرا این تقسیم زمانی آغاز شد که گروهی از مردم فلسطین توافقنامه‌ای را امضا کردند که از طریق آن از حقوق تاریخی مردم فلسطین چشم پوشی کردند و سپس توهم و سراب را درو کردند. مواضع دیگر جناح‌ها تأیید می‌کند که حماس توانست ایده اتحاد و مشارکت را به پروژه‌های کاری مانند تشکیل «اقتدار ملی برای راهپیمایی‌های بازگشت» و «شکستن محاصره»، «اقتدار ملی حمایت از فلسطینی‌ها در سرزمین‌های اشغالی 1948» و «اتاق عملیات مشترک» پس از تصمیم‌گیری در مورد هر موضوع مهمی تبدیل کند.

وی معتقد است که مقاومت در برابر اشغال به هر شکل و روشی قابل دستیابی است نگه داشتن آن در دایره محاصره، دزدی کرانه باختری، تبدیل حکومت به یک نهاد امنیتی در ازای پول، محو کردن موضوع پناهندگان و گسترش جنایت در داخل کشور اشغالی، در حالی که مردم فلسطین با مقاومت در نوار، انقلاب در کرانه باختری و با پایبندی به هویت ملی و مقاومت در برابر اراضی رژیم صهیونیستی به مقابله می پردازند نقش سازمان آزادیبخش فلسطین را بخشی از محافل خود دانسته و آن را از محتوای آن خالی کرده است و از آن به عنوان کارتی استفاده می کند که در صورت لزوم به نحوی در خدمت برنامه های خود باشد، در حالی که حماس خواهان اصلاح و بازسازی سازمان و عدم رفتن به سمت پروژه های جایگزین است، زیرا این امر باعث افزایش شکاف فلسطینی ها می شود و باعث می شود که درهای جنبش اسلامی را بسته نگه دارد. مردم فلسطین بر این باورند سیاست مرجعیت در کرانه باختری، بر اساس ممانعت از استفاده از هر کارت قدرت و مانع تراشی در وحدت فلسطینیان، مانع از دستیابی به اهداف مردم فلسطین می شود و معتقد است که هیچ پروژه دیگری به نتیجه نخواهد رسید، زیرا این سرزمین نمی تواند هیچ چیز دیگری را تحمل کند، مگر این که فلسطینی خالص باشد نظام سیاسی کنونی فلسطین که توسط حکومت خودگردان نمایندگی می شود توسط گروهی از منافع اداره می شود که تصمیم و نمایندگی را ربوده اند در حالی که تعادل واقعی آن صفر است، در واقع اکثریت قریب به اتفاق پایگاه جنبش فتح به این گروه از منافع اعتماد ندارند و خواهان بسیج مردم فلسطین در همه جا برای مقابله با پروژه اشغالگری هستند. او معتقد است که وضعیت اعراب بد است، زیرا رژیم‌هایی وجود دارند که به خود اجازه داده‌اند از خود راضی باشند و روابط خود را با دشمن عادی کنند و با این کار ابتدا به خود آسیب می‌رسانند و در مرحله دوم به مردم خود آسیب می‌رسانند، اما به مردم عرب و اراده آزاد آنها اعتماد دارند که این مسخره را رد می‌کند. رژیم اشغالگر اسرائیل او را دو بار از نظر اداری بین سال‌های 1992 و 1994 دستگیر کرد و سرویس‌های امنیتی تشکیلات خودگردان او را پنج بار بین سال‌های 1996 و 1999 دستگیر کردند. وی در 19 مهر 1392 در جنگ سیل الاقصی به شهادت رسید.